กำเนิดสก๊อตเทป

เนื้อเรื่อง

กำเนิดสก๊อตเทป
                                  \"ท่านผู้ชมคงจะเห็นประดิษฐกรรมไม้จับแมลงชิ้นนี้แล้ว เห็นไหมล่ะครับว่ามีประโยชน์มากแค่ไหน เราไม่ต้องเสียเวลาคอยนั่งจ้องจับแมลงอีกต่อไป เพียงแต่นั่งรอเฉย ๆ ท่านก็จะมีแมลงกินจนพุงกางเลยทีเดียว …\" นี่เป็นเสียงของสก๊อตกบเจ้าปัญญาเพื่อนผมเอง มันกำลังโฆษณาขายไม้จับแมลงที่เรียกว่าแค็ช มี อิฟ ยู แคน ผ่านเครือข่ายฟร็อกเน็ตเวิร์ก จะว่าไปแล้วเจ้าสก๊อตที่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อไปเพื่อความเป็นส่วนตัว ไม่ต้องลงทุนโฆษณาสินค้าของตนเองก็ได้ เพราะยังไงก็ขายดีเหมือนแจกฟรีอยู่แล้ว แต่มันต้องการออกโทรทัศน์ เห็นอย่างนี้ก็เถอะ แต่ก่อนนี้มันเป็นสิบแปดมงกุฎตัวฉกาจเลย เที่ยวต้มตุ๋น หลอกลวงสัตว์ต่าง ๆ มาแล้วทั่วอาณาจักร เข้า ๆ ออก ๆ คุกเป็นว่าเล่น แต่ก็เพราะคุกนี่แหละที่ทำให้มันได้ดีเป็นเศรษฐีพันล้านในตอนนี้ มามะ ผมจะเล่าให้ฟัง
                                    เจ้าสก๊อตกบกะล่อนไม้รู้จักที่ต่ำที่สูง วันหนึ่งไปขโมยชุดชั้นในฝังเพชรขององค์ราชินีแห่งอาณาจักทุ่งหญ้าฟ้าใส มันจึงถูกเนรเทศไปยังดินแดนต้องสาป ที่เรียกว่าดินแดนต้องสาปก็เพราะดินแดนแห่งนี้สิ่งมีชีวิตไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ พื้นดินนั้นแห้งแล้งเหมือนถูกสาปให้ไม่สามารถปลูกอะไรขึ้นได้ เจ้าสก๊อตพร้อมนักโทษคดีอุกฉกรรจ์อีก ๑๐ ชีวิต ถูกพาตัวไปที่นั่นเพื่อให้ตายอย่างช้า ๆ (แต่ส่วนมากจะฆ่ากันตายก่อน เพราะดินแดนต้องสาปนั้นไม่มีอาหาร จึงต้องกินกันเอง!) จริง ๆ แล้วโทษลักขโมยอย่างเจ้าสก๊อตไม่น่าจะโดนโทษหนักขนาดนี้ แต่เพราะมันก่อคดีทำนองนี้นับร้อย ๆ คดีแล้ว ทางการจึงไม่อาจลดหย่อนโทษให้ได้
                                  ผมก็ไม่ทราบว่าเจ้าสก๊อตมันใช้วิธีใดจึงรอดจากแดนต้องสาปนี้ได้ มันบอกว่าจะเก็บไว้เขียนเป็นพ็อกเก็ตบุ๊คขาย แต่มันยอมเปิดเผยวิธีหาอาหารเพื่อประทังชีวิตในแดนต้องสาปนั้นในรายการถึงกึ๋นถึงตับซึ่งเป็นรายการทอล์กโชว์ที่กำลังได้รับความนิยมในขณะนี้ว่า ตามซากของนักโทษอื่น ๆ ที่ฆ่ากันตายแล้วจะมีแมลงวันตอมเต็มไปหมด (เป็นแมลงวันประจำถิ่นที่มีระบบการรับกลิ่นดีเยี่ยม สามารถรับกลิ่นซากกบ ๑ ตัวได้ในระยะ ๕๐ กิโลเมตร และมีรสชาติไม่เลว) มันก็อาศัยกินแมลงวันกันตาย มันสารภาพว่าลองชิมรสชาติพวกเดียวกันแล้วแต่สู้รสชาติแมลงวันไม่ได้ แต่ทุกครั้งที่ตวัดลิ้นไปก็จะได้เพียงตัวสองตัวเท่านั้นไม่คุ้มค่าพลังงานที่ต้องเสียไป ดังนั้นมันจึงนั่งสมาธิแบบอิกคิวซัง แล้วก็คิด ๆ ๆ แล้วก็ปิ๊ง ! มันฉีกเสื้อของตัวเองออกเป็นชิ้นยาว ๆ ได้ชิ้นหนึ่ง ผูกติดกับกิ่งไม้ทำเป็นธง เคลือบด้วยน้ำลายซุปเปอร์เหนียวของมัน แล้วนำซากเนื้อเน่ามาทาให้เกิดกลิ่นชวนดึงดูดแมลงวัน เท่านั้นก็เป็นอันเสร็จ พอแมลงวันได้กลิ่นก็จะบินมาตอมแล้วก็ติดกับไปไหนไม่ได้ ที่นี้มันก็ไม่ต้องออกแรงตวัดลิ้นเลยเพียงแค่นั่งรอให้แมลงวันมาติดกับเท่านั้นเอง สก๊อตได้สาบานกับไม้จับแมลงชิ้นแรกของมันว่าหากมันรอดมาได้จะกลับตัวกลับใจเลิกเป็นโจร แล้วเมื่อมันรอดมาได้จริง มันก็ไปจดสิทธิบัตรไม้จับแมลงชิ้นนี้เพราะมันเห็นหนทางทำเงินแล้วนั่นเอง หลังจากนั้นมันก็เดินสายออกบรรยายวิธีการป้องกันขโมยพร้อมเปิดบริษัทรักษาความปลอดภัยอีกด้วย เพราะมันเชื่อว่าจะมีใครรู้ทันเล่ห์ของขโมยได้ดีไปกว่าขโมยเป็นไม่มี ดังสุภาษิตที่ว่า \"ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่\" นั่นไง ผู้อ่านคงจะสงสัยแล้วสิว่ากำเนิดสก๊อตเทปอยู่ตรงไหน ก็เมื่อมนุษย์เห็นไม้จับแมลงของเจ้าสก๊อตก็ลอกเลียนไปใช้ไงล่ะ พอเจ้าสก๊อตขู่จะฟ้องเขาก็เลยตั้งชื่อเป็นเกียรติให้ว่า \"สก๊อตเทป\" เอวังด้วยประการฉะนี้