ความประทับใจ

เนื้อเรื่อง

เธอคนนั้น..............

    ช่วงชีวิตหนึ่งที่ผ่านมาตลอดระยะเวลา ๑๕ ปีของฉันนั้น มีหลายๆคนที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป  แต่ละคนนั้นได้ผูกเรื่องราวมากมายขึ้นในความทรงจำของฉัน มีความประทับใจในหลายๆเรื่อง ที่เมื่อหวนกลับไปนึกถึงแล้ว บางครั้งสามารถสร้างสิ่งดีๆให้เกิดขึ้นกับตัวฉันได้อย่างมากมาย
    บุคคลที่น่าประทับใจที่สุดของฉันมีเพียงหนึ่งเดียว “เธอ” ที่ไม่ใช่คนที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป แต่เธอเป็นคนที่อยู่กับฉันมาตั้งแต่ต้น จนถึงปัจจุบันนี้ก็ยังไม่ห่างหายไปไหน เธอคนนั้นคือน้องสาวของแม่ผู้มีพระคุณอันล้นพ้น ของตัวฉันเอง ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเพียงน้าสาวก็ตาม แต่ฉันนั้นเคารพ นับถือ เปรียบเสมือนเธอเป็นดั่งแม่แท้ๆ เลยทีเดียว เธอเลี้ยงฉันมาตั้งแต่เกิด สร้างฉันมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย ปลูกฝังแต่สิ่งดีๆ ให้กับตัวฉันเองมาตั้งแต่เด็กๆ ในสมัยก่อน เธอคนนี้แหละ ที่เล่านิทานเรื่องพระราชาฆ่ายักษ์ ให้ฉันฟัง  ทุกวี่ทุกวัน  แต่รู้ไหมฉันไม่เคยเบื่อเลย กลับชอบที่จะฟังหลายๆครั้งต่อหนึ่งคืน นิทานที่เธอเล่าให้ฟังในทุกๆคืนนั้น ทำให้ฉันหลับฝันดี ฉันได้ค้นพบทีหลังว่า มันมีอะไรหลายๆอย่าง ที่เป็นมากกว่านิทานโนเนมเรื่องหนึ่ง แต่เป็นนิทานที่สอดแทรกเนื้อหาที่มีคติธรรมสอนใจ ทุกๆครั้งเมื่อเล่านิทานจบก็จะมีคำว่า “นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า……..” ฉันจะเป็นคนตอบเองในส่วนของที่ว่างเหล่านั้นตั้งแต่เด็กๆ จุดมุ่งหมายของเธอนั้นต้องการให้ฉัน ได้รู้เรื่องราวต่างๆที่เธอเล่าให้ฟังว่ามันมี คติธรรมอย่างไร ด้วยตัวฉันเอง ให้ฉันคิดเอง ซึ่งส่งผลทำให้ทุกวันนี้ ทำให้ฉันได้กลายเป็นคนที่รู้จักคิด รู้จักวิเคราะห์ ต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากมายในชีวิตประจำวันของฉัน เธอสอนให้ฉันรู้จักใช้เหตุผล  ในการแก้ไขปัญหา ไม่วู่วาม ใจเย็น  ทุกครั้งที่ฉันทำอะไรไม่สำเร็จเธอมักจะพูดว่า “ผึ้ง จงเอาความล้มเหลวมาเป็นบทเรียนนะลูก ยินดีในสิ่งที่ได้มา และยอมรับกับสิ่งที่เสียไป ครั้งต่อไปทำอะไรก็ให้    นึกถึงในสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้เอาไว้” คำพูดนี้มันช่วยสร้างกำลังใจ สร้างแรงฮึด ให้ฉันต่อสู้ต่อสิ่งต่างๆได้ เธอสอนให้ฉันเป็นคนอดทน ต่อสิ่งยั่วยุต่างๆ ต่อความอ่อนไหวของตนเอง ใช้สติแต่อย่าใช้อารมณ์  เข้มแข็ง แต่เบื้องหลังก็ควรมีความอ่อนโยนบ้าง ท้อได้แต่ห้ามถอย ทุกครั้งที่ฉันเกิดท้อถอย เธอก็จะเป็นคนที่คอยให้กำลังใจ อยู่เคียงข้างฉันเสมอมา ตอนเด็กๆเวลาที่ฉันทะเลาะกับเพื่อน เธอจะทำโทษซึ่งฉันไม่ชอบเลย ความคิดในตอนนั้น รู้สึกว่าเธอไม่ใช่แม่ฉัน เธอเป็นปีศาจร้าย   ซึ่งเป็นความคิดที่ผิด
ทุกวันนี้ฉันรู้ดีว่า ที่เธอทำไปก็เพราะหวังดี ไม่อยากให้ทะเลาะกัน  เพราะปัญหาทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา
ทั้งสิ้น อิจฉาได้แต่อย่าริษยาจนนำมาสู่การทะเลาะวาท  ให้ฉันรู้จักต่อสู้กล้าเผชิญหน้าต่อความจริง กล้าได้กล้าเสีย ถ้าไม่ลองก้าวจะไม่รู้เลยว่าข้างหน้าจะเป็นอย่างไร  ให้เป็นคนที่ตัดสินใจทำอะไรอย่างเด็ดขาด และใช้เวลาทุกนาทีให้คุ้มค่า เธอพูดเสมอว่า “มีแต่วันนี้ที่มีค่า  ไม่มีวันหน้าและวันหลังนะลูก อย่าพลัดวันประกันพรุ่ง” ฉันชอบพูดเสมอว่า “เดี๋ยวก่อนนะ แม่” แต่ทุกครั้งที่ฉันพูดออกไป  มักจะได้คำตอบกลับมาว่า “ขอซื้อได้ไหมไอ้คำว่าเดี๋ยวก่อน” นึกๆแล้วมันยิ่งทำให้ฉันรู้ว่า เธอหวังดีกับฉันมากมายขนาดไหน ในตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอมักพูดอะไรที่มันแปลกๆ คือ “อันตรายที่สุดคือการคาดหวัง” วันนี้ฉันรู้ดีถึงความหมายและความปรารถนาดีของเธอ ที่ซ่อนมากับคำพูดประโยคนี้ เธอรู้ว่าฉันเป็นคนที่ตั้งความหวังเอาไว้สูง คำพูดของเธอเตือนสติทุกครั้งก่อนที่ฉันจะทำอะไรที่ส่งผลถึงความต้องการของฉันเอง ไม่ให้หวังอะไรไว้มากเพราะเมื่อมันไม่ได้อย่างที่หวัง ผลร้ายก็จะตามมาและที่สำคัญ “อย่าหวังว่าจะได้รับความรักจากคนที่ลูกรัก เพราะคนที่ลูกรักไม่ได้รักลูกหมดทุกคน”  คำพูดต่างๆฉันยังจำได้ถึงทุกวันนี้ เธอเป็นคนรักในความเป็นศิลปะ การตกแต่ง วาดรูป ออกแบบ ต้องยกนิ้วโป้งให้เธอเลย ซึ่งแน่นอน มันส่งผลถึงตัวฉันด้วย ความชอบในศิลปะของในตัวฉันมาจากเธอคนนี้  เราสองคนชอบจัดบ้านด้วยกันบ่อยๆ อยู่เสมอจนถึงทุกวันนี้ ความเป็นศิลปินในตัวเธอ  สร้างให้ฉันเป็นคนดี อ่อนโยน มีน้ำใจ ซึ่งต้นแบบก็ไม่ใช่ที่ไหน ตัวเธอนั่นเอง
    ความประทับใจต่างๆนานาที่ฉันได้พูดออกไปนั้น มันคือส่วนหนึ่งของความภูมิใจที่สุดในชีวิตของตัวฉันเอง  ที่ฉันได้เกิดมาเป็นลูก   ลูกแรกและคนสุดท้ายของเธอ   ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ใช่ลูกแท้ๆ   แต่ฉันก็ยังรักและหวังดี เคารพเชื่อฟัง เธอคนนี้ไม่ต่างอะไรกับแม่แท้ๆของฉันเลย