เรื่องของดาว (2) - เรื่องของดาว (2) นิยาย เรื่องของดาว (2) : Dek-D.com - Writer

    เรื่องของดาว (2)

    เรื่องของเด็กสาวในต่างแดน

    ผู้เข้าชมรวม

    515

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    515

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  7 ก.พ. 47 / 19:00 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เรื่องของดาว  (ตอนจบ)

                      แล้วการเดินทางที่แสนยาวนานข้ามวันข้ามคืนก็พาผู้โดยสารทั้งหมดมาถึงจุดหมายปลายทาง  กัปตันประกาศ
                      ให้ผู้โดยสารรับรู้ว่ากำลังจะนำเครื่องลงจอดในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้  ผู้โดยสารส่วนใหญ่ถูกปลุกให้รัดเข็มขัด
                      กับที่นั่งเพื่อความปลอดภัย  รวมถึงดาวและตาลุงราซิมก็ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมารัดเข็มขัดด้วยเช่นกัน  ล้อของ
                      เครื่องบินค่อยๆแตะพื้นรันเวย์แม้ว่ากัปตันจะพยายามนำเครื่องลงจอดอย่างนิ่มนวลที่สุดแล้วแต่ก็ยังเกิดแรงกระ
                      แทกให้สะดุ้งเล็กน้อย  จากนั้นเครื่องก็ค่อยๆเคลื่อนไปตามทางของรันเวย์อย่างช้าๆจนหยุดในที่สุด  ผู้โดยสาร
                      ส่วนใหญ่พากันหยิบกระเป๋าสัมภาระต่างๆเตรียมตัวลงจากเครื่องบิน  ดาวหันมาอำลาตาลุงราซิมก่อนลงจากเครื่อง
                                         \" โชคดีนะอีนี่จ๋านชอบหนู๋ม้ากมาก  ฮะ ฮะ ฮะ \"     ตาลุงราซิมกล่าวคำอำลาเป็นภาษาไทยค่อน
                      ข้างชัดเจน
                                         \" อ้าว!  พูดไทยได้ก็ไม่บอกปล่อยให้เราใช้ภาษาใบ้ทำไม้ทำมือจนเมื่อย  เดี๋ยวแม่ก็ด่าทิ้งท้าย
                      ซะหรอก \"    ดาวหันไปต่อว่าตาลุงราซิมในขณะที่แกยืนหัวเราะอย่างชอบใจที่ได้แกล้งดาวมาตลอดการเดินทาง

                                         เมื่อดาวผ่านด่านตรวจเอกสารต่างๆและได้รับอนุญาติให้เข้าประเทศได้แล้ว  จึงพาตัวเองและ
                      กระเป๋าสัมภาระต่างๆไปยังจุดบริการรถแท็กซี่และเรียกรถให้พาไปยังโรงแรมราคาถูกๆสำหรับพวกนักท่องเที่ยว
                      แบ็คแพ็กเกอร์พักอาศัย  คนขับพาเธอมาถึงโรงแรมแห่งหนึ่งจัดการจ่ายค่ารถเรียบร้อยก็หอบหิ้วของพะรุงพะรัง
                      ตรงไปยังรีเซ็ปชั่นทันที  ถามไถ่ราคาจนเป็นที่พอใจแล้วก็จ่ายเงินรับกุญแจไปเปิดห้องได้ทันที  เมื่อจัดข้าวของ
                      สัมภาระเก็บเรียบร้อยแล้วก็ได้เวลาที่ดาวจะออกตะลุยชมเมืองให้ทั่วๆ
                                         เธอเดินทอดน่องไปเรื่อยๆสายตาก็สอดส่ายไปทั่วอย่างตื่นเต้นมองดูฝรั่งเดินผ่านไปมา  จนกระทั่ง
                      เดินมาหยุดที่หน้าร้านอาหารไทยแห่งหนึ่งที่ติดป้ายประกาศรับสมัครพนักงานเสิรฟ์อาหารโดยด่วน  เธอตัดสินใจ
                      ผลักบานประตูเข้าไปทันที  บรรยากาศภายในร้านตกแต่งแบบไทยๆแต่ดูหรูหราเหมือนห้องอาหารไทยตามโรงแรม
                      ใหญ่ๆในเมืองไทย  เธอยืนมองอย่างตะลึงในความสวยงามและหรูหรา  จนกระทั่งมีเสียงหนึ่งดังมาจากเคาร์เตอร์
                      ข้างๆที่เธอยืนอยู่
                                        \" ขอโทษนะค่ะร้านยังไม่เปิดให้บริการค่ะ \"    เจ้าของเสียงเป็นเจ้าของร้านสาวสวยแต่งกายด้วยชุด
                      ไหมไทยเดินเข้ามาหาดาวด้วยท่าทีสง่างามเหมาะสมกับชุดที่เธอสวมใส่
                                        \" เอ่อ! หนูจะมาสมัครงานค่ะ เห็นป้ายที่หน้าร้านติดว่าต้องการพนักงานเสิรฟ์ด่วน \"
                                        \" ใช่จ๊ะ….ว่าแต่หนูเคยทำงานเสริฟ์มาก่อนรึเปล่า? \"    เจ้าของร้านถามดาว
                                        \" เคยค่ะ \"    ดาวตอบอย่างมั่นใจถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยทำมาก่อนเลยในชีวิต  แต่คิดว่าคงไม่เกินความ
                      สามารถของเธอกะแค่งานเสริฟ์อาหารง่ายๆแบบนี้
                                        \" เอาเป็นว่าฉันรับเธอทดลองงานก่อนหนึ่งอาทิตย์  ถ้าทำงานดีก็จะลงเวลางานให้  ตกลงมั้ย?  
                      ถ้าตกลงก็เริ่มงานวันนี้เลยกำลังขาดคนอยู่พอดี \"
                                        \" ขอบคุณมากค่ะ  ดาวจะไม่ทำให้ผิดหวังเลยค่ะ \"

                                        แล้วเย็นวันนั้นดาวก็ได้เริ่มทำงานเลย  เธอต้องเปลี่ยนไปใส่ชุดไทยเวลาที่ทำงาน  แต่ด้วยความที่
                      ขาดคนทางเจ้าของร้านจึงต้องให้ดาวทำงานทันทีทั้งที่ยังไม่ได้ตัดชุดให้เหมาะกับรูปร่างของดาว  ดาวจึงต้องใส่ชุด
                      เท่าที่ทางร้านมีไปก่อนซึ่งก็ใหญ่กว่ารูปร่างของดาวไปนิดนึงทำให้ดูรุ่มร่ามไม่ทะมัดทะแมง  งานแรกของดาวก็ได้
                      เริ่มขึ้นทันทีทั้งที่เธอเพิ่งจะเดินทางมาถึงประเทศนี้  เมื่อร้านเปิดลูกค้าส่วนใหญ่เป็นฝรั่งก็เริ่มที่จะทยอยกันเข้ามาจน
                      ร้านเริ่มยุ่ง  ดาวได้เข้าไปรับออเดอร์จากตายายฝรั่งคู่หนึ่งที่เรียกจะสั่งอาหาร
                                        \" ขอสั่งอองเทร์ก่อนเป็นต้มยำกุ้งสองชามกับเปาะเปี๊ยะทอดสองชิ้น \"    ตาหันมาสั่งอาหารกับดาว
                      พลางชมชุดที่ดาวสวมใส่ว่าสวยมาก  ดาวยิ้มตอบขณะที่นึกในใจว่าจะต้องบริการตายายคู่นี้ให้เกิดความประทับใจ
                      สุดๆแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน  ดาวนำออเดอร์ไปส่งให้พ่อครัวในครัวจากนั้นจึงไปรับออเดอร์ลูกค้าอีกโต๊ะ  จนกระทั่ง
                      ได้ยินเสียงกระดิ่งดังขึ้นอันเป็นสัญญาณบอกว่าอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้วให้มานำไปเสริฟ์ได้  ดาวจึงรีบมารับอาหาร
                      เพื่อนำไปเสิรฟ์สองตายาย  แต่ด้วยความรีบร้อนประกอบกับชุดที่ยาวเกินไปจึงทำให้ขาไปเหยียบชายกระโปรงจนหก
                      ล้มทันที
                                        \" ว้าย!!! \"
                                        \" เพล้ง \"     เสียงร้องของดาวกับเสียงชามต้มยำตกกระแทกพื้นดังลั่นจนทำให้ลูกค้าทุกคนรวมทั้งสอง
                      ตายายหันมามองที่ดาวคนเดียว  เธอทั้งตกใจทั้งอายจนร้องไห้ออกมาขณะที่กำลังก้มลงเก็บเศษชามและเศษอาหาร
                      ที่กระจายเต็มพื้น  จนเจ้าของร้านต้องเข้ามาปลอบให้เธอกลับไปทำงานเพราะร้านกำลังยุ่งมากส่วนตัวเจ้าของร้านก็
                      ต้องเก็บเศษอาหารแทนดาว  ดาวลุกขึ้นปาดน้ำตาและหันไปเก็บจานชามที่วางอยู่เต็มโต๊ะหลังจากที่ลูกค้าเช็คบิลเรียบ
                      ร้อยแล้ว  ดาววางจานซ้อนกันจนสูงและยกจะไปเก็บไว้ในครัว  แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดเมื่อเธอหันหลังไปชน
                      กับกระถางต้นไม้ที่ตั้งอยู่ข้างๆจนตัวเธอเซเสียหลักแล้วจานในมือจำนวนมากก็หล่นแตกกระจายเต็มร้านอีกครั้ง
                                        \" ว้าย!!! \"
                                        \" เพล้ง \"    เสียงร้องของดาวและเสียงจานชามหล่นแตกดังลั่นร้านจนทุกคนต้องหันมาทางต้นเสียงอีกครั้ง
                      เจ้าของร้านต้องรีบเข้ามาช่วยดาวเก็บเศษจานชามที่แตกกระจายเต็มพื้นและหันมาสั่งดาวไม่ต้องเสริฟ์อาหารหรือเก็บ
                      โต๊ะอีกแล้วแค่ให้คอยช่วยรับออเดอร์จากลูกค้าแค่นั้นเพื่อที่จานชามจะไม่ตกแตกเสียหายมากไปกว่านี้อีก  ลูกค้ายังคง
                      ทยอยกันเข้าร้านอย่างต่อเนื่อง  ดาวก็ต้อนรับอย่างสุดความสามารถมีรอยยิ้มแจกให้ลูกค้าอยู่ตลอดเวลา  จนมารับ
                      ออเดอร์จากลูกค้าโต๊ะหนึ่งที่เป็นแขกจริงๆ  ดาวยิ้มสู้เข้าไปรับออเดอร์ทันทีแต่ในใจยังเข็ดขยาดกับภาษาอังกฤษ
                      สำเนียงแขกที่เคยคุยกับตาลุงราซิมตอนอยู่บนเครื่องบิน  
                                       \" กะหรี่ปั๊บ \"   แขกบังสั่งอาหารกับดาวอย่างรวดเร็ว  ทางด้านดาวก็จดออเดอร์ทันทีทั้งที่เอะใจกับรายการ
                      อาหารที่ลูกค้าสั่งว่าทำไมแขกจึงกินหมูได้หรือว่าเป็นพวกแขกที่กินหมูแต่ไม่กินเนื้อแต่ก็ไม่กล้าที่จะถามอะไรเพราะ
                      กลัวว่าจะฟังไม่รู้เรื่องอีก
                                       \" เคอรี่พ็อค \"   ดาวเข้าไปสั่งพ่อครัวในครัวให้ทำแกงหมูเป็นรายการต่อไป
                                       ผ่านไปได้สิบนาทีหลังจากที่เสียงกระดิ่งดังแต่ก็ยังไม่มีใครนำอาหารไปเสริฟ์เพราะทุกคนกำลังยุ่งอยู่
                      ดาวจึงต้องรีบนำอาหารไปเสิรฟ์เองแม้ว่าจะถูกสั่งห้ามก็ตามที
                                       \" เคอรี่พ็อค \"   ดาวบอกชื่ออาหารขณะเสิรฟ์อาหารวางบนโต๊ะพร้อมรอยยิ้มที่คิดว่าหวานที่สุด
                                       \" โน  โน  จ๋านม่ายด้ายสั่งเคอรี่พ็อค  จ๋านสั่งกะหรี่ปั๊บ…กะหรี่ปั๊บ \"   แขกบังปฏิเสธอาหารเสียงดังลั่น
                      และทำท่าไม่ยอมที่ดาวเสิรฟ์อาหารมาผิด  จนเจ้าของร้านต้องเข้ามาไกล่เกลี่ยแล้วถามออเดอร์ที่สั่งอีกครั้งเพื่อความ
                      แน่ใจ  จากนั้นจึงหันมาสั่งดาวให้เข้าไปในครัวสั่งให้พ่อครัวทำกะหรี่ปั๊บมาใหม่  แล้วจึงหันกลับมาบอกทางแขกบังที่
                      ยังอารมณ์เสียอยู่ว่ากะหรี่ปั๊บที่สั่งนั้นทางร้านจะไม่คิดเงินเพื่อเป็นการขอโทษที่ทำอาหารมาผิดและต้องให้เสียเวลา
                      รอนาน  เจ้าแขกบังตัวดีจึงยิ้มออกมาได้
                                       ร้านยังคงยุ่งอย่างต่อเนื่องจนได้เวลาปิดร้านเจ้าของร้านจึงเรียกดาวไปคุยด้วยพร้อมทั้งจ่ายค่าแรงให้
                      ดาวห้าเหรียญส่วนอีกสามสิบห้าเหรียญหักเป็นค่าจานชามที่แตกเสียหายและค่าอาหารที่ทำผิด
                                      \" ขอบใจมากน่ะจ๊ะที่มาช่วย  แต่ว่าพรุ่งนี้คงไม่ต้องมาแล้วหละหวังว่าคงจะเข้าใจนะ \"
                                      \" ค่ะ \"    ดาวกล่าวคำลาและขอบคุณเจ้าของร้านที่ให้โอกาสได้ลองทำงานแม้ว่าจะเป็นการเริ่มต้นที่แย่
                      มากๆแต่ก็ไม่ได้ทำให้ดาวท้อแท้แต่อย่างใด  และตั้งใจว่าะต้องทำงานเสิรฟ์ให้ได้แม้ว่าจะต้องฝึกหนักแค่ไหนก็ตามที
                      แต่ตอนนี้เธอต้องมองหาตู้โทรศัพท์เพื่อจะโทรกลับไปหาแม่เพื่อบอกว่า
                                      \" ดาวคิดถึงแม่ที่สุดเลย  ฮือ  ฮือ  ฮือ \"

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×