ไม่ใช่ฉันไม่รักเธอ

เนื้อเรื่อง

ไม่ใช่ฉันไม่รักเธอ
    ฉันชอบเล่นอินเตอร์เน็ตตั้งแต่เด็กเหตุผลเพราะว่าฉันมีเวลาว่างและอีกอย่างมันเป็นสิ่งที่สามารถแสแสร้งได้โดยที่คนอื่นไม่รู้มีคนพูดกันว่าคนหน้าตาไม่ดีชอบเล่นอินเตอร์เน็ตฉันว่ามันจริงที่เดียวเพราะฉันคนหนึ่งก็เป็น
    ย้อนไปเมื่อเดือนกุมภาพันธุ์ปีที่แล้ว(46)ฉันได้รับคอมพิวเตอร์จากพ่อของฉันดีใจมากเพราะฉันจะได้มีคอมส่วนตัวสักทีฉันได้รู้จักกับโปรแกรมเอ็มเอสเอ็นอย่างแท้จริงเพราะก่อนหน้านี้ไม่ค่อยได้ลึกซึ่งเท่าไหร่เพราะไม่ค่อยได้มีเวลาเล่นมาก
    เนื่องจากเป็นคนที่มีเพื่อนทางอินเตอร์เน็ตเยอะเพราะชอบเล่นบอดแล้วทิ้งเมล์ไว้ก็จะมีคนมาแอดเยอะมากซึ่งส่วนใหญ่ไม่เคยคุยด้วยเดือนนั้นเห่อมากทั้งวันเล่นแต่คอม
    เรื่องมีอยู่ว่าฉันได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งชื่อก้องอืมเรียนอยู่ม.4ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งพอดีว่าเข้าสนใจดนตรีเหมือนกันก็เลยคุยกันถูกคอแต่ด้วยความที่ฉันมีเพื่อนน่ารักๆเยอะจึงมีรูปของเพื่อนสวยๆเยอะเช่นกันวันหนึ่งก้องของฉันดูรูปด้วยความคึกคะนองเลยส่งรูปเพื่อนสนิทไปแทนซึ่งแตกต่างกับฉันมากราวฟ้ากับดินแต่แทนที่ก้องจะหม้อก้องไม่เลยก้องกับชวนคุยเรื่องดนตรีต่อผู้ชายคนนี้ดีจริงๆเลยหลังจากนั้นฉันก็คุยกับก้องมาตลอดไม่ว่าจากทางเอ็มหรือโทรศัพท์ก็ตามทุกครั้งจะพูดถึงวงดนตรีของเค้าเสมอ
    จนวันหนึ่งก้องอยากให้ฉันไม่เจอเค้าเพื่อนให้ชวนแปลโน้ตให้หน่อยแน่นอนฉันต้องปฏิเสธเค้าเพราะฉันรู้ดีว่าฉันไม่ใช่คนเค้าคิดหลังจากนั้นฉันเริ่มห่างๆไม่ค่อยโทรไปหาเหมือนเดิมมีครั้งหนึ่งก้องชวนฉันไปอยู่วงกับเค้าด้วบและอีกครั้งที่ฉันต้องปฏิเสธแน่นอนเหตุผลคืออย่างเดิมฉันหลังจากผ่านเรื่องที่จะให้ฉันเข้าวงด้วยสักพักเราก็เริ่มคุยกันเหมือนเดิม
    วันหนึ่งเกือบๆปลายปีแล้วฉันโทรไปคุยกับก้องเหมือนเดิมตอนนั้นก้องอยู่ม.5แล้วนะและฉันก็ได้บอกความรู้สึกที่ฉันมีต่อเข้าว่าฉันรักเค้าเค้าได้บอกฉันว่าเค้าก็รักฉันเหมือนกันแล้วเค้าจึงถามฉันว่าฉันรักเค้าแบบไหนในใจฉันตอบไม่ได้หรอกนะแต่ฉันก็บอกเค้าว่าเพราะเรารู้จักกันมานานมั้งก็เลยรักด้วยความรู้สึกดีๆเค้าถามว่าแล้วเราจะคบกันไหมฉันไม่ได้ตอบแต่ฉันรู้คำตอบในใจว่าถ้าหากเค้าได้เจอฉันมันคงไม่มีทางเป็นไปได้วันนั้นเราคุยกันนานมาก นานมากจริงๆ นานจนลืมเวลา
    จากนั้นฉันก็ครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรกับความรักของฉันดีจะปล่อยให้มันเป็นอย่างนี้คงไม่หลายวันจากวันนั้นฉันไม่ได้โทรหาก้องอีกเลยฉันรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีโทรหาก้องแต่ฉันก็ไม่กล้าพูดอะไรก้องชวนฉันไปเที่ยวและฉันก็ปฏิเสธอีกครั้งฉันเริ่มจะทำให้เค้าโมโหแกล้งพูดยั่วเพื่อให้เค้าโกรธทั้งที่จริงอยากร้องไห้จนเข้าพูดขึ้นว่าถ้าเราเป็นคนอื่นเธอพูดอย่างนะเค้าคงคิดว่าเธอรังเกียจแต่เราไม่ฉันตอบเค้าไปว่าอยากคิดอย่างไงก็คิดไปสิขอโทษที่รบกวนเวลาต่อไปนี้จะไม่โทรไปกวนเธออีกแล้วหลังจากวันนั้นฉันก็ไม่โทรไปหาเค้าอีกเลย
    เห็นผลจริงๆแล้วไม่ใช่ฉันไม่ได้รักเธอฉันรักเธอหมดหัวใจแต่หากเธอรู้ความจริงว่าฉันโกหกเธอเธอคงเกียดฉันมากกว่านี้สู้ฉันจากเธอมาอย่างนี้ดีกว่า
ก้องส่งเมล์มาให้ฉันเป็นอีเมล์แรกที่ฉันอ่านแล้วร้องไห้
สักวันหนึ่งที่เธอรู้สึกอยากร้องไห้
++โทรมา
++เราสัญญาไม่ได้
++ว่าจะทำให้เธอหัวเราะ
++แต่เราจะร้องไห้ไปกับเธอ

สักวันหนึ่งที่เธอรู้สึกอยากจะวิ่งหนีจากทุกสิ่ง
++ไม่ต้องกลัวที่จะโทรหาเรา
++เราไม่สัญญาว่าจะขอให้เธอหยุด
++แต่เราจะวิ่งไปกับเธอ

สักวันหนึ่งที่เธอรู้สึกไม่อยากจะฟังคำพูดของใคร
++โทรหาเรา
++เราสัญญาว่าจะอยู่กับเธอ
++และเราสัญญาว่าจะไม่พูดอะไร

แต่ถ้าวันหนึ่งเธอโทรมา
แต่ไม่มีใครรับสาย
++รีบมาหาเรา
++เพราะเราอาจต้องการเธอ
++เพราะเราไม่เคยปฏิเสธเธอ

ขอโทษ...
++ถ้าเราทำให้เธอรู้สึกแย่หรือเสียใจ

ขอโทษ
++ถ้าเราเคยคิดว่าเราดีกว่าหรือเหนือกว่าเธอ

เรารักเธอนะ...
อย่าลืมเรื่องนี้ล่ะ! ไม่ว่าจะในเวลาที่สุขหรือเศร้า
เราจะอยู่ที่นี่เพื่อเธอ

ขอโทษ...
++สำหรับความผิดทุกอย่างที่เราได้ทำไป

เราเขียนนี่ขึ้นมาเพื่อ ...
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าไม่มีวันพรุ่งนี้

++ถ้าเราไม่มีโอกาสได้บอกลา
หรือกอดเธออีกซักครั้ง

++ถ้าเราไม่มีโอกาสได้พูด ขอโทษ หรือ รัก

เรารักเธอนะ  
เพื่อนเสมอ

ฉันอยากบอกเธอว่าฉันรักเธอที่สุดเพราะเธอเป็นคนดีแต่คนไม่เหมาะสมกับฉันหรอกเพราะฉันคงดีไม่พอสำหรับคนดีๆอย่างเธอ

ไม่เคยบอกเธอเหตุผลที่ฉันต้องไปอยากรู้บ้างไหม
คำใดที่ฉันไม่เอ่ย
ปล่อยเธอจากไปตามทางเหมือนดังสายน้ำร่วงเลย
ไม่เคยมีวันได้อธิบาย

ไม่อยากดึงเธอลงมาไม่อยากให้คนนิททา
ว่าเธอคงหาคนดีไม่ได้
มาคบกับฉันมันต่ำเกิดไปทิ่มแทงใจ
กรีดลึกข้างในทรมาน

เมื่อเธอกับฉันมันเหมือนดังฟ้ากับเหว
หากรักก็คงจะไปไม่ไกล
ไม่อยากให้เธอต้องลำบากเกินไป
จะยอมตัดใจไม่ใช่ฉันไม่รักเธอ

ก็ได้แต่ฝันว่าพบเจอกันชาติหน้า
หากมันไม่มีชาตินี้จะไม่เสียใจ
ก็ยังได้เคยรักเธอขอบคุณที่เธอให้ใจ
ไม่อาจรับไว้จะไม่ฉุดเธอจากฟ้าสู่เหว

จะยอมตัดใจไม่ใช่ฉันไม่รักเธอ