ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สัญญา
“ นี่สัญญากันได้มั้ยว่าถ้าเราโตขึ้นเราจะยังรักกันเหมือนเดิมนะ...ป่าน”
“ได้สิพลอย....เราจะคิดถึงตัวเสมอ”
สองเด็กร่างจ้อยคุยกันกระหนุงกระหนิง.......สาวน้อยน่ารักชื่อพลอยส่วนเด็กหนุ่มชื่อชื่อป่าน
แม่ของป่านติดการพนันพ่อของเขามีภรรยาใหม่มีส่งเงินมาให้เป็นบางครั้งแต่ก็คงไม่มากพอที่จะให้แม่ของป่านถลุงได้
“พลอยเราไปก่อนนะเดี๋ยวแม่จะตี”
“อื้อ”
เด็กชายวิ่งเข้าบ้านข้างๆไป เด็กหญิงก็ยังคงนั่งเขี่ยดินที่ลานเด็กเล่นต่อไปเรื่อยๆพลางคอยเหลือบสายตามองดูว่าเด็กชายจะมาหาอีกมั้ย แต่ก็ต้องหยุดเมื่อเห็นแม่จ้องมองเทอราวกับว่าถ้าไม่กลับเห็นทีจะต้องมีเรื่อง......เด็กหญิงรีบวิ่งเข้าบ้านทันที
แม่ของพลอยเป็นผู้หญิงที่เข้มงวด เจ้าระเบียบและดุมาก.........
“พลอย แม่บอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ให้ไปคุยกับเด็กแบบนั้นอีก.....สกปรก”
“แม่คะ.....ป่านเค้าไม่เห็นจะสกปรกเลยอีกอย่างที่เค้าอาจไม่มีเสื้อผ้าสะอาดเพราะแม่เค้าไม่ได้ซักให้นะคะ”
“ก็เพราะยัยแม่ตัวดีนั่นแหละ”
แม่ของป่านทะเลาะกับแม่ของพลอยประจำเพราะแม่ของป่านชอบโวยวาย เอะอะส่งเสียงดังซึ่งทำให้แม่ของพลอยต้องออกไปตะโกนต่อว่าบ่อยๆ
“เด็กชายป่าน ทำไมถึงไม่ทำการบ้านมาอีกแล้วแล้วดูสิกระดาษฉีกขาดหมดเลย”
“คุณครูครับผมทำมาแล้วครับแต่เมื่อวานนี้แม่ผมเค้าเมาเลยฉีกไปน่ะครับ”
“จริงๆนะคะเมื่อวานหนูได้ยินเสียงเอะอะที่บ้านของป่านนะค่ะ”
“งั้นเหรอ......เห็นทีฉันคงต้องเชิญแม่เทอมาคุยหน่อยแล้ว”
ออด..........
“หมดเวลาแล้วป่าน....ไปข้างนอกกันเถอะ”
เด็กน้อยรีบเดินออกมาท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ
“ขอบใจนะ......พลอยที่ช่วยเค้าน่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกป่าน..........เราเป็นเพื่อนรักกันนะ”
“พลอยจำได้ไหมวันนั้นน่ะ”
“อ๋อวันที่เราเจอกันวันแรกใช่ม้า”
“ใช่....วันนั้นน่ะ”
“ได้สิพลอย....เราจะคิดถึงตัวเสมอ”
สองเด็กร่างจ้อยคุยกันกระหนุงกระหนิง.......สาวน้อยน่ารักชื่อพลอยส่วนเด็กหนุ่มชื่อชื่อป่าน
แม่ของป่านติดการพนันพ่อของเขามีภรรยาใหม่มีส่งเงินมาให้เป็นบางครั้งแต่ก็คงไม่มากพอที่จะให้แม่ของป่านถลุงได้
“พลอยเราไปก่อนนะเดี๋ยวแม่จะตี”
“อื้อ”
เด็กชายวิ่งเข้าบ้านข้างๆไป เด็กหญิงก็ยังคงนั่งเขี่ยดินที่ลานเด็กเล่นต่อไปเรื่อยๆพลางคอยเหลือบสายตามองดูว่าเด็กชายจะมาหาอีกมั้ย แต่ก็ต้องหยุดเมื่อเห็นแม่จ้องมองเทอราวกับว่าถ้าไม่กลับเห็นทีจะต้องมีเรื่อง......เด็กหญิงรีบวิ่งเข้าบ้านทันที
แม่ของพลอยเป็นผู้หญิงที่เข้มงวด เจ้าระเบียบและดุมาก.........
“พลอย แม่บอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ให้ไปคุยกับเด็กแบบนั้นอีก.....สกปรก”
“แม่คะ.....ป่านเค้าไม่เห็นจะสกปรกเลยอีกอย่างที่เค้าอาจไม่มีเสื้อผ้าสะอาดเพราะแม่เค้าไม่ได้ซักให้นะคะ”
“ก็เพราะยัยแม่ตัวดีนั่นแหละ”
แม่ของป่านทะเลาะกับแม่ของพลอยประจำเพราะแม่ของป่านชอบโวยวาย เอะอะส่งเสียงดังซึ่งทำให้แม่ของพลอยต้องออกไปตะโกนต่อว่าบ่อยๆ
“เด็กชายป่าน ทำไมถึงไม่ทำการบ้านมาอีกแล้วแล้วดูสิกระดาษฉีกขาดหมดเลย”
“คุณครูครับผมทำมาแล้วครับแต่เมื่อวานนี้แม่ผมเค้าเมาเลยฉีกไปน่ะครับ”
“จริงๆนะคะเมื่อวานหนูได้ยินเสียงเอะอะที่บ้านของป่านนะค่ะ”
“งั้นเหรอ......เห็นทีฉันคงต้องเชิญแม่เทอมาคุยหน่อยแล้ว”
ออด..........
“หมดเวลาแล้วป่าน....ไปข้างนอกกันเถอะ”
เด็กน้อยรีบเดินออกมาท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ
“ขอบใจนะ......พลอยที่ช่วยเค้าน่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกป่าน..........เราเป็นเพื่อนรักกันนะ”
“พลอยจำได้ไหมวันนั้นน่ะ”
“อ๋อวันที่เราเจอกันวันแรกใช่ม้า”
“ใช่....วันนั้นน่ะ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น