รัก ม. ปลาย

เนื้อเรื่อง

วันนี้มีงานรับน้องใหม่ บลูรีบเดินเข้ามาในโรงเรียน แล้วมองหาเพื่อนซี้
\" บลู ๆ ทางนี้ \" เกดเรียกบลูที่กำลังวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในโรงเรียน
\" ทำไมมาช้าจังเลย เรามารอตั้งนานแล้ว \"
\" รถติด ไปรีบไปกันดีกว่า เดี๋ยวโดนทำโทษอีกรุ่นพี่ยิ่งโหดๆกันอยู่ \" บลูตอบและพากันเดินไปยังที่นัดหมาย
....................
ตอนนี้รุ่นพี่กำลังเช็คชื่อน้องๆอยู่ พอบลูกับเกดเข้ามาก็โดนด่าทันควัน
\" นี่น้อง ! พี่นัดไว้กี่โมงหา เพิ่งจะมาเอาป่านนี้ เอ้า ๆ นั่นก้ออีกคน มาหลังแล้วยังจะมายิ้มอีก \" ขณะที่รุ่นพี่กำลังว่าบลูกับเกดอยู่นั้น นัทก็วิ่งเข้ามา เลยโดนไปอีกคน
\" ขอโทษครับที่ผมมาสาย \" นัทกล่าวขอโทษรุ่นพี่อย่างว่าง่าย แล้วหันมายิ้มกับบลู
\" ขอโทษแล้วมันจะได้อะไรขึ้นมา รู้จักตรงต่อเวลาซะบ้างสิ ตอนแรกก็คิดว่ามีแค่ 2 คนนี้ นี่มาอีกคน ฉันจะจัดการกับพวกเธอยังงัยดีเนี่ย... \"
รุ่นพี่ทำท่าจะพูดต่อแต่ก้อมีพี่อีกคนมาขัดจังหวะซะก่อน
\" เอาเหอะน่า เดี๋ยวค่อยไปทำโทษที่ทะเลก็ได้ รีบไปกันดีกว่า เดี๋ยวจะสายไปมากกว่านี้ \" รุ่นพี่อีกคนเข้ามาห้าม
\" เอ้า น้องๆ ขึ้นรถ พวกเราจะไปรับน้องกันที่ทะเลนะครับ \"
....................
ที่ทะเลตอนนี้พี่ๆกำลังปล่อยให้น้องๆนั่งรับประทานอาหารกันอยู่ บลูกับเกดนั่งด้วยกัน นัทเดินเข้ามาขอนั่งด้วยคน แต่บลูหมั่นไส้นายคนนี้เนื่องจากไม่ค่อยชอบขี้หน้าตั้งแต่แรกแล้ว ก้อเลยตอบไปว่า
\" ฉันไม่ใช่เจ้าของทะเลนี่ อยากนั่งตรงนี้ก็นั่ง \" นัทยิ้ม และ กำลังจะนั่ง \" แต่ฉันไม่อยากนั่งกินข้าวกับนาย เชิญนั่งไปคนเดียวเถอะ ไปกันเถอะเกด \" บลูกับเกดลุกขึ้นไป ทำเอานัทงง พูดอะไรไม่ออก แถมยังอายคนอื่นอีกเพราะบลูเล่นพูดซะเสียงดังขนาดนั้น

หลังทานข้าวเสร็จแล้วรุ่นพี่เรียกน้องมารวมกันแล้วให้จับคู่หญิง-ชาย นัทรีบวิ่งมาจับคู่กับบลูแล้วยกมือบอกรุ่นพี่ว่า \" ผมได้คู่แล้วครับ ๆ \" เพื่อนๆโห่กันเป็นแถว บลูทั้งอาย ทั้งโกรธนัท ยิ่งทำให้บลูไม่ชอบขี้หน้านัทเข้าไปใหญ่
หลังจากทำกิจกรรมเสร็จแล้วพวกเราก็ขึ้นรถกลับโรงเรียน
....................
หลังจากวันนั้นนัทก็พยายามเข้ามาตีสนิทกับบลู จนเพื่อนๆพากันบอกกับบลูว่า \" บลู ฉันว่านายนัทอะไรนั่นน่ะ ชอบแกแหงเลยว่ะ \" พูดเสร็จเพื่อนๆในกลุ่มก็พากันหัวเราะ ทำให้บลูเกลียดนัทมากที่ทำให้เพื่อนๆเข้าใจผิด
เย็นวันนั้นบลูแยกกับเพื่อนๆกำลังจะกลับบ้าน นัทรีบวิ่งตามบลูมาแล้วถามบลูว่า \" บลูครับๆ จะไปไหนหรอ นัทไปส่งเอามั้ย \" นัทพูดเสร็จก็ส่งยิ้มให้บลู
\" ไม่ต้องยุ่งได้มั้ย ฉันจะไปไหนมันก้อเรื่องของฉัน จะยุ่งทำไม ไม่ต้องไปส่งด้วย มีมือมีteenเหมือนกัน เดินเองได้ \" บลูตอบจนนัทจ๋อยไปเลย แล้วบลูก้อรีบเดิน ส่วนนัทก้อไม่กล้าเดินตามไปอีก ต้องกลับทางเดิมทั้งๆที่ทางนั้นก้อคือทางไปบ้านเค้า
......................
วันต่อมานัทเข้าไปถามเกดว่าทำไมบลูถึงเกลียดเค้านัก เกดไม่อยากจะตอบแต่ก็ต้องบอกตามความจริงว่า \" บลูบอกว่าหน้าของนายน่ะกวนteen แล้วก้อนายชอบทำให้บลูอายคนตั้งแต่วันที่รับน้องแล้ว \" นัทได้ฟังดังนั้นก็พูดอะไรไม่ออก ได้แต่เดินคอตกกลับไป แล้วก้อไม่เข้าเรียนอีกเลยในวันนั้น
.....................
วันต่อมานัทรีบมาโรงเรียนเพื่อมาหาบลู บลูเห็นหน้านัทก็อยากจะเดินหนีเพราะเมื่อวานเกดเล่าว่าบอกกับนัทไปแล้วว่าทำไมบลูถึงเกลียดนัท
\" เดี๋ยวครับ บลู \" บลูหยุดเดินและหันมาหานัท \" มีอะไรอีกล่ะ \" บลูถาม
นัทเดินเข้ามาบอกบลูว่า \" ขอโทษนะครับที่หน้านัทกวนteenไปหน่อย และก็ขอโทษด้วยที่ตลอดเวลาทำให้บลูต้องอายคน ต่อไปนัทจะไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้ว \"
บลูได้ฟังก็พูดอะไรไม่ออก แต่บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกอย่างนั้น รู้สึกผิด ใจหายยังงัยไม่รู้ที่นัทพูดอย่างนั้น
....................
หลังจากวันนั้นนัทก็ไม่มายุ่งกับบลูอีกเลย คอยหลบหน้าหลบตา ส่วนบลูก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรสักอย่างไป แต่กว่าบลูจะคิดได้ว่าบลูรู้สึกยังงัยกับนัทมันก็สายไปแล้ว เพราะนัทต้องย้ายโรงเรียนตามคุณพ่อไปจังหวัดอื่น บลูได้แต่เก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจและคงจะรักนัทตลอดไปแม้ว่านัทจะไม่รับรู้ก้อตาม