คิดถึงจังพี่ที่รักเกือบชีวิต
ฟ้าลิขิตหั้ยเราต้องห่างหาย
พี่ไปอยู่นานรู้ไหม คอยจนตาย
อยากจะพบหน้าที่หมายอยู่ในใจ
แต่พี่นั้นก้อยังไม่ยอมกลับ
เราก้อรัก คิดถึง ห่วง เสมอ
แต่ไม่กล้าบอกพี่ไปกลัวพี่เจอ
ข้อความเผลอในใจเราก้อหมดกัน
พยายามไม่บอกให้พี่รู้
แต่จู่ๆวันหนึ่งเกิดพลั้งปาก
บอกพี่ไป รักพี่นะ ไม่เว้นวาง
เรื่องบาดหมางต่างๆก้อจบลง
แต่แล้วไซร้พี่ก้อไปจำต้องจาก
ทั้งที่อยากบอกกับพี่อีกสักหน
ว่าเราอยากไปเที่ยวกับพี่สักคน
ไปเที่ยวหนแห่งใดก้อได้เลย
แต่ก้อแคล้วคลาดกันอีกไม่รู้หลาย
เพราะเรื่องในชืวิตมีมากหนา
แต่ละคน ต่างจิตใจ ต่างงานนา
พี่ก้อหนามีงานที่ต้องทำ
เราก้อรอ รอวันที่หวนกลับ
จะได้ชวนไปพำนักที่สักหน
ให้พี่คลายความตึงเครียดอยู่ที่ตน
เที่ยวสักหนให้จิตใจได้เบิกบาน
นานแล้วนะ ที่เราคบกับพี่นี่
แต่ก้อไม่เคยพลีไปสักหน
ได้แต่คิดถึงพี่นี้อยู่ทั้งคน
เป็นไงคน entertain บ้างหรือยัง
อย่าเครียดมาก เด๋วแก่ อยากบอกพี่
แต่ก้อไม่มีท่าทีเวลาหนา
เพราะเด๋วพี่ต้องทำงานอีกแล้วนา
สงสารหนาพี่จังเลยอยู่ไม่จาง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น