เกบไว้

เนื้อเรื่อง

สิ่งที่เรากำลังจะเล่านี้ มันเปนเรื่องในชีวิดจิงของเราในตอนนี้ เราไม่อาดจะหยุดเวลาไว้ แล้วอยู่กับเพื่อนพวกนี้กลุ่มนีได้
สิ่งที่เราทุกคนจะทำคือร่วมกันเกบความทรงจำ ความรัก และ มิตรภาพที่ดีเอาไว้ตลอดจาชั่วนิรันดร์
***************************************************************************
วันนี้เราไปโรงเรียนเหมือนปรกติ โดยที่ไม่คิดอะไร ใช้ชีวิตเหมือนเดิมปรกติ คุยเล่นกับเพื่อน เพื่อนกลุ่มนี้
กลุ่มที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมามากมาย กลุ่มที่เรารักที่สุด กลุ่มที่เหลือเวลาอยู่กับพวกมันไม่มากเเล้ว
แตเรายังไม่ได้คิดถึงข้อสุดท้ายเลย คิดแต่ความสุขไปวันๆ ตอนที่กำลังพักกลางวันอยู่นั่นเอง ที่พัทสาว
หล่อคนแรกของพวกเราพุดขึ้น*พวกมึง มาคิดๆดูแล้ว เหลืออีกแค่2เดือนเองนะเว่ย ที่พวกเราจาได้อยู่ด้วยกัน*
*อืมกูรู้*ดิดน้อย พุดขึ้น สีหน้าความสนุกเมื่อกี้ไม่เหลือแล้ว เหลือแต่แววตาเศร้าสร้อย และเสียงที่แหบแห้ง
แผ่วเบา ซึ่งท่าเราไม่นั่งอยู่ข้างๆมัน เราคงไม่ได้ยินเลย *กี่เดือนกี่ปีแล้ววะที่พวกเราคบกัน*เบวพุดขึ้น *4ปี
แล้วว่ะ เราคบกันตั้งแต่อยู่ม.2* แคทตอบ เรามาทบทวนดูแล้ว ตั้งแต่เรารู้จักกับพวกมัน เริ่มคบกะพวกมัน
ทุกๆวันมีแต่ความสุขเสมอ ถึงแม้จะโกรธกันบ้างแต่ก้ไม่เคยข้ามวันเลยซักครั้ง เราเลยหัวเราะ*หึหึ*รุสึก
ขำกับวีรกรรมต่างๆของพวกเรา หนีเรียน กินหนม ปีนห้องน้ำ มีทั้งสำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง แต่ทุกๆครั้ง
ท่าโดนครูจับได้ ไม่มีไครเอาตัวรอดคนเดียว ต่างยอมรับผิดกันทุกคน เรานึกไปนึกมา ก้ร้องไห้ เพราะ
รู้ว่าต่อจาก2เดือนนี้ไป ก้คงไม่มีอีกแล้ว ที่จะได้ร่วมกันหัวเราะและร้องไห้ ร่วมกันปรับทุกข์ในเรื่องต่างๆ
ร่วมกันรับผิด ร่วมกันโดนลงโทษต่อจาก2เดือนนี้ เราทุกคนคงต้องแยกย้ายกันไป ไปตามทางของตัวเอง
ไม่ว่าเราจาต้องการไห้มันเป็นแบบนั้นรึไม่ก้ตาม เมื่อเหนเราร้องไห้ พวกมันก้เริ่มร้องไห้ เราคิดว่า
พวกมันคงคิดอารัยไม่ต่างจากเราหรอก ในขณะนี้ ทุกๆคนคงคิดเหมือนกันหมด ร้องไห้แล้วก้ยิ้ม
แล้วก้หัวเราะไปพร้อมๆกัน
****วันสุดท้าย***
วันนี้เปนวันสอบวัดสุดท้านแล้ว หลังจากเสียงออดผ่านไป หลังจากเริ่มสอบ......หลังจากสอบเสร็จ
เราพบทางแยกมากมาย บางทางต้องไปคนเดียว บางทางก้ดีหน่อยไปกัน2-3คน แต่ที่รุคือ เราจา
ต้องไปคนเดียว แนนกะแก้มไปอยุม.ราม รุแค่นี้แหละ ที่แนๆ ก่อนที่เราจากับบ้านนั้น เรามานั้งล้อมวง
คุยกันเรื่องอดีตดีๆ คุยกันเรื่องนู้นเรื่องนี้ไป เมื่อเริ่มเย็นแล้ว ทุกๆคนรู้ว่ากำลังจะถึงเวลาจากกันแล้ว
น้ำตาก้ไหลลงมาอาบแก้มพวกเราอย่างไม่รู้ตัว เราร่วมกันทำสมุดหนึ่งเล่มในเวลาอันน้อยนิด ทุก
คนใส่ข้อมูลของตัวเองไว้ และเกบไว้กะตุน และเขียนน่าปกไว้ว่า........\"เกบไว้ในใจเธอ4ever\"
เราคงจาไม่ได้พบกันแล้ว แต่ยังงัยความทรงจำดีๆจะยั่งยืนอยุดลอดไป
//จาไม่ลืมที่เรามีกันและกันในวันนี้จาไม่ลืมเวลาความสุกที่เราเคยร่วมมี//จาเกบเอารอยยิ้มเกบ
ไส่กุนแจไว้ใส่ก่องข้างในใจเกบไว้ให้นานเท่านาน//เกบเอาไว้ในส่วนลึกซ่อนอยุอย่างนั้นรุว่า
มันม่ะปายไหน//เหลืออีกกี่วันอีกกี่คืนที่จามีเทอ//
****************************************************************
บ้ะบายปายระ