<< ดินสอของเด็กน้อย >>

เนื้อเรื่อง

เด็กน้อยคนหนึ่งร้องโอ้ยเสียงอ่อน เมื่อมีดเหลาดีนสอเล่มละบาด ปาดเข้าเนื้อปลายนิ้ว เลือดผุดไหลหยดนิดหน่อย พร้อมเหือดแห้งในระยะเวลาอันใกล้ เด็กคนนั้นยกนิ้วอมในปาก ออกแรงดูดเลือดเข้าคอ ผ่านปลายลิ้น พอรับรู้รสชาติเลือดของตน รสของความเจ็บปวดนั้นคาวและเค็ม
เศษไม้จากดินสอ กองซ้อนกันพูน บนเศษกระดาษยับย่น ปลายแท่งคาร์บอนโผล่พ้นปลอกไม้ที่ห่อหุ้ม ทู่เหลี่ยมรอฝานจนแหลม สมุดการบ้านคัดลายมือตามรอยจุดของตัวอักษร ก ไก่ เต็มหน้ากระดาษแผ่รอเด็กน้อยไปเขียนจนเสร็จ อีกสามหน้าถัดจากนั้น มี ข ไข่ ฃ ขวด และ ค ควาย ชะเง้อรอท่า เจ้าเด็กน้อยคนนั้น
น้ำตาไม่ซึม รสน้ำลายเริ่มกลบกลิ่นคาวเลือดจนหมด ค่อยยกมีดเหลาดินสอต่อไปให้จบ แผ่นเนื้อไม้ชิ้นน้อยค่อยปลิวลงกองซ้อนจนพูน เนื้อดินสอคอตีบลีบลงจากโคนปลายไล่สู่โคน จนรูปร่างดูคล้ายโคนไอศกรีมคว่ำหัว ด้วยความจนยากของครอบครัวทำให้บิดามารดาของเด็กจนปัญญาสละเงินสำหรับเลี้ยงปากท้องซื้อเครื่องเหลาดินสอ หรือ กบเหลาดินสอให้เด็กน้อยสักอัน
เย็นวันนั้นเด็กน้อยทำการบ้านเสร็จสิ้นด้วยดี ไม่มีปัญหาแต่อย่างไร นอกจากรอยแผลบนนิ้วโป้ง หนังสือแบบเรียนคัดลายมือปิด สอดเข้ากระเป๋าหนังสีดำคร่ำเก่า รูปซิบปิดสนิท เด็กน้อยจึงหอบเศษไม้และขี้ดินสอในห่อกระดาษหย่อนลงถังขยะ ก่อนวิ่งออกจากบ้านไปสนามเด็กเล่น
เด็กน้อยพึงเข้าใจฐานะอันควรเป็นไปของครอบครัว จึงมิเคยได้ยินเสียปริปากขออุปกรณ์ผ่อนแรงราคาสูงสักครั้ง เด็กน้อยได้แต่ก้มหน้าก้มตาตั้งใจสร้างปลายแหลมคมของดินสอต่อไปเรื่อย ดินสอเพียงแท่งเดียวในกล่องดินสอเก่าเก็บที่พกไปโรงเรียนทุกวัน ไม่เคยสายหรือขาดโดยปราศจากเหตุผลอันควร เด็กน้อยเข้าแถวเคารพธงชาติตรงตามเวลากำหนด สวดมนต์ไหว้พระหน้าเสาธงด้วยเสียงดังฟังชัด ทำความเคารพคุณครูทุกครั้งเมื่อเข้าห้องเรียน รวมทั้งส่งการบ้านตรงเวลากำหนด
วิชาที่เด็กน้อยได้คะแนนดีเยี่ยมคือวิชาคัดลายมือ
สมุดทุกหน้าและหนังสือแบบเรียนคัดลายมือทุกเล่ม ประทับวงแดงล้อมตัวเลขสองตัวด้านบนเขียนเลขสิบ ใต้เส้นแบ่งคั่นก็เขียนเลขสิบ เมื่อพ่อและแม่เปิดสมุดลูกคราใดล้วนปิติยินดี
เด็กน้อยเปิดสมุดชมในห้องเรียนทุกครั้งด้วยสีหน้าเฉยเมย สมุดทุกเล่มมีวงคะแนนแทบไม่แตกต่างกัน ตัวเลขข้างล่างล้วนเทียมเท่ากันทุกคน ต่างเพียงเลขตัวบน ผลต่างของแต่ละคนเพียงเล็กน้อย แปด เก้า และสิบ …..แปด ….เก้า …และสิบ

วันนี้ครูให้ทำการบ้านในห้องเรียน เด็กน้อยบรรจงเหลาดินสอเหมือนเดิม จนแหลมคมใช้เขียนบรรจงสวยเช่นเคย เด็กน้อยเพิ่งเขียนเสร็จเพียงหน้าเดียว ส่วนเพื่อนร่วมห้องนั่งข้างโต๊ะเขียนล่วงไปแล้วสามหน้า บนแบบเรียนหัดคัดลายมือตามเส้นรอยประเหมือนกัน ดินสอเหลาแหลมเริ่มทู่ และหักอีกเป็นรอบที่สาม กระบวนการเหลาดินสอจึงดำเนินอีกรอบ ดินสอของเพื่อนร่วมห้องเริ่มทู่เช่นกัน เด็กคนนั้นล้วงเครื่องเหลาดินสอออกจากกระเป๋า เสียบดินสอไม้เข้ารูเหลาเพียงครู่ ค่อยลงมือเขียนต่อ ถัดไปอีกสองสามโต๊ะเด็กอีกคนเปลี่ยนไส้ดินสอกด ด้านหน้าเด็กน้อยเด็กอีกคนบรรจงเหลาดินสอด้วยกบพลาสติก

เสียงระฆังเคาะกังวาลแว่วว่าการเรียนการสอนชั่วโมงนี้สิ้นสุดลง คุณครูก้าวเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าสลึมสลือ อ้าปากหาวคำใหญ่ ค่อยขอรวบรวมงานนักเรียนไปตรวจ ทุกเล่ม
เด็กน้อยจำเป็นต้องปิดแบบเรียนลง ยื่นวางลงบนกองหนังสือบนโต๊ะครู แล้วเดินคอตกกลับมาที่โต๊ะ พลางดูดนิ้วชี้ข้างซ้าย สลับกับนิ้วโป้งข้างขวา รสชาติคาวและเค็มไม่แตกต่างจากทุกวัน เพียงวันนี้ รสชาติเค็มจากหยดน้ำตกไหลลู่รอยโค้งแก้มลงมาให้ลิ้มรส
….
บนโต๊ะ มีเศษไม้เพียบ มีขี้ดินสอโข มีเศษปลายดินสอแหลมหักทิ้งเจ็ดแปดชิ้น มีดินสอไม้แท่งสั้นวางสงบนิ่งในกล่อง หากเหลาอีกครั้งสองครั้งคงใช้งานไม่ได้อีก
โต๊ะตัวอื่นอีกยี่สิบสามตัวสะอาด
เด็กน้อยไม่อยากเปิดดูคะแนนเมื่ออาจารย์ตรวจงานเรียบร้อย

ลมพัดวูบผ่านหน้าต่างเข้ามา พัดเศษชีวิตของดินสอลอยว่อน บางส่วนปลิวเข้าตาเด็กน้อย น้ำตาไหลมากกว่าเก่า เด็กน้อยคันเคืองขยี้จนตาแดง แดงคล้ายรอยปากกาให้คะแนนของคุณครู

จบ