หวานหมู \"นักล่อลวงทางเน็ต\"

เนื้อเรื่อง

อา...วันนี้อากาศเย็นสบายจริง  
      หึๆๆ แต่ก็คงไม่เท่ากับความสบายที่เขากำลังจะได้รับในวันนี้หรอก  
      อ๊ะๆ อยากรู้กันแล้วละสิ  ได้ ได้ บอกก็ได้  คุณอาจพอรู้เรื่องไอ้พวกหลอกลวงทางเน็ต ที่ชอบหลอกลวงเด็กๆหน้าโง่ที่ถูกหลอกให้เอาเงินมาให้แล้วฆ่าทิ้งไหม?
      ไอ้พวกหลองลวงนั่นคือผมล่ะ
       เรื่องมีอยู่ว่าวันนี้ผมนัดเด็กหน้าโง่คนหนึ่งไว้  ผมบอกเขาว่าผมกำลังลำบาก ยายผมป่วย ไม่มีเงิน แค่นั้นแหละ ยัยนั่นเสนอเลยว่าให้มาเจอกันที่คอฟฟี่ชอปเนี่ย
       เป็นคุณ คุณรู้เลยใช่มั้ยว่าผมแต่งเรื่องนำเน่าโกหกพวกคุณ
       อู๊ย คนนี้เขาไม่ครับ ใจบุญสุนทานเหลือเกิ๊น ใจบุญจนน่าเวทนาไปเลย
       เอาล่ะครับเริ่มเรื่องกันได้ นั่นไง มาแล้ว นั่นไง  แต่ว่า... ไม่มีทาง!
       ที่ผมรู้ว่าใช่เขาเพราะนัดกันใส่เสื้อโสดมาครับ
       คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น  ภาพข้างหน้าผมคือ สาวตุ๊ดร่างยักษ์เดินกรีดกรายเข้ามาหาผม ไม่เคยมีอะไรทำให้ผมตาโตท่าไข่ห่านได้เท่านี้อีกแล้วในชีวิต นี่ผมนัดอีกะเทยควายนั่นมาเรอะ ทำไมถึงได้เซ่อขนาดนี้นะ
       \"อุ๊ยว้ายตายแล้ว นั่นคุณเอกรึเปล่าคะนั่น โอ๊ย เชอร์รี่ละตื่นเต๊น ตื่นเต้น ดูซิคะเนี่ย พี่เอกขา เชอร์รี่อุตส่าห์แต่งตัวซะ...\"ผมแหกตามองชุดที่หล่อนใส่มา พลางสงสัยว่าหล่อนกล้าใส่ชุดลิเกนั่นมาเดินตามท้องถนนพร้อมกับพุงสามชั้นที่ดูไม่แตกต่างจากช้างนำได้อย่างไร
       \"เอ้อ สวัสดีครับ แหม มา...ผิด...ความคาดหมายจังเลยนะครับ\" ผมปฏิบัติการต่ออย่างเก้ๆกังๆ \"ไปที่อื่นกันดีไหมครับ\"
       \"อุ๊ยว้าย กรี๊ด คิดเหมือนกันเลยค่ะ มามะพี่เอกขา เดี๋ยวเชอร์รี่จัดการเอง\"
        ก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไร  หล่อนก็กระชากแขนผม เรียกแท็กซี่  เข้าไปนั่ง  แล้วกอดผมเหมือนคู่รักที่หวานชื่น ผมขนลุกเกรียวทั้งตัว ตัวผมแข็ง กระดุกกระดิกไม่ได้ สมองก็เหมือนไม่ทำงาน
        เวรกรรมแต่ปางใดหนอ
        และแล้วก็ถึงที่หมาย นี่เป็นโรงแรมแห่งหนึ่ง หล่อนปิดตาผมแล้วบอกว่า
        \"พี่เอกขา พี่เอกจะได้ของที่ต้องการแล้วนะคะ พี่เอกจะเอาแชมเปญหน่อยไหมคะ\"
        อาฮ้า ถึงจุดสำคัญแล้ว ผมกำลังจะรวยทางอ้อม ไหนๆก็จะได้เงินแล้ว หาความสุขอีกหน่อยด้วยแชมเปญหรูๆๆสักแก้วดีกว่า
        \"เอาแชมเปญสักแก้วก็ได้ครับ\" ผมตอบ
        \"ว้ายแหม พี่เอกเนี่ย เชอร์รี่ไม่งกสักหน่อยนะคะ เชอร์รี่มีเป็นโหลเลยนะคะพี่เอกข้างบนน่ะ ไปกันเถอะค่ะ\"
        แล้วยัยนั่นก็ลากผมขึ้นข้างบน
        \"เอาค่ะพี่เอก\" ผมดื่มแชมเปญต่อจนสติเริ่มขาด และแล้ว ผมก็หมดสติไป
        รุ่งเช้า ผมตื่นมาด้วยความสบายใจ ผมอยู่บนเตียงแสนนุ่ม กับฝันหวานที่เพิ่งจบไป และแล้ว พอผมหันมองข้างกาย...
        \"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!\"
        ผมร้องลั่นยิ่งกว่าขึ้นไวกิ้ง12รอบ หรือเฮอร์ริเคน50รอบ มีตู้เย็น12คิวมานอนข้างผม เมื่อเลื่อนมองข้างล่างก็เห็นร่างพุงพะโล้ล่อนจ้อนน่าสยดสยอง จากฝันหวานตะกี้กลายเป็นฝันขมปนกลิ่นอ้วกโดยฉับพลัน แล้วตู้เย็น12คิวนั่นก็ลุกพรวดจนห้องสะเทือนแล้วหันมามองผม ผมนิ่งอึ้ง รู้สึกเหมือนตายแล้วติดอยู่ในนรก
        \"ทำไมร้องดังจังเลยคะ ไม่หักโหมซะบ้างเลยอ่ะ เมื่อคืนก็ล่อซะตี3แน่ะ เชอร์รี่เหนื๊อยเหนื่อย\"
        \"เอาเงินมา!\" ผมพูดออกไปโดยไม่ทันคิด ผมอยากให้เชอร์รี่ตกใจทำอะไรไม่ถูก มันสุดจะทนแล้ว ผมอยากได้เงินแล้วหนีไปเร็วๆเดี๋ยวนี้ แต่ผมกลับทำให้มันกรี๊ดแล้วคว้าคอผม
        \"ไอ้^ + ^ (ขออนุญาตเซนเซอร์) เบี้ยวเรอะวะ\" ผมตอบไม่ออก อยากบอกว่าเป็นมุขตลก แต่ปากขยับไม่ได้ \"ดีล่ะ เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับกู มึง...\"
        คงไม่ต้องบอกว่าเกิดอะไรขึ้นใช่ไหมครับ ผลลัพธ์นั้นก็คือ แขนผมหัก เลือดทะลักออกจากปาก หน้าหล่อๆกลายเป็นเละๆ ชีวิตผมมันทุเรศจริงๆ คงมีคนนัดยัยนี่มาแล้วดันสลับกับผมน่ะเอง ให้ตายสิ ผมจะไม่หลอกลวงใครอีกแล้ว
                                            
                                                  อย่าว่าแต่จะหลอกลวงใครได้อีกเลย จะกลับบ้านยังไงน่ะ รู้รึยัง