ฉันมิใช่ดอกฟ้า

เนื้อเรื่อง

หากจะเปรียบ   ผู้หญิง            เป็นดอกไม้
คงมีมาก          หลากหลาย     ร้อยพันอย่าง
ทั้งดอกรัก        มะลิ                เล็บมือนาง
บ้างกลีบบาง     กลิ่นหอม         เย้ายวนใจ

เธอเคยบอก      เคยเปรียบฉัน   เป็นดอกฟ้า
เกินไขว่คว้า     สุดมือ              จะเอื้อมไหว
เธอเห็นฉัน      สูงส่ง               กว่าหญิงใด
งามทั้งนอก     ทั้งใน               ช่างเพียบพร้อม

ฉันได้แต่         คิดเถียง            ภายในใจ
ฉันมิใช่           ดอกฟ้า             น่าถนอม
ฉันมิได้           สดสวย             น่าเด็ดดอม
ไร้กลิ่นหอม     ไร้ราคา             ให้ชื่นชม

หากจะเปรียบ   ตัวฉัน              เป็นดอกไม้
คงเปรียบได้     แค่กุหลาบ        ไร้สุขสม
กลีบบอบช้ำ     คล้ำหม่น           สุดระทม
ต้องทุกข์ตรม โดนดอมดม        แล้วจากจร

แต่อย่างน้อย   ยังมีหนาม          ป้องกันตัว
กันคนชั่ว        กักคนร้าย           ตามหลอกหลอน
อาจมีบ้าง       ที่กิ่งใบ               ฉันสั่นคลอน
หากยากถอน   เพราะหนามป้อง จึงครองดิน