วันที่ 15 ธันวาคม 2546
...........วันนี้ฉันยังรู้สึกเหมือนทุกวัน เหมือนไม่มีใครรัก เหมือนไม่มีใครห่วงใย เรารู้สึกอ้างว้าง เดียวดาย เพื่อนที่เคยเป็นที่ปรึกษาหารือได้ทุกเรื่องกลับไม่เป็นดังเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้เราเหมือนอยู่คนเดียว แต่เราก้อยังทำใจได้เพราะว่าถ้าเรายังปล่อยใจให้เศร้ากับความหม่นหมองนี้ มันก้อจะเป็นผลร้ายต่อตัวเราเอง เพราะถ้าเรายังทำตัวให้เป็นแบบนี้จะทำให้เราไม่สามารถทำอะไรได้เลย แม้แต่คิดเรื่องของตัวเอง ฉันคิดว่าการคบเพื่อนก้อเหมือนมีดาบ 2 คม เพราะว่าเราถ้าเราคบเพื่อนเป็นก้อจำให้มีความสุข แต่ถ้าเราแคร์เค้ามากเกินไปมันก้อทำให้เราเสียใจ ฉะนั้นฉันเลยคิดว่าถ้าใครดีกับเราเราก้อจะดีกับ แต่ถ้าไม่มีใครดีกับเรา เราก้อจะเฉยๆกับเค้าทำเหมือนว่าเค้าไม่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้
        ...อยากลบความรู้สึกนี้ออกจากใจเราจังเลย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น