มอดินแดง - มอดินแดง นิยาย มอดินแดง : Dek-D.com - Writer

    มอดินแดง

    มอดินแดงคืออีกชื่อหนึ่งของมหาวิทยาลัยขอนแก่นเป็นมหาวิทยาลัยในภาคอีสาน เป็นมหาวิทยาลัยศูนย์กลางของภาคอีสาน

    ผู้เข้าชมรวม

    450

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    450

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  20 ม.ค. 47 / 14:14 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เพลงมาร์ชมหาวิทยาลัยขอนแก่น

      มหาวิทยาลัยขอนแก่นเกริกไกรวิทยา                                       สร้างสรรค์ผองชนก้าวหน้าด้วยศึกษาสถาบันดี
      เลื่องลือก้องเกียรติงาม                                                          ขอนแก่นงามก้องปฐพี
      เลิศล้ำรักและสามัคคี                                                            ทุกผู้มีศักดิ์ศรีที่มั่นคง
      มีคุณธรรมน้อมนำปฏิบัติสิ่งดีเราดำรง                                        ดวงใจจำนงยึดความซื่อตรงมั่นคงเป็นอาจิน
      มุ่งเรียนรู้ไว้เพื่องาน                                                              เพื่อกิจการช่วยชาติแผ่นดิน
      อุทิศน้อมชีวิตทั้งสิ้น                                                             เพื่อแผ่นดินถิ่นรักคือชาติไทย                        
      พวกเราล้วนมีใจมั่น                                                              รักใคร่ผูกพันร่วมใจ
      มุ่งสามัคคียิ่งใหญ่                                                                มั่นคงไซร้เช่นขุนคีรี
      ร่วมแรงรักเป็นหนึ่งเดียว                                                         มัดมั่นเกลียวแห่งความไมตรี
      จิตใจคล้ายเช่นดังวารี                                                            พิสุทธิ์ศรีเด่นดียิ่งกว่าใคร
      ปวงเราบูชาสถาบันล้ำค่านามนั้นขจรไกล                                    มีความภูมิใจสถาบันยิ่งใหญ่เยี่ยมทั้งภูมิปัญญา
      ฝึกฝนผองเราเข้มเข็ง                                                             ทั้งกร้าวแกร่งด้วยหลักวิชา
      สร้างสรรค์ล้วนแต่ทางก้าวหน้า                                                เพราะศึกษาสถาบันแห่งไทย
           ..................เมื่อแรกเริ่มที่ผมสมัครเอนทรานท์ลงคณะวิทยาการจัดการ ของมหาวิทยาลัยขอนแก่นไว้ในอันดับที่1นั้น ผมไม่เคยพบเคยเห็นเลยว่ามหาวิทยาลัยขอนแก่นนั้นเป็นอย่างไรมีสภาพอย่างไร ลืมบอกไปครับผมเป็นคนกรุงเทพ ตอนผมลงคณะนั้นผมต้องการอย่างเดียวคือขอให้ผมมีที่เรียนขอให้ผมเอนท์ติด ผมก็พอใจแล้วครับ พอประกาศผลสอบปรากฎว่าผมติดคณะวิทยาการจัดการ สาขาการเงิน มหาวิทยาลัยขอนแก่น    ผมดีใจมากเลยที่ผมสามารถเอนท์ติด ด้วยความดีใจผมก็ไม่คิดอะไร ไม่เคยคิดว่าขอนแก่นจะเป็นอย่างไรเมื่อผมมาบอกแม่ว่าผมเอนท์ติดที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น ผมสังเกตเห็นว่าแววของแม่นั้นไม่ได้ดีใจกับผมเลย มีแต่ความกังวลใจว่าผมจะไปอยู่อย่างไรเมื่อไกลบ้านอย่างนั้น แม่บอกว่าให้ผมเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนในกรุงเทพก็ได้แม่จะเป็นคนส่งผมเรียนเองไม่ต้องห่วงว่าแม่จะไม่มีปัญญาส่งเรียน ด้วยความดื้อรั้นของผมเองนั้นผมก็ยืนยันว่าผมจะเรียนที่มข.แน่นอนครับ  แม่บอกว่าลูกจะอยู่ได้เหรอในเมื่อที่นั่นแห้งแล้งมากเลยต้องอยู่กลางทุ่ง และเรื่องอาหารการกินล่ะลูกจะกินกบกินเขียดได้เหรอ แม่เป็นห่วง เมื่อวันสอบสัมภาษณ์มาถึงพ่อและแม่ยอมลางานเพื่อที่จะพาผมมาสอบสัมภาษณ์เราเดินทางกันมาก่อนวันที่สอบสัมภาษณ์1วันเราไปพักที่โรงแรมในเมือง1คืน ระหว่งที่รอสอบสัมภาษณ์พรุ่งนี้แม่ยังถามอีกว่าลูกมั่นใจแล้วเหรอที่จะเรียนที่นี่มันไกลบ้านเรานะลูก ผมก็ัยังยืนยันที่จะเรียนที่นี่ตามเคยแม่ก็เลยต้องตามใจผมแบบหลีกเลี่ยงไม่ได้
      วันที่สอบสัมภาษณ์นั้นผมก็มาสอบสัมภาษณ์และตรวจร่างกาย จะมีรุ่นพี่มาคอยเทกแคร์มาให้คำแนะนำดีมากเลย มหาวิทยาลัยก็ร่มรื่น น่าอยู่มาก แม่ของผมเองนั้นระหว่างที่รอผมสอบสัมภาษณ์อยู่นั้นแม่ก็นั่งถามรุ่นพี่เกี่ยวกับความเป็นอยู่ของที่นี่ว่าเป็นอย่างไรจนแม่สบายใจ
      ..................วันนี้เป็นวันที่ทางมหาวิทยาลัยเปิดให้นักศึกษาเข้าอยู่หอพักพ่อกับแม่และพี่สาวผมก็ได้มาส่งผมด้วย บรรยากาศระหว่างทางที่ผมเดินทางมาจากกรุงเทพนั้นก็จะเห็นรถต่างที่มีจุดม่งหมายเดียวกันคือมหาวิทยาลัยขอนแก่นรถบางคันก็มีญาติพี่น้องมากมายทุกคนต่างก็มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอิ่มเอมเปรมปรีที่ลูกตัวเองนั้นได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยขอนแก่นรถบางคันนั้ได้เอารถจักรยานยนต์มาด้วยเพื่อใช้ขับขี่ในเวลาเรียนเมื่อผมได้มาถึงประตูมอก็จะมีรุ่นพี่มาคอยต้อนรับและบอกทางตลอดเส้นทางทำให้ดูอบอุ่นมากยิ่งขึ้น     พอตอนเย็นประมาณ5โมงผมเก็บของเข้าห้องเรียบร้อยเขาก็มีประกาศให้น้องใหม่รวมกันที่สนามกีฬากลางทุกคนต่างก็มีความสดใสยิ้มแย้มเมื่อได้พบกันพี่จะจัดกลุ่มต่างๆเป็นภาษษอังกฤษตั้งแต่A-Zยกเว้นFตัวเดียวที่ไม่ได้เป็นชื่อกลุ่มทุกคนคงรู้นะครับว่าเพราะอะไร เมื่อแม่ผมเห็นว่าไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วท่านก็กลับบ้านเมื่อผมเห็นท่านกลับทำให้ผมรู้สึกใจหดหู่เหมือนน้ำตามันจะไหลออกมาที่ต้องมาอยู่คนเดียวผมต้องทำใจให้เข้มแข็งเข้าไว้เพราะเราเองก็โตแล้วผมยืนมองตามท้ายรถที่กำลังแล่นไปจนลับสายตา................................ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้อะไรจะเกิดกับเราบ้าง.........มีต่อนะครับรอสักพัก

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×