ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เข้าค่าย
เช้าวันใหม่ที่สดใส ท้องฟ้าไร้เมฆมีเพียงพระอาทิตย์ดวงโตฉายเด่นอยู่เท่านั้น บวกกับนักเรียน
มากมายทำให้บรรยากาศในยามเช้าคึกครื้นยิ่งขึ้นเพราะในเช้านี้เป็นวันที่นักเรียนทุกๆคนได้ออก
ไปค้างแรม 3 วัน 2 คืนกันที่ชายทะเล
“ขอให้นักเรียนชั้นม.5ทุกคนมาพร้อมกันที่สนามฟุตบอลด่วนค่ะ”เสียงประกาศจากอาจารย์ ที่ห้อง
ธุรการดังขึ้น เมื่อนักเรียนได้ยินคำประกาศแล้วจึงตรงไปที่สนามฟุตบอลแทบจะในทันที
“แพรว จะไปไหนอะ อาจารย์เค้าเรียกรวมที่สนามบอลแล้วนะ”เสียงใสๆของเด็กสาวเอ่ยขึ้นอย่างฉงน
เมื่อเห็นเพื่อนของตนกำลังจะไปทางอื่น
“อ๋อ พอดีฉันจาเข้าห้องน้ำอะ ฉันรู้สึกเหมือนประจำเดือนจะมาอะ >.<”เสียงเพื่อนสาวกกระซิบตอบอย่างแผ่วเบา
“ว่าแต่ มีขนมปังปะพิ้งค์คือเราไม่ได้เอามาอะ = o=*
“ อ๋อ! มีสิ อะนี่” ̐̐ o ̐
“ขอบใจจ๊ะ แล้วจะรีบมานะ”
“งั้นเดียวฉันไปส่งแล้วกันนะแพรว”
“ไม่เป็นไรพิ้งค์ เราไปแปปเดียวเอง”
“งั้นฉันไปรอที่สนามฟุตบอลนะ”
“จ้า” แพรวตอบแล้วก็รีบวิ่งไปห้องน้ำเพราะกลัวว่าจะมาไม่ทัน
“นักเรียนชั้นม.5ขึ้นรถได้แล้วค่ะ”เสียงประกาศจากอาจารย์คนเดิมพูด
“ตายแล้ว แพรวยังไม่มาเลย”
“ทันไม๊ พิ้งค์ โอ๊ย ฉันวิ่งมาเกือบตาย”
“ก็ เกือบจะไม่ทันอะ ขึ้นรถกันดีกว่า อาจารย์เค้าประกาศให้ขึ้นรถละ”
“โหย!! ชั้นแรกที่นั่งเต็มหมดเลยอะ>.<”
“ไปดูชั้นสองกันดีกว่าพิงค์”
“ปะๆ ก่อนที่จะไม่มีที่นั่ง•o•”พิ้งพูดพลางเดินตรงไปยังบันได ซึ่งมีแพรวเดินตามหลังมาติดๆ แล้วทั้งคู่
ก็ได้ที่นั่งริมหน้าต่างหลังสุดจนได้
บรื้น!!!!!!!!!!!!!
เสียงรถบัสดังขึ้นในขณะที่นักเรียนทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ว่าตนเองจะไปทำอะไรเมื่อไปถึงทะเล
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“เย้!! กว่าจะมาถึงนั่งจนหลังขดหลังแข็งแล้ว = =”แพรวพูดขณะลงจากลงอย่างเบื่อหน่าย
“นักเรียนระดับชั้นม.5ให้มารวมกันที่ชายหาดโดยด่วน”เสียงพูดทางโทรโข่งจากอาจารย์ท่านเดิมพูด
เช่นเดิม O_o แล้วนักเรียนก็เดินตรงไปยังชายหาด ก่อนที่จะถึงชายหาดมีของน่ารักๆเต็มไปหมด ทั้ง
ของที่ระลึก ของกิน และโมบายเอาไว้ประดับบ้าน แล้วทุกคนก็เดินมาถึงชายหาดแสนสวย น้ำที่นี่ใส
มาก สามารถมองเห็นปลาได้อย่างชัดเจน ไม่มีขยะแม้แต่ชิ้นเดียว
“โห!!!สวยจังเลยเนอะพิ้งค์ บรรยากาศก็ดี”แพรวพูดขณะที่รวมกลุ่มกับพวกเพื่อนๆ
“ใช่ๆ อากาศดีมากเลย =0=” พิ้งค์ตอบอย่างสบายอารมณ์
“ครูจะให้นักเรียนได้เดินยืดเส้นยืดสาย หรือใครจะไปเล่นน้ำครูก็ไม่ว่าอะไร แต่อยู่ในพื้นที่ๆครูบอกแล้วกัน
แล้วตอนเย็นๆให้มารวมกันที่โรงแรมเพื่อจะมารับประทานอาหารพร้อมกัน” จากนั้นนักเรียนต่างก็แยกย้าย
ออกไปเดินเล่น อย่างสนุกสนาน
“เราไปว่ายน้ำกันดีกว่าพิ้งค์^^”
“แต่ฉันว่ายไม่เป็นนิ = =a”
“ไม่เป็นไร เดียวฉันสอนเอง^o^”
“แน่ใจนะว่าสอนเป็น-*-”
“แน่นอน ฉันยังสอนลูกหมาที่บ้านฉันได้เลย*0”
“แต่ฉันไม่ใช่หมานิ - -*”
“มันก็เหมือนๆกันแหละ คงสอนง่ายกว่าหมาอีก พูดกันรู้เรื่องด้วย-0-”
“เอางั้นก็ได้ O_o”
แล้วแพรวก็ได้สอนพิ้งค์ว่ายน้ำ
“ว่ายมาสิพิ้งค์ สู้ๆ ”
“ว๊าย!!!อย่าเพิ่งปล่อยมือนะ”
“ปล่อยละน้า”
“อือ ฉันพร้อมแล้ว ปล่อยมือเลย>o<”
“แพรวเห็นไม๊ ฉันว่ายได้แล้ว ^O^”
\"เก่งๆๆ ว่ายมาเรื่อยๆ แหม เธอนี่พรสวรรค์เยอะจริงปุ๊บปับก็ว่ายได้”
\"หุหุ อันนั้นมันแน่อยู่แล้ว ^O^”
\"ไหนๆเธอก็ว่ายได้ละ รอฉันแปปนะฉันไปซื้อของก่อน เธอเอาไรปะพิ้งค์”
\"เอออออ เอาน้ำผลไม้ละกันO_o”
และเมื่อแพรวไปซื้อของได้ไม่นาน เรื่อยที่ไม่น่าเกิด มันก็เกิดขึ้น
“ช่วยด้วยยยยยยยยยย ตะคิวกินขา”พิ้งค์ร้องออกมาสุดเสียง เพื่อที่จะให้คนมาช่วย
++++++++++To Be Continue+++++++++
ก็ฟากเรื่อของเราด้วยนะ เราเพิ่งเริ่มเขียนอะ><
มากมายทำให้บรรยากาศในยามเช้าคึกครื้นยิ่งขึ้นเพราะในเช้านี้เป็นวันที่นักเรียนทุกๆคนได้ออก
ไปค้างแรม 3 วัน 2 คืนกันที่ชายทะเล
“ขอให้นักเรียนชั้นม.5ทุกคนมาพร้อมกันที่สนามฟุตบอลด่วนค่ะ”เสียงประกาศจากอาจารย์ ที่ห้อง
ธุรการดังขึ้น เมื่อนักเรียนได้ยินคำประกาศแล้วจึงตรงไปที่สนามฟุตบอลแทบจะในทันที
“แพรว จะไปไหนอะ อาจารย์เค้าเรียกรวมที่สนามบอลแล้วนะ”เสียงใสๆของเด็กสาวเอ่ยขึ้นอย่างฉงน
เมื่อเห็นเพื่อนของตนกำลังจะไปทางอื่น
“อ๋อ พอดีฉันจาเข้าห้องน้ำอะ ฉันรู้สึกเหมือนประจำเดือนจะมาอะ >.<”เสียงเพื่อนสาวกกระซิบตอบอย่างแผ่วเบา
“ว่าแต่ มีขนมปังปะพิ้งค์คือเราไม่ได้เอามาอะ = o=*
“ อ๋อ! มีสิ อะนี่” ̐̐ o ̐
“ขอบใจจ๊ะ แล้วจะรีบมานะ”
“งั้นเดียวฉันไปส่งแล้วกันนะแพรว”
“ไม่เป็นไรพิ้งค์ เราไปแปปเดียวเอง”
“งั้นฉันไปรอที่สนามฟุตบอลนะ”
“จ้า” แพรวตอบแล้วก็รีบวิ่งไปห้องน้ำเพราะกลัวว่าจะมาไม่ทัน
“นักเรียนชั้นม.5ขึ้นรถได้แล้วค่ะ”เสียงประกาศจากอาจารย์คนเดิมพูด
“ตายแล้ว แพรวยังไม่มาเลย”
“ทันไม๊ พิ้งค์ โอ๊ย ฉันวิ่งมาเกือบตาย”
“ก็ เกือบจะไม่ทันอะ ขึ้นรถกันดีกว่า อาจารย์เค้าประกาศให้ขึ้นรถละ”
“โหย!! ชั้นแรกที่นั่งเต็มหมดเลยอะ>.<”
“ไปดูชั้นสองกันดีกว่าพิงค์”
“ปะๆ ก่อนที่จะไม่มีที่นั่ง•o•”พิ้งพูดพลางเดินตรงไปยังบันได ซึ่งมีแพรวเดินตามหลังมาติดๆ แล้วทั้งคู่
ก็ได้ที่นั่งริมหน้าต่างหลังสุดจนได้
บรื้น!!!!!!!!!!!!!
เสียงรถบัสดังขึ้นในขณะที่นักเรียนทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ว่าตนเองจะไปทำอะไรเมื่อไปถึงทะเล
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“เย้!! กว่าจะมาถึงนั่งจนหลังขดหลังแข็งแล้ว = =”แพรวพูดขณะลงจากลงอย่างเบื่อหน่าย
“นักเรียนระดับชั้นม.5ให้มารวมกันที่ชายหาดโดยด่วน”เสียงพูดทางโทรโข่งจากอาจารย์ท่านเดิมพูด
เช่นเดิม O_o แล้วนักเรียนก็เดินตรงไปยังชายหาด ก่อนที่จะถึงชายหาดมีของน่ารักๆเต็มไปหมด ทั้ง
ของที่ระลึก ของกิน และโมบายเอาไว้ประดับบ้าน แล้วทุกคนก็เดินมาถึงชายหาดแสนสวย น้ำที่นี่ใส
มาก สามารถมองเห็นปลาได้อย่างชัดเจน ไม่มีขยะแม้แต่ชิ้นเดียว
“โห!!!สวยจังเลยเนอะพิ้งค์ บรรยากาศก็ดี”แพรวพูดขณะที่รวมกลุ่มกับพวกเพื่อนๆ
“ใช่ๆ อากาศดีมากเลย =0=” พิ้งค์ตอบอย่างสบายอารมณ์
“ครูจะให้นักเรียนได้เดินยืดเส้นยืดสาย หรือใครจะไปเล่นน้ำครูก็ไม่ว่าอะไร แต่อยู่ในพื้นที่ๆครูบอกแล้วกัน
แล้วตอนเย็นๆให้มารวมกันที่โรงแรมเพื่อจะมารับประทานอาหารพร้อมกัน” จากนั้นนักเรียนต่างก็แยกย้าย
ออกไปเดินเล่น อย่างสนุกสนาน
“เราไปว่ายน้ำกันดีกว่าพิ้งค์^^”
“แต่ฉันว่ายไม่เป็นนิ = =a”
“ไม่เป็นไร เดียวฉันสอนเอง^o^”
“แน่ใจนะว่าสอนเป็น-*-”
“แน่นอน ฉันยังสอนลูกหมาที่บ้านฉันได้เลย*0”
“แต่ฉันไม่ใช่หมานิ - -*”
“มันก็เหมือนๆกันแหละ คงสอนง่ายกว่าหมาอีก พูดกันรู้เรื่องด้วย-0-”
“เอางั้นก็ได้ O_o”
แล้วแพรวก็ได้สอนพิ้งค์ว่ายน้ำ
“ว่ายมาสิพิ้งค์ สู้ๆ ”
“ว๊าย!!!อย่าเพิ่งปล่อยมือนะ”
“ปล่อยละน้า”
“อือ ฉันพร้อมแล้ว ปล่อยมือเลย>o<”
“แพรวเห็นไม๊ ฉันว่ายได้แล้ว ^O^”
\"เก่งๆๆ ว่ายมาเรื่อยๆ แหม เธอนี่พรสวรรค์เยอะจริงปุ๊บปับก็ว่ายได้”
\"หุหุ อันนั้นมันแน่อยู่แล้ว ^O^”
\"ไหนๆเธอก็ว่ายได้ละ รอฉันแปปนะฉันไปซื้อของก่อน เธอเอาไรปะพิ้งค์”
\"เอออออ เอาน้ำผลไม้ละกันO_o”
และเมื่อแพรวไปซื้อของได้ไม่นาน เรื่อยที่ไม่น่าเกิด มันก็เกิดขึ้น
“ช่วยด้วยยยยยยยยยย ตะคิวกินขา”พิ้งค์ร้องออกมาสุดเสียง เพื่อที่จะให้คนมาช่วย
++++++++++To Be Continue+++++++++
ก็ฟากเรื่อของเราด้วยนะ เราเพิ่งเริ่มเขียนอะ><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น