valentine - valentine นิยาย valentine : Dek-D.com - Writer

    valentine

    ปริม ผู้ซึ่งเกลียดวันวาเลนไทน์จะมีความรักในวันี้ได้หรือไหม ต้องติดตาม

    ผู้เข้าชมรวม

    630

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    630

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  22 ม.ค. 47 / 15:32 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      Valantine
           ติ๊ด  ติ๊ด  ติ๊ด    ( เสียงนาฬิกาปลุก )  “ รู้แล้ว “   หมอนที่แต่เดิมไว้หนุนหัวตอนนี้กลับใช้ปิดหูแทน
      “ โครม “   กาลอวสานของนาฬิกาปลุกรูปชินจังที่เพื่อนรักซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีที่แล้ว ลงไปกองกับพื้น  
      “ อะไรกัน หา!  ไอ้ปริม นี่แกยังไม่ตื่นอีกหรอ “ เสียงแม่โวยวายมาจากข้างล่าง
      “รู้แล้ว”  ปริม ค่อยๆ  ตะกายออกมาจากเตียงอันเป็นที่รัก  โครม  เสียงหน้าแข้งของปริมกระแทกเข้ากับขอบเตียงอย่างจัง
          ที่หน้าร้านขายโจ๊ก AND ปาท่องโก๋น้ำเต้าหู้ ของป้านิด
      “ ตักเอาเองเลยนะแม่ยุ่งอยู่ “ ปริมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคนในตลาดแถวนี้ชอบกินโจ๊กร้านแม่นัก
      “ แม่วันนี้วันที่เท่าไร “ ปริมถามขณะที่เอาปาท่องโก๋ตัวที่ใหญ่ที่สุดเข้าปาก   “ 14 “  แม่ตอบ
      “ 14 เหรอ เดือนกุมภา ด้วย “ “ถามไม”
      “ เปล่า “ ปริมเดินเลี่ยงไปหยิบเศษเงินในกระบุงแม่  
            
      บรรยากาศในโรงเรียนวันนี้ดูแล้วคึกคักกว่าทุกวัน  ทุกตารางนิ้วเต็มไปด้วยร้านขายดอกกุหลาบสีสันต่างๆ แต่ที่ขายดีเท่าที่ปริมเห็นคือ  
      ดอกกุหลาบสีแดง แล้วก็ยังมีร้านจำพวกขายของกระจุกระจิก ตุ๊กตาบ้าง โหลบ้าง ลูกอมรูปหัวใจยี่ห้อหนึ่งถูกจัดวางเรียงใส่โหลยาวๆ
      อย่างสวยงาม โดยไม่ลืมที่จะผูกโบว์ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าของกลับถือแนบอกเอาไว้ ประหนึ่งมิอาจมีใครพากมันไปได้นอกจากเจ้าของ
      “ โอย ! จะบ้าตาย “ น้อง ๆกุหลาบไหมจ๊ะ 2 ดอก 15 บาท เร็วจะหมดนะ “
      “ ไม่ค่ะ พี่ “ ปริมเดินเลี่ยงออกมาเจอคู่หนุ่มสาวคู่หนึ่งซึ่งฝ่ายสาวเธอเป็นประธานโรงเรียนนิ
      “ เมล์ เราเอาต้นไม้มาให้ “ “ ขอบใจนะต้น แต่
      ต้นอะไรน่ะ น่ารักดี “
      “ ต้นรัก “ ปริมถึงกับอยากจะเอาปาท่องโก๋เมื่อเช้าออกจากลำไส้ใหญ่จริง ๆ
      “ อ้วก ! “  “ อาว ! น้อง ทำไมทำงี้ละ “ “ ปริม หวัดดีจะไปไหนเข้าโรงเรียนเลยหรอจ๊ะ “ ปริมได้แต่พยักหน้า
      “ น้องคนนี้ท่าทางจะยังไม่มีแฟนใช่ป่ะ เมล์ “ นึกหรอว่าปริมจะไม่ได้ยิน
      “ ไม่มีแล้วทำไม “ ปริมรวบรวมกำลังภายในที่มีทั้งหมดตะโกนใส่หน้าไอ้พี่ต้น
                     ที่โรงเรียน
      “ ปริม เราให้อ่ะ “ ส้มหอมยื่นท็อฟฟี่สีสันสดใสมาให้บนโต๊ะม้าหินอ่อน
      “ ขอบใจนะ “ ส้มหอมค่อยๆหดมือกลับช้าๆ “  อะไรอีกล่ะ “  ของส้มหอมล่ะ “
      “ เดี๋ยวๆไปซื้อมาให้นะที่สหกรณ์คงมี ให้ไปเลือกเองเลย “  ปริมจูงมือส้มหอมไปที่สหกรณ์ที่วันนี้ดูแน่นขนัดตา
      กว่าจะซื้อเสร็จก็ทำเอาปริมเกือบตายเพราะขาดอากาศหายใจ
                ที่โต๊ะ
         “ ขอบใจนะปริมได้เยอะเลย เนี๊ย เล่าอะไรให้ฟังแหละ มีเด็กห้อง 6  มาจีบส้มหอมด้วย
      เค้าขอเบอร์ส้มหอมด้วย “
      “ แล้วไง จะไปซิถ้าไม่ชอบ “ ทันใดพลันก็มีเด็กหนุ่มหน้าตี๋เดินมาพร้อมช่อดอกกุหลาบมายังโตะที่ปริมนั่ง
      “ หวัดดีส้มหอม “ “ หวัดดี  อ่ะ เราให้ “ “ ให้อะไรเค้าส้มหอม “ ปริมกระซิบ
      “ เบอร์โทร์ “
      ปริมถึงกับอารมณ์ขึ้น “
      ไปไหน“
      “ ไปฉี่ “
         “ บ้า ยัยแว่นจะมีแฟน     “  ปริมบนอุบขณะที่เดินออกมาจากห้องน้ำ
      แต่สายตาอันเฉียบคมก็เห็นใครคนหนึ่งยืนหน้าประตูห้องน้ำ ข้างๆ กายมีดอกกุหลาบคอตกเหมือนเจ้าของวางอยู่
      บนกล่องช็อกโกแล็ตที่ท่าทางราคาแพง    
      “ เอ่อ นายขวางกระเป๋าเราอยู่ “  
      “อืม” แต่ยังคงไม่ขยับ
      “ท่าทางจะอกหัก”
      “ใช่”นี่ขนาดปริมพูดเบาๆนะเนี้ย
      “ให้”ชายคนนั้นพูดพร้อมกับยื่นกล่องช็อกโกแลตกล่องหนึ่งให้
      “ทำไม” “ก็คนนั่นเค้าไม่อยากได้”
      “เฮ้ย!” “มีบ้างไหมว่ามีแฟนแล้วไม่ต้องผิดหวัง ในชีวิตมีอะไรต้องผิดหวังอีกมากรวมเรื่องแฟนด้วยหรือเปล่า” ปริมก้มหยิบกระเป๋าออกมาจาฝาผนัง “เดี๋ยว เอาไปด้วย”ชายคนนั้นยัดกล่องนั่นใส่มือปริม
      “อะไร เอางี้กินด้วยกัน” ปริมจับตัวชายคนนั้นลงตรงข้างๆห้องน้ำ
      “ชื่ออะไร”
      “คิน” แปลว่าอะไร” “แปลว่า วันศุกร์หรือทองน่ะ”
      “อืม แล้วมายืนทำมิวสิคอะไรตรงนี้”
      “เทอมีคนอื่น น้องกิ๊กเค้ามีคนอื่น”
      “หล่อป่าว”
      “หล่อ”
      \" แล้วน้องกุ๊ก”
      “กิ๊ก”หนุ่มคนนั้นแก้ให้ถูก
      “เอ้อ สวยเปล่า”
      “น่ารักมาก” “สมควร “อืม เราเข้าใจแล้ว”
      “ กินซะ ของนายเนี้ย ซื้อมาแพงเนี้ย”
      “เธอมีคนให้ดอกกุหลาบยัง”
      “ยัง” “ให้” หนุ่มคนนั้นยื่นดอกกุหลาบให้
      “ไม่เอา”
      “ทำไม”
      “ เอาไปทิ้งซะเถอะ”
      “เธอไม่ชอบวันนี้เหรอ”
      “ ไม่เลยมันไร้สาระ”
      “เทอยังไม่รู้จักความรักล่ะซิ love is so beautiful มากน่ะ”
      “เหรอ สวยงามจนต้องมากินช็อกโกแลตที่เค้าไม่เอาข้างๆห้องน้ำเนี้ยน่ะ”
      “ ……..” ไม่มีเสียงตอบจากเขา “ นายเป็นนักว่ายน้ำใช่มั้ย”
      “ใช่ เธอรู้ได้ไง”
      “เคยเห็น” “ทำไมไม่ค่อยแข็งแรง”
      “ใครบอก”
      “เฮ้อ”
      “เธอชื่ออะไร”
      “ปริม” “ปริม”   ”เรียกว่าปริมน่ะ”
      ทั้งสองจึงได้รู้กันเพราะเจ้าช็อกโกแลต(ที่แห้ว)นั่นแท้ๆเลย
      หลังจากนั้นไม่นาน
      “พักนี้ ปริมของเรามีคนเอาจดหมายมาให้ทุกวันเลยน่ะ”ส้มหอมแซว เพราะ 2-3วันมีจดหมายน้อยมาวางบนโต๊ะทุกวันเลย
      “บ้าฉันน่ะทิ้งมันตลอดเลย”
      “แต่ส้มหอว่าน่ะพี่ส่งมาให้เค้าคงแอบชอบปริมจริงๆ”
      “ไม่มีทาง ไอ้นั้นน่ะ ไม่ เป๊กเลย”
      ที่บ้าน
      ปริมนั่งมนั่งมองกล่องสีเขียวที่ภายในเต็มไปด้วยจดหมายที่เพยง 3 วัน มีเกือบ 10 ฉบับเล็กๆ ปริมไม่เคยทิ้งแต่ไม่เคยอ่านเลย”
      “เอาว่ะ” “ปริมตัดสินใจต้องร้ให้ได้ว่าในนั้นเขียนอะไรกัน” แต่ไม่ทันจะได้เปิดอ่าน
      ”ก็ต้องโดนแม่เรียกไปช่วยงานเสียก่อน”
      ที่โรงเรียน
      “มาอีกแล้ว “ส้มหอมแซว “ไม่ไหวแล้วน่ะ ส้มถ้าถ้าตาคิมนั่นมาส่งให้อย่างนี้มันแปลว่า อะไร” ปริมถามส้มหอมอย่างอายๆ
      “อ๋อ ก็แปลว่า เค้าแอบชอบเราไง”
      “ไม่จริงมั้ง” “ไม่รู้สิแต่ร้อยละ 99 เลยล่ะ”
      “หน้าอย่างเราน่ะ” ปริมยืนพิงกำแพงพลางมองตัวเอง
      “ไม่หรอกน่ะ ปริมก็น่ารัก” “เหรอ” “ใจอ่อนแล้วสิ เอางี้ไปถามเค้ามั้ย”
      “เอ่อ เดี๋ยวฉันไปถามเองน่ะ” ปริมวิ่งไปที่ไหนเธอยังไม่รู้
          “โครม” “โทษทีน่ะ อ้าว”  คนที่ปริมชนคือคนที่ปริมอยากเจออยู่พอดี “ปริม อยากเจอพอดีเลย”
      “เหรอ เหมือนกันเลย”
      “ ไปที่โต็ะกัน” ว่าแล้วตาคิมก็คว้าแขนอันเล็กของปริมแล้วก้าวนำปริมไปทันที
      ที่โต๊ะ
      “ปริม คือเรา” “นายพูดมาเหอะ”
      “คืออยากขอบใจที่คอยช่วยเรา ปริมอยู่ข้างๆเรา เวลาเราไม่มีใคร”
      “เหรอ “
      “อืมเราอยากบอกว่า เราขอบใจน่ะอ้อและนี้รูปของเรากับน้องแนน แฟนใหม่ของเรา”
      โฮ้  ! เหมือนฟ้าทล่มทะลาย คำที่ปริมรอไม่ใช่คำนี้นิ “ “น้องแนนไง”  “แนน” “ก็คนที่เราเขียนไปเล่าให้ฟังไง”
      “จดหมาย”

      ทันทีกลับบ้าน
      ปริมรีบเดินตรงไปที่เก็บกล่องเขียวแล้วรีบหยิบมาเปิดทันที
      “วันนี้เจอน้องเค้าด้วย เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะ”
      “น้องแนน มองเราด้วย ขอบใจน่ะที่ช่วยซื้อไอศครีมให้”
      “อ๋อไอติมที่ซื้อให้นายนั่น มันกลับเอาไปให้น้องเค้า” คิดอย่างนั้น ปริมก็ถึงบางอ้อทันที คอย  “ น้องแนนไง “ “ แนน  แนน แนนนนนนนน
      “เกลียดโว้ย ความรัก “  “ปริมเสียงดัง  “ อะไรว่ะ  ไอ้ปริม “ แม่ขว้างขันออกมาดีนะที่หลบทัน   “ โถ่  ไอ้ปริม   อกหัก  “
                1 ปี ต่อมา
         “ ไอ้ปริม  ตื่นได้แล้ว  สายแล้วนะ “ “ หนูไม่ไปโรงเรียน “  “ ทำไม ว่ะ  วันนี้
      วันหยุดเหรอ “ “ เปล่า  วันนี้ วันวาเลนไทน์

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×