ความสับสน

เนื้อเรื่อง

เรื่องรางของสาวแรกรุ่น เธออายุประมาณ 18 ปี และนี่คือความรักครั้งแรกที่เธอพบเจอ และรู้สึกถึงรักแท้ในใจเธอ
             เธอผู้นี้เคบมีความหลงใหลเธอเคยแอบบชอบรุ่นพี่ แต่มันก้อคือการมองห่างๆ ปลื้ม ห่างๆ ไม่เคยคุยพูดจาและสัมผัสกัน มันย่อมไม่ใช้ความรักที่ผูกพันกันอยู่แล้ว และเธอไม่เคยสับสนกับการปลื้มรุ่นพี่ให้ปวดสมอง ไม่เคยสับสนวุ่นวายใจในความรู้สึกเลยสักครั้ง
            และเธอผู้นี้เคยมีคนมาตามขายขนมจีบเธอแต่ความรู้ก้อคือเธอไม่ชอบ เธอไม่แคร่ เธอไม่สนใจ เธอไม่รับไมตรี เธอไม่เคยสับสนกับความรู้สึกของเธอหรอก เธอยังใช้ชีวิตเฮฮากับเพื่อนๆ มีกิ๊ก บ้างบางครั้งแต่มันยังคงแค่กิ๊ก ที่ไม่มีความสำคัญในความรู้สึกของเธอเลย..ไม่มีเลยจิงๆ
            วันหนึ่ง เมื่อเธอเธอพบคนที่ใช่ ด้วยความที่เธอเป็นคนถือตัว ไม่มีทางที่เธอจะไปพูดคุย ทำความสนินทสนนกับเขาก่อยเด็ดขาด เรื่องราวน่าจะผ่านพ้นไป แต่ เขาคนนั้นก้อกลับมาเป็นฝ่ายให้ความสนิทสนมกับเธอ พุดคุย หยอกล้อเธอ นั่นทำให้เธอหวั่นไหวหัวใจของเธอที่พร้อมจะเป็นของเขานั่นอ่อนไหวมาก ในหัวก้อคิดเสมอว่า นั่น เขาก้อสนใจเรา เราน่าจะคบกันได้น่ะ ใช่ เธอคิด แต่ก้อเพียงคิด
            เหตุการณ์ต่อมาเปลี่ยนไปเขาเงียบงัย และหายไปจากความใกล้ชิดกัน เธอก้อสรุปเอาเองว่าเขาคงไม่คิดเช่นเดียวกับเรา เขาคงเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น เธอเริ่มทำใจ เธอไม่สนเขา ไม่เป็นห่วงเขา ใช่ เธอเริ่มทำใจได้ และแล้ว เขาก้อกลับมาอีก ให้ความสนิทสนมอีก เหตูการณ์กลับกลายเป็นเหมือนเช่นเดิม ใช่จิตที่เหมือนจะกลับมาเข้มแข็งนั่น ละลายได้อย่างรวดเร็วเพราะเขา แต่ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไร เขาก้อเงียบงันอีกครั้ง ทำตัวเหมือนคนไม่รู้จักกันเลย เธอเศร้าเสียใจมากจากเหตุการณ์ครั้งนี้ มากว่าครั้งที่ผ่านมา   เธอคิดว่าเขาคือรักแรกของเธอ
..........ใช่ .................. มัน .........คือ.......รักครั้งแรก
            เวลาผ่านไปนาน....ทางโรงเรียน(เขาคือเพื่อนร่วมชั้น ม.6 แต่อยู่คนละห้องอ่ะนะ) มีกิจกรรม คือ เราทั้งสองคนต้องทำงานร่วมกัน หลายๆงาน และแน่นอนเราต้องพูดคุยกันอีก เขาก้อปฏิบัติตนกับเธอเหมือนเช่นเคยคือความใกล้ชิด สนิทสนม ที่หายไปมันย้อนคืนกลับมา ในตอนนั้นในใจเธอยังมีเขา ท่าทางที่เธอแสดงออกมานั่นแม้ดูเข้มแข็ง แต่จิตใจที่แสนอ่อนไหวก้อละลายอีกครั้ง เมื่อเกิดความใกล้ชิดเกิดขึ้น ครั้งนี้ เธอรู้หัวใจของตนเอง เธอทิ้งความถือตัวของเธอ สารภาพกับเขาถึงความรู้สึกของเธอ แน่นอนย่อมไม่ใช้ต่อหน้าเขา เธอใช่วิธีโทรสัพท์แทนอ่ะ เธอขอคบกับเขา เขา โอเค แบบว่าลองคบกันดูก้อได้ประมาณนี้ เธอโทรไปคุยกับเขาทุกวัน ตอนคุยนั้น เธอรู้สึกดีมากๆ พร้อมทั้งรู้สึกด้วยว่าเขาก้อมีใจให้เธอ แต่เมื่อเจอหน้ากันที่ โรงเรียน เรายังคงห่างเหินกัน กิจกรรมที่ทำร่วมกันหมดแล้ว เธอจึงสับสนกับความรู้สึกของเขา
           บางครั้งเธอเห็นว่าเขาอยู่กับหญิงอื่น  บางครั้งเธอรู้ว่าเขาชอบที่จะให้ผู้หยิงลุมล้อม  บางครั้งเธอรู้สึกว่าผู้หญิงที่เขาต้องการไม่ใช้เธอ
แต่บางครั้งก้อรู้สึกว่าเขามีแต่เธอ ต้องการเธอ  เธอเป็นบ้าแน่ หากเธอไปคิดเองก้อเขาแสดงออกขนาดนั่นในบางครั้งเท่านั้น
           ผ่านมาหลายวันแล้วที่เราตกลงลองคบกัน เธอและเขาก้อยังเป็นเช่ยเดิม ไม่มีอะไรพิเศษ สำหรับความรู้สึกของเธอนั่น แน่นอนเธอรักเขาแล้ว เต็มหัวใจ แต่เธอยังคงรัษาท่าทีเพื่อรอคอยความแน่ใจของเธอ  ความแน่ใจในความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ เขายังไม่เคยทำอะไรให้เธอแน่ใจเลยตั้งแต่เราตกลงกัน  ใช่  แน่นอนที่เดียวที่เขาไม่เคยโทรหาเธอเลย เธอสับสนในความรู้สึกของเขามาก อยากจะถามเขาตรงๆ ก้อกลัวคำตอบที่ทำลายใจ พยายามถามหลายครั้งแบบอ้อมโลก และเขาก้อตอบแบบอ้อมโลกว่าให้เรามั่นใจเขาก้อได้มั้ง คือเขาไม่เคยให้ความมั่นใจเธอเลยอ่ะ จิงๆ
           ตอนนี้เธอและเขายังคงลองคบกันอยู่ แน่นอนเธอก้อยังคงวนอยู่ในความรู้สับสนของตัวเธอต่อความแน่นอนของเขา เธอจะลองถามเขาตรงๆ เลยดีไหม หากคำตอบที่ได้เป็นแบบที่เธอไม่ต้องการ เธอจะทำอย่างไร  
          ปีใหม่ ปีนี้ เธอไม่ขออะไรมาก ขอแค่หนทาง ... ทางออก..ออกจากเขาวงกต ที่แสนสับสนของความรู้สึก...ของเขา .. ในใจเธอ



................ ใช่  แน่นอน  เธอคนนั้น .....  คือ ฉัน คนนี้...................สาววัยรุ่น