วันนี้เปิดเทอมวันแรก ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงบ้าง ชุดนักศึกษาใหม่กับคนใหม่ๆแล้วก็คงต้องเจอเพื่อนใหม่ๆด้วย เราลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้า เพราะตื่นเต้นกับชีวิตมหาวิทยาลัยที่ตนเองจะต้องได้สัมผัสในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า เมื่อมาถึงที่มหาวิทยาลัยแล้วเรามากับภัทรและเอก ภัทรเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของบีแล้วก็เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อยู่อนุบาล ส่วนเอกนั้นเป็นแฟนของภัทรโชคดีจังที่เดค้าทั้งคู่สอบติดที่เดียวกันก็เลยได้มาเรียนที่เดียวกันส่วนบีสิยังไม่มีแฟนอาจจะเป็นเพราะว่าใช้ชีวิตอยู่ในโลกของตัวเองมากเกินไปมั้ง วันนี้มีเรียนแค่เที่ยงเราสามคนก็กะว่าจะไปดูหนังกันต่อ พอไปดูหนังเราก็นั่งเรียงกันที่เอก ภัทร แล้วก็เราซักพักนึงก็มีคนเดินมานั่งข้างๆเรารู้แต่ว่าเค้าเป็นผู้ชายแล้วก็เป็นนักศึกษาเพราเค้าใส่เสื้อนักศึกษาแต่เราเห็นหน้าเค้าไม่ค่อยชัดหรอกเพราะว่าในนั้นมืดมาก แต่พอนั่งไปซักพักก็เริ่มจะชินกับความมืดแล้วล่ะก็พอจะมองเห็นลางๆว่าเค้าก็น่ารักดีนะเค้ามากับเพื่อน3คนรวมทั้งตัวเค้าด้วยก็แค่มองว่าเค้าน่ารักดีนะไม่ได้คิดอะไรมากพอเรา ภัทร เอกดูหนังจบก็เดินเล่นกันพักนึงแล้วเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านวันนี้เราจะรีบนอนเพราะวันพรุ่งนี้มีเรียนเต็มวันเลย
              วันนี้ก็มาเรียนพร้อมกะภัทรกะเอกเหมือนเดิม เรานั่งคนเดียวภัมรกะเอกนั่งด้วยกันพออาจารย์มาเราก็ตั้งหน้าตั้งตาจดตามที่อาจารย์สอนอยู่ซักพักนึงมีเสียงผู้ชายคนนึงพูดว่า ขอนั่งด้วยคนได้มั้ย ตอนนั้นเรายังไม่ได้มองเลยว่าใครพูดแต่เราก็บอกว่าได้เพราะกำลังจดงานอยู่ พอเราจดงานเสร็จคนที่เค้านั่งข้างๆเราเค้าบอกว่าขอยืม lecture หน่อยได้มั้ยแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เอามาคืนให้เราก็เลยมองดูหน้าเค้า เค่คือคนที่นั่งดูหนังข้างๆเราเมื่อวานนี้เองไม่น่าเชื่อว่าเค้าจะเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับเราแล้วก็คณะเดียวกันด้วยเค้าบอกว่าเค้าชื่อเอิร์ท ที่เค้ายืมงานไปจดแล้วพรุ่งนี้จะเอามาคืนให้นะแล้วเค้าก็เดินไปเลย เรายังงงอยู่เลย แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าคงเอางานมาคืนเรามั้ง พอวันรุ่งขึ้นเอิร์ทก็เอาสมุดมาคืนเราแล้วก็นั่งคุยกะเราอบู่นานเหมือนกัน เอิร์ทก็ถามว่าบ้านเราอยู่แถวไหน แล้วก็ถามว่าสนิทกะภัทรกะเอกเหรอเพราะเห็นไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเราก็บอกว่าเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาลแล้วเอิร์ทก็ถามว่าถ้าในกลุมจะมีเอิร์ทอีกคนจะได้มั้ย แต่ไม่ได้อยู่ในฐานะเพื่อนนะอยู่ในฐานะแฟนของเรา เราจำได้ว่าตอนที่เอิร์ทพูดเนี่ยมันเป็นช่วงที่เราสอบเทอมแรกเสร็จพอดี เอิร์ทพูดว่า
“เรายังไม่ต้องเป็นแฟนกันก็ได้ เราค่อยๆเป็นเพื่อนสนิทกันไปให้รู้จักกันให้มากที่สุดต่างฝ่ายจะยอมรับซึ่งกันและกันได้มั้ย เอิร์ทไม่ได้ต้องการให้เรายอมรับว่าเป็นแฟนกันในตอนนี้แต่วันนึงเราจะเป็นแฟนกัน บีต้องรอให้ถึงวันนั้นนะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น” เราก็รู้จักกะเอิร์ทมาเทอมนึงเต็มๆแล้วเรารู้ว่าตัวเราก็ชอบเค้าแล้วเราก็ต้องการให้มันเป็นไปอย่างที่เค้าบอก แต่เรารู้สึกว่าเค้าพูดแปลกๆ เค้าโทรมาหาเราแล้วเค้าก็พูดอะไรทำนองนี้แต่เค้าบอกว่าบีสัญญากะเอิร์ทได้มั้ยว่าบีจะรอ เราก็ถามว่ารออะไร รอเอิร์ทไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นสัญญากะเอิร์ทนะ เราก็เลยบอกว่าสัญญา หลังจากวันนั้นมาเอิร์ทก็ไม่เคยโทรมาหาเราอีกเลย ไม่มาหา ไม่ไปเรียน ไม่มีข่าวคราวของเอิร์ทให้เราได้ยินอีกเลย เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนี้เอิร์ทอยู่ที่ไหนแล้วเรื่องที่เค้าให้เราสัญญาล่ะมันไม่มีความหมายรึไง เราอยากรู้ว่าตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหน เราโทรไปหาเค้าก็ไม่ติดถามเพื่อนเค้าเพื่อนเค้าก็ไม่รู้ ตอบแต่ว่าไม่รู้ ถ้าเค้ามีคนใหม่เค้าน่าจะบอกเรา เราเสียใจมากเวลาเราไม่สบายใจเราจะปรึกษาเค้าตลอดแต่วันนี้เค้าเป็นคนทำให้เราไม่สบายใจ เราเริ่มไม่อยากคิด เริ่มทำใจให้ลืมเค้า อยากกลับมาเริ่มต้นใหม่แต่เราไม่ต้องการเริ่มต้นใหม่กะใครเพื่อนที่ดีที่สุดในตอนนี้คือภัทรกะเอกเท่านั้น น้ำตาไม่ใช่เพื่อนเพราะน้ำตาจะไหลออกมาในตอนที่เสียใจเสมอ เวลาผ่านไปนานนะจนตอนนี้เราจบปี 4 แล้วพรุ่งนี้เราจะรับปริญญาแล้วเราก็ยังลืมเอิร์ทไม่ได้ทุกครั้งที่หยิบรูปที่ถ่ายคู่กันมาดูเราเสียใจเสมอเราจะพูดกับรูปทุกครั้งไม่ว่าเอิร์ทจะอยู่ที่ไหนตอนนี้เรายังรักเค้าเหมือนเดิมไม่เคยลดน้อยลง แต่พรุ่งนี้เราจะรับปริญญาแล้วนะวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตร้องไห้ไม่ได้แล้วถ้าตาบวมพรุ่งนี้ต้องดูไม่ดีแน่ๆตอนถ่ายรูปน่ะ
            แล้วเราก็เรียนจบรับปริญญาแล้วเรากำลังถ่ายรูปกะภัทรกะเอกอยู่แล้วก็แยกออกมาขอนั่งพักให้ภัทรกะเอกเค้าได้ถ่ายรูปด้วยกันบ้างอิจฉาเค้าจังความรักของคนทั้งคู่กำลังจะสมหวังเพราหลังจากรับปริญญาเค้าก็จะแต่งงานกันแล้ว “เรียนจบแล้วยินดีด้วยนะครับ” เสียงใครคุ้นๆพอเราหันไปมองข้างหลัง เอิร์ทเค้ามาพร้อมกับช่อดอกกุหลาบสีแดงที่ใหญ่ที่สุดแล้วก็พูดขึ้นมาว่าวันนี้คงเป็นวันที่เราจะใช้คำว่าแฟนแทนคำว่าเพื่อนระหว่างกันได้แล้วใช่มั้ย เราตกใจมากดีใจด้วยน้ำตาไหลเลย เอิร์ทบอกว่าเอิร์ทจะมารับเราไปอยู่ด้วย เราก็งงว่าที่ไหนเอิร์ทอยู่ที่ลอนดอน เค้าย้ายไปด่วนมากเพราะพ่อกับแม่ของเค้าโดยที่เค้าไม่ได้บอกใครรวมทั้งเราเค้าคิดจะโทรมาหาเราหลายครั้งแต่เค้าอยากจะพิสูจน์ว่าเรารักเค้ามั้ยวันนี้เค้าคงไม่ต้องรอฟังแล้วเพราะทั้งระยะทางและดาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์เราทั้งคู่แล้วแต่เราก็ยังอยากจะบอกเค้าอยู่นะอยากไห้เอิร์ทรู้คำที่เราไม่เคยพูด บีรักเอิร์ทนะ เอิร์ทก็รักบี
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น