\"นี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายแล้วดีจังเลย\"เสียงเด็กผู้หญิงในห้องคนหนึ่งพูดขึ้น เธอชื่อว่า ซาร่า เป็นเด็กสาวที่มีผมสีดำยาวแววตาสีน้ำตาล และที่สำคัญเธอเป็นคนร่าเริงแจ่มใสแต่เมื่อโกรธหรือไม่ชอบใคร(เกลียด)ก็จะไม่ยอมคนอื่นเหมือนกันและพร้อมคิดวางแผนเล่นงานพวกเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งแต่แผนการย่อมไม่ค่อยสำเร็จราบรื่นไปด้วยดีบ้างก็โดนเล่นงานกลับ บ้างก็ถูกคู่อริไปฟ้องครู คู่อริของพวกเขามี พิซซ่า นิโคล  \"นี้พวกเธอเห็นมั้นพวกนกสองหัวในห้องเราเริ่มปฏิบัติการนินทาโม้เรื่องชาวบ้านเริ่มขึ้นอีกแล้ว\" นี้เป็นเสียงของเพื่อนสนิทของซาร่า เธอชื่อ แมนดี้ ทั้งสองมองไปยังเพื่อนๆอีกกลุ่มที่เริ่มเกาะกลุ่มจากกลุ่มเล็กๆเป็นกลุ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆและก็มีเสียงนินทาคนอื่นเกิดขึ้น เกร้ง.เกร้ง..เกร้ง...เสียงของช้อนตีกับแก้วเด็กทั้งห้องต่างหาต้นเสียง\"พวกเราฟังทางนี้(พลางขึ้นไปยืนบนเก้าอี้)มีรายงานให้พวกเราทำ\" ทุกคนต่างร้องโห่และมีเสียงค้านขึ้น\"นี้ฟังต่อสิรายงานเล่มนี้ทำรายบุคคลด้วยนะ ทำเรื่องที่ตนสนใจมีความยาวไม่ต่ำกว่า10 หน้ากระดาษ A4\"นี้เป็นเสียงของหัวหน้าชั้น ชื่อ คลอเรีย และไม่นานก็เเกิดเสียงพึมพัมขึ้นมา \"เฮ้ย!นี้วันหยุดไม่ใช่วันทำรายงานน่ะ\"เสียงมาจากหลังห้อง \"มันไม่ยุติธรรม\" เป็นเสียงที่ดังขึ้นจากกลางห้อง \"นี้อยู่กันในความสงบหน่อยสิ ทุกคนไปทำรายงานมา คงรู้รายละเอียดแล้วจากคลอเรียแล้วส่งวันเปิดเทอม เลิกเรียนได้\"นี้คือเสียงของ อ.ซัลมา ที่ใส่แว่นดูน่ากลัว ร่างท้วม เมื่ออาจารย์เดินออกไปจากห้องไปก็เกิดเสียงขึ้นอีกครั้ง “อืมนี้ ก็เย็นแล้วเรากลับก่อนน่ะแมนดี้”ซาร่ากล่าวลาและเดินออกจากห้องเรียนไป  ในขณะเดินทางกลับบ้าน  ซาร่าผ่านกองขยะเธอเห็นตุ๊กตาหมี แขนขาหลุดออกจากตัว เธอจึงเดินเข้าไปหยิบตุ๊กตาหมีที่แขนขาหลุดแล้วเดินกลับบ้าน “แม่คะหนูกลับมาแล้วค่ะ” ซาร่าพูดขึ้น “จ่ะ ลูกขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะและลงมาทานข้าวเย็นกัน”  หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จแล้ว ซาร่าก็เริมเย็บตุ๊กตาหมีที่ได้มาจากกองขยะ เธอเย็บตุ๊กตาอย่างประณีตจนเสร็จ แล้วไปเข้านอน
    เช้าวันใหม่ “อืมเช้าแล้วน่ะตื่นได้แล้วซาร่า ซาร่าตื่น”เสียงหนึ่งดังขึ้น “วันนี้วันหยุดและอีกอย่างก็ปิดเทอมแล้วด้วยเราอยากจะนอนต่อเข้าใจ”ซาร่าตอบกลับพลางลืมตาขึ้น “ฮะ..เฮ้ยใครอ่ะนี้ เธอเป็นใคร มาอยู่ในห้องฉันได้ยังไง เธอ
” “นี่เธอถามทีละคำถามได้ไหมฉันตอบคำถามเธอไม่ถูก อืม..ชั้นชื่อ จินนี่ เรียกสั้นว่าๆ จิน จ๊ะ”จินพูดแทรกขึ้นและแนะนำตัว “ขอถามหน่อยซิเธอเข้ามาในห้องฉันได้ยังไงฉันจำได้ว่า เราล็อคประตูแล้ว หรือว่า ว่า เธอเป็นขโมย (พร้อมลุกขึ้นสู้) แต่ทำไมเธอสวยอย่างนี้เรายังไม่เคยเห็นโจรคนไหนสวยเท่าเธอเลย”ซาร่าพูดจบเธอก็เริ่มมองจินนี่ตั้งแต่หัวจรดเท้า หล่อนดูสะอาดสะอ้านใส่ชุดสีขาว หล่อนมีผมสีน้ำตาลยาวประบ่าแถมบนใบหน้าเป็นสีชมพูอ่อนๆดูแล้วน่ารักมาก “เราเป็นตุ๊กตาที่เธอนั้นเอาแขน เอาขามาต่อให้ฉันไง ฉันถูกพวกพี่สาวของพัมมี่(หล่อนเริ่มเปลี่ยนสีหน้าเป็นใบหน้าที่อมทุกข์)นำตุ๊กตาหมีมาทำลายแล้วก็มาทิ้งตรงที่ที่เธอเก็บฉันมา พัมมี่มีตุ๊กตาหมีเป็นเพื่อน เธอสุขภาพไม่ดีเท่าไรพ่อและแม่ก็ต้องดูแลเธอเป็นพิเศษสิ แต่พี่สาวของเธอคิดว่าพ่อแม่ลำเอียงรักน้องมากกว่า เธอจึงคอยแกล้งพัมมี่ตลอดเวลา แต่ตอนนี้เธออยู่ที่บ้านที่ไม่ต่างจากโรงพยาบาลเลยซักกะนิด” “น่าสงสารจังที่เธอเล่ามานี้ แต่ที่ฟังมาน่ะพัมมี่มีพี่สาวชื่ออะไร และพัมมี่เป็นโรคอะไรถึงร่างกายอ่อนแอ” ซาร่าถามด้วยความอยากรู้  “พี่สาวเธอชื่อพิซซ่า ส่วนพัมมี่เป็นโรคเกี่ยวกับเม็ดเลือดขาว”จินตอบกลับ”งั้นเราจะช่วยเธอไปเอง แต่ปัญหามีอยู่ว่า เธอจะอยู่ที่นี้ บ้านของเราหรอ แล้วแม่ของเราจะสงสัยไหม” “เรื่องนั้นฉันมีทางแก้”หล่อนเริ่มย่อขนาดตัวลงแล้วมีปีกเล็กๆออกมาทางด้านหลังแล้วเข้าไปอยู่ในกล่องขนม  “โห..เหลือเชื่อสุดๆเอะทำไมเทอไม่ไปหาพัมมี่เองหล่ะทั้งๆที่เทอก็สามารถไปเองได้นี่” ซาร่าทึ่งกับการย่อตัวของจินแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ “ฉันต้องมีเจ้าของ และนั้นก็หมายความว่าเธอคือเจ้าของคนใหม่ของฉัน”
    “อืมเรามีเวลาแค่ 1 อาทิตย์ เท่านั้น ที่จะพาเธอเข้าไปหาพัมมี่และเราก็จะเอาเวลาอีก 1 อาทิตย์ ทำรายงาน เพราะฉะนั้นเราต้องรีบวางแผนแล้วก็พาเธอไปหาพัมมี่” ซาร่าพูดขึ้น และดูเธอจะมั่นใจเป็นพิเศษ “เราต้องโทรไปหาแมนดี้เพื่อมาช่วยเธอ แมนดี้เธอเป็นเพื่อนสนิทของฉัน และอีกคนที่แน่ว่าเขาจะช่วยเราได้ คือ คลอเรียหัวหน้าห้องของห้องเรียนฉัน  เธอเรียนเก่งมากและความคิดรอบคอบมาก แค่มี 2 คนนี้เราก็จะพาเทอไปพาพัมมี่ได้แล้ว” “ทำไมเทอมั่นใจอย่างนี้หละ บ้านนั้นเต็มไปด้วยบอดี้การ์ดมันทั้งน่ากลัวน่ะ ฉันรู้ว่าเข้าไปในบ้านนั้นได้แต่ที่กลัวก็คือมันจะง่ายอย่างที่เทอคิดหรอ”จินเอ่ยด้วยความระแวง  “ไม่ต้องกลัว  ไม่พูดกับเธอแล้วเสียความมั่นใจหมดเลย เราไป โทรหาแมนดี้ และ คลอเรียดีกว่า “ แล้วซาราก็เดินไปที่โทรศัพท์ “เรียบร้อยแล้ว”ซาร่าเดินกลับมาที่ห้องนอนของเธอ “เดี๋ยวพวกเขาสองคนก็จะมาในเร็วๆนี้เราก็รอสักพักหนึ่งละกัน”  ติ่ง ต่อง “แม่ค่ะเดี๋ยวหนูไปเปิดประตูเองค่ะ”เมื่อซาร่าพูดจบเทอก็วิ่งไปเปิดประตู “hi มากันเร็วกว่าที่คิดน่ะ” ซาร่ากล่าวทักทายและนำเพื่อนทั้ง2ไปห้องนอนของเธอ “เอะมีเรื่องอะไรถึงเรียกเรามาอ่ะ”แมนดี้ถาม “คืองี้เรามีปัญหาให้เธอช่วย และนี่คือจิน ชื่อเต็มคือจินนี่ ” “สวัสดีแมนดี้และคลอเรีย”จินทักทายเพื่อนทั้ง 2 ของซาร่า “แล้วเธอเป็นใครหรอซาร่า”คลอเรียถาม ซาร่าเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนทั้ง 2 ฟังและแผนการที่ทั้ง 4 วางไว้จะเริ่มขึ้นในไม่ช้านี้..
              “จินนี่ จินนี่ เธอหายไปไหนกลับมาหาพัมมี่เถอะนะ พัมมี่ขอร้อง”แล้วเด็กผู้หญิงก็ร้องไห้ออกมา “อาการเธอดูแย่ลงน่ะพ่อ”  “แม่คิดเหมือนพ่อเลยน่ะ และที่น่าสงสัยว่าตุ๊กตาหมีหายไปไหนล่ะ สงสารลูกจังเลย”
เช้าวันใหม่ทั้ง 3คน คลอเรีย แมนดี้ และซาร่า ได้นัดเจอกันที่บ้านของแมนดี้ เพราะบ้านของแมนดี้อยู่ในใจกลางเมือง พวกเธอจึงนัดกันไปเจอที่นั้น “สวัสดีค่ะคุณน้า”คลอเรียและซาร่าทักทายแม่ของแมนดี้ “สวัสดีจะ ทานอะไรกันหรือยังจ๊ะ”  ทานมาแล้วค่ะคุณน้าขอบคุณคะ”ซาร่าตอบกลับไป “แม่ค่ะ หนูจะออกไปข้างนอกกับซาร่าและคลอเรียน่ะค่ะ” แมนดี้เอ่ย “จ๊ะ” แม่ของแมนดี้ตอบกลับ ทั้ง3เดินออกจากบ้านไปซื้อของที่จะใช้ในคืนนี้ เมื่อทั้ง3ได้ของตามที่ต้องการแล้วก็กลับมาตั้งหลักที่บ้านของซาร่า คลอเรียมีความถนัดด้านคอมพิวเตอร์มากที่สุดในทีมเธอเปิดคอมพิวเตอร์และดูแผนที่บ้านของพัมมี่อีกครั้งเพื่อความแน่ใจ “พวกเธอแน่ใจแล้วหรอ”จินถาม”แน่ใจสิ ถ้าเธอไม่ใช่เพื่อนของเรา แล้วเราก็จะไปช่วยใครล่ะ เพื่อนกันมันต้องช่วย” ซาร่าพูดขึ้น “แม้ว่าพวกเราอาจจะรู้จักเธอในไม่กี่วันก็ตาม แต่เธอก็เป็นเพื่อนเราคนหนึ่งเหมือนกัน”แมนดี้เอ่ยขึ้น คลอเรียยิ้มตอบเพื่อเป็นการเห็นด้วยกับคำพูดของทั้ง 2คน
ตกกลางดึก เวลาที่พวกเขานัดกัน แมนดี้มาถึงเป็นคนสุดท้าย “มาช้าจังเลยน่ะแมนดี้” ซาร่าว่าใส่แมนดี้ “ก็บ้านฉันอยู่ในเมืองและอีกอย่างกว่าจะออกจากบ้านมันลำบากมากน่ะ ถึงยังไงฉันผิด ฉันขอโทษ”แมนดี้พุดตอบ “อย่าเสียเวลาเลย เรามาเช็คอุปกรณ์ก่อนน่ะ” คลอเรียเอ่ยขึ้น “ซาร่าเธอเอาตุ๊กตาหมีมาด้วยหรือเปล่า” คลอเรียถาม “เอามาอยู่แล้วถ้าลืม(มองไปที่จิน)เขาคงว่าฉันแน่นอน”  “นั้นพร้อมเราไปกันเลย” พวกเขาเดินไปถึงบ้านของพัมมี่ คลอเรียเป็นคนที่บอกทางแก่แมนดี้ ซาร่าและจิน “คลอเรียถึงบ้านของพัมมี่” “มียามอยู่หน้าประตูใหญ่ยังไงเลี่ยงการเดินผ่านประตูใหญ่” “เข้าใจ” ซาร่าตอบ ตอนนี้เราถึงทางลับเข้าบ้านแล้ว”แมนดี้เอ่ย “เดินเข้าไปเรื่อยๆพวกเธอห่างจากห้องของบอดี้การ์ดอยู่ 2 เมตร1เมตรฉันจะตัดไฟแล้วน่ะ 5 4 3 2 1พรึ่บ วิ่ง!” ในห้องของการ์ด ”ไฟตกมั่งเดี๋ยวก็มาเห็นไหมพูดไม่ทันขาดคำไฟทาแล้ว”การ์ดคนหนึ่งพูดขึ้น  ”คลอเรียกล้องวงจรปิดทำไง”วาร่าเอ่ย”ไม่ต้องกล้วสบายมากฉันจะตัดภาพเธออกจากกล้องแล้วกัน มันจะไม่ปรากฏรูปของเธอในห้องบังคับการ และเธอไม่ต้องกลัวกล้องบ้านั่นอีกน่ะเพราะฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว ประมาณ10ก้าวก็จะเจอทางออกแล้ว”คลอเรียพูด แมนดี้ ซาร่าและจินก็เดินถึงทางออก “ตรงทางเข้าในบ้านมียาม 2 คนพวกเธอจัดการได้” “ok สบายมาก”แมนดี้และซาร่าตอบกลับ  แมนดี้จัดการการ์ดคนแรกและซาร่าจัดการการ์ดคนที่2 “ไอหยา...บ้านนี้มีแต่ของล้ำค่าว่าทำไมถึงมียามมากอย่างนี้”ซาร่าพูดขึ้น “อย่าเดินก่อนในห้องนี้ฉันว่ามันคงมีเลเซอร์อยู่มั้งเธอลองลองเอาแว่นที่อาจารย์ทำให้มาใช้ดูแล้วกัน กันไว้ดีกว่าแกล้ง” “เพื่อน...เพียบเลยเลเซอร์ มันมีทั่วทั่งหลังเลยมั้ง” แมนดี้ถามคลอเรีย “ไม่รู้สิ คราวนี้ต้องใช้แว่นที่สามรถมองเห็นเลเซอร์ไห้เกิดประโยชน์แล้วกัน”  “ไม่ต้องหรอกฉันว่าฉันช่วยเธอ 2คนได้น่ะ”จินพูดขึ้น จินจับมือของทั้ง2แล้วจิน วาร่า แมนดี้ตัวก็ลดขนาดลงมีปีกโผล่ออกมาแล้วทั้ง3ก็ผ่านด่านเลเซอร์ไปได้ด้วยดีทั้ง3กลับมาอยู่ในรูปร่างเดิมขนาดเดิม ทั้ง3ขึ้นบันไดไป ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมาถึงชั้น2  “ชั้น2ดูเหมือนจะไม่มีกลไกอะไรมากพวกเธอไปหาพัมมี่ได้แล้ว” คลอเรียเอ่ย เมื่อมาถึงห้องพัมมี่ “ขอบคุณพวกเธอมากที่ช่วยฉันเธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลย แมนดี้ ซาร่าฝากขอบคุณครอเรียด้วยน่ะ” แล้วทั้ง3ก็กอดกัน “ไม่เป็นไรเราเป็นเพื่อนกันหนิ”  “ลาก่อนน่ะ” แล้ว จินนี่กลายเป็นแสงสีขาวแล้วลอยเข้าไปในตุ๊กตาหมี ซาร่าเดินเข้าไปในห้องของพัมมี่แล้ววางจินข้างกายพัมมี่ แล้วเดินอกจากห้องไป “ลาก่อนจิน”ซาร่าคิด” “ ไปกันเถอะแมนดี้”ซาร่าพูด “ลาก่อนจิน”แมนดี้กล่าวลา “ลาก่อนจิน”คลอเรียกล่าว  “ออกมาได้แล้วพวกเธอ”คลอเรียพูดขึ้นเพื่อให้ทั้ง2ได้สติ “ซาร่าด่านเลเซอร์อีกแล้ว” คราวนี้แมนดีกลับถูกเลเซอร์เข้าแล้ว “วิ่งเลยมาทางประตูใหญ่เลยน่ะเดี๋ยวเราจะช่วยเอง” ทางประตูใหญ่ “พี่ค่ะโจรช่วยด้วยค่ะทางนู้นค่ะทางนู้นคะเร็วหน่อยวิพี่ค่ะ”แล้วการ์ด2คนก็วิ่งไปหาโจรที่คลอเรียสมมุติขึ้น “มาเลยเร็วๆแอบตรงนี้”คลอเรียพูด “ยามเยอะเป็นบ้าเลย ตอนนี้คงเกิดเรื่องดังแน่นอนเลย”หลังจากที่ไม่มีพวกยามเดินพล่านแล้ว
              “จินนี่เธอกลับมาแล้ว” แล้วพัมมี่ก็กอดตุ๊กตาหมีตัวที่เธอรักที่สุดและหลับต่อไปออย่างมีความสุข
              หนึ่งอาทิตย์ต่อมา โรงเรียนเปิดเทอม “นี้แมนดี้เธอได้อ่านข่าวนี้หรือยังนี้พัมมี่เธอไม่อยู่บนโลกนี้อีกแล้วนี้เธอเห็นรูปนี้มั้ยจินไง ตอนนี้เขาคงเสียใจมากเลยแต่ไงฉันว่ายายพิซซ่าพี่สาวพัมมี่คงดีใจจนบ้านแทบแตกแล้วมั้ง ถึงเวลาเรียนแล้วไปเรียนกันเถอะแล้วอย่าลืมiรายงานที่วางบนโต๊ะด้วยหล่ะ” \"ไม่ลืมอยู่แล้ว\"
                                                                                                                                          The End
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น