ดาวระยิบระยับเต็มท้องฟ้า บ่งบอกเวลาแห่งรัตติกาล ด้วยอำนาจของไข่มุกแสงจันทร์ ฉับพลันร่างผู้ชายเปลี่ยนกลายเป็นผู้หญิง ผู้หญิงวัยรุ่นในเสื้อคอกระเช๊าสีน้ำตาลแก่  และผ้าถุงลายดอกคาดด้วยเข็มขัดเงิน ผมสีน้ำตาลปลิวสยายไปด้านหลัง ตาสีน้ำตาลอ่อนดวงโตสุกใสกำลังจ้องมองไปที่เทียนและธูปที่ปักอยู่ในกระทง และดอกไม้สีต่างๆ...จากนั้นเธอก็เหล่ตาไปมองคนรอบข้าง 1-2 1-2 1-2 ทำไมมีแต่เธอคนเดียวที่ไม่มีคู่มาด้วย ดอกลั่นทมทัดหูแทบจะปลิวหลุดไป...ลมแรงจริง เธอแหงนหน้ามองดูพลุด้วยความเศร้าสร้อย สาวน้อยรอคอยใครบางคน เวลาช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้า ความทรมานในการรอคอยเป็นเช่นนี้เอง...จนกระทั่ง...รอคอยจนกระทั่งรุ่งสาง กระทงของแม่สาวบ้านไกลยังมิลงแตะน้ำ น้ำค้างหยดแล้ว เทียนดับแล้ว...กระทงลงสัมผัสผิวน้ำนิ่งสงบ 2 มือวักน้ำสาดให้กระทงลอยไปให้ไกล โดยไม่ใส่ใจเช็ดน้ำตา
ไปเถิดเจ้ากระทง . . . เจ้ากระทงหลงทาง
    รอคอยจนรุ่งสาง . . . จงลอยไปให้ไกลถึงคาโนวาล...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น