ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    LOVE :: OVERSEAS

    ลำดับตอนที่ #1 : ขึ้นเครื่อง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 16
      0
      20 ก.ย. 46

    ที่สนามบิน

        “แม่ค่ะ หนูไปก่อนนะค่ะ” ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังลาพ่อกับแม่

        “ลูก  ดูแลตัวเองด้วยนะ  อย่าเรียนหนักไปหล่ะลูก” แม่พูดเสียงสะอื้น  และก็ร้องไห้ไปด้วย

        “มิ้นท์  พ่อเชื่อว่าลูกต้องทำได้  พ่อแน่ใจ” พ่ออำลามิ้นท์

        “ค่ะ”

        “ผู้โดยสารที่จะขึ้นเครื่องไป ออสเตเรีย  โปรดไปขึ้นเครื่องที่ประตู 16 ค่ะ”  มีเสียงตามสายมา

        “หนูไปแล้วนะค่ะ” มิ้นท์พูดแล้วก็เดินเข้าไปกอดแม่

        “ไปดีมาดีนะลูก  แล้วแม่จะโทรไปหา” แม่พูดเสียงสั่น

        “แม่ให้ลูกเข้าไปเถอะ” พ่อพูด

        “ค่ะ  มิ้นท์ไปแล้วนะค่ะ” มิ้นท์ลาพ่อกับแม่แล้วก็เดินเข้าประตูไป น้ำตาของมิ้นท์คลอเบ้าตาแล้ว  แต่ก็จะพยายามกลั่นไว้  พ่อกับแม่จะได้ไม่เป็นห่วง

        มิ้น  นักเรียนม.6 ได้ทุนเรียนต่อต่างประเทศในระดับปริญญา   มีความรู้รอบตัวดี  เป็นคนค่อนข้างเงียบ  แต่ก็ตลกบ้างเป็นบางเวลา   และที่สำคัญ “เธอยังไม่มีแฟน” เอ แปลกนะ  เธอออกจะเป็นคนหน้าตาน่ารัก  แต่ยักไม่มีแฟน

        มิ้นท์เดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าประตู 16  พนักงานประกาศเรียกให้ขึ้นเครื่องแล้ว  เธอจึงเดินไปต่อแถว เดินเข้าประตูขึ้นเครื่อง



        บนเครื่องบิน

        มิ้นท์ได้นั่งที่ริมหน้าต่าง ที่นั่งที่เธอได้เป็นเก้าอี้ 3 ตัวเรียง  เธอเดินเข้าคนแรกๆ  เก้าอี้ข้างๆเธอยังไม่มีใครนั่ง  เธอจึงเดินเข้าไปนั่งที่ของเธอ  มิ้นท์มองออกไปนอกหน้าต่าง  เธอนั่งเม่อคิดเรื่องต่างๆอยู่  น้ำตาของเธอไหนออกมาเป็นสายๆ  เธอคิดถึง  พ่อแม่ และเพื่อนๆของเธอที่เมืองไทย

        “ขอโทษนะครับ  คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”  เสียงผู้ชายคนหนึ่งทักเธอ

        “เปล่าๆค่ะ  ไม่มีอะไร” มิ้นท์พูดแล้วก็เอามือปาดน้ำตา

        “เอานี่ดีกว่าครับ” ผู้ชายคนนั้นยื่นผ้าเช็ดน้ำมาให้

        “ขอบคุณค่ะ” มิ้นท์รับผ้าเช็ดหน้ามา แล้วเธอก็เช็ดน้ำตา

        “ผมชื่อ ธาร นะครับ” “แล้วคุณหล่ะครับ” ธารถามอย่างสุภาพ

        “มิ้นค่ะ” มิ้นท์เช็ดน้ำตาหมดแล้ว

        “ครับ”  “คุณไปออสเตเรียทำไมหรอครับ” ธารถาม

        “ชั้นได้ทุนไปเรียนต่อค่ะ” มิ้นพูด

        “งั้นก็เหมือนผมเลยหน่ะสิครับ” ธารพูด “ไม่ทราบคุณได้ทุนที่มหาวิทยาลัยอะไรหรอครับ”

        “ได้ที่ ss  university  ค่ะ” มิ้นท์เริ่มร่าเริงขึ้นแล้ว

        “หรอครับงั้นก็ที่เดียวกันกับผมเลยครับ” “ดีใจจังเลยครับ” ธารดีใจ

        “อิอิ” มิ้นท์ขำ

        “ขำอะไรหรอครับ” ธารถามงง

        “ก็ขำคุณนั้นแหล่ะ  ดีใจอย่างกับเด็กแหน่ะ  โตแล้วนะ” มิ้นท์ยังหัวเราะอยู่

        “ขอให้ผู้โดยสารทุกคนนั่งที่แล้วรัดเข็มขัดให้เรียบร้อย  เราจะนำเครื่องขึ้น” แอร์ฮอส์เตส ประกาศ

        “รัดเข็มขัดเถอะครับ  เครื่องจะขึ้นแล้ว” ธารเตือน

        “ค่ะ”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×