LaDy First 100 วันรักเธอหมดหัวใจ

ลำดับตอนที่ #1 : New Friend

วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของโรงเรียน...ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากๆ ^_^

เพราะว่าจะได้ไปเจอกับเพื่อนแล้ว..มันทำเอาฉันนอนไม่หลับทั้งคืนเลย -_-^

ซักพักเสียงที่ไม่ได้รับเชิญก็มาปลุกฉันที่ห้อง...นั่นก็คือเสียงแม่ของฉันเอง..-_-^^





\"นี่!! ยัยลูกตัวแสบตื่นนอนรึยัง!!\"





ฉันเองแทบสะดุ้งโหยงเลยแหละ..เพราะว่านอกจากที่ฉันจะกลัวผีแล้ว..ก็ยังมีเสียงอันดังก้อง..ของแม่ฉันเอง...-_-

แม่ของฉันที่จริงก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรหรอกนะเพียงแต่เสียงของหล่อน...ทำเอาใครๆหลายคนในบ้านแทบตกใจเหมือนกัน..





\"ตื่นแล้วค่ะแม่......=_=\" ฉันพูดออกมาง่วงๆและตกใจกับเสียงของแม่



\"น้องชายของแกตื่นรึยัง...รีบไปปลุกสิ\"



\"ไม่รู้ค่ะ!!!!! แม่ก็ไปดูมันเองสิค่ะ\" ฉันพูดหลุดปากไปกับทั้งอาการขี้เกียจแถมง่วงๆๆ



\"แกนี้ใช้อะไรไม่เคยได้เรื่องเลย...ยัยลูกตัวดี >o<\"





ฉันเองก็เพิ่งจะเข้าใจว่าอาการที่แม่ของฉันพูดไป..แม่มักมักจะจริงจังกับเรื่องที่ไม่ค่อยเป็นเรื่องซักเท่าไหร่...

กะอีแค่ให้ไปปลุกน้องชายก็ดันโกรธฉันซะเป็นฟืนเป็นไฟเลยทีเดียว....

ฉันซึ่งรู้สึกว่าท่าจะไม่ค่อยดีนักก็เลยรีบไปโรงเรียนเลยทันทีเพราะดูจากอาการของแม่แล้วท่าจะหนักพอควรเลยทีเดียวอ่า-_-^^

    

    ที่โรงเรียน





\"ตายแล้วสายมากแล้วอ่าเนี่ย!!!!\" ฉันพึมพำอย่างรีบร้อน



\"หวัดดีตาล..ทำไมแกมาสายเนี่ย??\" ผึ้งถามฉันรุ้สึกว่าฉันจะมาโรงเรียนสายจริงๆซะด้วย



\"ก็วันนี้ฉันทะเลาะกับแม่มาอ่าดิ>.<\"



\"เอ่อช่างเหอะ..รีบไปห้องเรียนเราดีกว่านะ\"





พวกเราเรียนอยู่สายวิทย์ เพราะว่าปีหน้าพวกเราก็จะเอนท์กันแล้วทำให้ฉันต้องใช้เวลาในช่วงมัธยมให้คุ้มค่ามากที่สุด.......



หลังจากที่พวกเราไปถึงที่ห้องเรียน เราก็รีบไปหาที่นั่งกันพอดีเหลือเก้าอี้อยู่แค่ 3 ตัว แต่ทว่า.....มันอยู่หลังห้องอ่าดิ -_-!!

เนเพราะฉันแท้ๆเลยที่มาสายทำเอายังผึ้งหงุดหงิดเอาการเลยทีเดีวอ่า.........-_-^^





\"ว้า!!!!เรามาช้ากัน..ดูดิคนอื่นเค้ามาจองที่นั่งกันหมดแล้วเนี่ย!!!!\"



\"ไม่เป็นไรหรอกน่า.....ผึ้ง ยังเหลือเก้าอี้อีกตั้ง 3 ตัวแหนะ..\" ฉันรีบพูดก่อนที่ยัยผึ้งจะพูดพึมพำต่อว่าที่ฉันมาช้า..





ซักพักพอพวกเรากำลังจะไปนั่งก็เกิดมีกระเป๋าอยู่ 1 ใบ มาวางคั่นไว้ระหว่างเก้าอี้นั่ง 2 ตัวฉันก็เลยถามคนที่อยู่ข้างๆว่าใครเป็นเจ้าของกระเป๋าใบนี้..แล้วเค้าก็บอกว่าเป็นนักเรียนที่เพิ่งเข้ามาใหม่เห็นว่าเป็นลูกคุณหนูซะด้วย....



ฉันแทบช๊อคว่าห้องเรามีนักเรียนใหม่มาด้วยหรอ??ทั้งๆที่ห้องนี้นักเรียนก็เต็มกันหมดแล้ว....







\"ช่างเหอะจะเป็นลูกใครก็ช่าง....ผึ้งย้ายกระเป๋าเนี่ยไปไว้ตรงเก้าอี้หลังสุดเหอะ..\"







ฉัน...ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นอะไร..กำลังพยายามทำนิสัยที่ไม่ดีออกมาทำให้มันรู้สึกอึดอัดใจมากๆที่ได้ทำนิสัยอย่างนั้นออกไป..

จึงทำให้ผึ้งอึ้งไปเพราะไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าเพื่อนดีๆอย่างฉันคิดอะไรออกไป..





\"ตาล..นี่เธอจะบ้ารึไง เค้ามาจองที่นั่งก่อนเรานะเราจะทำนิสัยแบบนั้นไม่ได้หรอกนะ\"



\"ผึ้งไม่เห็นจะเป็นไรเลยหนิ ถ้าเค้ามาก็บอกให้เค้าขยับไปนั่งข้างหลังก็ได้หนิ\"



ฉันพูดสีหน้าไม่ค่อยีนัก สักพักคนที่เป็นเจ้าของกระเป๋าก็เข้ามาถามพวกเราว่า



\"นั่นพวกเธอกำลังทำไรอยู่หน่ะ\"







เสียงนุ่มๆดังฟังชัดทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องเป็นต้องหันมามองเค้ากันทั้งห้องเพราะว่าเค้าหล่อมากๆๆๆสมกับที่เป็นลูกคุณหนูจิงๆๆๆเต็มเปรี่ยมด้วยพลัง ทำให้ใครหลายๆคนชอบ จะว่าไปแล้วคงรวมยังผึ้งเพื่อนฉันด้วยมั้งเนี่ย!!!!!!!







\"อ๋อ..นี่กระเป๋านายช่ายป่ะ?? ฉันไม่ได้อยากยุ่งกับกระเป๋านายหรอกนะ....เพียงแต่แค่อยากจะย้ายกระเป๋าของนายมาไว้ที่เก้าอี้ด้านหลังก็เท่านั่นเองแหละ\" ฉันพูดออกไปเต็มเสียง...







\"อ้าวก็ฉันเป็นคนเอากระเป๋ามาวางไว้ก่อนหนิ..แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรมาว้างไม่ทราบ\"



\"หนิ..>o< นายเป็นผู้ชายภาษาอะไรยะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยนะ เรื่องแค่เนี่ยนายจะเอาอะไรมากหล่ะยอมๆซะเถอะนะ\"







ฉันซึ่งพูดออกไปด้วยความโกรธก็เลยต่อว่านายนั่นออกไปไม่รู้ตัว ภาวะนาคิดในใจว่าคงไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น แต่ซักพักเค้าก็ยอมให้พวกฉันนั่งอยู่ดี 55+