>>...อยากบอกเธอ...รักครั้งแรก  [ ฉบับ Zt!~Gat-teR~ ]
>>
>>>>
>>
>>มันเป็นเรื่องที่อยู่ในลิ้นชัดความส่งจำของผมนานแล้ว
>>นานจนเริ่มมีความทรงจำใหม่
>>เข้ามาทับเข้ามาซ้อน จนมันถูกดันเข้าไปอยู่ที่อยู่ลึกๆ จนแทบหาไม่เจอ แล้วจู่ๆ
>>แม่ผมได้ชวนไปดู \'\' แฟนฉัน \'\' ภาพเก่าๆสมัยเด็ก ก็ค่อยๆลอยขึ้นมา เรื่อยๆ เรื่อยๆ
>>กินเวลากว่า 2 เดือน ได้มั่งที่ผมพอจะ ปะติดปะต่อเรื่องได้
>> [ ใครที่รู้จักผม จะรู้ว่าผมมันเป็นประเภทปลาทอง เป็นแบบตกใจหน่อยก็ลืมแล้ว ]
>>และเมื่อได้ยินเพลง \" ความส่งจำสีจาง \"
>>และยิ่งเป็นท่อน \"ไม่เรียกร้องให้กลับมา หรือว่าผลักไส หรืออะไรทั้งนั้น
>>เก็บเอาไว้ในส่วยลึก ซ่อนอยู่อย่างนั้นรู้ว่ามันไม่ไปไหน
>>แม้กระทั้งตอนนี้ เขายังอยู่ตรงนี้ อยู่ในภาพส่งจำสีจางจาง
>>เหมือนว่าจะเลือนหาย คล้ายว่าจะเลือนลาง บางอย่างก็ยังไม่เปลียนไป \"
>>ทีไหร่ ขนลุกทุกทีก็ ปาล์มมี่ เล่นร้องซะขนาดนั้น และความหมายยังดีอีกตั้งหาก
>>ฟังทีก็นึกถึง แรกครั้งแรก... ทุกที
>>
>>>>
>>
>>ถ้าจำไม่ผิด
>> เธอจะชื่อ...มด
>>เด็กหญิงช่างพูด
>>อายุประมาณ 6-7 ขวบๆ ผมยาว แก้มแดง ตาแป๋ว
>>ตัวบางร่างเล็ก
>>มดเป็นเด็กผู้หญิง ที่มีขนเยอะ
>>เลยทำให้เธอ โดนเพื่อนผู้ชายแถวบ้าน ล้ออยู่บ่อยๆ
>>เพียงแต่เวลาที่เธอโดนล้อมากๆ เธอจะร้องไห้กลับบ้าน
>>ทำให้ผมไม่มีเพื่อนเล่น
>>ผมจึงต้องไล่ตีไอ้คนที่มาล้อเธอทุกที
>>[ ไอ้สิ่งที่ผมทำไปเนี่ย ถ้าผู้ใหญ่เค้าทำให้แก่กันเค้าเรียกว่า ปกป้อง ]
>>เราสองคน บ้านอยู่ใน กรมชล [ ปากเกร็ด ]
>>แถวบ้านผมเค้าเรียกว่า \" กองสำรวจ \" [ หรือหลังโรงพยาบาล ]
>>ส่วนบ้านมดเรียกว่า \" ข้างโรงพยาบาล \" [ ตอนนี้เป็นสวนสุภาพไปแล้ว ]
>>เธออายุมากกว่าผม 7 เดือน
>>แล้วด้วยที่แถวละแวกบ้านเรามีเด็กผู้หญิงเยอะกว่าเด็กชาย เวลาเล่นกัน
>>ถ้าไม่เล่น กระโดดยาง ก็เล่นขายของกันบ่อยๆ
>>ผมก็ต้องยอม เพราะไม่งั้นก็ไม่มีเพื่อนเล่น
>>ซ่อนแอบ เป็นเกมที่ผมชอบมากเป็นพิเศษ
>>เวลาเล่นผมไม่ค่อยได้เป็นคนหากับเขาหลอก เพราะ เวลาที่ผมต้องเป็นคนหา ผมก็จะเลิก ไม่เล่น
>>[ ในกรณีนี้ ถ้าเป็นผู้ใหญ่ทำกันเค้าเรียกว่า โกง ]
>>แต่ผมก็ได้มดนี้เหละ ที่ช่วยเป็นแทนให้เพราะ เธอไม่อยากให้ผมเลิกเล่น
>>ส่วนมดชอบเล่น ขายของมากที่สุด
>>ผมต้องเล่นเป็นพ่อ มดเล่นเป็นแม่ น้องของผมเล่นเป็นลูก
>>ที่เหลือเป็นคนซื้อ คนเป็นพ่อต้องไปทำงาน
>>แม่ขายของอยู่บ้าน พอพ่อกลับบ้าน แม่ก็ทำอาหารให้กิน
>>อาหารคือ ใบไม้ชิ้นเล็กๆ แช่น้ำกับทรายผสมกัน
>>เราเล่นซนกันตามประสาเด็กๆ กันเกือบทุกวัน เช้า
>>เธอตื่นเช้ากว่าผมก็จะขึ้นไปปลุกผมบนบ้าน
>>โดยใช้วิธีมาตระโกนข้างหูผม ที่กำลังนอนหลับสบาย
>>จนผมตกใจสะดุ้งตื่นต้องรีบลุก ไม่งั้นเธอจะตระโกนอีก
>>ออกไปล้างหน้าแล้วลงไปเล่นกับเธอ เที่ยงก็กลับมากินข้าว
>>เราจะพลัดกันไปกินข้าวของบ้านแต่ละคน
>>จานใครจานมันแต่กินน้ำกระป๋องเดียวกัน ตกบ่ายก็ออกไป ขี่จักรยานกัน
>>เราจะพลัดกันขี่พลัดกันนั่ง ตอนเย็น ก็จะมานั่งดูโทรทัศน์ด้วยกัน
>>พอค่ำๆหน่อย ผมก็ไปส่งเธอที่บ้าน
>>[ ไอ้สิ่งเหล่านี้ ถ้าผู้ใหญ่ทำกัน เค้าเรียกว่า ออกเดท ]
>>เวลามีงานปีใหม่ ผู้ใหญ่เค้าก็มัก จะจับเราเต้นคู่กัน
>>จนได้สตางค์เอามากินขนมกันหลายวัน
>>[ ถ้าผู้ใหญ่ทำกัน เค้าเรียกว่า ช่วยกันทำมาหากิน ]
>>ผมยังเอาเงินที่ได้ ไปเล่น ไข่หมุน ไอ้อันที่หยดเหรียง 5 บาทไป
>>แล้วบิดตรงที่เข้าให้บิด และจะได้ ไข่ที่มีของเล่นอยู่ข้างใน [ สมัยก่อนนิยมมาก ]
>>ผมหมุนได้แหวนมา
>>มดบอกว่า \" แหวนสวยดี ขอได้ไหม \"  ผมก็ให้เธอไป
>>[ ถ้าผู้ใหญ่ทำกัน เค้าเรียกว่า หมั่น ]
>>เวลาผ่านไป ผมเริ่มมีเพื่อนผู้ชายมากขึ้น
>>เหมือกับมดที่ก็มีเพื่อนผู้หญิงมากขึ้น
>>โลกของผมกว้างใหญ่ขึ้น เริ่มมี ลูกแก้ว ลูกข่าง ฟุตบอล เข้ามาในชีวิต
>>แต่ยังไงๆ
>>ผมก็ยังมี กระโดดยาง เล่นขายของ ซ่อนแอบ และมด อยู่เหมือนเดิม
>>เรายังคงเล่นด้วยกันอยู่บ่อย ๆ จนกระทั่ง
>>.................... ผ ม เ ข้ า โ ร ง พ ย า บ า ล !......................
>>หมอบอกว่าผมภูมิแพ้
>>มดเสียใจที่เป็นต้นเหตุให้ผมต้องเข้าโรงพยาบาล
>>[ เธอคิดว่าเธอเป็นต้นเหตุ เพราะผมเธอยาว ]
>>เธอมาเยี่ยมผมทุกวัน แม่เลยให้มดบังคับให้ผมกินยา [ ผมเป็นคนไม่ค่อยชอบกินยา ]
>> ผมบอกเธอว่า \" ถึงเป็นภูมิแพ้เพราะเธอ แต่เราก็หายเพราะเธอนะ \"
>>[ ไอ้สิ่งเหล่านี้ ถ้าผู้ใหญ่ทำกัน เค้าเรียกว่า เกี้ยว ]
>>ต่อมาไม่นาน มดก็ตัดผมสั้น โดยบอกเหตุผลว่าต้องเรียน เนตนารี
>>แต่ผมว่าเธอต้องกลัวว่าจะทำให้ผมเข้าโรงพยาบาลอีกแน่
>>เธอถึงยอมตัดผมของเธอทิ้ง
>>[ ไอ้สิ่งที่เธอทำ ถ้าผู้ใหญ่ทำกัน เค้าเรียกว่า เสียสละเพื่อคนที่ตนรัก ]
>>แต่เพื่อนๆ ก็ยังแซวเราเรื่อยๆ ว่าผมชอบเล่นกับผู้หญิง
>>สงสัยมึงจะเป็นกระเทย จนผมทนไม่ได้
>>ต้องพิสูจน์ให้เพื่อนๆ เห็นว่า ผมเป็นผู้ชาย การจะเป็นผู้ชายได้นั้น
>>มันต้องเกเร
>>แกล้งผู้หญิง และขี่จักรยานปล่อยมือ
>>เย็นนั้นผมขี่จักรยานปล่อยมือข้างเดียวนำแก็งค์ของพวกผม
>>ไปที่วง ขายของที่ที่มดเล่นกันอยู่ เธอพูดเหมือนทุกครั้ง \" มาช้าอีกแล้วนะ
>>กำลังคอยอยู่เลย \"
>>ผมเดินเข้าไปกลางวงตั้งแต่คำแรกที่เธอพูด
>>ผมก็ทำการแสดงให้เพื่อนๆเห็นว่า ผมก็เป็นผู้ชาย
>>โดยที่รื้นข้าวของ และเอาของเล่นไปซ่อน
>>จนพัง เธอโมโหวิ่งมาตีผม ผมผลักเธอล้มจนร้องไห้
>>แล้ววิ่งหนีขี่จักรยานจากไป
>>[ สิ่งที่ผมทำกับเธอ ผู้ใหญ่ผู้หญิงเค้าเรียกว่า งี่เง่า ]
>>คืนเย็นวันนั้น ผมกลับบ้านเจอแม่ของมด
>>ถามว่า \" ทะเลาะอะไรกันรึเปล่า มดกลับถึงบ้านไม่พูดไม่จา ข้าวปลาไม่กิน
>>ขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำ ตั้งนาน ออกมาก็เข้านอนเลย ผิดวิสัยเธอที่ช่างพูด \"
>>ผมโกหกไปว่า \" วันนี้ยังไม่เจอกันเลยสงสัยทะเละกับเพื่อนที่โรงเรียนมั้งครับ \"
>>เช้าวันต่อมา มดหยุดเรียน เธอไม่สบาย เป็นไข้หวัด
>> ต้องเข้าโรงพยาบาลหลายวัน ผมไม่กล้าไป
>>เยี่ยมเธอ เพราะรู้สึกผิดนิดๆ
>>ผมเลยเก็บสตางค์วันละเล็กละน้อย เพื่อที่จะนำไปซื้อของเล่นให้เธอ
>>แทนอันเก่าที่ผมทำพัง
>>พอเธอกลับมาจากโรงพยาบาล เธอก็ไม่พูดถึงเหตูการณ์วันนั้นเลย และเปลี่ยนไป
>>ไม่ดื้อไม่ซน ไม่เล่นเหมือนผู้ชายอีกต่อไป และที่สำคัญไม่มาปลุกผมไปเล่นด้วยเลย
>>ส่วนผมก็รู้ว่เธอโกรธ
>>แต่ไม่กล้าง้อเธอ เดี๋ยวเพื่อนมันจะหาว่าเป็นกระเทยอีก
>>ก็พลอยไม่กล้าไปเล่นบ้านเธอไปด้วย เอาแต่เล่น ลูกแก้ว ลูกข่าง ฟุตบอล
>>ไปตามประสาเด็กผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิง เราเริ่มห่างกันเรื่องๆ
>>จนกระทั่งเช้าวันหนึ่ง
>>แม่ผมบอกว่า \" เมื่อกี๋ มดมาหาแล้วเขาบอกว่ากำลังจะย้ายบ้านวันนี้ \"
>>ผมเลยรีบออกจากบ้านที่ฝนกำลังตกหนัก
>>และหยิบของเล่นอันใหม่แทนอันเก่าที่ผมทำพัง ไปให้
>>ผมวิ่งตากฝนไป...............
>>แต่เมื่อไปถึงบ้านมด กลับไม่มีใครอยู่บ้านเธอแล้ว
>>ผมได้แต่ยืนร้องไห้ตากฝน หน้าบ้านเธอ
>>จนทำให้ผมต้องเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่มี มด มาเยี่ยมอีกแล้ว
>>ไม่มีคนมาบังคับให้กินยา ผมน่าจะรู้สึกดีใจ แต่ไม่เป็นเช่นนั้น ผมกลับรู้ศึกอยากให้มีมากกว่า
>>หลังจากนั้นผมไม่ได้เจอเธออีกเลย เลยทำให้เรื่องนี้เป็นเพียง ความส่งจำสีจางจาง
>>
>>>>.....................................................
>>
>>หลังจากที่เดินออกจากโรงหนังแล้ว ผมมาทบทวนเรื่องราวดู ก็พบว่า
>>นั่นอาจเป็นแรกครั้งแรกของผมก็ได้ รักแรกที่จบ
>>ลงเพราะความงี่เง่าไม่เข้าท่า กล้าผิดเรื่อง ไอ้เรื่องที่ควรกล้า ก็ไม่กล้า [ ทำไม่ไม่จำ ]
>>ผมเคยได้ยินมาว่า สำหรับเรื่องของความรู้สึกนั้น
>>เราใช่อวัยวะสำศัญสองอย่างนี้แค่อันเดียวก็พอ
>>เพียงแต่เรื่องความรักครั้งนี้ ผมดันเลือก ปอด แทน หัวใจ...
>>
>>>>
>>.....................................................................................Zt!~Gat-teR~
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น