เพราะว่าห่างเหลือเกิน

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

แสงอาทิตย์ยามเช้าส่องกระทบพื้นดิน   ของ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง   พวกนักศึกษากำลังวิ่งเข้าเรียน

  

    เอี๊ยด!!



รถยนต์คันหนึ่งจอด   พร้อมกับมีคนเปิดประตูให้กับเด็กหนุ่มคนหนึ่ง   เด็กหนุ่มคนนั้นชื่อ  “ อาร์ม ”   เขาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว   กางเกงนักศึกษาสีดำ   พร้อมกับรองเท้าสุดหรู   เขาหยิบเป้ขึ้นมาสะพายไว้ข้างเดียว   “ เชิญครับคุณหนู ”   คนขับรถพูด   อาร์มกลับไม่พูดด้วย   เขาเดินเข้ามหาวิทยาลัย  “ บูรณชาติ ”   โดยไม่แยแสใคร   “ เฮ้ย!! ทุกคนถอย  เสี่ยน้อยเขามาแล้ว ”   นักศึกษาคนอื่นๆแซวอาร์ม   อาร์มเดินเพียงคนเดียวเดินเข้าตึกเรียน   เขาเดินเข้าไปนั่งรออาจารย์   โต๊ะที่เขานั่งอยู่ตรงกลางห้อง   เขานั่งอยู่คนเดียวในห้อง   อาร์มนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย  



    ปัง!!



เสียงชนประตูของเฟรมที่วิ่งเข้ามาอย่างทุลักทุเล   “ โอย...เหนื่อยเป็นบ้ากว่าจะหนีไอ้พวกบ้านั่นพ้น ”   “ เฟรม ”  บ่นพึมพำอยู่คนเดียว   อาร์มมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ   “ เฟรม...นายหนีใครมาวะ ”   อาร์มถามหนุ่มผมดำ  คิ้วเข้ม  ที่ใส่ชุดเดียวกับเขา   “ ก็พวกยัยแนนนั่นแหละ  ก็เพราะนายแท้ๆ  ดันหล่อถูกใจยัยแนน  ยัยนั่นตามถามถึงเรื่องนายทุกวัน  นี่ดีนะที่อยู่คนละสาขา   โชคดีมากเลยที่เราอยู่สาย  วิทย์-คณิต-คีตศิลป์  ไม่งั้นฉันคงบ้าไปแล้ว ”   เฟรมพูดพลางเดินไปนั่งที่โต๊ะข้างๆอาร์ม   “ นี่ฉันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ ”   อาร์มถาม   “ ไม่ใช่นายหรอกที่ผิด  ยัยแนนตัวดีต่างหาก ”   เฟรมพูดพลางเอามือทุบโต๊ะ  



สักพักพวกนักศึกษาคนอื่นๆก็เข้ามาในห้อง   “ อา...ได้เวลาเรียนแล้ว ”   เฟรมพูด   “ เฮ้ย!!  เฟรมรู้เปล่าวันนี้มีเด็กใหม่เข้ามา  สุดสวยเลยว่ะ ”   “ เต้ ”  เด็กหนุ่มผู้ร่าเริงสดใสพูดกับเฟรม   “ จริงเหรอ  สวยขนาดไหนล่ะ ”   เฟรมรีบถามกลับ   “ สวยขนาดนางฟ้าทั้งสวรรค์มารวมกันเลยก็ได้ ”   “ ขนาดนั้นเลย ”   ทั้งคู่สนทนากันอย่างเมามัน   อาร์มถอนหายใจ   เขาคิดในใจว่าจะสวยขนาดไหนกันเชียว  



    แอ็ด!!



เสียงเปิดประตูดังขึ้น   “ อาจารย์ขจรศักดิ์ ”  เดินเข้ามาด้วยท่าทางสบายๆ   “ สวัสดีนักเรียนทุกคน ”   ขจรศักดิ์พูด   “ วันนี้อาจารย์มีอะไรจะบอก ”   ขจรศักดิ์ พูดด้วยหน้าตายิ้มแย้ม   “ วันนี้มีนักศึกษาใหม่มาอยู่ในห้องเราซะด้วย ”   “ เร็วๆสิอาจารย์ ”   เต้เร่งขจรศักดิ์   “ เข้ามาได้จ้ะ ”   ขจรศักดิ์พูดจบ   เด็กสาวคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในชุดนักศึกษา   เด็กสาวคนนี้ตรึงทุกสายตาของนักศึกษาชาย   เธอมีผิวที่ขาวเนียน   ดวงตาที่มีเสน่ห์   ผมที่ยาวเงางามกำลังดี   รวมๆแล้ว   เธอเป็นคนที่น่ารักผสมความสวย   “ เป็นอย่างที่นายบอกจริงๆ ”   เฟรมหันไปพูดกับเต้   “ แต่ฉันว่าตอนนี้มีคนหนึ่งอาการหนักว่ะ ”   เต้พูดพลางเหล่ตาไปที่อาร์ม   เฟรมหันไปเจออาร์มมองนักศึกษาใหม่คนนั้นไม่กระพริบตา



    เปรี้ยง!!



เฟรมตบศีรษะของอาร์มเต็มที่   “ ไอ้บ้า!!  ฉันเจ็บเป็นเหมือนกันนะ ”   อาร์มพูดพลางเอามือลูบศีรษะ   “ ไม่ต้องมาทำพูดดีเลย  จ้องเธอตาค้าง  จนสติลอยไปไหนแล้วก็ไม่รู้  ต้องให้เรียกกลับ ”   เฟรมพูดอย่างสะใจ   “ เรียกดีๆไม่เป็นรึไง ”   อาร์มพูดอย่างไม่สบอารมณ์   “ เงียบๆหน่อยทุกคน ”   ขจรศักดิ์พูด   “ แนะนำตัวสิจ๊ะ ”   เธอก้าวออกมาหนึ่งก้าว   และแนะนำตัว   “ เอ่อ...คือ...เราชื่อ  ‘ ศิรพรรณ กิตติวราชัย ’   หรือจะเรียกเราว่า  ‘ เดียร์ ’  ก็ได้นะ ”   ทุกคนพากันจ้องเดียร์เป็นสายตาเดียว...