ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฺBegin>>
ในเเช้าของวันเสาร์ แสงอรุณสาดส่องผ่านช่องหน้าต่าง เมฆที่ดูเหมือนปุยนุ่นตอนนี้ราวกับว่ามันขลิบด้วยไหมสีทอง ลมเอื่อยๆพัดแผ่วผ่านหน้าต่างของคฤหาสน์หลังโตของตระกูลซาคุคาระ หญิงผู้ดูมีอายุคนหนึ่งเดินป้วนเปี้ยนไปมาอยู่ในบ้านเธอเดินขึ้นไปบนชั้นสอง แล้วก็หยุดอยู่หน้าห้องๆหนึ่งของบ้าน แล้วเริ่มลงมือเคาะประตู
\"คุณหนูคะ คุณหนูตื่นได้แล้วค่ะ นี่สิบโมงแล้วนะคะ คุณหนู” เสียงหญิงผู้มีอายุคนนี้พูดขึ้น แล้วผู้ที่อยู่ในห้องก็ค่อยๆเปิดประตูออก เธอเป็นผู้หญิงที่เหมือนผู้ชายซะจริง แต่ถึงแม้จะดูเหมือนผู้ชายแค่ไหนแต่ก็ยังแอบแฝงความเป็นผู้หญิงอยู่ในตัวเหมือนกัน คุณหนูคนนี้ชื่อซาคุคาระ โทสึกิ เป็นลูกสาวคนเดียวของ ซาคุคาระ นากาจิว่า ท่านประธานของบริษัทซาคุคาระกรุ๊ป ที่คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่ารวยขนาดไหน
“ตื่นแล้วค่ะป้า ตกใจหมดเลย” เธอพูดขึ้น
“แหมคุณหนูคะรีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะค่ะสายโด่เด่แล้วนะคะ” ป้าแม่บ้านพูดขึ้น
“รู้แล้วค่ะ อ้าวแล้วพ่อไปแล้วเหรอค่ะ” เธอถามขึ้นเมื่อมองไปข้างล่างตรงโต๊ะอาหารไม่เห็นพ่อของเธอนั่งทานข้าวอยู่เหมือนประจำทุกวัน
“คุณผู้ชายออกไปแล้วล่ะค่ะ แหมก็วันนี้คุณหนูตื่นสายเลยไม่ทันคุณผู้ชาย เอ่อใช่คุณผู้ชายฝากบอกคุณหนูว่าวันนี้มีเรื่องจะพูดด้วยตอนเย็นให้คุณหนูอยู่รอด้วยค่ะ ป้าขอตัวไปทำงานนะคะ แล้วคุณหนูก็รีบอาบน้ำล่ะ” ว่าแล้วป้าแม่บ้านก็เดินกลับลงไป ปล่อยให้หญิงสาวยืนครุ่นคิดอยู่คนเดียวว่าวันนี้พ่อจะพูดอะไรกับเธอนะ
...................
“ฮัลโหล นาเอะ วันนี้ไปไหนกันดี ฉันอยู่บ้านเบื่อๆน่ะ” โทสึกิโทรหานาเอะเพื่อนสาวของหล่อน
<ไปร้านเค้กที่เปิดใหม่ที่หัวมุมซอยบ้านฉันไหมล่ะ เขาบอกว่าอร่อยนะ>
“เอางั้นเหรอ เอาสิไปก็ไป แล้วเจอกันที่หน้าร้านนะ หวัดดีจ๊ะ” เมื่อตกลงกับเพื่อนเสร็จเธอก็วางหูโทรศัพท์ลงแล้วรีบตรงแด่วออกจากบ้านไป เป้าหมายก็คือร้านเค้ก Ready go!
\"คุณหนูคะ คุณหนูตื่นได้แล้วค่ะ นี่สิบโมงแล้วนะคะ คุณหนู” เสียงหญิงผู้มีอายุคนนี้พูดขึ้น แล้วผู้ที่อยู่ในห้องก็ค่อยๆเปิดประตูออก เธอเป็นผู้หญิงที่เหมือนผู้ชายซะจริง แต่ถึงแม้จะดูเหมือนผู้ชายแค่ไหนแต่ก็ยังแอบแฝงความเป็นผู้หญิงอยู่ในตัวเหมือนกัน คุณหนูคนนี้ชื่อซาคุคาระ โทสึกิ เป็นลูกสาวคนเดียวของ ซาคุคาระ นากาจิว่า ท่านประธานของบริษัทซาคุคาระกรุ๊ป ที่คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่ารวยขนาดไหน
“ตื่นแล้วค่ะป้า ตกใจหมดเลย” เธอพูดขึ้น
“แหมคุณหนูคะรีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะค่ะสายโด่เด่แล้วนะคะ” ป้าแม่บ้านพูดขึ้น
“รู้แล้วค่ะ อ้าวแล้วพ่อไปแล้วเหรอค่ะ” เธอถามขึ้นเมื่อมองไปข้างล่างตรงโต๊ะอาหารไม่เห็นพ่อของเธอนั่งทานข้าวอยู่เหมือนประจำทุกวัน
“คุณผู้ชายออกไปแล้วล่ะค่ะ แหมก็วันนี้คุณหนูตื่นสายเลยไม่ทันคุณผู้ชาย เอ่อใช่คุณผู้ชายฝากบอกคุณหนูว่าวันนี้มีเรื่องจะพูดด้วยตอนเย็นให้คุณหนูอยู่รอด้วยค่ะ ป้าขอตัวไปทำงานนะคะ แล้วคุณหนูก็รีบอาบน้ำล่ะ” ว่าแล้วป้าแม่บ้านก็เดินกลับลงไป ปล่อยให้หญิงสาวยืนครุ่นคิดอยู่คนเดียวว่าวันนี้พ่อจะพูดอะไรกับเธอนะ
...................
“ฮัลโหล นาเอะ วันนี้ไปไหนกันดี ฉันอยู่บ้านเบื่อๆน่ะ” โทสึกิโทรหานาเอะเพื่อนสาวของหล่อน
<ไปร้านเค้กที่เปิดใหม่ที่หัวมุมซอยบ้านฉันไหมล่ะ เขาบอกว่าอร่อยนะ>
“เอางั้นเหรอ เอาสิไปก็ไป แล้วเจอกันที่หน้าร้านนะ หวัดดีจ๊ะ” เมื่อตกลงกับเพื่อนเสร็จเธอก็วางหูโทรศัพท์ลงแล้วรีบตรงแด่วออกจากบ้านไป เป้าหมายก็คือร้านเค้ก Ready go!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น