รักกับหลงของคน3คน

เนื้อเรื่อง

พิมสาวสวยซึ่งเพียบพร้อมไปทุกอย่างเทอเรียนอยู่ม.5 ทั้งด้านการเรียน กีฬา ฐานะ หรือแม้กระทั่งหน้าตาอันสละสลวยของเทอ เทอมีแฟนเปนสาวหล่อชื่อไอ ไอเปนคนเจ้าชู้ แต่พิมก้อรักและก้อรักมากๆด้วย แต่ไอนั้นมีผู้หญิงเข้ามมาหามากมาย จนบางครั้งไอกับพิมก้อต้องทะเลาะกัน
จนกระทั่งเปิดเทอมขึ้นม.6 พิมได้รู้จักกับแบงค์ นักเรียนใหม่ซึ่งย้ายมาจากเชียงใหม่ อาจารย์ให้แบงค์มานั่งกับพิมเพราะพิมเรียนดีและมีความรับผิดชอบสูง อาจารย์จึงฝากพิมให้ดูแลแบงค์ แต่แบงค์เปนคนหัวอ่อน พิมจึงมักจะต้องอธิบายอะไรให้แบงค์ฟังและทำความเข้าใจบ่อย ไอซึ่งเปนคนขี้หึงมากๆ จึงทะเลาะกับพิมและคิดว่าพิมรักแบงคืมากกว่าตน พิมทนความไม่มีเหตุผลและความเจ้าชู้ของไอไม่ไหวจึงบอกเลิกไปอย่างไม่คิด แต่ตามจริงแล้วไอถึงแม้ว่าจะเจ้าชู้แต่เวลารักใครก้อรักจิงเหมือนกัน ทำให้ไอคอยตามตื๊อและขอโทษพิมอยู่บ่อยๆ เรื่องของพิมกับไอนั้นทุกคนในห้องก้อรู้เรื่องของเขาทั้งสองหมด
เมื่อพิมเลิกกับไอแล้วก้อไม่เคยแคร์และหันไปมองไออีกเลย จนไอหมดความพยายามเลิกตามตื๊อพิม พิมเองก้อเสียใจอยู่ลึกๆเพราะความจิงแล้วพิมก้อรักไอมากเหมือนกัน ไอหลังจากเลิกกับพิม ไอก้อหันไปคบรุ่นน้องชื่อเตย เตยเองก้อรักไอเหมือนกัน ทั้งสองเลยตกลงเปนแฟนกัน ส่วนพิมนั้นก้อสนิทกับแบงค์มากขึ้นทุกวัน เพราะแบงค์เปนคนอ่อนโยนมากๆ แต่เทอเองก้อยังลืมไอไม่ได้อยู่ลึกเมื่อเทอเหนไอกับเตยเดินผ่าน เทอก้อรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แต่ก้อทำอะไรไม่ได้ ความสัมพันธ์ของพิมกับแบงค์เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ พิมเริ่มรักไอน้อยลง ส่วบแบงค์เองเมื่ออยู่ใกล้ชิดกับพิมมานานก้อเกิดหลงรักพิมขึ้นมา แต่ก้อยังไม่กล้าที่จะบอกกับพิม เพราะกลัวเสียใจเหมือนกับรักครั้งแรกที่ตนเคยมี พิมเองก้อเช่นกันเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับแบงค์เกิดหลงรักแบงค์ขึ้นมาทีละเล็กทีละน้อย แบงค์กับพิมสนิทกันมากขึ้นจนโดนเพื่อนในห้องล้อว่าเป็นแฟนกัน แต่พิมกับแบงคืต่างก้อปฏิเสธกันทุกครั้ง ทำให้ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมบอกความในใจ
แบงคืมีเพื่อนสาวที่สนิทคนหนึ่งชื่อว่า\"ไหม\" และก้อเปนเพื่อนกับพิมด้วย แต่พิมเองก้อไม่ได้หึงที่แบงคืกับไหมสนิทกัน เพราะไหมเองก้อมีแฟนแล้วเหมือนกัน
คืนหนึ่งแบงคืโทรไปคุยโทรศัพท์กับไหม แต่ก้อคุยไปเรื่อยเปื่อย จนไหมเองในที่สุดก้อถามคำถามที่ตนและคนอืนอยากรู้นั่นก้อคือ
\"แบงค์แกรักพิมใช่มะ\"ไหมถามแบงค์ตรงๆ
\"ป่าวไม่ได้รักแบบที่แกคิดซักหน่อย\"แบงค์แก้ตัว
\"งั้นแกคิดว่าพิมน่ารักมะ\"ไหมถามอีก
\"ก้อน่ารักดีแต่ไม่ได้รักโว้ย\"แบงค์ตอบแบบโกรธที่ไหมถามตรง
ไหมเลยเลิกถามแต่กลับพูดอ้อมๆประมาณว่าถ้าแบงคืไม่รักพิมก้อไม่ว่าไร แต่อยากให้แบงคืรู้ไว้ว่าถ้ารักใครแล้วก้อรีบอกเขาไปซะ เดี๋ยวจะสายเกินไป แบงค์เมื่อคิดได้แล้ว
เช้าวันรุ่งขึ้น
\"ฮัลโหลไหมอ๋อ\"แบงค์ทักทายไหมอย่างอารมดี
\"เออ มีไร\"ไหมถาม
\"คือเค้ารักพิมอะ\"แบงค์ตอบไปตรงๆ
\"รู้แล้วแล้วก้อรู้นานแล้วด้วย แต่ก้อไม่รู้ว่าแกจะปากแข้งไปถึงไหน\"ไหมตอบแบบเซ็งๆเพราะรู้ทันเพื่อน
\"แล้วเค้าจะบอกพิมยังไงดีหล่ะ\"แบงค์ถามแบบอยากรู้
\"เออ....คิดก่อนนะ\"ไหมบอก
\"รู้แล้วว่าจะบอกยังไง\"ไหมตอบเพราะคิดออก
\"ยังไงหล่ะ\"แบงค์ถามอีก
\"ก้อพรุ่งนี้วันจันทร์ เดี๋ยวเค้าจะพาพิมมานั่งคุยด้วยแล้วบอกว่ามีไรจะบอก จากนั้นแกก้อเดินเข้ามา ส่วนเค้าจะบอกพิมว่าไปเข้าห้องน้ำก่อนให้พิมคุยกับแกไปก่อนไง พอเค้าไปแล้วแกก้อบอกพิมเลยว่า พิมเค้ารักพิมนะ\"ไหมอธิบาย
\"เออๆดีขอบไจมากเพื่อนแค่นี้นะ บาย\"
เช้าวันจันทร์ทุกอย่างเปนไปตามแผนที่แบงค์กับไหมได้วางไว้ แล้วแบงค์ก้อได้บอกรักพิมจนได้
และถามพิมว่า
\"พิมพิมรักเค้ามั๊ย\"แบงค์ถามแบบอยากรู้ที่สุด
\"อืม....... เราก้อรักแบงค์เหมือนกัน\"พิมตอบแบบเขิน
หลังจากวันนั้นพิมกับแบงค์ก้อคบกันเปนแฟนได้1เดือน แต่พิมก้อยิ่งรู้สึกรำคาญเพราะแบงค์เปนห่วงพิมเกินไปจนบางครั้งพิมก้อมีความรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้รักแบงค์เลย
วันหนึ่งไอโทรมาหาพิมและถามว่า
\"พิมโกรธเรามากเลยหรอเรื่องวันนั้นหน่ะ\"ไอถาม
\"ป่าวเราไม่ได้โกรธ\"พิมบอก
\"แล้วทำไมพิมไม่ยอมคุยกับเรา\"ไอถามอีก
\"ก้อเราเหนไอไม่คุยกับเราเราก้อไม่คุยกับไอ\"พิมตอบตรงๆ
\"งั้นหรอ แต่เรารักพิมนะแม้ว่าพิมจะไม่รักเราก้อตาม\"ไอบอกและวางสายไป
ตอนนี้ไอเลิกกับเตยได้ครึ่งเดือนแล้ว
พิมเองก้อรู้สึกว่าตัวเองผิดที่ไปว่าไออย่างนั้น แต่แบงค์เองก้อรุ้ว่าพิมโกรธไอมากเรื่องวันนั้น ในที่สุดพิมก้อรุ้ตัวว่าตนรักไอมากๆเลยเข้าไปคุยกับไอและขอกลับมาเปนเหมือนเดิม แต่มันสายเกินไปแล้วไอบอกว่าถึงไอรักพิมอยุ่แต่ถ้ากลับมาเปนเหมือนเดิมยังไงมันก้อไม่มีวันเหมือนเดิมอีก แบงค์ซึ่งเหนเหตการณ์นั้นอยู่ตลอดก้อไม่ได้โกรธหรือแค้นพิมเลย แต่กลับสงสารพิมมากๆที่พิมต้องเสียน้ำตากับคนอย่างไอ แบงค์เลยตัดสินใจถามพิมว่าตลอดเวลาพิมรักหรือหลงเค้ากันแน่ พิมตอบแบบไม่ปิดบังว่าพิมแค่หลงแบงค์เท่านั้นแหละ พิมไม่เคยรักแบงค์เลยแต่พิมรักไอ แบงค์ได้ยินมัยว่าพิมรักไอ พิมขอร้องให้แบงค์ตัดใจจากตนก่อนที่แบงค์จะเจ็บไปมากกว่านี้ แต่แบงคืนั้นก้อทำไม่ได้ นับตั้งแต่วันนั้นพิมกับแบงค์ก้อไม่ได้คุยกันเลย
ส่วนไอก้อไปคบกับรุ่นน้องอีก ทำให้พิมเสียใจมากๆ เทอกลับบ้านนั่งร้องไห้ทุกวันและคิดว่าทำไมไอต้องทำอย่างนั้นกับตน แบงค์เองก้อห่วงพิมอยุ่ห่างๆแต่เข้าไปช่วยไม่ได้ พิมเองก้อไม่รุจะทำยังไงจึงร้องไห้อยู่บ่อยๆเมือ่นึกถึงไอ
ปิดเทอมภาคเรียนที่1พิมเริ่มลืมไอได้บ้างแล้ว จนในที่สุดเปิดเทอม2พิมก้อลืมไอได้หมดและตัดสินใจเปนเพื่อนกับไอ ทางด้านแบงค์เองก้อลืมพิมได้แล้วเหมือนกัน แต่ทั้งคู่ก้อยังไม่ได้คุยกันอยู่ดี จนมีเพื่อนรุ่นเดียวกันแต่อยุ่คนละห้องมารักแบงค์ชื่อแนน แบงคืเองก้อรักแนนเหมือนกัน นับตั้งแต่วันนั้นแบงคืก้อคบกับแนน พิมเองก้อรุ้เรื่องนี้เหมือนกันแต่ก้อไม่รู้สึกอะไร
แบงค์เองเมือ่คบกับแนนได้ประมาณ3อาทิตย์ก้อต้องเลิกกัน เพราะนิสัยเข้ากันไม่ได้ ทั้งพิมและแบงค์ตอนนี้ในหัวใจก้อว่างเปล่ากันทั้งคุ่ พิมเองรู้สึกว่าตัวเองเกิดรักแบงค์ขึ้นมาจริงๆแล้วคราวนี้ เทอได้แต่มองแบงคืเท่านั้นและก้อไม่เคยเอ่ยปากพูดกับใครเลยว่าตนรักแบงค์ เวลาผ่านไปเรื่อยๆพิมก้อยิ่งรักแบงค์มากขึ้นๆๆและมากขึ้น แต่แบงคืเองก้อยังเฉยเพราะไม่รู้ว่าพิมรักตน
วันสุดท้ายที่เราจะอยู่ด้วยกัน
พิมตัดสินใจบอกแบงคืว่าตนรักแบงค์ แต่แบงค์ก้อยังเฉยชาและบอกพิมอีกว่ามันสายเกินไปแล้วที่พิมจะมารักเขา มันสายเกินไปแล้วจริงๆ เพราะแบงคืไม่รักพิมอีกแล้ว แบงค์บอกกับพิมและเดินจากไป พิมวิ่งตามและเข้าไปดึงมือแบงคืไว้แล้วถอดสร้อยคอที่แบงคืเคยให้เทอตอนวันเกิดคืนให้กับแบงค์ พร้อมบอกว่าพิมรักแบงคืมากๆ แล้วพิมก้อเดินจากแบงค์ไป พิมเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมายและร้องไห้ไปด้วย เทอนึกขึ้นได้ว่าเทอฝากมือถือไว้กับกวางเพื่อนรักของเทอ แต่เทออยากกลับบ้านไปสงบสติอารม เทอเหลือบไปเหนตู้โทรศัพย์อีกฟากหนึ่งของถนน เทอดีใจจึงรีบข้ามถนน แต่โชคไม่เคยเข้าข้างเทอทำให้เทอโดนรถชน แต่กว่าจะมีคนมาช่วยเทอพาไปโรงพยาบาลนั้นเทอก้อหมดลมหายใจไปซะก่อน กวางเมื่อทราบข่าวก้อรีบบอกแบงค์แบงค์เองก้อตกใจมากเช่นกัน ไม่คิดว่าพิมจะจากตนไปเร็วขนาดนี้ ความจริงแล้วเขาก้อยังรักพิมอยุ่แต่มันสายเกินไปแล้วแหละ