แปลกไหมที่รักชายสองคน

เนื้อเรื่อง

เรื่องที่คนส่วนมากม้กจะไม่ยอมให้อภัยกันง่าย ๆ ก็คือ การนอกใจคนรัก เพราะมันเป็นการทำบาปในรูปแบบหนึ่งเลยก็ว่าได้ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าการที่คน คนหนึ่งจะมีใจไปเผื่อแผ่ให้กับใครสักคนที่ไม่ใช่คนรักหรือที่คนทั่วไปเค้าเรียกกันว่า แฟน ขอย้ำว่าแค่แฟน ไม่ใช่สามี นั้นน่ะมันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่และคนที่คุณเรียกเค้า ว่าเป็นคนนอกใจน่ะ เค้าเองก็ไม่อยากทำลายความรู้สึกดี ดี หรือความผูกพันธ์ของคนสองคนหรอก แต่ เรื่องของหัวใจมันพูดกันยากเมื่อถึงเวลาที่ต้องรับสิ่งใหม่ ๆ เข้ามาในชีวิตหรือถึงเวลาของการเปลี่ยนแปลงตาม กฎไตรลักษณ์ ซึ่งมีในคำสอนของพระพุทธเจ้าอยู่แล้ว อะไรมันก็ขวางไม่อยู่ บางคนอาจมีความคิดว่าการที่คนสองคนคบกันอาจต้องใช้เวลาและความเข้าใจกันและกันให้มากที่สุดแต่นั่นไม่ใช่ ทฤษฎีที่ตายตัว เพราะการที่คนเรามีความเข้าใจกันและใช้เวลาในการศึกษากันนานจนอาจเรียกได้ว่าคนนี้เป็นคนดีมาก ๆ คนนี้แหล่ะที่ดีที่สุดที่เคยคบมา แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งที่เรียกว่าจุดอิ่มตัว ก็ต้องแยกกัน เพียงแต่ใครจะเป็นคนที่เดินออกมาก่อนเท่านั้นเอง แต่ในวัฒนธรรมของคนไทย ถ้าผู้ชายเป็นคนที่เดินออกมาก่อนไม่ว่าจะเพราะสาเหตุอันใด เช่น อาจมีเป้าหมายใหม่ที่เป็นหญิงหรือเพิ่งค้นพบตัวเองว่าชอบไม้ป่าเดียวกัน หรือเพราะความเบื่อหน่ายจากการคบกันนานเกินไป และสาเหตุอีกร้อยพันตะบันหน้ามาอ้าง ก็ดูจะไม่น่าประจาญเท่าไหร่ แต่คุณขา ถ้าตรงข้าม คือ คนที่เลือกที่จะย่างก้าวออกมาคือ ฝ่ายหญิงเมื่อไหร่ล่ะก็สิ่งที่หล่อนจะพบเจอในเบื้องหน้าคือ..............สารพันจะกล่าว แต่ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจน่ะค่ะ อย่างรายของหญิงผู้ที่เคราะห์ร้ายในความโชคดีรายนี้ ก็เช่นกัน เธอชื่อชนัตตีเป็นผู้หญิงที่ไม่ถึงกับสวยงามระดับดารา หรือนางสาวสยามหรอก แต่เธอโชคดีที่เลือกคบผู้ชายที่นิสัยดี ชนัตตีได้ศึกษานิสัยใจคอกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเดิมทีก็เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันตอนที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัย ปี 1 และตัดสินใจคบเป็นแฟนกันเมื่อขึ้น ปี 2 ซึ่งก่อนหน้านี้เธอไม่เคยคบเพื่อนชายมาก่อนเลย (แต่ก็ไม่ได้คบเพื่อนหญิงแบบไม่ใช่เพื่อนน่ะค่ะ) ถ้าจะให้พูดกันตามประสบการณ์ของใครหลาย ๆ คน ที่มักจะอ้างว่าเคยอาบน้ำร้อนมาก่อนก็คงจะคิดแบบที่ตนเคยพบประสบกับตนเองว่า เธอจะต้องทุ่มเททุกอย่าง(ทั้งกายและใจ) เพื่อรักครั้งแรกของเธออย่างแน่แท้ แต่สำหรับรักครั้งแรกของชนัตตีนั้นไม่ได้เป็นไปอย่างที่คนส่วนมากเห็นและมักจะทำให้มันเป็นไป เพราะสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอคอยระวังตัวในการคบหากับเพื่อนต่างเพศหรือที่เรียกกันว่า แฟน นั้นก็คือ ครอบครัว มีหลายครั้งหลายคราวที่เธออยู่ตามลำพังสองคนกับแฟนของเธอ ซึ่งหากคิดง่าย ๆ เธอก็คงจะกลายเป็นของแฟนหนุ่มไปแล้วแต่ด้วยความมีสติและการเข้าใจถึงคำว่ารักในวัยเรียนของเธอที่คอยย้ำอยู่ในส่วนลึกของจิตใจสาวน้อยคนนี้ มันทำให้เธอสามารถเลือกเดินได้ในทางที่ถูกต้อง และแฟนของเธอเองก็ไม่เคยคิดที่จะฝืนใจของเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว ทั้งสองคนคบกันจนถึงปี 4 ชีวิตรักของคนทั้งสองคนดูจะไปกันได้ด้วยดี ถ้าไม่เกิดสะดุดลงตรงที่ ชนัตตีได้พบกันผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเธอเคยแอบชอบตอนเรียนอยู่มัธยมปลายและผู้ชายคนนั้นก็กำลังจะเข้ามาในชีวิตของเธอ