นิยายรักไม่โรแมนติก(Story of love not Romantic)

ลำดับตอนที่ #1 : รักที่ไม่ตั้งใจ

มีคนหลายๆ คนพูดไว้ว่าความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม ไม่ว่าคนเราจะเจ็บช้ำกับความรักมามากมายขนาดไหนแต่สุดท้ายแล้วก็ยังมีชีวิตอยู่ได้เพราะความรัก หลายสิ่งหลายอย่างที่คนเราต้องการก็มักจะลงเอยที่ต้องการความรักที่มั่นคงสำหรับตัวเอง คนเราต้องการความรักมาตั้งแต่ลืมตาดูโลกด้วยซ้ำ ตอนเป็นทารกก็อยากจะได้ความรักจากคนที่เราซึ่งเรียกว่าเป็นแม่ พอโตมากอีกหน่อยก็อยากจะได้ความรักจากคนรอบข้างโดยเฉพาะคนในครอบครัว พอเข้าสู่วัยหนุ่มสาวก็อยากจะได้ความรักดูแลเอาใจใส่จากฝ่ายตรงกันข้าม ชายต้องการความรักจากหญิง หญิงต้องการความรักจากชาย หรือชายต้องการความรักจากชายด้วยกัน และหญิงต้องการความรักจากหญิงด้วยกันถึงแม้ว่าจะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เพิ่งจะรู้จักแต่เรากลับพยายามทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเค้าได้  



                เคยมีคนมาบอกว่าชอบคุณมั๊ย?...เชื่อได้เลยว่าเกือบทุกคนแหละต้องเคยมี ผู้ชายคนหนึ่งเค้าแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะไม่เคยคิดว่าจะมาชอบผู้หญิงคนนี้เลย เค้าเจอเธอในแชทรูม ตามความเคยชินเค้าได้ขอเบอร์เธอคนนั้น ทั้งที่ตอนที่คุยกันเธอไม่ค่อยจะคุยด้วย คำถามที่ถามไปเธอไม่ได้เต็มใจที่จะตอบเลยแต่เค้าคนนั้นกลับยังจะอยู่คุยกับเธอต่อ จาก 1 ชั่วโมงเป็นหลายชั่วโมงแต่เธอก็ยังตอบแค่คำถามด้วยคำพูดสั้นๆ เธอคนนั้นให้เบอร์เค้าไปเพราะคิดแค่ว่ารำคาญเต็มทีและไม่นึกว่าจะโทรมาซะด้วยซ้ำ แต่เค้าก็โทรมาหาเธอคนนั้นทุกวันทุกวัน เป็นเวลาสัปดาห์เศษแล้วเค้าคนนั้นก็หายไปเป็นเวลา 2 สัปดาห์ด้วยกันเค้าไม่กล้าโทรหาเธอเพราะคิดว่าเธอคงจำเค้าไม่ได้ แต่แล้วเค้าก็ตัดสินใจโทรหาเธอ เธอคนนั้น....ก็ยังคุยกับเค้าอย่างปรกติและยังไม่ทันลืมเค้าคนนั้น ทั้งเธอและเค้าต่างคิดว่าคุยกันแล้วสนุกดี มีหลายรสชาติเจ็บแสบบ้าง ดีใจบ้าง แปลกใจบ้างเค้าคนนั้นเลยพยายามโทรหาเธอคนนั้นทุกวันทุกวัน เธอชอบพูดห้ามปรามเค้าเวลาเค้าไปทำอะไรที่ไม่ดีมาทุกครั้ง เค้าคนนั้นก็จะเชื่อฟังตามเธอทุกครั้งไป มันน่าแปลกแค่รู้จักกันผ่านทางโทรศัพท์แต่เค้าก็ยังให้ความสำคัญกับคำพูดของเธอทุกครั้ง หรือว่าเค้าจะรู้นะว่าคำที่เธอพูดนั้นจะมาจากความจริงใจที่มีให้ต่อเพื่อนที่รู้จักกันมา เค้าเริ่มชอบเธอมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเค้าจะยังไม่ค่อยเข้าใจในตัวเอง จนกระทั่ง 2 เดือนผ่านไป เธอคนนั้นก็อยากจะเห็นหน้านายผู้ชายปากกล้านี้เสียที เธอเลยนัดกับเค้าเพื่อเจอกันครั้งแรก แต่แล้ววันที่เธอนัดเค้าก็มาถึง เธอคนนั้นกลับผิดนัดซะเองเพียงเพราะเธอคนนั้นอยู่กับเพื่อนๆของเธอ เค้าคนนั้นก็โทรหาเธออีกตามเคยแต่เธอคนนั้นก็บอกว่า พรุ่งนี้จะไปเจอที่นัดไว้แน่ๆ และก็พูดคำว่าขอโทษให้กับเค้าไป วันรุ่งขึ้นเธอคนนั้นก็มาตามนัดจริงๆ แต่ว่าเธอคนนั้นมาช้าเอาซะมากๆ เค้าคนนั้นก็ไม่ว่าอะไรเธอเลย ดีใจด้วยซ้ำไปที่เธอมาตามนัดที่ให้ไว้แม้จะสายไปหน่อยก็ตาม เค้าคนนั้นเริ่มแน่ใจแล้วว่าชอบเธอคนนั้นเข้าแล้วล่ะ วันต่อมาเธอกับเค้าบังเอิญได้พบกันเพราะเธอคนนั้นไปหาเพื่อนที่หอพักและกำลังจะเดินกลับบ้าน เค้าเห็นเธอเดินมาเลยอาสาไปส่งเธอตอนแรกเธอก็ปฏิเสธ แต่เพราะเห็นความบริสุทธิ์ใจของเค้าเธอจึงตัดสินใจโดยให้เค้าไปส่ง แต่แล้วคืนหนึ่งที่เค้าคนนั้นโทรหาเธอเหมือนเช่นทุกวัน เธอคนนั้นกลับมาปรึกษาปัญหาหัวใจที่เพื่อนของเธอดันมาบอกรัก แต่เธอก็ไม่ได้คิดแบบนั้น เค้าคนนั้นไม่รู้จะทำอย่างไรรู้สึกน้อยใจ เสียใจอยู่ข้างใน แต่พยายามหัวเราะกลบเกลื่อนและให้คำปรึกษากับเธอไป วันถัดมาเค้าโทรหาเธออีกพยายามชวนเธอไปเที่ยวแต่เธอคนนั้นปฏิเสธอย่างสิ้นเชิงไม่ยอมไปด้วย เค้าคนนั้นก็ตะโกนบอกเธอไปว่า “รู้มั๊ยว่าผมจีบคุณอยู่นะ คุณพอจะคบกับผมได้มั๊ย” คำพูดนี้ทำให้เธอถึงกับอึ้งไปแต่คำตอบที่เค้าคนนั้นได้ไปก็คือ “ฉันก็คิดจะคบกับคุณอยู่พอดีเลยค่ะ” ทั้ง 2 คนต่างตั้งใจจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันแต่ว่าความรู้สึกที่มีให้กันนั้นมีมากกว่าคำว่า เพื่อน หลายเท่านัก