*คนที่ใช่*

ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มแล้ว

\"นี้นายเดินดูทางซะบ้างซิ” ชายหนุ่มหันมามองตามเสียงก็เจอสาวน้อยหน้าใสที่ยืนหน้าถมึงตึงอยู่ข้างหลัง

แต่เสียดายที่เจ้าหล่อนดูว่าเจ้าอารมณ์เสียด้วย ชายหนุ่มหันหน้ากลับแล้วเดินต่อไปอย่างไม่สนใจ

สาวน้อยที่ไม่ยอมใครเกิดน้ำโหขึ้นแล้ว เดินดุ่มๆไปกระชากแขนชายคนนั้นทันที

“ นาายขอโทษฉันเดี๋ยวนี้น่ะ” เขาหันมามองด้วยสายตายียวนและดุว่าจะอารณ์เสียด้วย

“ขอโทษ” เสียงที่ไม่มีความรู้สึกว่า ขอโทษ แต่ก็แค่จะให้มันจบๆไป แล้วเขาก็เดินจากไปอีกครั้งแต่คราวนี้

ฝากคำที่สะกิดยัยปลากรวยได้อย่างจัง

“น่ารักแต่ดูอย่างนี้คงหาแฟนไม่ได้ อารมณ์เสียแต่เช้าสงสัยไปกินรังแตนมาแน่ๆเลย” ปลากรายได้แต่มองตามนายนั้นไปจนลับสายตา

“ฝากไว้ก่อนเถอะ ถ้าฉันไม่ติดเรียน นายได้ไปเฝ้ายมฑูตแน่ๆ ไอ้ถั่วสลิงไม่ได้ต้ม”

“มันคืออะไรอ่ะ ปลากราย” ไอติม สาวน้อยหน้าหวานเพื่อนสาวคนสนิทของเธอถามขึ้นมาอย่างสงสัย

“ไม่รู้เหมือนกันแค่อยากพูดไปอย่างนั้นแหละ ไปเถอะเดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทันน่ะ” ปลากรายฉุดไอติมไปอย่างเร็ว

แต่ในใจก็ยังคิดเขม่นนายถั่วสลิงไม่น้อย สายตาเธอมุ่งมั่นที่จะแก้แค้นนายนั่นให้ได้

……………………………………………………………………………………………………………………..

“ เฮ้ย ไอ้เพชรทางนี้โว้ย” กลุ่มซ่าส์ประจำโรงเรียนเรียกหนุ่มที่ยียวนคนเมื่อกี้ ให้ไปที่โต๊ะที่เต็มไปด้วยขนมที่กองอยู่

“กินแต่วันเลยน่ะ ไอ้พริก”หนุ่มร่างตุ๋ยนุ้ยพยักหน้าพร้อมหยิบขนมอีกซองมาแกะกินอีก

“ข้าก็เตือนมันแล้ว ว่าอย่ากินเยอะเดี๋ยวได้ชื่อใหม่ แต่มันก็คล้องชื่อเอ็งน่ะไอ้พริก ไอ้พริกเป็น pig

คงวามหมายคงไม่ต้องบอกเอ็งก็รู้อยู่แล้วน่ะ” นายเบนซ์ หนุ่มที่ชอบหล่อทุกสถานการณ์พูดอย่างเมามันส์ทุกคนต่างหัวเราะ

ยกเว้นแต่เจ้าของชื่อ

“เอ็งก็เป็นได้แค่ที่หญิงไม่อยากจะถอยก็เท่านั้นแหละ ไอ้เบนซ์เฮ้ย” พริกตอกกลับ ในขณะที่มีขนมอยู่เต็มปาก

แต่นายเบนซ์กลับไม่มีทีท่าจะสะทกสะท้าน

“ไม่มีทางอยู่แล้ว ถ้านายเบนซ์คนนี้ไปอยู่ใกล้หญิงคนใด หญิงคนนั้นก็หลงใหลเบนซ์อย่างข้านี้แหละ”

“แต่ไม่ใช่ฉันแน่ล่ะ ไอ้เบนซ์ตกกระป๋อง” สุกี้สาวสวยประจำห้อง 5/2 เดินเข้ามากลางวง พร้อมกับเกาะแขนนายเพชร

แล้วก็ออดอ้อนว่าให้เพชรพาไปกินข้าว แต่กลับถูกปฏิเสธ

“ไม่ได้หรอก ผมไม่หิว สุกี้อยากกินก็ไปซื้อเองน่ะ ขอตัวน่ะครับ หรือว่าไม่อยากเดินก็ขอแบ่งจากยานพริกได้นะ”

พูดจบเดินออกไปอย่างไม่สนใจสุกี้เลยแม้แต่น้อย

“จริงด้วยสุกี้ กินกับผมก็ได้น่ะ” หนุ่มร่างอวบเชิญชวน

“ไม่ล่ะย่ะ ขอบคุณที่น่ะที่ชวน แต่ฉันว่าเธออย่ากินมากน่ะ เดี๋ยวต้องมีคนแบกไปเรียน แต่อย่างเธอนี้น่ะ

คงต้องกลิ้งไปเรียนแล้วล่ะ นายพริก”

สุกี้เดินเชิดออกไปทันทีเลย ทิ้งให้นายพริกนั่งหน้าหงายอยู่คนเดียวเลย

เพื่อนที่เหลือมองหน้ากันแล้วหัวเราะพร้อมกันอีกครั้ง