ความลับริมทะเล

เนื้อเรื่อง

ท่ามกลางแดดอุ่น ลมหนาวและความขาว..คล้ำ จากผืนทรายริมทะเล

เด็กชายผมสีทองคนหนึ่ง..ใส่เสื้อกันหนาวสีสวยจับตา นุ่งกางเกงขาสั้น


ที่ดู ก็รู้ว่ากันลมกันน้ำ



ทะเลผืนกว้างจรดกับเส้นขอบฟ้า


เด็กๆ กับทะเลแยกกันไม่ได้ แม้จะเป็นหน้าหนาว..


ทั้งที่ขับรถไป..แค่หนึ่งหลับสั้น..ก็ถึงภูเขาหิมะแล้ว


แต่ทะเล..ก็ยังดึงดูดเด็ก..ทุกเพศให้วิ่งลงไป..หา



วันนี้ เด็กชายนั่งก้มหน้าร้องไห้..


เพราะเดินลงทะเลไม่ได้..


รองเท้าหนานุ่มกับถุงเท้า..ที่สวมใส่


ถูกแม่สั่งว่า....อย่าถอด..


พ่อบอกว่า..รองเท้ายี่ห้อนี้แพงนะ ถ้าหายละ..จะไม่ซื้อใหม่ให้แล้ว..


คงเป็นรองเท้าคู่ที่อ้อนพ่อให้ซื้อ


แต่ทะเล..ก็ยวนใจ



พ่อแม่..นั่งคุยกันเรื่องตลาดหุ้น เรื่องหนักๆสมอง


ลืมคิดถึง ..ลืมมองลูกชาย



สายรองเท้าถูกแกะเงื่อนออกทีละน้อย


สายหลุด


แล้วจึงค่อยๆดึงเท้าออกมา... ถุงเท้า เริ่มเปียก..


ตาเหลือบมองพ่อแม่ที่นั่งไปไกล..ห่าง


มือน้อยๆ เริ่มรูดถุงเท้าลง..



เรายิ้มให้กัน..


ส่งสายตาประหนึ่งว่า..


คุณเป็นใคร มานั่งอ่านๆ เขียนๆ อะไรยุกยิกอยู่แถวนี้


แต่คุณจะเป็นใครก็ตาม



ฝากรองเท้าคู่แพง และถุงเท้าเนื้อนุ่มด้วยนะ..



นิ่งกันไป..เกือบอึดใจ..


แค่..พยักหน้า..ให้ช้าๆ 1 หน


สองเท้าเล็กๆก็วิ่งซอยยิบลงทะเล



แม่เหลือบเห็น พ่อวิ่งลงไปหา..


พ่อเปียก


แม่เปียก


ลูกเปียก


เสียงหัวเราะเริงร่า



ต่างจูงมือ เดินมาหยุดที่..รองเท้าถุงเท้า..


เสียงเล็กๆบอกพ่อแม่ว่า..


\"คลื่นมันเกยฝั่งมาโดน..ลูกกลัวรองเท้าเปียก.. เลยต้องถอดวางไว้\"


ฉันอมยิ้ม..


เด็กน้อยหันมามอง..


ยักคิ้ว..เป็นเชิง..ความลับนะ ความลับ


ฉันยิ้มรับความลับระหว่างเรา..



ทะเลยังสวย


ฟ้ายังกว้าง



ในบางครั้งของชีวิต เราอาจจะไม่สมหวัง


ได้อย่างที่เราคิดหวังจะได้..


แต่เรา..เก็บเกี่ยว..เรื่องราวเล็กๆ


ตามรายทางที่ผ่านไป และจะผ่านมา..ได้..


ถ้าเราจะ..ยื่นมือออกไป..



กลับมาบ้าน..


เหนื่อย.. แต่ไม่ผิดหวัง


แม้จะไม่ได้..สำเร็จงาน..ที่ตั้งใจ (จะ) สาน..


แต่ก็มีเรื่องราว.. เก็บเกี่ยวไว้ในใจให้ได้ระลึกถึง



เผื่อว่า สักวันที่อยากถอดรองเท้า.ถุงเท้าที่..สวมใส่


จะได้ทำได้ด้วยใจที่ไม่ลังเล


เพราะรู้ว่า..หลังจากเท้าเปียกชื้นนั้น


จะรู้สึกถึงความสะอาด สบาย


และจะหัวเราะได้..เหมือนเด็กน้อย..คนนั้น


ในวันนี้