แผนปล้นเหนือเมฆ

เนื้อเรื่อง

แผนปล้นเหนือเมฆ

ชายคนนั้นปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบเชียบ   มันตัวสูงเหมือนเปรต   เนื้อหนังแห้งผ่ายผอมคล้ายคลึงไม้เสียบผี    แต่ปากของมันไม่ได้เล็กจู๋เหมือนรูเข็ม   ตรงกันข้าม   มันกลับกว้างมากพอที่จะอมแตงโมจิตหราเข้าไปได้ทั้งลูก   แว่นตาสีชาดำเย็นที่มันสวมอยู่ดูกลมกลืนกับเสื้อยืดสีขาวที่อุดมไปด้วยจุดดำๆของเชื้อรา   ในขณะที่กางเกงยีนส์สีน้ำเงินนั้นก็เก่าซอมซ่อประหนึ่งผ้าขี้ริ้ว  

    แต่เมื่อดูโดยรวมๆกันแล้ว   ชายผู้นี้กลับดูน่ากลัวยิ่งนัก!   ขนาดสุนัขจรจัดยังไม่กล้าที่จะส่งเสียงใดๆ   แต่มันคงอัดอั้นมากจนต้องหันไปเห่าใบตองแห้งแทน    

    ชายหนุ่มหยุดยืนที่หน้าประตูไม้บานนั้น   แล้วค่อยๆบรรจงเคาะมันลงไปเป็นจังหวะ

    ก็อกก่อกก่อกก่อก....กะหล่อกก่อกก่อก

    แน่นอน…มันเป็นรหัสลับ   มีแต่คนวงในเท่านั้นจึงจะมีสิทธิ์ล่วงรู้ได้   และเพียงอึดใจเดียว   เสียงหนึ่งก็ดังลอดออกมาจากหลังประตู

    ปู้ดด…

    มันช่างเป็นเสียงผายลมที่ใหญ่ทุ้มและทรงพลัง   และชายผู้ที่ยืนอยู่ข้างนอกก็ได้ยินมันเต็มสองรูหู   หนำซ้ำยังสูดกลิ่นเข้าไปเต็มสองรูจมูกอีกด้วย   มันสบถเป็นคำหยาบคายออกมาสองสามคำ   ก่อนที่จะสูดลมหายใจยาวๆเข้าไปอีกครั้ง

    ปู๊ดด…ด..ด..ปุด

    เสียงลมผ่านรูนั้นแหลมสูง  กลิ่นของมันยังหลงเหลือร่องรอยของข้าวผัดสะตอเหยาะน้ำบูดู    ท่าทางว่าการผายลมนี้จะเป็นรหัสลับของพวกเขาอีกประการหนึ่ง

    “รหัสผิด!   ปุดสุดท้ายต้องเสียงสั้นกว่านี้”   คำประกาสิตจากข้างในนั้นดังสนั่น   เล่นเอาชายร่างโย่งที่อยู่ด้านนอกถึงกับหน้าถอดสี   ถ้าต้องให้ผนึกลมปราณเข้าสู่ทวารทั้งแปดอีกครั้ง   หนนี้อาจจะมีเนื้อแถมออกมาด้วย

    “วันนี้ข้าท้องไม่ค่อยดี”   มันแก้ตัว   คนข้างในเงียบไปพักใหญ่   ก่อนที่จะตัดสินใจเปิดประตูออกมา

    จากนั้นทั้งสองก็เดินเข้าไปในห้องที่ดูทึบทึม   กลิ่นอับชื้นอับเฉาโชยคลุ้งไปทั่ว   มีหยากไย่และขี้ฝุ่นหนาเป็นปื้น   มันมองดูคล้ายรังหนูมากกว่าที่จะเป็นบ้านคน   แต่ที่นี่ก็ไม่ใช่รังหนูหรือบ้านคน

    เพราะมันเป็นรังโจร!

    ชายฉกรรจ์อีกสองคนยืนรออยู่แล้ว   เบื้องหลังของพวกเขามีโต๊ะซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีรูปร่างเป็นสี่เหลี่ยม   แต่ตอนนี้มันถูกปลวกกัดกินเป็นอาหารซะจนกลายรูปร่างเป็นแผนที่ของทะเลทรายโกบี   บนโต๊ะนั้นมีแผ่นกระดาษขาวเทาอยู่สองแผ่น   แผ่นหนึ่งเป็นแผนผังของอะไรซักอย่างนึง   อีกแผ่นมีตัวอักษรที่ดูยุกยิกเหมือนตัวหนอนที่เพิ่งจะหัดกระดึ๊บเขียนไว้ยั้วเยี้ยไปหมด   และทันทีที่สมาชิกมากันครบองค์ประชุมแล้ว   การวางแผนการก่ออาชญากรรมอันยิ่งใหญ่ที่สุดจะเปิดฉากขึ้น ณ บัดนี้  

    “ งานนี้ยิ่งใหญ่มาก   พวกเอ็งจงตั้งใจฟัง ”   ไอ้ก้อนหรือบิ๊กก้อนผู้เคยติดตะรางมาแล้วในข้อหาเตะขอทานบนสะพานลอยกล่าวเริ่มต้น   ไม่มีใครเอ่ยอะไรขัดคอ  ไอ้แอ้ดกำลังนั่งแคะเล็บขบ   ไอ้อึ่งกำลังอ่านหนังสือพิมพ์ฟุตบอลรายวันเพื่อวิเคราะห์ทัศนะเซียน  ส่วนไอ้อ่อนก็กำลังถอนขนจมูกอยู่

    “เฮ๊ย!  พวกเอ็ง!”   บิ้กก้อนตวาด   ทำเอาสามสมุนถึงกับตกอกตกใจจนร้องเจี๊ยก

    “อย่าทำให้ข้ามีน้ำโห!”   หน้าตาของท่านหัวหน้าแก๊งค์บิดเบี้ยวเหมือนขนมกรุบกรอบรูปเกลียว  

    “ขอโทษคร๊าบบ”   สามโจรประสานเสียง   บิ้กก้อนจึงแสยะยิ้มได้เหมือนเก่า

    “ฟังให้จงดี   เราจะบุกปล้นธนาคารกรุงแตก”

    \"ธนาคารกรุงแตก!”   สามโจรประสานเสียงอีกครั้ง  

   ใครๆ ก็รู้ว่าในประเทศของเราตั้งแต่ยุคสมัยที่ผู้ใหญ่นิยมอมหมาก   เรื่อยมาจนนิยมรับค่าแป๊ะเจี๊ยอย่างในปัจจุบันนี้   ธนาคารกรุงแตกเป็นสถาบันทางการเงินที่มั่นคงที่สุดของแผ่นดิน   ใครต่อใครก็ชอบที่จะฝากเงินกับธนาคารแห่งนี้   ที่นี่เขามีสโลแกนที่เริดหรูว่า  ‘เงินของท่านจะไม่มีวันหาย   เราจะช่วยซ่อนไว้   เหมือนสามีเม้มเงินเมีย’  

   ในทุกครั้งที่ท่านจะไปเบิกถอนเงินออกจากบัญชีของตนเอง บรรดาพนักงานผู้มีฝีปากคมประดุจตระไกร  ก็จะรวมหัวกันบรรจงคัดสรรหาคำพูด  ทั้งดุด่าสาปแช่งเสียดสีแดกดันประชดซ้ำเติมถากถางดูแคลนเหน็บแนม….และอีก ฯลฯ   จนกว่าท่านจะหมดสมรรถภาพในการเบิกถอนในครั้งนั้นๆ ไป    

    แล้วถ้าใครคิดที่จะกู้เงินจากรุงแตก   ได้เสมอ   แต่ผู้ค้ำประกันของท่านจะต้องมีคุณสมบัติดังนี้

    1. มีเส้นผมจำนวน  1,721,142.1224 เส้น

    2. มีดวงจันทร์เป็นบริวารของตนเอง

    เอาแค่ข้อหนึ่งข้อใดก็ได้  

   \"แล้วพวกเอ็งคิดดูซิว่า…ที่นั่นน่ะจะมีเงินมากขนาดไหน ”   บิ๊กก้อนน้ำลายไหลยืดย้อย   มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง   สามสมุนรีบทำตามประสาขี้ข้าพลอย

    “แล้วเราจะทำยังไงกันฮะ”   ไอ้อ่อนถาม

    “เราจะบุกเข้าไปปล้น   พอได้เงินมา   รถของเราจะดิ่งตรงไปที่ปากน้ำ   ที่นั่นมีเรือประมงที่ข้าว่าจ้างไว้แล้วรอรับเรา   เรือจะตีวนขึ้นไปทางอ่าวตังเกี๋ย   จากนั้นเราจะไปขึ้นฝั่งกันที่เวียดนาม”   ท่านหัวหน้าหยุดดูดโอเลี้ยงแว้บนึง     “เราจะกบดานกันอยู่กับพวกเวียดกงซักพัก   แล้วไปต่อกันที่เขมร   พออีกซักเดือนครึ่งเราก็กลับเข้ามาที่นี่อีกครั้ง   ถ้าสำมะเร็จ   มันจะกินเวลาไม่นานเกินสี่เดือนครึ่งแน่ๆ”   บิ๊กก้อนสรุปแผนสุดยอดที่มันพ่นออก   ลูกน้องทั้งสามอ้าปากหวอกว้างเหมือนถ้ำขุนตาล  

    “ยอดเยี่ยมอะไรปานนี้ครับ  ผมตื้นตันจริงๆที่มีหัวหน้าเลวอย่างสมบูรณ์แบบอย่างงี้”  ไอ้อึ่งน้ำตาไหลพราก   น้ำมูกยืดย้อยเหมือนน้ำเต้าส่วน

    ทั้งสี่วายร้ายกอดกันกลม   แล้วจึงแยกย้ายกันไปสรรหาอุปกรณ์ในการปฏิบัติการปล้นเหนือเมฆครั้งนี้


จนเวลาผ่านไปอีกราวสองอาทิตย์   วันนี้เป็นวันจันทร์   เวลานี้เป็นเวลาเที่ยงตรง   ที่ลานจอดข้างหน้าธนาคารกรุงแตกสำนักงานใหญ่นั้น   มีรถราจอดอยู่หลายคัน   รวมถึงรถกระบะโกโรโกโสสีขาวขุ่นซึ่งมีสีดำของสนิมปะปนอยู่คันนั้นด้วย   ภายในห้องโดยสารนั้นมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าโจรอยู่สี่หน่อ   ทุกคนมีอาวุธครบมือ   ทั้งปืน  ระเบิดน้อยหน่า   ระเบิดขวด   มีดอีโต้   ยางรถยนต์เผื่อจะอุ้มใครมาเผาเล่น  รวมถึงอาวุธเชื้อโรคอย่างน้ำมูกของบิ๊กก้อนด้วย   เป้าหมายการปล้นของพวกเขาอยู่ใกล้ไม่เกินสามวาสองศอกแล้ว  

    “พร้อมนะพวกเรา”   บิ๊กก้อนตะโกนลั่น   มันชูแขนขึ้นสุดเหยียดจนกระแทกเข้ากับหลังคารถดังกร๊อบ…

    “พร้อมแล้ว”  สามสมุนเสียงดังลั่นไม่แพ้กัน  

    “ไอ้อ่อน   เอ็งติดเครื่องรอไว้เลยนะเว๊ย   ข้าขอเวลาแค่สองนาทีเท่านั้น   แล้วเราจะเป็นเศรษฐีด้วยกัน”   บิ๊กก้อนสั่งเสียเป็นวาระสุดท้าย  มันหันมาสบตาไอ้อึ่งกับไอ้แจ๊ค

    “ไอ้เสือ…บุ๊ก!”

    ร่างของสามวายร้ายพุ่งทะยานออกมาเหมือนม้าออกจากซอง   พวกมันวิ่งขึ้นบันได   วิ่งไปจนถึงหน้าประตู   แต่ประตูปิดสนิท!   มีป้ายเล็กๆ แขวนไว้ที่ข้างหน้านั้น   ข้อความที่เขียนไว้คือ

    “เรียนท่านผู้มีอุปการคุณ   ประเทศอะมะริเก...มหาอำนาจพี่เบิ้มยักษ์ใหญ่สุดๆ ขอประกาศว่า   ธนาคารกรุงแตกแห่งนี้อาจมีส่วนพัวพันกับองค์กรก่อการร้าย   ประเทศอะมะริเก...มหาอำนาจยักษ์ใหญ่พี่เบิ้มสุดๆ   จึงใคร่ขออนุญาตยึดทรัพย์สินทุกประการของธนาคารกรุงแตกแห่งนี้ทั้งหมด   ส่วนท่านผู้ฝากเงินทั้งหลาย…เอ่อ…รอมติประชาชาติ(หน้า)ก็แล้วกัน”
  
    สามโจรอ้าปากค้างจนแมลงวันเข้าไปบินลังกาเกลียวสองรอบครึ่ง   แผนการปล้นเหนือเมฆที่พวกมันวางมาอย่างดิบดี   ถูกแผนการที่ร้ายกาจกว่างาบไปแหลกซะแล้ว   แผนของไอ้โจรแก๊งค์นี้มันน่าจะคิดกันมาจากนอกโลกเลยนะนี่    

    นี่แหละ….เหนือเมฆก็ยังมีท้องฟ้าอยู่

                      &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

จบแล้น....ชอบก็โหวดเยอะแยะตาแป๊ะก่ายน่อ....^_^  ยังมีเรื่อง...ยาผีบอก , เสือผู้หญิง  แล้วก็เรื่องยาวคือ อัศวินความฝันด้วยนะครับ   ใครชอบก็เชิญเข้าไปอ่านได้ครับ...จ้าว...นายยยย...