ก่อนเป็นเด็กมหาลัย (บทต้น)

เนื้อเรื่อง

สี่ปีมาแล้วสินะ จากเหตุการณ์ที่พวกเราเลือกที่จะไปนอนดูดาวด้วยกัน แทนที่จะหลับอยู่ที่บ้านอย่างสบายตึก3ห้องที่9 สถานที่ที่พวกเรามักจะไปรวมตัวอยู่ที่นั่นและใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเลน์เกมส์ ดูหนัง ฟังเพลงหรือแม้แต่การนอน ที่แรกก็ตังใจว่าจะไปดูที่ดาดฟ้าของคอนโดเพื่อนที่หน้าตาดีที่สุดของเรา ที่ที่ผมไปให้กำลังใจเพื่อนในกลุ่มทำงานโดยการดูเฉยๆ น่าเสียนดายที่ขึ้นไปไม่ได้มันกว้างมากเลยคับวิ่งเล่นกันได้สบายไม่ต้องกลัวตกลงไปด้วยมันมีระเบียงรอมรอบด้าน ที่สุดแล้วมันก็มาจบลงที่ตึก3 มันเป็นดาดฟ้าเหมือนกันคับ ไม่สิต้องเรียกมันว่าชั้นสูงสุดของตึกสิ ไม่มีระเบียงด้วย วิ่งก็ไม่ได้เอาเป็นว่าเพียงไม่กี่ก้าวก็ตกลงไปเป็นข่าวหน้าหนึ่งของวันพรุ่งนี้แล้ว ว้าว วื้ดวิ้ว เสียงผู้คนร้องกระโกนบอกรอบด้าน \" เฮ้ย ดูนั้นดิ\" \" ดูดิ\" \"โครตรสวยเลยว่ะ\" \"รีบๆขอพรสิ \" \"นั่นอีกดวงแล้วสีม่วงด้วยสวยดีว่ะ\" \"อืมใช่\" \"ถ้าตอนนี้มาดูกับแฟนแม่งโคตรโรแมนติกเลยว่าไหม\" \"เอาผ้าหมมาบ้างสิกูหนาว\" \"ถ้าตอนนี้มีแฟนก็กูว่าแมงมีความสุขมากๆเลย\" \"นั่นๆๆดูนั่นดิวะข้าว่ามันไม่ใช่ดาวตกแล้ว ดูดิทำไมมันตกเหมือนกำลังบินเลยวะ\" \"บ้าหรือเปล่า\" \"กูว่าไม่ใช่แล้วกูว่าแม่งไม่ธรรมดาแล้วไง\" \"กูก็เห็นเหมือนกับมันวะ\" \"มึงเมาดาวกันหรือเปล่านี่\" \"เฮ้ยดูฝั่งโน้นสิ มีคนขึ้นมาดูเหมือนพวกเราด้วย เรียกดิ\" \"ใครวะ\" \"มึงรู้จักเหรอ\" \"ไม่รู้ว่ะ\" \"มึงว่ามีผู้หญิงหรือเปล่าวะ\" \"กูไม่เห็นว่ะแม่งมืด\" \"เอาไฟฉายมาดิ เดี๋ยวกูส่องเอง\" \"ปิ้ดๆๆๆๆๆ\" \"เฮ้ยมึงดูนั่นดิแม่งส่งกลับมาด้วย \"แม่งบอกว่ากูหน้าตาดีวะ \" \"แม่งเก่งว่ะรู้ได้ไงไม่รู้\" \"มึงเก่งมาไหนๆๆๆเดี๋ยวกูแปลบ้าง\" \"ดูมันดิ มันบอกว่ากู เท่จังเลย \" \"จะอ้วกโม้กันจริงๆ\" \"ถ้าสมมุติว่ามีใครในพวกเราโดนผีเข้าแล้วโดดลงไปล่ะมึงจะว่ายังไงวะ\" \"แม่งก็ตายสิ\" \"ถ้าแบบว่ามีใครตกลงไปตายจริงๆจะทำไงวะ\" \"ไอ้....ก็ตกใจดิวะ\" \"เดี๋ยวกูให้สัมภาสเองว่าพอดี มันลื้นครับกำลังจะตกลงไป พอดีกับที่ผมคว้ามือของมันเอาไว้ได้มันกลัวว่ามันจะดึงผมลงไปกับมัน มันก็เลยปล่อยมือของผม มันเป็นคนดีครับ นิสัยก็ดีไม่น่าเลย\" \" เป็นไงว่ะ\" \"เวอร์วะ\" \"ใครมีพระบ้างว่ะ\" \"ไม่มี\" \"กูว่าน่าเล่นผีถ้วยแก้วบนนี้\" \"มึงเล่นไปคนเดียวเหอะ\" \"ไอ้ขี้เหล่\" \"เออๆๆ ไอ้หน้าตาดี\" \"ข้างล่างนี่เป็นอาไรวะ\" \"น้ำประปาว่ะ\" \"มึงขออะไรวะ\" \"บอกไม่ได้เดี๋ยวไม่ศักสิทธ์\" \"เออ ก็ได้\" \"ถ้าเกิดว่าดาวแม่งตกลงมาใส่พวกเราจะทำยังไงดีวะ\" \"ไอ้....ก็ตายดิ\" \"นี่มึงเรียนวิทย์มาทำไมวะก่อนมันมาถึงพวกเราแม่งก็เป็นฝุ่นแล้ว\" \"คาราโอเกะข้างล่างแม่งดังว่ะ ทำไมวะ\" \"มึงก็ไปถามมันดิ\" \"ขอบใจว่ะ\" \"วันหลังได้เสมอ\" \"เฮ้ยมึงเบ่าๆหน่อยสิวะ เดี๋ยวแม่งก็ออกมาด่าให้หรอก\" \" ทำไม มีอาไร มึงกลัวเหรอ\" \"เปล่ามันดึกแล้วกูเกรงใจเขา\" \"นี่ถามจริงๆนะเอ็งของอาไรวะ อืมนั่นแหละ\" \"ขอบใจว่ะ ขอบใจมาก\" \"เออแล้วมึงล่ะขออาไร\" \"อ๋อ กูรู้แล้วมึงขอเรื่อง.....ใช่เป่า\" \"รู้ได้ไงวะ\" \"ก็กูหน้าตาดีก็ต้องฉลาดเป็นธรรมดา\" \"โห ดูโรงเรียนเราสิวะตั้งแต่ทาสีหลังคาใหม่ข้าว่ามันเหมือนโรงเรียนวัดเลย \" \"ข้าว่ามันน่าจะทาหลังคาสีดำแม่งเท่ดี\" \"เฮ้ยโรงเรียนนะโว้ยไม่ใช่บ้านจัดสรร\" \"หมดแล้วว่ะข้าว่างลงไปกันเถอะ\" \"เดี๋ยวก่อนสิ รอดูพระอาทิตย์ขึ้นก่อนสิไหนๆแล้ว\" \"แล้วพระอาทิตย์มันขึ้นฝั่งไหนวะ\" \"ตะวันออก\" \"เออ แล้วมันอยู่ตรงไหนล่ะ\" \"โน้น\" \"ดูดิรถเมย์แดงมันวิ่งเช้าจังเลย\"
สีขาว สีแดง สีเหลือง สีเขียว สีชมพูฯฯ ไม่ว่าจะตกลงมากี่ดวงผมก็ขอแค่เรื่องเดียว แต่ก็ไม่เห็นมันเป็นจริงเลยอีก 47 ปีข้างหน้าจะได้มานอนดูดาวตกกับใครหน่อแล้วมันจะรู้สึกเหมือนวันนั้นไหม เวลามันก็เงี้ย หลังจากที่พวกเราเห็นแสงของพระอาทิตย์มันก็เช้าพอดี พวกเราเลยตัดสินใจกลับลงมานอน แล้ววันนี้ผมก็ตื่นขึ้นพร้อมกับความเหงาไม่มีใครเราทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปตามเส้นทางที่เขาเหล่านั้นเป็นคนเลือกเดินแม้แต่คนไม่มีอะไรแน่นนอนอย่างผมก็เหอะผมก็ยังอยากที่จะเดินไปเรื่อยๆ ไม่ใช่เพื่อหาอะไรบางอย่าง แต่เพียงเพราะผมอยากจะเดิน เดินไป เดินไป ไม่มีใรรู้อนาคตนี่ สักวันผมอาจจะเดินไปเจออะไรที่ดีกว่าทุกวันนี้ก็ได้ พอดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้มีสอบซ่อมต้องอ่านหนังสืออีก เอาไว้วันหลังมาเขียนตอดีกว่า เอาแบบที่มันมีสาระกว่านี้นะ ไว้เจอกัน                        

                                                                                                                                               ขนมปังผิง         26/1/04