อยากเป็น - อยากเป็น นิยาย อยากเป็น : Dek-D.com - Writer

    อยากเป็น

    ความฝันของคนเรามันต่างกันนะ แม้ว่าจะฝันเรื่องเดียวกัน แต่สีของมันก็ต่างกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    381

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    381

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  27 ม.ค. 47 / 18:52 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      Scene I

      Arren วิ่งรีบร้อนลงมาจากห้องและชนอย่างแรงกับGullius

      Arren: โอยแย่แล้ว (หยิบกระดาษต้นฉบับที่เพิ่งปั่นเสร็จเมื่อคืนขึ้นมาจากพื้น มันขาด)

      Gullius: ขอโทษนะ

      Arren: ว่าไงนะ ขอโทษงั้นเหรอ ดูสิ่งที่นายทำลงไปสิ โอยอยากตายจริงๆเลย นี่มันวันซวยอะไรของฉันนะเนี่ย  แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย  นายทำยังงี้ไดยังไงกันเนี่ย

      Gullius: ก็ฉันบอกแล้วไงว่าฉันขอโทษ มันช่วยไม่ได้นี่ก็มันเป็นอุบัติเหตุนี่นา

      Arren: ว่าไงนะอุบัติเหตุอย่างงั้นหรือ เรื่องบ้าบอสิ แย่ที่สุดเลย เป็นเพราะนายนั่นแหละ แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ยโอ๊ย!!!

      Gullius: แล้วจะให้ทำยังไงเล่า เธอจะเรียกร้องค่าเสียหายยังไงก็รีบๆบอกมานะ ฉันรีบ

      Arren: ไปลงนรกซะ มันชดใช้ด้วยเงินไม่ได้หรอก (รวบรวมต้นฉบับพังๆลุกขึ้นแล้วเดินก้มหน้ากลับขึ้นบันไดไป)

      Gullius: แล้วนี่เธออยู่ห้องไหนล่ะถ้าเป็นไปได้ให้ฉันทำความสะอาดห้องให้เป็นการชดใช้ก็ได้

      Arren: ไปตายซะ!!!

      Gullius: แค่นี้ก็ต้องร้องไห้ด้วย

      (song: หนาวนี้ –Friday )

      Men: เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะไอ้เด็กบ้า ฉันบอกให้เปิดไงล่ะ ถ้าไม่เปิดฉันจะพังเข้าไปแล้วนะเว้ย

      Arren: (เปิดประตู) มีเรื่องอะไรหรือคะ

      Men: เรื่องอะไรงั้นหรือ ไอ้Gullius มันอยู่ไหนบอกมานะยัยสารเลว แกเอามันไปซ่อนไว้ที่ไหนบอกมา

      Arren: เรื่องอะไร Gullius จะมาอยู่ที่ห้องฉันได้ยังไงล้อเล่นรึเปล่า เค้าเป็นศิลปินดังแล้วจะมาอยู่ในห้องฉันได้ยังไง!

      Men: (ผลักArrenจนเซ) อ้อนี่คงเป็นแฟนเพลงเก่าที่ยังบูชามันอยู่สินะ ถึงได้มีรูปอยู่ทั่วห้อง  นี่ไปบอกมันว่าไงล่ะมันถึงยอมนอนด้วย หมอนี่มันเจ๋งจริงว่ะ ฟันไม่เลือกหน้าเลย

      Arren: พวกแกพูดเรื่องบ้าอะไรกัน ใสหัวออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยนะก่อนที่ฉันจะเตะก้นพวกแกออกไป

      Men: โห…นี่ไอ้หมอนั่นมันดันนอนกับยัยปากหมาเข้าให้แล้วว่ะพวกเราฮ่าๆๆๆ แล้วนี่อะไร (เดินไปหยุดตรงผนังห้องที่เต็มไปด้วยโปสเตอร์ของ Gullius) นี่เธอเอาชนะใจไอ้หมอนั่นด้วยรูปพวกนี้น่ะหรือ ตลกสิ้นดีเลย แกอยู่ไหนวะไอ้เด็กเวร!!! (กระชากโปสเตอร์ขาด)

      Arren: นี่หยุดนะ ไอ้พวกบ้าทำบ้าอะไรของพวกแกน่ะ พวกแกไม่มีสิทธิ์จะเข้ามาบุกรุกทำลายข้าวของของฉันนะ!

      Men: ฉันถามว่าแกเอามันไปซ่อนไว้ที่ไหนนังสารเลว

      Arren: แกสิสารเลวฉันจะเอาใครมาซ่อนได้ไอ้พวกเวร!

      Gullius: เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นเนี่ย!

      Men: โอ้….แกยอมโผ่หัวเน่าๆของแกออกมาจากกระโปรงแล้วเหรอไอ้เด็กเวรGullius!(กระชากArrenมา)
      (Arren มองGullius  อย่างงงเป็นที่สุดในขณะที่พวกMenผลักGulliusไปติดฝา)

      Men: แกจะเอาเนื้อเพลงมาให้นายของพวกเราได้หรือยังไอ้เด็กเวร นายฉันต้องการด่วนเมื่อวานพวกฉันไปหาแกที่สตูดิโอแต่แกเสือกออกดอดออกมาก่อน

      Arren: นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ยปล่อยฉันนะไอ้….เพี๊ยะ!!! (Men ตบArren อย่างแรง)

      Gullius: ไอ้พวกบัดสบ! ทำไมต้องทำร้ายผู้หญิงด้วยวะ เค้าไม่เกี่ยวสักหน่อย อยากได้เนื้อเพลงก็มาเอาที่ฉันสิวะ  สารเลว!
      (เอากระดาษเนื้อเพลงฟาดหน้าMen)

      Men: ดีแล้วไอ้หนู ว่าง่ายอย่างงี้ตั้งนานก็ไม่ต้องเจ็บตัวแล้ว ต้องขอบใจแทนนายของพวกเราด้วยนะที่แกช่วยสร้างชื่อเสียงให้มาอย่างเสมอต้นเสมอปลายน่ะฮ่าๆๆๆๆ เออ…อยากรู้จริงๆเลยว่ะว่าแกเปลี่ยนรสนิยมเรื่องผู้หญิงตั้งแต่เมื่อไหร่ฮ่าๆๆๆ (เดินออกไปจากห้อง)

      Gullius: เป็นไรรึเปล่าเจ็บตรงไหนไหม
      (ยื่นมือไปจะจับหน้าของArrenแต่เธอหลบหน้าและปัดมือของGullius ออก)

      Gullius: ฉันขอโทษนะที่เป็นต้นเหตุทำให้เรื่องบ้าบอนี้เกิดขึ้นน่ะ ฉันจะช่วยทำความสะอาดห้องนะ คือมันไม่น่าดูเลย

      Arren: ออกไป

      Gullius: แต่ว่า

      Arren: ฉันบอกให้ออกไปไงไม่รู้เรื่องรึไง

      Gullius: ฉันขอโทษ

      Arren: ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายคือGulliusศิลปินผู้โด่งดัง ผู้มีครอบครัวพร้อม นิสัยดี เป็นสุภาพบุรุษ ไม่มีประวัติด่างพร้อยแต่นี่ที่ฉันได้เจอฉันเฝ้าคอยมันผิด มันไม่ได้เป็นอย่างที่คนอื่นเข้าใจกันเลย บ้าที่สุดเลย

      Gullius: แล้วไงล่ะ ใช่ฉันเป็นแบบนี้ไงนี่แหละตัวจริงของฉัน ตัวฉันไงล่ะ หึคิดไม่ถึงสินะฉันตัวจริงกับภาพที่พวกบ้านั่นแสดงออกไปน่ะ ใครๆก็ว่ากันอย่างนี้ ผิดหวัง เลวบ้างล่ะ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษบ้างล่ะ   แล้วไงล่ะ ก็ฉันเป็นอย่างงี้ไงรู้งี้ไม่เชื่อพ่อตั้งแต่แรกก็ดี
      (มองArren อย่างหัวเสีย)

      Gullius: ยังไงก็ขอโทษแล้วนะ เรื่องเก็บของฉันก็อาสาจะช่วยเธอแล้วแต่เธอปฏิเสธเอง แต่เธอจะว่าฉันไม่มีน้ำใจก็ยังได้นะ (เดินออกไปจากห้องปล่อยให้Arren นั่งงงอยู่คนเดียวมองโปสเตอร์ของGullius อย่างเจ็บปวด)
      ...............................................................
      Arrenนั่งปั่นต้นฉบับอยู่จนดึก เสียงเพลงจากที่ไหนสักแห่งลอยเข้ามาในห้อง มันเพราะจนทำให้ Arren ต้องหยุดทำงานเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อดื่มด่ำกับเสียงเพลง แต่พออกไปก็เจอ Gullius นั่งร้องเพลงพร้อมกีต้าร์อยู่ระเบียงข้างๆ Arren นิ่งอยู่อย่างนั้น Gullius ไม่รู้มีใครกำลังจ้องมองอยู่
      Song: เหงา (Peace Maker)

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×