ความรู้สึกของผู้ชายคนหนึ่ง

เนื้อเรื่อง

มีวันหนึ่ง ผมได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอเป็นใครไม่รู้ แต่เธอ ได้เดินเข้ามาในชีวิตผม โดยที่ผมไม่ทันรู้ตัว ผมได้คุยกับเธอวันแรก ผมก็


รู้สึกว่าเธอเป็นคนน่ารัก และเธอก็ให้เบอร์ผม แล้วผมก็โทรหาเค้าทุกวัน เรื่อยๆ มา แล้วมีอยู่วันหนึ่ง เค้าบอกว่าชอบผมชอบผม และผมก็

แอบดีใจเล็กน้อย เพราะ ผมก็แอบชอบเธออยู่เหมือนกัน  แต่ว่าผมไม่ได้เอ่ยปากออกไป และผมก็คุยกับ

เธอตามปรกติ และอยู่ดีๆ ผมก็หยุดโทหาเธอ เป็นเวลาหลายเดือน โดยที่ผมไม่รู้ว่าทำไม แต่เธอก้อยังส่ง เมว มา และ MSG มาหาผมเป็น

ประจำ แต่ผมก็ไม่ได้โทรไปหาเธอ เลย และมีอยู่วันหนึ่งผมได้เจอเธอ เล่น MSN อยู่ ผมก็บอกว่าผมจะโทไป ผมไม่รู้ว่าเค้าจะดีใจหรือปล่า

แต่ผมก็ดีใจที่ได้คุยกับเขาอีกครั่ง และหลังจากนั้น ผมก็โทรไปเหมือนแต่ก่อน แต่คราวนี้มันไม่เหมือนเดิม เพราะผมแนะนำเพื่อนตาย

ของผมที่ผมไว้เนื้อเชื่อใจที่สุด ให้เธอรุ้จัก แต่ผมก็ไม่คิดว่าคนที่ผมไว้ ใจที่สุด จะพยามจีบ แย่ง ผู้หญิงที่ผมชอบไป

ตอนแรกผมก็ไม่รู้สึกอะไร เพราะผมถามเค้าว่ารักผมรึเปล่า เค้าบอกว่ารักมาก และหัวใจเราให้เธอคนเดียว คำนี้ทำให้ผมชื่นใจมาก

และทำให้ผมมีความสุขเป็นไหนๆ แต่ว่าพอนานๆ เข้า คสวามรู้สึกที่เธอมีให้ผมมันเปลี่ยนไป มันไม่เหมือนเดิม และผมรู้สึกว่าเธอจะพูดถึง

เพื่อนผม ด้วยความเป็นห่วงเป็นใย และแคร์ เค้า มันทำหใผมรู้สึกเจ็บอยู่ลึกๆ และเสียใจเป็นอย่างมาก เพราะผมรักเธอมาก โดยที่ผมไม่รู้ว่า

ผมรักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมรู้สึกหวงเธออยู่ในใจ และผมอยากขอเธอเป็นแฟนผม แต่ว่าผมไม่กล้า และความเจ็บปวดมันก็เริ่มมากขึ้นๆ

รู้สึกว่าเธอจะใกล้ชิดกับเพื่อนผม โทรคุยกันทุกวัน มาก ขึ้นทุกวัน และผมก็เสียใจ จนบางทีน้ำตาก็ไหล ออกมา แต่ผม ไม่ได้บอกให้ใครรับ

รู้ และมาวันหนึ่ง ผมจำวันนี้ได้ดี ทั้งชีวิตผมจะไม่ลืมวันนี้ เธอได้พูดกับผมว่า ลืมเราเถอะ เราชอบเพื่อนเธอ ความรู้สึกตอนนั้นมันเสียใจ

มาก จนบอกไม่ถูกเหมือกันว่า ตัวเองตกอยู่ในความเหงา จากที่เขาเคยบอกว่าหัวใจ จะมีแต่ผมคนเดียว แต่ตอนนี้เธอกลับไปบอกว่าชอบคน

อื่น และเค้าเคยบอกผมว่าผมชอบเพื่อนเค้า ทั้งๆที่ผมไม่เคย คิที่จะชอบ และทั้งๆที่ผมไม่เคยคุยกับเค้าในโทรศัทพ์ มาก่อน

เคยแต่คุยใน MsN  เพราะผมไม่เคยคิดจะโทรไป ไม่เคยคิดจะยุ่ง เพราะรู้ว่าตัวเอง ไม่ได้ชอบ และเพื่อนผมอีกคนเค้าจีบอยู่ ผมก็เลย

ไม่อยากจะยุ่ง และกลับมาต่อ กับผม ณ ตอนนี้ ผมรู้สึกโดดเดี่ยวมาก ผมนอนไม่หลับ ผมไม่อยากอยู่คนเดียว ผมเหงา ผมอยากบ้า

ผมรู้สึกเสียใจ ผมรู้สึกผิด ผมไม่อยากไป โรงเรียน ไม่อยากไปเจอหน้าเพื่อนคนนั้นที่แย่งคนที่ผมรักไป ผมไม่อยากทำอะไรแล้ว

สิ่งเดียวที่ผมคิด ณ ตอนนั้น คือ ผมคิดว่าเธอตะกลีบมาหาผมได้ไหม  และในทีสุด ผมก็ได้รู้จักเพื่อนเธอคนหนึ่ง ซึ่งอยู่คนละกลุ่มกับเธอ

ซึ่งผมก็ได้โทรไปปรึกษา เธอก็ช่วยผม มากๆ และเพื่อนของเธอคนนั้น ได้คุยกับคนที่ผมรัก และในที่สุด เหมือนโอกาศมีจริง และตอนนั้นเค้า

อยู่กับเพื่อน ๆ ผมก็ไปบอกรักเค้า และเค้าก้อบอกรักผม <อันที่จริงเพื่อน ๆ ของเธอลุ้นมากๆ > ผมดีใจมากๆ ดีใจที่สุด ผมขอเค้า

เป็นแฟนและเค้าก็ตอบตกลง แต่มันกลับเป็นเพียงแค่เวลาสั้นๆ เพราะคืนนั้นเค้าได้มีปัญหา กับเพื่อนในกลุมเค้า

จนเหมือนว่าผมเป็นต้นเหตุ และหลังจากนั้นความรู้สึกเค้าก็เปลี่ยนไป  เค้าบอกผมว่าเค้าอยากเป็นแค่เพื่อน ผมก็มานั่งเสียใตอีกครั้งหลังจาก

ที่ผมได้มีความสุขแค่ 2 ชั่วโมง และความรู้สึกของผมมันบอกว่า เค้าเปลี่ยนไป อย่าสิ้นเชิง ผมดูเหมือนว่าเค้าไม่สนใจ ผม เหมือนแต่ก่อน

เค้าตองการเป็นแค่เพื่อนกับผม เค้าแคร์เพื่อนมาก จนทำให้ผมรู้สึกเจ็บ จนร้องไห้ไม่ออก และจนถึงวันนี้ผมก็ได้แค่รักเค้าข้างเดียว เค้าจะ

คิดอะไร ยังงัยกับผมตอนนี้ ผมก็ยังไม่รู้เลย


              **** แต่ผมก็มีความสุขที่ได้รักคนๆ นึง ถึงแม้ว่าตอนนี้เค้าจะไม่รักผมก็ตาม ทำให้ผมได้เข้าใจถึงความรัก และผมรู้สึกผมมาก

ผมอยากบอกทุกๆคน ว่าการที่เราไม่กล้าในชั่วขณะหนึ่ง กับคำพูดคำพูดเดียว ที่เป็นคำพูดที่ยิ่งใหญ่ มันทำให้เราเสียอะไร หลายๆ อย่างไป

ลองคิดดูสิครับ ถ้าวันนั้นผมบอกเธอไป ตอนนี้ ผมอาจเป็นแฟนกับเธออยู่ก็ได้ อย่าปิดบังความรู้สึกตัวเองเลย ให้เค้ารับรู้ไปเลย

ไมงั้นอาจจะเป็นแบบผมก็ได้ และผม ก็จะไม่โกดเพื่อน ถึงแม้เพื่อนจะแย่งเค้าไปจากผม แต่ผมจะยกนิ้วให้กับ มัน ที่มันเอาใจของเค้าไป

จากหมดได้หมด ****