ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แฝดป่วนก๊วนซ่าส์

    ลำดับตอนที่ #1 : การเริ่มต้น...นะจ๊ะ^^

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 48


    บทที่ 1 : การเริ่มต้น...นะจ๊ะ^^





    ....ในเช้าวันเสาร์....



    วันนี้ผมกำลังนั่งจิบกาแฟ และ กินหนังสือพิมพ์เป็นกับแกล้มในตอนเช้าอย่างสุขสบายอารมณ์ แต่แล้ว....

    ‘ คุณอาค่ะ... พรุ่งนี้ว่างหรือเปล่าค่ะ ’ เสียงๆใสเสียงหนึ่งดังขึ้นบ่งบอกถึงลักษณะความเป็นเด็กที่ยังแอบแฝงอยู่ในตัวตนของเธอ ดวงตาคู่นั้นจ้องมองคู่สนทนาอย่างต้องการคำตอบ

    ‘ทำไมเหรอ’ ผมถามกลับมาด้วยความสนใจ และ ความขนลุก....

    ‘นี่อา - - ข้าวถามก็บอกมาเดะ จามาอ้อยช้อยถามกลับทำไมหา !!’ น่าน ตูว่าแล้ว อย่างไอ้ข้าวมีเรอะมานจาอ้อนได้นาน - - ดีนะที่.......

    ‘นั่นดิอา จะมาชักช้าทำไม ข้าวถามก้ตอบมาเซ่ น่าสงสารข้าวจิงๆเลยต้องมาถามซ้ำถามซาก’ โถ ไอ้หลานเวร สงสารข้าวแล้วสงสารอาเมิงม้างม้ายยย

    ‘อา ตอบมาได้ยัง - - ’ นั่นดูมันเร่ง

    ‘เออ ไม่ว่างทำไม’ กร๊ากก สมน้ามหน้า

    ‘เหรอ งั้นพรุ่งนี้ไปรับ ข้าว กับ ฟ้าที่โรงเรียนด้วยนะ จาไปเที่ยวเซนทรัล ’   เฮ้ย เมื่อกี้จำได้ว่าตอบว่าไม่ว่างนะโว้ย

    ‘ได้ครับ ...ไอ้หลานเวร’ ผมพูดเบาๆ

    ‘อามาพูดงี้ได้งัยหา !!!!’ ....โดยลืมว่ามันทั้งสองตัวหูดี

    ‘เออ โทดไอ้หลานผู้แสนดี ไอ้สุดยอดของหลาน ไอ้หลานรัก’ ผมพูดประชดไอ้หลานหูผีทั้งสองตัวอย่างหมดอารมณ์

    ‘อ๊าย ต้องงี้สิ จุ๊บ ><’ แต่มันไม่สนใจแล้วไอ้หนูผีสองตัวก้เข้ามาหอมแก้มผมคนละข้าง......

    ‘คริกๆ ปะข้าวจ๋าไปโรงเรียนกันได้ตั้งแล้ว’ อ้าว ผมยังไม่ได้ให้ตังมันเลยนี่หว่า ...... เฮ้ยยยยยยยยย เป๋าตังช้านนนนนนนนนน



    ‘ไอ้ข้าว ไอ้ฟ้า!!!!’ ผมตะโกเรียกสุดเสียง แต่เหนหนูผีสองตัวกำลังวิ่งขึ้นรถเมล์ไปอย่างสบายอารมณ์

    เฮ้อ ..... ต้องเตรียมตัวไว้ตอนเย็นจาได้ไปรับหนูผีทั้งสองตัวไปเที่ยว ^^



    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------





    ++ NAMFA TALK ++



    จอนนี้ชั้นกำลังขึ้นรถเมล์ที่นานได้ๆนั่งมาที ตอนนี้ข้างๆชั้นมีสาวน้อยน่ารักคนนึง ผมของเธอยาวเลยบ่าไปนิดหน่อย ผิมขาวเนียน อมชมพูอีกต่างหาก - - ริมฝีปากอิ่มอมชมพู น่า KISS เปนยิ่งนัก >////< อ๊ายยย ช้านมาพูดอารายเนี่ย



    ‘ฟ้า .. จ้องหน้าข้าวทำไมเหรอ?’ สาวน้อยคนนั้นลืมตามาถามฉันที่กำลังจ้องหน้าคุณเธอเหมือนจะจับไปต้มกิน

    ‘ก้ข้าวน่ารักนี่นา ^^’ ฉันตอบข้าวไป แล้วลูบผมเธอเล่นๆ..

    ‘แน่นอนอยุ่แล้ว ^^ ก็ข้าวเหมือนฟ้าจะตาย..’ ข้าวพูดไม่พูดปล่าว เอามือมาหยิกแก้มฉันเล่นทั้งสองข้างเลย อ๊าย เจ็บ

    ‘อ๊าย ข้าวววว ฟ้าเจ็บแล้ว’  - - เบาหน่อยสิปาดโถ่

    ‘ อุเหม่ ก้ฟ้าน่ารักเกินหน้าเกินตา ’ พูดจบยัยตัวเล็กก้หลับไป ......



    ใช่แล้ว เรากะข้าวเป็นฝาแฝดกัน ^^ เราสองคนถ้ายืนคู่กันไม่มีใครแยกออกยกเว้นอาของเรา ที่ไม่รุ้ว่าแยกออกได้ยังงัย - - ชั้นนิสัยเหมือนกับข้าวไม่มีผิดเพี้ยนกานหรอก -*- (สงสายเปงแฝดมานทุกอย่างเลย)



    แต่ถ้าเห็นอย่างนี้น่ะ พวกเราสองคนจะต้องเป็นนางเอก คนใดคนหนึ่งใช่มั้ย .....



    มันไม่ใช่หรอก เหตุการณ์ที่ทำให้ชั้นกับข้าวแทบจะเป็นบ้า มันเริ่มจากนี้ต่างหาก......



    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    ‘ ข้าวจ๋า ถึงแล้วจ๊ะ ’ ชั้นปลุกข้าวเมื่อมาถึงโรงเรียน ข้าวทำท่าสะลึมสะลือได้น่ารักสุดๆ อ๊าย >< วันนี้เป็นวันแรกที่ชั้นกับข้าวจะได้เข้ามาเรียนในโรงเรียนนี้



    หา !! ว่างัยนะ ชุดนักเรียนเป็นงัยอ่ะเหรอ ก็เป็นแบบว่า



    แบบชุดปกกะลาสีแบบนักเรียนญี่ปุ่นอ่ะนะ (ต๊าย ! ! อินเตอร์ แต่นี่เป็นโรงเรียนเอกชนอ่ะนะ)

    ชุดพื้นเป็นสีขาว ปกเป็นสีดำแถบขาว กระโปงจีบสีดำสั้นเหนือเข้ามามาคืบกว่าๆ โบเป็นสีขาว ขอบดำ ถุงเท้าพับสูงขึ้นมา พับลงให้เห็นขอบดำข้างใน เอ่อ......... ไปงานศพได้โดยไม่ต้องเปลี่ยนชุด - - แต่เป็นชุดนักเรียนที่น่ารักมากๆ เลย ..........



    ‘นี่ๆน้องสองคนนั้นอ่ะ จะไปไหนเหรอจ๊ะ เด๋วพี่พาไป’ มีไอ้โรคจิตตัวหนึ่งมาพูดกะข้าวตอนที่ข้าวกำลัง...



    ‘ ใครน้องเมิงวะไอ้ห่าเอ๊ย !! กูมีพี่ชื่อฟ้าหน้าเหมือนกูโว้ย ไมได้หน้าเหมือนตัวเหี้-ยผสมกิ้งก่าเสปนอย่างแก ’ - - ตอนที่ข้าวกำลังง่วงพอดี อ่ะเรามาแนะนำชุดนักเรียนกันต่อนะ แล้วก้.......



    ‘นี่นังคนนั้นอ่ะ ชื่อฟ้าใช่มะ สั่งสอนน้องหน่อยได้ปะ - -’



    ‘น้องกูมันทำไมห๊า ไอ้เวง น้องกูอ่ะพูดถูกแล้วโว้ย กูพี่มันคนเดียว อีกอย่าง ตระกูลกูหน้าตาดีทั้งโครตไม่มีหลุดตัวเหี้ยมาหรอก - -* ’



    ‘อ้าวพูดงี้ก้สวยเดะ’ ไอ้โรคจิตมันยังย้อน เราสองคนเลยตอบไปพร้อมกานว่า



    ‘สวยอยุ่แล้วโว้ย !!!!’ แล้วชั้นกับข้าวก้สะบัดก้นออกมาเลย หึหึ สะใจคนสวย



    ‘โห่ อีแรดเอ๊ย!!!’ อีโรคจิตนั่นมันตะโกนตามหลังมาอย่างที่บอกไว้ว่าข้าวกำลังง่วงขั้นรุนแรง.....



    ‘เป็นห่าอะไรนักหนาวะ!!! กูจาแรดไม่แรดมันไปหนักศรีษะบรรพบุรุษโครตเหง้าเมิงหรืองัยหา!! หรือว่าแม่เมิงไปบอกอากูว่าอยากได้กูเป็นสะใภ้แล้วอากูไม่ให้เพราะเมิงหน้าตาเหมือนส้นตี-นตากแห้งหรืองัยไม่ทราบยะ!! ชาตินี้แกก้หาแฟนดีๆไม่ได้หรอกโว้ย แฟนแกมันต้อง แรด แร๊ดดดดดด แล้วพอมันไปเจอคนทีห่น้าตาดีกว่าเมิงซากนิดมานก้ไปแล้วโว้ย!! อ๊ากกก ด่าจนหายง่วงเลย!!!’ ข้าวผู้แสนจะเรียบร้อยได้สั่งสอนไอ้โรคจิตด้วยถ้อยคำที่เธอคิดว่ามันสุภาพที่สุดแล้ว...



    ‘ฮะ....เฮ้ยย พูดงี้ได้งัย พี่แกยังไม่ด่าไรกูเลยนะโว้ย!’ - -อ้าวลามปาม



    ‘- -* จะให้พี่กูด่าอยากโดนอีกชุดมั้ยหละ ^^ ’ ข้าวยิ้มแบบโรคจิตที่จะไปควักไส้เด็กกิน....



    ‘อ่ะ...เอ่อ.. ไม่อ่ะ ’ ไอ้โรคจิตตอบแบบหงอยสุดๆ



    ‘เออ งั้นก้ไสหัวเน่าๆของแกออกป๊ายยยยยย !!!!!!!’ เอ่อ...ข้าวคนหันมามองหมดแล้วอ่ะ



    ‘คะ...ครับ TT-TT’



    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    ++ NAMKAW TALK ++



    ไอ้เวนนั่นหาเรื่องให้ด่าซะหายง่วงเลย พี่ฟ้าทำหน้าเอ๋อสุดๆ - - ทำไมพี่ฟ้าต้องทำหน้าเอ๋อด้วยฟะ



    ‘พี่ฟ้า ทำไมพี่ต้องทำหน้าเอ๋อด้วยอ่ะ ’ ก้ปกติเจ๊เค้าจาด่าแทนเรานี่หว่าทำไมวันนี้เอ๋อ ... ระหรือว่า !! พี่ฟ้ากลับใจ



    ‘...กะ...ก็....พี่ลืมว่าเราอยุ่ห้องไหนอ๊า TTOTT’ เออ ให้ได้งี้ดิพี่กู  



    ‘ไปดูที่บอร์ดก็ด๊ายยยยยยย’



    ‘ไม่ได้แล้วหละข้าว..’ - -



    ‘ทำไมอ่ะ..’



    ‘ก็เค้าพึ่งยกบอร์ดไปเก็บเมื่อกี้เอง..’



    ‘อ้าวเวน’

    สรุป ฉันกับพี่ฟ้าต้องเดินตระเวนชั้น ม.4 ทุกห้อง ตั้งแต่ห้อง 1 ยันห้อง 15 - -“ โรงเรียนบ้าอารายฟะมีตั้ง 15 ห้องมันลำบากคนเดินหานะเฟร้ย !!!



    และตอนที่กำลังเดินฟากับพี่ฟ้าอย่างเมามันส์เพราะเนื่องจากต้องหาไปอ่านรายชื่อไป ...



    ‘เฮ้ย ไอ้ริวเมิงแน่ใจนะโว้ย..’ เสียงไอ้เวนตัวหนึ่งดังขึ้นมา เมิงแน่ใจนะว่าพูดเนี่ย



    ‘เออ หรือเมิงจะไม่ไป ’ ไอ้นี่ก็พอกัน



    ‘ไปดิวะ ไม่ไปก้กะหล่ำปลีอ่ะ - -’  กะหล่ำปลี - -* อะไรฟะ กะหล่ำปลี อารายฟะ !!



    ‘เฮ้ย !! ผู้หญิงสองคนนั้นอ่ะ มาทำไรหน้าห้องเราวะ’ มันคงคิดว่าตรูไม่ได้ยินใช่มั้ยเนี่ย - -*



    ชั้นหันกลับไปว่าจาบอกให้แจ่มแจ้งซะหน่อยว่าทามมายกรูต้องมายืนหน้าห้องเมิงเนี่ย



    ไอ้เวนสองตัวนี่หล่อใช้ได้ว่ะ = =” อุเหม เสียอย่างไม่น่าปากหมาเลย



    ‘มายืนกินก๋วยเตี๋ยวมั้ง - -’ พี่ฟ้า

    ‘ไม่น่าถามโง่ปะเนี่ย - -*’ ชั้นเอง



    ‘เฮ้ย!! แฝดด้วยเว้ย’ เปงแฝดแล้วมันหนักกะหล่ำปลีแกหรืองัยฟะ!!



    ‘กวนซะด้วยเดะ -*-‘ เออ กวนแล้วงัยฟะ -*-



    ‘นี่ พวกเธอสี่คนหน่ะ จะยืนอีกนานมั้ย!! - - ’ เสียงอาจารย์ใส่แวนหนาแตะทรงสามเหลี่ยม -*- เรียกพวกเรา 4 คนเข้าไปในห้อง



    ‘พวกเธอใช่ นิติมา กับ นิทิมา ใช่มั้ย ’



    ‘ใช่ค่ะ -*-’ ชั้นกับพี่ฟ้าตอบพร้อมกัน



    ‘เอ้างั้นแนะนำตัวเลย เริ่มจากนิติมาละกัน’ -*- อ้าว กูเริ่มก่อนอีก



    ‘หวัดดี ชื่อ นิติมา วงค์ทนจันทรา (วง-ทะ-นะ-จัน-ทรา) อายุ 16 เท่าทุกคนแหละ ชื่อเล่นว่าน้ำข้าว เป็นแฝดคนน้อง ที่พวกเราได้มาอยุ่ห้องเดียวกันเพราะใช้อิทธิพลอา - - ’



    ‘ชั้นชื่อ นิทิมา วงค์ทนจันทรา ชื่อเล่น ก้น้ำฟ้า นอกนั้นเหมือน ข้าวหมดเลย - -* ’



    ‘โอเค งั้นเธอสองคนไปนั่งข้างหลังข้างนายเอ็มกับนายริวนะ’ เหอ ไอ้เวน 2 ตัวเมื่อกี้นี่หว่า



    ‘หวัดดีค๊าบ ทั้งสองคน ^^’



    ‘เออ หวัดดี ’ ฉัน



    ‘เออ หวัดดี’ พีฟ้า - - บอกแล้วเราเหมือนกานทุกตารางนิ้ว



    ‘เฮ้ย เอ็ม - - มาถึงก้ม่อเลยเรอะ’ คนที่ชื่อริวพูดขึ้นมาหลังจากที่นายเอ็มทำหน้าหื่นใส่สาวข้างๆ - -“



    ‘เออ ไมวะ - -* ’ อ้าว



    ‘ไม่ได้โว้ย ^^ คนนี้กูจอง’ O_O



    ‘เฮ้ยย !!’ ชั้นกับพี่ฟ้า - -



    ‘แล้วอีกคนอ่ะ ’ ไอ้เอ็มยังไม่ละความพยายาม



    ‘ของพี่กู ^^ ’ O O!!!!



    ++++++++++++++++++++++++++



    คุยกานก่อนนะค่า



    สวัสดีค่า เปงนักเขียนหน้าใหม่นะค่า อาจจาแต่งไม่หนุกยางงายก้บอกแนวทางการแก้ไขมั้งนะค่ะ จาได้เปงเซียนๆอย่างพี่ ใบสนและ พี่ตังเม อิอิ ^O^



    คราวนี้อาจจาอัพสั้นไปเพราะยางไม่มั้นใจในฝีมือที่มีน้อยนิดเช่นนี้



    หนุกไม่หนุกก้เมนท์ด้วยนะค่ะ ^^ ขอบคุนค่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×