นานแสนนาน...และในที่สุด... - นานแสนนาน...และในที่สุด... นิยาย นานแสนนาน...และในที่สุด... : Dek-D.com - Writer

    นานแสนนาน...และในที่สุด...

    เธอและเขา ตามหาบางสิ่ง บางอย่าง บางคน และในที่สุด..........

    ผู้เข้าชมรวม

    133

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    133

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  7 ต.ค. 48 / 17:33 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เธอ**ฉันเชื่อว่าคนเราเกิดมาต้องมีเนื้อคู่ คนที่เพียงมองตากันก็รู้สึกผูกพัน คนที่จำสัมผัสมือกันได้แม้ไม่เคยพบกัน คนที่รอคอยกันถึงแม้จะไม่แน่ใจว่ารออะไรอยู่...อาจเหมือนหรือต่างกันสุดขีด ไม่รู้  ฉันเองก็รอเค้าคนนั้นอยู่ถึงแม้จะไม่รู้อะไรเลยก็ตาม**

      เขา**ผมว่าในโลกนี้มีอะไรมากมายที่เราไม่รู้ บ่อยๆที่ผมรุ้สึกเหมือนกำลังตามหาบางสิ่งบางอย่างซึ่งผมไม่รู้เลยจริงๆว่ามันคืออะไร ผมเพียงแค่ตามความรู้สึกไป**

      เธอ**หลายคนสงสัยว่าทำไมคนอย่างฉันถึงไม่มีแฟนอย่างที่เพื่อนๆฉันมีกัน ก็ใช่ว่าฉันจะไม่อยากมีนะ แต่ฉันรู้สึกว่าคงไม่มีใครรับได้ถ้าฉันพยายามตามหาเนื้อคู่ในขณะที่มีเค้าเป็นแฟน  ฉันอาจจะเป็นพวกเพ้อฝันมากไปก็ได้ **

      เขา**ผมเป็นนักดนตรี มีโอกาสได้พบกับผู้คนมากมายนั่นทำให้มีผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตมากมายด้วย แต่ อย่างที่ผมพูดมาหลายต่อหลายครั้งว่าจะไม่จริงจังอะไรจนกว่าจะแน่ใจว่าเจอคนที่ ใช่ เพราะว่าความรู้สึกที่ว่าต้องตามหาบางสิ่งมันไม่หยุดลงล่ะสิ่**

      เธอ**ฉันชอบที่จะปล่อยให้อะไรๆเป็นไปตามทางของมันมากกว่าที่จะมากำหนดมัน และฉันก็กำลังอยู่ในช่วงค้นหาตัวเอง บางครั้งฉันก็ตื่นขึ้นมาร้องไห้ตอนกลางคืนเพราะรู้สึกเหมือนบางส่วนในชีวิตหายไป ส่วนที่สำคัญมากๆต้องหาให้เจอ แต่ก็ไม่ซะที**

      เขา**สิ่งนั้นเกิดขึ้นบ่อยเวลาออกทัวร์ไปตามที่ต่างๆหวังว่าจะเจอแต่แล้วก็ไม่**

      เธอ**ฉันว่าฉันเจอเค้าแล้วล่ะ ฉันมองไปที่ใบหน้าของเค้าหลุดหายเข้าไปในแววตาฉันกลับออกมาแล้วคิดทบทวน ฉันร็ว่าเค้าหล่อมากและฉันก็ชอบคนตาสวย แต่ฉันว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น ฉันรู้สึกว่าเค้ามีอะไรเหมือนๆฉัน  ฉันรู้สึกอย่างที่ไม่เคยมาก่อนเลยต่อเค้า มันแปลกมากๆ**

      เขา**ผมวุ่นวายกับการทำงานจนลืมความรู้สึกไป แต่ความรู้สึกเหล่านั้นกลับมาปรากฏในเพลงที่ผมแต่งแทน

      เธอ**ยิ่งฉันได้รู้อะไรเกี่ยวกับเค้ามากขึ้นฉันก็ยิ่งรู้สึกแปลกๆมากขึ้น ความคิดของเค้าหลายๆอย่างมันช่างตรงกับของฉัน ฉันต้องการจะพบเค้ามากขึ้น ฉันแทบจะหยุดเพ้อฝันไม่ได้เลย หรือว่าฉันจะรักเค้าแล้ว**

      เขา**ตอนนี้ผมกำลังสับสนในชีวิตมากๆเลย  ความรู้สึกตามหาของผมหยุดลงได้ซักพักแต่ก็ไม่แน่ใจ ผมว่าคนนี้แหละที่ใช่ เราอาจจะแต่งงานกัน มันถึงเวลาแล้วล่ะ **

      เธอ**ฉันเสียใจที่ได้ยินอย่างนั้น เสียใจมากจนไม่รู้จะพูดอะไร ความรู้สึกของฉันคงพลาดไปมหาศาล ช่างเถอะ ขอให้เค้ามีความสุขถึงแม้ฉันจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตก็ตาม**

      เขา**ผมจะsurpriseเธอในconcertของผม ผมมีเพลงพิเศษเพื่อเธอ**

      เธอ**ขอบคุณพระเจ้าที่ยังมีconcert ฉันจะไปดูให้ได้เลยเกาะติดเวทีด้วย  เพื่อพิสูจน์ว่าเค้าตามหาผิดคน แต่ฉันก็ไม่หวังอะไรแล้วล่ะ**

      เมื่อวันนั้นมาถึง

      เธอ**ฉันได้อยุ่ขอบเวทีตามที่หวังไว้ ฉันหวังว่าอย่างน้อยเราจะได้สบตากัน แล้วเราก้อๆได้สบตากันจริงๆด้วย มันทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจว่าเค้า ใช่ มากขึ้นไปอีก**

      เขา**ผมเล่นถึงเพลงที่แต่งมาเพื่อเธอ ด้วยอารมณ์สับสนโดยไม่รู้สาเหตุ และผมก็ตัดสินใจจับมือแฟนๆที่มาดูเป็นค่าตอบแทนเสียงกรี๊ดก่อน**

      เธอ**ฉันโชคดีได้จับมือเค้า นั่นมันมากกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีก เดี๋ยวก่อน ฉันเคยจับมือคนคนนี้นี่นา ที่ไหนนะ เมื่อไหร่ แววตานั่นอีกฉันคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหนนะ ไม่รู้ล่ะ ฉันรู้สึกดีจังเหมือนหาสิ่งสำคัญเจอแล้ว แต่ฉันนึกอะไรไม่ออกเลย**

      เขา**ทันใดนั้นเมื่อได้สัมผัสมือกับผู้หญิงคนนึงผมกลับรู้สึกสับสนมากกว่าเดิมซะอีก หรือผมจะคิดผิดไปเรื่องคนที่ใช่ เธอคนนี้ผมเคยเจอนิ่ ที่ไหนนะ ไม่รู้เลย ผมตัดสินใจเริ่มเล่นเพลงต่อตามเดิม**

      เธอ**เอาเถอะ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ฉันจองมองที่เค้าตลอด ขอให้เค้ารู้สึกเหมือนฉันเถอะฉันคิด  น้ำตาฉันไหลมาเรื่อยๆ ฉันจะร้องไห้ทำไมกัน**

      เขา**เมื่อผมเล่นไปได้ครึ่งเพลง ผมก็ตัดสินใจเดินลงจากเวที ตรงไปผู้หญิงคนนั้น  แล้วมองตาเธอ  เหมือนที่อยากจะทำมานาน**

      เธอ**ไม่อยากจะเชื่อ ว่ามันจะเป็นอย่างนี้ ฉันแค่คิดเฉยๆนะ  ฉันอยากจะกอดเค้าเดี๋ยวนั้นเลยแต่ ร่างกายฉันมันไม่เห็นเป็นไปตามที่ฉันคิด ฉันคงช็อคไป**

      เขา**ดูจากท่าทางแล้วเธอคงจะช็อคมากๆ หวังว่าเธอจะคิดเหมือนผมนะ ผมขอโทษที่ใครบางคนอาจต้องเสียใจแต่ ผมเชื่อในความรู้สึกของผมและไม่อยากจะทิ้งมันไป   ผมโน้มเข้าหาเธอ กระซิบที่ข้างหูเธอ
      “เจอกันหลังเวทีนะ  ที่รัก”**

      เธอ**ให้ตาย!!เค้าเรียกฉันว่าที่รักด้วย ฉันฝันไปรึปล่าวเนี่ย แล้วฉันก็กรี๊ดออกมาทันที มีความสุขเหลือเกิน ฉันต้องรีบไปรอที่หลังเวทีละ**

      เมื่อเขาและเธอพบกันจริงๆ(หลังเวทีนั่นแหละ)

      เขา**คุณไปทำอะไรที่ไหนมาตั้งนาน ปล่อยให้ผมตามหามาเกิบครึ่งชีวิต ผมดีใจที่สุดเลยที่มีวันนี้ ในที่สุดผมก็หาคุณเจอ**

      เธอ**ฉันก็ดีใจมากๆเหมือนกันที่ได้เจอคุณ ไม่ว่าคุณจะยอมรับมั้ย ฉันขอพูดอะไรอย่างนึงก่อนเลย  ฉันรักคุนมากๆๆตั้งแต่ครั้งแรกได้พบคุณ**

      เขา**ก็วันนี้น่ะซิ่**

      เธอ**หยุดก่อน..............พบคุณในMVเพลงของคุณตอน4โมง24นาที วันที่6เมษา 2ปีที่แล้ว ฉันอยุ่มาถึงวันนี้ด้วยความหวังว่าจะได้พบคุณ ฉันอธิฐานอยู่บ่อยๆว่าถ้าไม่ได้พบคุณชาตินี้ฉันขอตายในนาทีนั้นเลย...น่าแปลก นั่นไม่เคยเกิดขึ้น และในที่สุดเราก็ได้พบกัน**

      เขา**ร้องไห้ทำไมล่ะ ??ผมอยู่กับการค้นหามาทั้งชีวิตจนกระทั่งวินาทีที่ได้สัมผัสมือคุณเป็นครั้งแรก ผมก็รักคุณเหมือนกัน ไม่ว่าอะไรจะทำให้เรา2คนรักกันได้รวดเร็วขนาดนี้ แต่ผมรุ้สึกว่าอะไรก็ไม่สามารถเปลี่ยนความร็สึกของผมได้**

      เธอ**เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอนาคตหรอกฉันแค่ตามความร็สึกขอตัวเองไปตอนนี้แนร็สึกว่าความร็สึกนี้ ควาร็สึกที่ว่าฉันถูกเติมเต็มแล้ว จะยาวนานตลอดไป**

      เขา**ใช่ๆ  ไม่มีใครรู้อนาคตหรอก มีแค่ความรักเท่านั้นที่จะผูกเรา2ไว้ด้วยกันได้ แล้วถึงจะปล่อยให้อะไรๆเป็นไปตามทางของมันผมก็เชื่อว่าทุกสิ่งมันถูกกำหนดขึ้นมาตั้งแต่เราถูกส่งมาเกิดแล้วล่ะ**

      เธอ**เหอๆๆ  รู้อะไรมั้ย ถึงแม้เราต่างรอกันมานานแสนนาน แต่โชคไม่ดีที่...............เราต้องรอต่อไป................เราอายุห่างกันตั้ง9ปีและฉันก็ยังเรียนไม่จบนั่นหมายถึงคุณต้องรอไปอีกอย่างน้อย5ปี กว่าที่เราจะได้ อยู่ด้วยกันจริงๆ ฉันมีคำถาม   คุณจะรอฉันมั้ย?? **

      เขา**แน่นอน  มันถูกกำหนดมาอย่างนี้นี่นา  แค่5ปีเท่านั้นแหละ**

      เธอ**รอนะ  แล้วเราจะกลับมารักกันจนวันตายเลย

      เธอ กลับสู่ชีวิตปกติ เรียนหนังสือ
      เขา ก็กลับไปทำงาน และเดินทางทั่วโลกเหมือนเดิม
      ทั้ง2 ลืมให้ทางติดต่อกันไว้

      เธอ**เค้าไม่ติดต่อกับฉันเลย ฉันคงฝันไปน่ะ ว่าทั้งหมดนั้นเกิดขึ้น อีกครึ่งปีฉันจะต้องเดินทางไปทั่วโลกเพื่อทำงานของฉัน โอกาสที่เราจะพบกับก็แทบจะไม่มีเลยซินะ**

      เขา** เธอไม่ติดต่อมาเลย ผมอ่านfan mailทุกฉบับ หวังว่าจะได้อ่านของเธอ**

      5 ปี ผ่าน ไป

      เธอ**ฉันกำลังเดินอยู่ท่ามกลาผู้คนมากมายและไม่ทันจะระวัง ฉันเดินชนเข้ากับ..............

      เขา**ผมขอโทษอย่างรีบๆ ก่อนที่จะมองขึ้นไปแล้วรู้ตัวว่าได้พบใคร**

      เธอ**เรากอดกันทันทีเหมือนที่อยากจะทำมานาน ฉันอบอุ่นมากกลางหิมะที่โปรยปราย เขากระซิบที่ข้างหูฉัน...**

      เขา**เรา....มารักกันจนวันตายได้รึยัง....ที่รัก??

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×