แอบมอง - แอบมอง นิยาย แอบมอง : Dek-D.com - Writer

    แอบมอง

    เมื่อเจอคนที่ถูกใจแล้วไม่กล้า....ก็ต้องแอบมองโดยเจ้าตัวไม่รู้

    ผู้เข้าชมรวม

    395

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    395

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  9 ม.ค. 47 / 00:51 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ตื่นเช้าไปเรียนก็เหมือนทุกวันตั้งแต่เข้าม.1มาก็ยังไม่เคยรู้จักความรักซักเท่าไรหรอกก็อาจเป็นเพราะ
      ว่าโตมาด้วยความรู้สึกที่ว่าความรักคงไม่สำคัญเท่าไรกับชีวิตอาจคิดได้ว่าความรักคือการที่พ่อแม่หรือญาติมิตรนั้น
      รักเราซึ่งตั้งแต่เด็กจนโตนั้นก็ไม่สนใจเพศตรงข้ามที่เรียกว่า “ ผู้ชาย” เท่าไรนักอาจเป็นเพราะไม่ถูกใจหรือสำหรับเราผู้ชายคง
      ไม่สำหรับเท่าไรหรอกน่าไม่มีก็ไม่ตายแต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น!!!นั่งอยู่หน้าบ้านมองนกมองไม้ตามปกติทุกวันแต่วันนี้
      ไม่เหมือนทุกวันมีชายหนุ่มที่น่าสนใจเลยทีเดียวช่วยแม่ขายของอยู่ซึ่งบ้านของเค้านั้นทำธุรกิจส่วนตัวคือขายอุปกรณ์ก่อสร้างเป็น
      ชายหนุ่มคนแรกที่ทำให้เรารู้สึกสะเทือนไปถึงหัวใจได้จากที่วิเคราะห์จากหน้าหน้าและรูปร่างของหนุ่มผู้มีนามว่า “เอ”จัดเข้าขั้นเลย
      ว่าเค้าหน้าตาดีสกุลรุนชาติดีต่างกับเราเหลือเกินหน้าตาก็บ่งบอกถึงความขี้เหร่ไม่สวยอย่างใครๆเค้าแต่ยังอุตสาหะที่จะวางฟอร์มทำ
      เป็นไม่สนใจแต่ความจริงแล้วแอบมองอยู่อย่างไม่ละสายตาแต่ก็แอบมองนั้นเราก็ต้องมีแผนการที่ดีเพราะหากเรามองไม่ดีเค้าจะรู้
      ได้ว่าเราแอบมองและทำให้เค้ารู้สึกว่าทำไม๊มีคนประหลาดพันธุ์ต๋องมาชอบได้ไงเพื่อเป็นการดีเราจึงวางกลยุทธการแอบมอง
      นายเอแต่สติปัญญาตอนนั้นก็แค่ม.1จะวางแผนอะไรได้นักหนาก็ถือสุภาษิตที่ว่า
          ”ไม่เห็นหน้าก็ขอให้เห็นหลังคาบ้านก็ยังดีล่ะน่า”
      แต่โชคดีที่ว่าบ้านเราอยู่ใกล้กันแล้วเราก็รู้จักแม่เค้าด้วยแม้จะเข้าทางลูกไม่ได้ก็เข้าทางแม่ก็ได้น่าก็ลงทุนหน่อยไปคุยกับแม่เค้าทุกวันจนแม่เค้าชอบเราที่นี้ก็ถึงลูกชายเค้าหลังจากแอบมองเค้าทุกวันไม่ว่าจะเป็นเวลากินข้าวอาบน้ำหรือเลานอนของเค้าเรารู้หมดทำตัวเป็นพวกโรคจิตอย่างนี้มาก็หลายปีจนเค้าเริ่มรู้ตัวว่าเราแอบมองอยู่ก็ตอนที่อยู่ม.5 เฮ้อ!! การแอบมองคนนั้นก็เหนื่อยเหมือนกันแต่มันก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ในเมื่อเราชอบไปแล้วก็ต้องรับผิดชอบหัวใจตัวเองหน่อยถึงแม้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นเค้าจะไม่สนใจเราแต่อารมณ์ตอนนี้ชอบใครซักคนครั้งแรกนั้นมันลึกซิ้งมากรู้ทั้งรู้ว่าเค้าจะไม่ชอบไม่รักเราอยู่แล้วมองดูเค้ามีแฟนไม่รู้กี่คนต่อกี่คนตลอดเวลาที่ผ่านมา 5 ปี นั่งมองหลังคาบ้านเค้ามา 5 ปีก่อนนอนก็ต้องมองไปที่หน้าต่างห้องเค้าว่าเค้านอนหรือยังทำอย่างนี้มาตลอดเฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงของเค้าว่าตอนนี้เค้าสูงเท่าไรน้ำหนักเท่าไรเรียนที่ไหนชอบอะไรเป็นพิเศษชอบผู้หญิงแบบไหนซึ่งข้อนี้เราไม่มีทางที่จะตรงใจเค้าเลยเพราะผิวเราก็ไม่ขาวหน้าตาก็ยังขี้เหร่อีกต่างกับแฟนของเค้าแต่ล่ะคนเลยหน้าตาก็น่ารักขาวๆเราหรือก็ได้แต่มองเค้าพาแฟนมาเดินเล่นแถวบ้านโชคนแถวนั้นว่ามีแฟนน่ารักเราเห็นแล้วก็เจ็บในใจจริงๆแต่ไม่สนในเมื่อเค้ามีเดี๋ยวเค้าก็ต้องเลิกก่อนนอนก็ต้องสวดมนต์ให้เค้าเลิกันเร็วๆแต่ที่ไหนได้พอเค้าเลิกเค้าก็หาใหม่ส่วนเราก็ทำหน้าที่ดีเหมือนเดิมแอบมองเค้าต่อไปแม้ว่าทุกเช้านั้นเค้าจะไปเรียนพร้อมเราแต่ไม่เคยพูดคุยกันแม้แต่คำเดียวอาจเป็นเพราะเราขี้เหร่แล้วยังหยิ่งเค้าเดินมองแทนที่จะมองไปตรงๆให้เค้ารู้เลยว่าเรานะชอบเค้าแทบขาดใจแต่ไอ้ฟอร์มเจ้ากรรมต้องมาบังคับให้วางตอนนี้จนเค้าเดินไปไกลประมาณร้อยกิโลเมตรถึงจะได้มองแล้วแอบดีใจว่าวันนี้ได้กระทบไหล่เค้าด้วยทั้งที่รู้ว่าเค้าไม่สนใจเดินผ่านเรา 2 นาทีเค้าก็ลืมแล้ว โธ่เอ๋ย!! 5ปีทำอยู่แค่นี้ชั่งเป็นคนที่มีความอดทนสูงจริงๆแต่การแอบมองนั้นก็ต้องสิ้นสุดลงเพราะเมื่อเค้ารู้ว่าเราชอบเค้าจึงไม่จำเป็นที่ต้องแอบมองอีกแล้วส่วนคำตอบที่เค้าให้กับเรานั้นต้องถึงกับมีน้ำตาเลยเพราะเค้าบอกว่าเราทำตัวเป็นเด็กไม่ค่อยเต็มบาทพอได้ฟังอย่างนี้ถึงกับช็อคซีนีม่า!!!เนื่องด้วยเค้าบอกเราด้วยวาจาที่ไม่เห็นเราอยู่ในสายตาจนทำให้คิดว่าเราชอบผู้ชายอย่างนี้ไปได้อย่างไรถึง 5  ปี จะแอบมองเค้าไปทำไมเนี้ยชั่งเป็นอะไรที่น่าขำจริงๆและในที่สุดขั้นตอนที่ต่อจากการแอบมองคือตัดใจใช้เวลตัดใจถึง 1 ปี เลยทีเดียวแอบมองมาก็จนเหนื่อยการตัดใจนั้นก็เหนื่อยเหมือนกันต้องทำเป็นว่าไม่สนใจเค้าไม่ว่าเค้าจะทำอะไรก็ตามและในที่สุดเราก็ตัดใจได้ก่อนที่จะจบม.6แต่เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นตอนที่เราเดินกลับจากบ้านเพื่อนตามปกติทุกวันเค้าก็รอเราอยู่พร้อมกับบอกกับเราว่าคบกันเถอะแต่ถ้าเค้าบอกเราก่อนหน้านี้ซัก 1 ปี ก็คงได้คบกันแล้ววันนั้นจึงบอกเค้าไปเพียงว่าถึงขนาดยอมที่จะตัดใจให้ได้มาตอนนี้คงเป็นไรกันไม่ได้แล้วพอเค้าไปอย่างนี้ก็เดินกลับมาบ้านในตอนนี้คิดในใจว่าการแอบมองจบลงถึงเวลาที่จะมองหารักใหม่ได้แล้วแต่รักครั้งนี้จะต้องไม่ทำแค่แอบมองแล้วจะบอกเค้าไปตรงๆถ้ายังคิดที่จะแอบชอบใครอีกแต่ในที่สุดแล้วการที่เราเลือกคนที่รักเรานั้นดีที่สุดแล้วเพราะคนที่รักเราจะไม่มีทางที่จะทำให้เราต้องเสียใจไม่ต้องทำให้เราต้องแอบมองใครเพราะผู้หญิงเรานั้นเมื่อรักใครแล้วก็จะรักอย่างมั่นคงซึ่งเป็นรักที่ยิ่งใหญ่เหมือนกับ”ท้องฟ้า”ที่กว้างใหญ่ไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืนท้องฟ้าก็ยังรอคอยการมาของพระจันดวงดาวและพระอาทิตย์เสมอไม่เคยเปลี่ยนไม่ว่าเวลาจะผ่นไปนานกี่ปีซึ่งความรักของผู้หญิงก็เช่นกันเมื่อแอบรักเค้าไปแล้วก็จะเฝ้ามองเค้าแอบมองเวลาที่เค้าทำอะไรต่างๆนานาและจะเป็นอย่างนี้เสมอมั่นคงต่อความรู้สึกของตนเองซึ่งจากประสบการณ์นี้ทำให้ได้รู้สึกถึงการได้แอบมองคนที่เราชอบแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ตามแต่มันก็เป็นความทรงจำที่ดีเลยทีเดียวเป็นความทรงจำของผู้หญิงคนนึงที่ครั้งหนึ่งเคยรักเธอจนสุดหัวใจแต่ไม่กล้าที่จะบอกทำได้เพียงแอบมองแต่ในที่สุดแล้วก็ต้องปล่อยเค้าไปเพราะหัวใจมันหมดกำลังจึงต้องตัดใจในที่สุดเค้าคนนั้นก็ยังอยู่ในความทรงจำเสมอมาไม่เคยลืม”หนุ่มน้อยที่อยู่ใกล้บ้าน”

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×