ความอึดอัด

เนื้อเรื่อง

ผมค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ความอ่อนแรงจากการหลบหนีศัตรูกำลังเล่นงานผม มันทำให้ผมอ่อนแอ ความมืดเข้าครอบงำผมตั้งแต่ผมเริ่มลืมตาขึ้น แสงสว่างเพียงเท่าแสงหิ่งห้อยที่กำลังตายก็ยังไม่มีมาให้เห็น มีเพียงแค่เสียงลมหายใจ ที่ค่อยๆแผ่ซ่านไปทั่วพื้นผิวหน้าของผมเท่านั้น อากาศเย็นเริ่มเคลื่อนตัวเข้ามาสัมผัสผิวอันบอบบางของผมอย่างช้าๆ มันทำให้ผมสั่น และหนาวเหน็บยิ่งนัก....ผมเริ่มขยับตัวเคลื่อนย้ายร่างกายไปมา เพื่อหาทางออก ผมไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว มันอึดอัด มันทำให้ผมกลัว ผมไม่ชอบที่นี่เลย ...น้ำตาของลูกผู้ชายที่แกร่งกล้า ไหลออกมาอย่างไม่หยุด มันเกิดจากความกลัว  ผมกำลังหาทางออก ผมหันซ้ายหันขวา แล้ว มองไปรอบๆ  มันมีเพียงความมืด ทุกอย่างเป็นสีดำ ดำสนิท ผมมองไม่เห็นอะไรเลย สายตาที่แม่นยำของผมมันไม่ทำงานแล้วหรือ....
   ผมกลัว .........ไม่มีใครช่วยผมได้เลยหรือ ....ผมบ่นในใจ
   ทันใดนั้นแสงไฟสีส้มอ่อนๆก็ส่องเข้ามา ภายในที่ที่ผมอยู่
  ผมเห็นทางออกแล้ว ...!!!!! ผมรีบวิ่งออกไป อย่างไม่คิดชีวิต  ผมออกมาได้ ผมเห้นทุกสิ่งทุกอย่าง ผมเป้นอิสระ ไชโย !!!
                    ภายในบ้านหลังน้อยที่แสนอันอบอุ่น  มีเสียงร้องกรี๊ดลั่นดังออกมาจากภายในห้องนอน ของเด็กหญิงตัวน้อย
   \"  กรี๊ดๆ แมงมุมค่ะพ่อ ช่วยหนูด้วย หนูกลัว มันออกมาจากรองเท้าของหนู \"  .....จบ