ความรู้สึกดีๆ...ที่ยังไม่ใช่รัก - ความรู้สึกดีๆ...ที่ยังไม่ใช่รัก นิยาย ความรู้สึกดีๆ...ที่ยังไม่ใช่รัก : Dek-D.com - Writer

    ความรู้สึกดีๆ...ที่ยังไม่ใช่รัก

    เคยมั้ย...เวลาคุยกับใครสักคน แล้วไม่รู้สึกหนาวเลย ทั้งๆที่อากศรอบๆช่างเย็ฯจับใจ แต่พอเค้าไป ถึงได้รู้สึกว่าตัวช่างเย็นเหลือเกิน

    ผู้เข้าชมรวม

    974

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    974

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  27 เม.ย. 47 / 18:44 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ถึง คนดีของฉัน...

      เคยมั้ย….ความรู้สึกที่ดูเหมือนว่าจะรัก…
      รู้สึกดี…อบอุ่น….คิดถึง…ห่วงหา

      แต่มันก็ยังไม่ใช่รัก…..
      แล้วมันจะเรียกว่าอะไรนะ



      การได้คุยกับใครสักคน ที่ทำให้เราลืมสิ่งรอบข้างไป
      เช่น…แม้ว่าอากาศในตอนนี้จะแค่ 15 องศา แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่รู้สึกหนาวเลยสักนิด
      รู้สึกอบอุ่นเสียด้วยซ้ำ แก้มก็เริ่มแดงเรื่อ ตาก็เริ่มเบิกกว้าง สุกใส หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

      แต่เชื่อเถิด…
      ว่ามันเป็นเพียงความฝัน
      เป็นสิ่งเพ้อฝัน
      …เป็นภาพเงาจางๆที่เห็นเฉพาะตอนเคลิ้มหลงอยู่

      เมื่อเราตื่นขึ้นมา….
      เราก็จะรู้สึกได้ว่า…..เนื้อตัวของเราช่างเย็นเหลือเกิน


                                                                       พิม                          
      ......................................

      พิมส่งข้อความที่เธอกลั้นใจพิมพ์มันอยู่เป็นเวลาเกือบชั่วโมง ไปให้ภพ...คนรักของน้อย เพื่อนที่เธอรักที่สุด
      ความสัมพันธ์ที่แสนเจ็บปวด ที่เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมาเกิดขึ้นกับเธอ
      เธอไม่รู้มาก่อนว่าเป็นเค้า เธอหาเพื่อนคุยทาง internet จากเว็บหาเพื่อน เธอเจอเค้าในชื่อ Pop ในตอนแรก
      เธอไม่แน่ใจว่าเป็นเค้า เพราะเธอไม่คิดว่าอะไรจะมาเกิดแบบโลกกลมเช่นนี้
      เรื่องรักของเธอกับเค้าเริ่มขึ้นง่ายๆ ในฤดูหนาวเมื่อปีที่แล้ว ราวเดือน พฤศจิกายน
      พิมได้ที่อยู่เมลล์ของเค้ามาจากเว็บ ซึ่งเธออ่านข้อความที่เค้าเขียนไว้แล้วน่าสนใจจึงได้ส่งเมลล์ไปหาเค้า


      ถึงคุณ Pop

             ฉันประทับใจข้อความที่คุณเขียนไว้ในเว็บมากเลยค่ะ คุณรู้มั้ยว่าคุณเขียนอะไรหลายๆอย่างที่ฉันคิดไว้ในใจ
      แต่ไม่เคยกล้าแสดงออก เรื่องความสัมพันธ์ ความรัก มิตรภาพ ทุกๆอย่าง คุณเขียนมันขึ้นมาอย่างที่ฉันมั่นใจเลยว่า
      สิ่งต่างๆเหล่านั้นได้บังเกิดในชีวิตของคุณจริง  แต่ถ้าคุณไปคัดลอกข้อความเหล่านั้นมาจากหนังสือที่ไหนสักเล่ม
      ฉันก็อาจเสียใจเล็กน้อย แต่ก็ยังคิดว่าคุณคงเป็นคนที่น่าสนไม่น้อย เพราะยังไงคุณก็มีรสนิยมในการเลือกหนังสือ
      และเลือกข้อความได้ดีมากๆ    
              ที่ฉันเขียนมานี่ก็เพื่ออยากจะบอกคุณว่า
          ฉันอยากรู้จักคุณ เรามาทำความรู้จักกันได้มั้ยคะ


                                  Pim

      .................................................

      ถึง คุณพิม

             ผมขอเรียกคุณว่า พิม ตามชื่อในเมลล์คุณนะครับ และหวังว่าคุณคงอนุญาต
      ผมดีใจที่คุณชอบข้อความนั้น และเพราะมัน ถึงได้ทำให้คุณอยากรู้จักผม
      แต่ผมเป็นคนมีเงื่อนไขมาก เลือกมาก ถ้าจะทำความรู้จักใครสักคน
      ถ้าไม่รบกวนเกินไป คุณช่วยบอกข้อความที่คุณชอบหน่อยได้มั้ยครับ
      สักประโยค แล้วก็ช่วยแนะนำตัวเองอีกนิด
      ผมไม่ให้ใครมาทำความรู้จักผมง่ายๆหรอก ผมเป็นคนจริงจังนะครับ
      เห็นมั้ย ผมเล่นตัวขนาดไหน ยังอยากรู้จักผมอยู่รึเปล่าละ
      ถ้ายังไม่เลิกล้มความตั้งใจก็เมลล์กลับมานะครับ

      Pop

      ...................................

      ถึง คุณ ...เล่นตัว

      ฉันยอมรับว่าผิดคาดที่ได้รับข้อความนั้นในจดหมายของคุณ
      คุณน่าจะเป็นคนที่คบง่ายกว่าที่ฉันคิด ดูคุณจะเล่นตัวมากนะคะ
      แต่ไม่เป็นไร ฉันไม่โทษคุณหรอกค่ะ ฉันเป็นคนเดินเข้าไปหาคุณเอง
      คุณก็เป็นคนที่เลือกว่าจะตอบคำถามที่ฉันถาม หรือแค่เดินหนีไป..

      ฉันไม่เลิกล้มความตั้งใจค่ะ ไหนๆคุณก็อุตส่าห์เมลล์มาแล้ว
      ฉันอยากจะบอกว่าฉันชอบข้อความของคุณมากที่สุด ก็ตรงนี้ค่ะ

      \"...การทำความรู้จักกับใครสักคน สำหรับผม ไม่ใช่แค่คบกันเล่นๆแก้เซ็งไปวันๆ
      ไม่ติดต่อเมื่อเบื่อขี้หน้า คิดถึงขึ้นมาก็โทรหาไม่เว้นวัน ตัวผมเองแล้ว ถ้าจะรู้จักใคร
      ผมจะเอาเค้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ให้เค้าได้มาอยู่ในบันทึกหน้าหนึ่งของชีวิตผม
      เป็นความทรงจำ เป็นอะไรที่ทำให้ผมนึกถึงเค้าเสมอๆ...\"

      ยอมรับเลยค่ะ ว่าข้อความนี้ อ่านแล้ว มันติดตรึงอยู่ในใจฉันจริงๆ

      เอาละ ส่วนเรื่องแนะนำตัว ฉันคิดว่าแค่ชื่อ พิม ก็พอนะคะ เรื่องอื่น
      ถ้าคุณอยากรู้เรื่องอะไรก็ถามมาดีกว่า ฉันไม่รู้จะเล่าเรื่องอะไรค่ะ

      หวังว่าคุณจะยอมให้ฉันทำความรู้จักคุณ เป็นคนรู้จักของคุณได้สักทีนะคะ

      พิม

      ................................

      ถึง คุณพิม

      ขอบคุณครับ ผมต้องการแค่นี้แหละ ขอบคุณที่อุตส่าห์ทนความเรื่องมาก
      และความกวนประสาทของผม ผมเองก็อยากรู้จักคุณครับ ผมว่าเราคงมีอะไรที่ชอบ
      เหมือนๆกัน คุยกันได้ในหลายๆเรื่อง ผมเดาเอาจากที่คุณบอกว่าชอบข้อความไหนของผมน่ะ
      จริงๆผมแค่อยากจะบอกคุณว่า ผมไม่ใช่คนที่มีเวลาว่างมานั่งเมลล์ถึงใครหรอกนะครับ
      ผมเป็นคนที่ยุ่งมาก และอยู่ไกลบ้าน คือหมายความว่าผมไม่ได้อยู่เมืองไทยครับ
      ผมจากบ้านมากว่า3 ปีแล้ว มาทำตามความฝัน แต่ก็ยังอีกไกลน่ะครับ แต่ที่ผมสมัครในเว็บ
      เพื่อหาเพื่อน เพราะว่าผมกำลังอยากหาคนที่คุยภาษาเดียวกันอยู่ครับ
      ผมไม่ได้หมายถึง ภาษาไทย นะ ผมหมายถึงสิ่งที่เราชอบคล้ายๆกัน มีวิธีคิด วิธีอ่านเหมือนๆกัน
      ผมอยากพบคนๆนั้น และอยากให้เค้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผมครับ

      ภพ

      ........................................

      ถึง คุณภพ

      ฉันขอบอกว่าชื่อที่คุณลงท้ายไว้คล้ายใครคนนึงที่ฉันเคยรู้จักค่ะ แต่ฉันคิดว่าคงไม่ใช่
      เพราะเค้ามีคนรักแล้ว และดูไม่เหงาเหมือนคุณ คุณรู้ตัวมั้ยคะว่าคุณดูเหงาๆนะ
      ฉันขอสารภาพว่าฉันไม่ใช่คนที่ชอบใช้อินเตอร์เน็ตนัก และไม่เคยชอบที่จะทำความรู้จักใครทางนี้
      ที่สำคัญ ฉันไม่คิดว่าฉันจะสามารถพูดได้ว่าฉันรู้จักใครทางอินเตอร์เน็ต
      เพราะทุกอย่างมันคือตัวหนังสือเท่านั้น ถ้าฉันจะพูดว่ารู้จักจริงๆ ฉันขอบอกว่าฉันรู้จักกับตัวหนังสือนั่นแหละค่ะ
      แต่ตัวหนังสือบางตัวก็น่าสนใจ...น่าอ่าน... อย่างคุณไง

        พิม

      .........................................

      ถึง คุณหนอนหนังสือ

      ผมเดาว่าคุณคงชอบอ่านมากนะครับ และดีใจจริงๆที่ผมน่าอ่าน แม้ผมจะไม่ได้รู้จักคุณมากไปกว่าชื่อ
      แต่ผมคิดว่าคนที่คุณรู้จักหลายคน อาจไม่ได้เห็นความน่ารักในเรื่องการใช้ภาษาแบบนี้ของคุณ
      มันทำให้ผมตกหลุมรักคุณได้เลยนะครับ.......
      ผมดูเหงาหรือครับ แล้วถ้ามีคนรักอยู่แล้ว เราจะไม่เหงาหรือครับ ผมว่าไม่จริงหรอก
      ยิ่งมีคนรักสิครับ ยิ่งเหงา ถ้าเธอ...ไม่ใช่คนที่พูดภาษาเดียวกัน

      ตัวหนังสือ

      ...................................

      ถึง คุณภพ

      จากที่อ่าน แสดงว่าคุณมีคนรักอยู่แล้วเหรอคะ

      พิม

      .........................

      ถึง คุณพิม

      จดหมายของคุณสั้นจังครับ อยากรู้แค่นั้น หรือนึกอะไรไม่ออกครับ
      อย่างน้อยต่ออินเตอร์เน็ต เสียค่าโทรศัพท์ 3 บาทต่อครั้ง เสียเวลาตั้งนาน
      น่าจะเขียนมาให้ผมอ่านเยอะๆหน่อยนะครับ
      แต่ไม่เป็นไร แสดงว่านั่นคือสิ่งที่คุณอยากรู้จริงๆ
               ใช่ครับ ผมมีคนรัก แต่คนที่ผมรักไม่ได้รักผมนักหรอกครับ

      เพราะเราอยู่ห่างกัน อะไรๆมันก็เปลี่ยนไปหมด ความรู้สึกคิดถึงห่วงหา
      มันคงจะน้อยลงครับ ผมน่ะยิ่งห่างยิ่งคิดถึง แต่เธอ ยิ่งห่าง ความรู้สึกเหล่านั้น
      มันก็ดูจะจางๆไป  แล้วคุณละครับ...มีใครรึยัง

      ภพ

      ....................................

      ถึง คุณภพ

      ฉันไม่แน่ใจว่าจะตอบคุณยังไง มีใครเหรอคะ? ฉันไม่คิดว่าใครอยากจะมีฉันนัก
      เพราะฉันไม่ใช่คนที่น่าสนใจนัก เพื่อนของฉันสิคะ ที่มีใครมากมาย จนฉันอดห่วง
      คนรักของเธอไม่ได้ว่าจะหึงสักแค่ไหน หากเค้ารู้ว่าเธอมีหนุ่มวนเวียนเข้ามาหาเธอไม่ซ้ำหน้า
      แต่เธอก็บอกฉันว่าเธอรักเค้ามากที่สุด ในขณะที่เธอก็ชอบคนอื่นๆ
      ฉันเคยคิดว่าเธอเห็นแก่ตัว และใจร้ายกับคนรักของเธอมาก
      แต่ฉันก็ไม่อาจว่าเธอได้ ในเมื่อเธอก็พร่ำบอกเสมอว่าเธอรักเค้าคนเดียว และจะไม่มีใครมาแทนที่เค้าได้
      คนอื่นก็แค่ผ่านมา แล้วผ่านไป ใจเธอไม่ได้ไปกับพวกเค้า
      ถ้าฉันจะมีใครสักคน ฉันจะไม่มีคนอื่น เพราะเค้าคือคนที่ฉันรัก และอยากให้รักคือคำที่ศักดิ์สิทธิ์
      ไม่ใช่แค่พูดเพื่อให้ตัวเองดูดี หรือเป็นข้ออ้างในการจะคบใครต่อใคร

      พิม

      .....................................................

      ถึง พิม

      ผมว่าคุณเป็นคนที่จริงจังมากเลยนะ อาจจะมากกว่าผมเสียอีก
      ผมว่าคุณคงเป็นผู้หญิงที่น่ารัก แต่อาจจะปิดกั้นตัวเอง หรือตั้งกำแพงสูงไปหรือเปล่าครับ
      รักมันก็แบบนี้แหละครับ เป็นแบบที่เพื่อนของคุณอ้างน่ะ
      คนรักของผม คล้ายกับเพื่อนคุณมากครับ เธอบอกผมเสมอว่าเธอรักผม
      แต่ทุกครั้งที่ผมถามว่าคนที่รับโทรศัพท์มือถือของเธอตอนที่ผมโทรไปคือใคร
      เธอก็บอกว่าเธอไม่ได้ทำอะไรผิด มันเป็นชีวิตของเธอ เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันมากกว่าคนรัก
      เธอรักผม แต่ไม่อยากให้ผมมาทำตัวเป็นเจ้าของเธอ ...
      ผมไม่ได้อยากเป็นเจ้าของหรืออะไรหรอกนะ ผมแค่อยากให้เธอรักผมคนเดียว
      และไม่มีคนอื่น เมื่อผมอยู่ไกลเธอ....

      ภพ

      ............................

      ถึง ภพ

      คุณเรียกฉันว่าพิมเฉยๆ ฟังดูดีจังค่ะ ฉันชอบให้คุณเรียกแบบนั้น ขอให้เรียกแบบนั้นตลอดไปนะคะ
      ฉันภาวนาขอให้คุณกับคนรักไปกันได้ด้วยดีค่ะ เพราะเพื่อนของฉันที่เล่าให้ฟังน่ะ เพิ่งจะมีปัญหากับคนรัก
      และเธอปรารภว่าจะขอเลิกกับเค้า เธอว่าเวลาของเธอกับเค้ามันไม่มากพอ
      ฉันว่าแค่ความไกลกันไม่น่ามีปัญหานะคะ ถ้าฉันมีคนรัก แล้วคนรักของฉันอยู่ไกล
      ฉันจะทำทุกวิถีทางไม่ให้เค้ากับฉันรู้สึกว่าเราอยู่ไกลกัน อยากส่งจดหมาย โทรศัพท์ เขียนไดอารี่
      อะไรก็ได้ค่ะ ที่มันจะทำให้เวลาของเราไม่ต่างกัน
      คุณคิดว่างั้นมั้ยคะ?

      พิม

      ..............................

      พิม

      พิมพิมพิมพิม
      พิมพิมพิมพิม
      พิมพิมพิมพิม
      พิมพิมพิมพิม
      พิมพิมพิมพิม
      พิมพิมพิมพิม

      ภพ

      .....................................

      ถึง ภพ

      คุณว่าฉันเรื่องที่ฉันเมลล์หาคุณสั้น ไม่คุ้มค่าโทรศัพท์
      แต่ดูคุณทำ ฉันว่าคุณจะเปลืองกว่าฉันหลายเท่าเพราะหน่วยเงินที่ต่างกัน

      แต่ไม่เป็นไร มันทำให้ฉันยิ่งชอบคุณ

      พิม
      .......................

      พิม

      ผมมีอะไรจะบอกคุณนะ ผมกับคนรักเพิ่งจะเลิกกัน เมื่อ 10 นาทีที่แล้ว
      เธอโทรมาบอกง่ายๆว่า ฉันมีคนอื่นอยู่ ขอโทษ แล้วเธอก็วางไป
      ไม่ได้รอฟังว่าผมจะยกโทษให้เธอมั้ย
      ผมไม่เข้าใจว่ารักของเธอคืออะไร ไม่เข้าใจจริงๆ
      ตอนนี้ผมเหงา และเศร้ามาก
      คุณช่วยเมลล์มาหาผมที

      ภพ

      ................................

      ถึง ภพ

      เสียใจจริงๆค่ะ ฉันมาเปิดเมลล์ตอนเช้าอาจจะช้าไปหน่อย คุณคงจะได้รับเมลล์ฉบับนี้ในวันต่อมา
      ฉันไม่เคยมีความรัก และไม่เคยถูกใครบอกเลิก หรือเคยบอกเลิกใคร ฉันปลอบใจไม่ได้จริงๆ ทั้งๆที่อยากทำ
      ฉันไม่เก่งในเรื่องการใช้ถ้อยคำปลอบใคร เอาเป็นว่าฉันขอมอบเพลงๆนึงให้คุณค่ะ

      อยากบอกให้รู้ ฉันคือคู่ยามเธอพลั้ง จะคอยเป็นพลัง สร้างความหวังนั้นไว้
      ขอเธอจงตระหนัก ที่รัก อย่าร้องไห้ ตราบที่สองหัวใจนี่ไง ยังสู้อยู่คู่เคียงกัน

      เป็นท่อนนึงของเพลง เพื่อนกัน ของเบิร์ทกับฮาร์ทค่ะ ฉันจะฟังเพลงนี้ทุกครั้ง ที่รู้สึกหดหู่
      พอฟังแล้ว ฉันรู้สึกว่าฉันมีคนๆนึงอยู่ข้างๆ โอบกอดฉันไว้ และให้อกอุ่นๆเป็นที่พึ่งพิง
      ฉันหวังว่าคุณจะผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้นะคะ

      พิม

      ..................................................................

      ถึง คนดีของผม

      ผมไม่รู้จะขอบคุณพิมยังไงดี คุณเป็นคนดีจริงๆ คนดีของผม
      ผมจะบอกว่าผมไม่ได้เสียใจมากนักหรอกครับ เพียงแค่สับสน และไม่เข้าใจ
      แต่ผมยอมรับว่ามันยากจริงๆที่จะทำใจให้ลืมเธอ แต่คิดว่าคงไม่ยากนัก
      เพราะผมคิดว่าผมพบบางสิ่งที่ใจผมต้องการจริงๆแล้วล่ะ

      เพลง เพื่อนกัน เป็นเพลงโปรดของผมเลย เหมือนคุณอ่านใจผมได้
      ขอบคุณอีกครั้งนะครับ ผมอยากหาอะไรจะตอบแทนให้ในความดีของคุณจริงๆ
      คุณอยากได้อะไรครับ...ผมจะหามาให้

      ภพ
      .........................................................

      ถึง คนดี

      ขอบคุณนะคะที่จะหาอะไรมาตอบแทน แต่ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรให้คุณมากมาย
      คุณไม่ต้องให้อะไรก็ได้ค่ะ เพราะจริงๆแล้ว ฉันได้รับสิ่งที่ฉันต้องการจากคุณแล้ว
      มิตรภาพที่ดีไงคะ

      ฉันไม่ได้เป็นคนดีนักหรอกค่ะ ฉันเคยทำเรื่องเลวร้ายที่สุดมาเรื่องนึง
      ฉันจะเล่าให้คุณฟังนะคะ จะได้รู้ว่าจริงๆที่คุณเรียกฉันว่าคนดี คุณอาจจะเผลอไป
      ฉันไปรักคนรักของเพื่อนค่ะ เพื่อนคนที่ฉันเล่าให้ฟัง เราสนิทกันมาก ทั้งฉัน เพื่อนฉัน และเค้า
      เรามักไปไหนมาไหนด้วยกัน 3 คน เรารู้จักกันมามากกว่า 3 ปี
      ฉันกับเค้ามีอะไรหลายๆอย่างคล้ายกัน ชอบเหมือนๆกัน คุยกันได้เกือบทุกเรื่อง
      ฉันตกหลุมรักเค้าโดยไม่รู้ตัว ทุกอย่างในตอนนั้นดูสวยงามมาก แต่ฉันก็ไม่ลืมว่าเค้าเป็นคนรักของเพื่อนรักของฉัน
      แต่สุดท้าย ความรู้สึกลึกๆนั้นก็ค่อยๆเอ่อล้นออกมา จนวันนึง ฉันได้เผลอตัวเผลอใจไปกับเค้า
      ชั่วข้ามคืนทุกอย่างก็พลันเปลี่ยนไป ฉันเข้าหน้าเพื่อนฉันไม่ได้ และฉันพยายามหลบหน้าเค้า
      ฉันทำแบบนั้นอยู่เกือบเดือน ฉันตัดสินใจจะบอกเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนฉันรู้ และทำทุกอย่างให้ถูกต้อง และอยากจะคุย
      กับเค้าอีกสักครั้ง ....แต่ทุกอย่างก็สายไป เค้าไปในที่ๆไกลมาก และนานมากกว่าจะกลับ

      เห็นมั้ยฉันไม่ได้เป็นคนดีเลยนะ เปลี่ยนชื่อเรียกเถอะค่ะ

      คนไม่ดี
      ..........................

      พิม

      พิม....คุณเองเหรอ
      ผมไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้ ผม ภพ คนเดียวกับที่คุณหลบหน้ามาตลอด
      ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเราจะได้พบกัน และมาคุยกันที่นี่

      ผมไม่อยากให้คุณเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจคนเดียว อย่าให้มันทำร้ายจิตใจคุณนานขนาดนี้สิครับ

      ถ้าคุณอยากจะเริ่มต้นใหม่ ....ขอให้ผมเป็นเส้นชัยได้มั้ยครับ
      ผมขอยืนยัน ว่าผมยังรักคุณ เสมอมา

      ภพ

      ..................................

      ภพ

      คุณทำให้ฉันร้องไห้ เมื่ออ่านจดหมายจบ ภพเองหรือคะ ฉันสังหรณ์ใจมาตลอด
      แต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นจริง ฉันอยากเริ่มต้นใหม่ค่ะ แต่คงให้คุณเป็นเส้นชัยไม่ได้
      ฉันเคยทำผิดพลาดมาแล้ว และจะไม่ทำมันผิดอีก ฉันเกือบทำร้ายจิตใจเพื่อนของฉันมาแล้ว
      ฉันไม่อยากเจ็บอีก มันเจ็บมาก พอที่ทำให้ฉันหาอากาศที่จะหายใจไม่ได้เลย ทั้งๆที่มันมีอยู่ทั่วไป
      คุณพูดว่ารักฉันเหรอ คุณแน่ใจหรือว่ามันยังใช่ เพราะดูเหมือนคุณจะรักใครอีกคน ที่ไม่ใช่ฉันไปแล้ว

      พิม

      .......................................

      ถึง พิม

      ผมยอมรับ ว่าผมเกือบจะรักผู้หญิงชื่อ พิม ที่ผมคิดว่าเธอแค่มีชื่อเดียวกับคุณ
      แต่ผมยิ่งดีใจเมื่อรู้ว่าจริงๆ ก็คือคุณ

      ผมขอยืนยัน ว่าผมยังรักคุณ และขอให้เราเป็นในสิ่งที่เราควรจะเป็นเสียที

      ภพ

      .........................................
      .............................................

      พิมอ่านจดหมายทั้งหมดที่เค้าและเธอเขียนหากันเป็นเวลานาน โดยที่ไม่รู้ว่าต่างคนต่างก็คือ อดีตของกันและกัน

      เธอถอนหายใจ แต่แล้ว สายตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้น เมื่อเห็นเมลล์ของเธอมีข้อความใหม่จากเค้า
      เธอจึงเปิดออกอ่าน

      ...............................................

      ถึง คนดีของผม

      คุณจะพยายามบอกว่าที่เรารู้สึกกันอยู่ไม่ใช่ความรักหรือครับ
      เป็นแค่ความเพ้อฝัน เคลิ้มหลงอยู่หรือ

      งั้นบอกผมหน่อยสิ ว่าเวลาเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา
                   ทำไมผมถึงรู้สึกคิดถึงคุณอยู่เสมอๆ

      ทำไมผมคิดถึงเรื่องคุณครับ ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่ ข้างในนี้ละครับ
      ทั้งกลิ่นกาย เส้นผมของคุณ ดวงตาสีน้ำตาล ไหล่ที่บอบบาง ริมฝีปากสีชมพูนั่น
      ผมไม่เคยลืมลงได้เลยตั้งแต่คืนนั้น ....หัวใจของคุณไปอยู่ที่ไหนครับ แต่สาบานได้
      ว่าของผมไปอยู่ที่คุณนานแล้ว

      ผมรู้สึกได้เสมอ บางทีผมก็รู้สึกโกรธตัวเองที่วันนั้นไม่บอกคำๆนี้ออกจากปากของผมเอง
      ปล่อยให้เครื่องตอบรับโทรศัพท์ของคุณทำหน้าที่นั้นแทน ผมอยากจะบอกว่า รักคุณ มากกว่าใคร
      แต่สุดท้ายคุณก็ไม่ให้โอกาสผมเลย คุณรู้มั้ยว่าผมบอกน้อยไปแล้วเรื่องของเรา
      เธอยังบอกผมด้วยซ้ำว่าเธอดูออกนานแล้ว เธอบอกผมว่า ถ้าผมรักคุณจริงๆ และคุณมีใจให้ผม
      นั่นก็ไม่มีปัญหา
      เธอพร้อมจะยอมรับมัน ซึ่งตอนนั้นผมก็รู้อยู่เต็มอกว่าเธอมีคนอื่นอยู่ และไม่ได้ใส่ใจเรื่องของเรานัก

      คนดี บอกผมหน่อยว่าคุณรักผมมั้ย
      เพราะผมเชื่อเหลือเกิน ว่าที่ผมกำลังรู้สึกอยู่นี้ คือ ความรัก

      ผมรักคุณ

      ภพ

      .............................................
      .............................................

      พิมยังไม่ส่งข้อความตอบกลับไป เธอกลัวว่าอดีตที่เจ็บปวดนั้น จะกลับมาทำร้ายเธอใหม่
      อาทิตย์ต่อมาเธอไปหาเพื่อนของเธอ น้อยผู้แสนดี ที่มีคนใหม่แล้ว น้อยยิ้มรับ และบอกว่าเธอเข้าใจทุกอย่าง
      เธอบอกด้วยว่า

      \"พิม....บางทีอะไรที่เราใฝ่หามันก็อาจเป็นอะไรที่เรามีอยู่แล้วก็ได้นะ
      ฉันอยากให้เธอ 2 คน เป็นอะไรที่เธอควรจะเป็นกันสักที ไม่ควรต้องมาคาราคาซังแบบนี้
      จำไว้ว่า ไม่ว่ายังไงฉันก็เป็นเพื่อนเธอนะ เราไม่มีอะไรต้องพูดกันมากหรอก ฉันรักเธอเสมอ\"

      พิมน้ำตาซึม ความรู้สึกทุกอย่างมันเอ่อล้นออกมาหมด
      เธอตัดสินใจแล้ว 3 ปีที่เธอทนทุกข์อยู่นาน ควรจะจบเสียที
      ต่อไปนี้เธอจะก้าวเดินไปข้างหน้า ด้วยเส้นทางใหม่ และให้เค้าเดินร่วมทาง
      เธอกับเค้า ควรจะร่วมเดินทางด้วยกันตั้งแต่ 3 ปีก่อนแล้ว

      เธอกลับมาบ้าน ทำสิ่งที่เธอทำเป็นประจำนั่นคือการเปิดคอมพิวเตอร์ ต่อ อินเตอร์เน็ต

      แต่จู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอรีบรับทันที

      \"พิม.....น้อยเองนะ ทำใจดีๆไว้นะ..เมื่อกี้ แม่ของภพเพิ่งจะโทรมาบอกว่า ภพเสียแล้วน่ะ
      ถูกรถชนเมื่อวันศุกร์...วันที่เธอบอกว่าได้รับเมลล์เค้าน่ะ\"

      พิมยังคงยืนนิ่ง เหมือนโลกหยุดหมุน เหมือนเธอจะลืมหายใจ
      พอสิ้นเสียงจากน้อย เพื่อนของเธอ เธอถึงกลับร่ำไห้ออกมาอย่างโศกเศร้าเป็นที่สุด

      ณ วินาทีนั้นเอง ที่เธอรู้ตัวว่า ความรู้สึกดีๆ ที่เธอมีต่อเค้าตลอดมา คือ รัก

      .......................................................................

      ถึง Pop

      ฉันไม่รู้จะเขียนถึงคุณทำไม ในเมื่อคุณก็ไม่ได้อ่านแล้ว แต่เชื่อเถอะ ฉันว่าคุณรู้สึกได้
      ฉันหนีมาตลอดชีวิต หนีจากความเป็นจริง หนีจากสิ่งที่ต้องเผชิญ
      แล้วกว่าจะมารู้สึกตัว ฉันก็พบว่า ฉันหนีสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตมา
      ฉันบอกเสมอว่าฉันไม่มีใครรัก และรักใคร เพราะจริงๆแล้วฉันไม่แน่ใจว่าเค้ารักฉันมั้ย
      แล้วฉันละคิดยังไง ฉันสร้างกำแพงให้กับตัวเอง จนไม่มีใครอยากจะข้ามมา
      เพราะมันทั้งหนา และสูงชัน

      พอวันนึงฉันได้เผชิญกับสิ่งนั้นอีก อย่างที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉันก็กลัวเกินกว่าจะยอมรับมัน
      ฉันกลัวว่าความรู้สึกดีๆทั้งหมดนี้ ที่ฉันมีต่อคุณจะเป็นความรัก แต่ดีที่ฉันรู้สึกตัวทัน
      ฉันชอบข้อความที่คุณเขียน ชอบจดหมายทุกฉบับของคุณ แต่ฉันไม่ได้รักคุณ
      เพราะฉันยังเก็บเค้าไว้ในความทรงจำเสมอ แม้มันจะเลวร้ายและเจ็บปวด
      ฉันก็ยังอุตส่าห์เอามันมาเล่าให้คุณฟัง เรื่องของเค้า
      รู้มั้ยว่า ฉันเพิ่งจะมารู้ตัวว่าตลอดมาฉันมีแต่เค้า ฉันไม่เคยลืมเค้าได้เลย นั่นเพราะ

                                    \"ฉันรักเค้ามาตลอดนั่นเอง\"

      แต่เสียดายเหลือเกิน ที่ฉันไม่สามารถบอกคำนี้ให้เค้าฟังได้แล้ว
      เค้าไปอยู่ในที่ๆไกลแสนไกล และไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว

      ฉันคงอยู่ต่อไปไม่ได้ ฉันอยากบอกคำว่ารักให้เค้าฟัง...ถ้าคุณไม่ได้อ่านเมลล์ฉบับต่อไปของฉัน
      แสดงว่า...ฉันไปหาเค้าแล้ว....

      ขอบคุณที่อุตส่าห์ยอมมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตฉัน ดีใจค่ะ ที่ได้รู้จักคุณ

      ถ้าฉันไม่เบื่อที่จะหายใจซะก่อน ฉันจะเขียนถึงคุณอีก

      รักคุณที่สุด

      พิม..................



      .......................................................

      จบ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×