รักนี้ไม่สมหวัง

เนื้อเรื่อง

ณ  โรงเรียน ในชนบท (ก้อคือ บ้านนอกนั่นเเหละ)   โมโม ริน   กำลังวิ่ง มาทางประตูร.ร อย่าพึ่งปิดประตูค่ะ   กรรมการนักเรียน
ยัย  หมูตอน   วิ่งช้าจริงๆ เลยน่ะ   ค่ะขอโทษค่ะ  โมโม ตอบ   ในห้องเรียน  ว๊ากนั่นยัย หมตอน นี่นา  สวยๆก้อไม่สวย เเต่ดันไปสารภาพรักกับ ฮิโรกิ ของชั้น  ไม่เจียมตัวเล้ย   ซากุระคน สวยของห้องตอบ  ก้อเเหม คนมันอ้วน ใครจะสนคนอ้วนล่ะ โยโกะ ตอบ เเล้วทั้ง2 ก้อหัวเราะ
   เฮ้อ ทำไมเราไม่เกิดมา สวยน่ะ ดูสิ สารภาพรักกับใคร ทุกคนก้อหนีหมด  โมโมริน นั่งหน้าเศ้รา    กรี๊ดๆๆๆฮิโรกิ  ซากุระ จึงรีบวิ่งไปควงเเขนมาเย้ย โมทโมริน    ฮิโร กิ บอกกับซา ว่า เอ้ย เราไม่ใช่เเพนกันน่ะ  ก้อเเหม  ฮิโรกิล่ะ ก้อ อายคนอื่นน่ะ อย่าพูดจาตัดรอนกันสิ
โมโม โมโห มาก จึงลุกขึ้นเเละควงเเขนฮิโรกิอีกข้าง    ฮฺโรกิชั้นก้อชอบเธอน่ะ ชอบมากด้วย  ฉันรักเธอน่ะ โมโม พูดกับพร้อมนํ้าตา เเล้วก้อวิ่งออกจากห้องไป    เด๋วโมโม  ฮิโรกิ จะวิ่งตามออก เเต่ไม่ทัน เเละยังมีซากุระ จับเเขนเเน่นๆใว้อีก            วันรุ่งขึ้น   โมโมริน มาร.ร อีกครั้ง เเละมาบอกเพื่อนๆ ว่า   ฉันจะย้ายร.ร น่ะ   ซากุระ ได้ฟังจึงบอกว่า ก้อย้ายไปเลยสิจ๊ะ   555  เเล้วก้อหัวเราะพร้อมกับเพื่อนๆ  อีกหลายคน      ฮิโรกิ ได้ฟัง ดังนั้น จึงเดินออกจากห้องเเละพูดว่า ฉัน ก้อย้ายไปหมือนกัน   พ่อไปทำงานที่อื่นเเล้ว  ฮิโรกิ ก้อเดินออกไป
ทั้งห้องจึงเงียบกริบ  เเล้ววันต่อมา  เอ้อ ไม่มี ฮื\"รกิ กับยัยหมูตอนเเล้วเหงาจังเลยอ่ะ  ย้ายไปต่างที่ซะด้วยสิ  ซากุระ ยิ้มเจื่อนๆ
ก้อดีน่ะ ซา  จะได้ไม่ต้องพบยัยหมูตอน   (ชวงนี้โมโมริน อยุ่ม.3 ค่ะ  ดมโมริน ในลักษณะของฉัน ก้อคือ อ้วนเเตาน่ารักน่ะค่ะ  ความจริง ก้อเป็นเรื่องจริง นิดหน่อยค่ะ เกิดขึ้นกับเพื่อนฉันค่ะ  เธอย้ายร.รไปเเล้ว เเต่ไม่ได้อ้วนน่ะ)       1 ปีผ่านไป  วันปฐมนิเทศ ม.4   โมโมริน  ได้กลายเป็นสวาวสวยไปซะเเเล้ว เนื่องจากช่วงปิดเทอม ม. 3  เธอไปออกกำลังกายอย่างหนัก จนสวยพริ้ง     ว้าว เด็กคนนั้นสวยจัง เหล่า น.ร. ชายเเละหญิง  หันมามองโมโมริน เเทบตาเดียว( อะแฮ้ม  ที่ร.ร ที่โมดม ย้ายมา ตอนนี้อยู่ในเมือง ของญี่ปุ่นเเล้วน่ะค่ะ  ไมใช่ขนบทเเล้ว)
กรี๊ดๆๆ มีเเต่คนมอง 555 ไม่เสียเเรง ที่ตอนปิดเทอม เราออกกำลังกายเเทบตายเเหนะ  โมโม ยิ้มอยู่ในใจ   เชื่อ มั่นไว้ คิดว่า เเต่ไหนเเต่ไร เราก้อสวยสิ   โอ็ย เจ็บจังเลยอ่ะ โมโมรินหกล้ม เเต่คนอื่นก้อยังขำ เเละพูดอกมาว่า   สวยเเต่ซุ่มซ่าม   ก้อมีเสียงอันอ่อนโยน พูดออกมาว่า
(จินตนาการน่ะค่ะ ว่าเสียงอ่อนโยน ฮิฮิ)   เด็กหนุ่มผมทอง ตาสีฟ้า กล่าว ว่า เป็นไรมากไหม   หืม  ว้าว หล่อ น่ารักจังเลย  โมโมยิ้ม  เเล้วก้อสลบไป   ที่ห้องพยาบาล   ตื่นเเล้วหรอคร้าบ   เด็กหนุ่มนั้นตอบ  หา เสียงนี้อีกเเล้ว ไม่นึกไม่ฝันเลย ว่าจะมีผู้ชายหล่อๆมาช่วยเรา
อะ อ๋อ มะ ไม่เป็นไรเเล้วล่ะค่ะ    หรอ งั้นขอตัวน่ะ ไปล่ะ เด็กคนนั้นตอบ เด๋วค่ะ ไม่ทราบว่าชื่อไรค่ะ โมโม ถาม  ผมหรอ  ผมชื่อ  มาโกะ น่ะ
เเล้วจึงเดินจากไป   ว้าว  ชื่อ ก้อเพราะ คล้ายชื่ผู้หญิงเลย    วันต่อมา  โมโมริน  เดินมา เเล้วก้อเจอ มาโกะ  มาโกะ กำลังคุยกับ สาวๆสวยๆอยู่     มาโกะจังจ๊ะ วันนี้จะมีหนุ่มหล่อๆ ด้วยน่ะ สนปะ  ต๊ายตาย สนสิหล่อน  พวกเค้าคุยกันอย่างหนุกหนาน    ป่ะ ปะ นั่น เป็น กะเทย หรอ เนี๊ย โอย จะบ้าตาย      เเล้วโมโมริน กลับบ้านไป ก้อไม่สบายเลยค่ะ   เอาเเต่ร้องไห้   สวัสดีครับคุณป้า โตเป็นหนุ่มเเล้วหรอเนี๊ย เเหม ป้าจำไม่ได้  โมโม จ่ะ มาดูเร้ว เพื่อนเก่าาลูกจ่ะ     บนห้อง หาเพื่อนเก่าหรอ ต้องเป็นยัยซากุระ เเน่ๆเลย   เฮ้อ ลงไปดีกว่า    โมโม ริน จึงเดินลงจากห้อง   สวัสดี โมโม ริน จำกันไม่ได้เลย น่ะ  ฉันย้ายมาอยู้ข้างบ้านเธอน่ะ  อิโรกิ ตอบเเล้วก้อยิ้ม อย่างอ่อนโยน   คุณเเม่ค่ะ จะไปไหนหรอ โมโม ถามเเม่   อ๋อ เเม่จะไปตลาดจ่ะ   ทั้งสอง จึงคุยกัน ฮิโรกิ  ฉันอยากจะบอกเธอเมื่อตอนม.3 ว่า   ฉันชอบเธอน่ะ  เเล้วเธอล่ะ
อืม ฉันรู้ เเล้วฉันก้อชอบเธอด้วย ไม่ใช่ที่อ้วนเเต่เพราะเธอเป็นคนดีอ่ะน่ะ   ฮิโรกิ ตอบเเล้วยิ้ม   จริงหรอ งั้นเรามาเริ่มการเป็นคู่รักเลยน่ะ
เเล้วทั้ง2 จากนั้นมาก้อกลายเป็นคู่รักที่น่อิจฉา ของโรงเรียน   อีกด้านนึง  มาโกะ จ่ะ คนที่ฉัน นัดให้ เค้ามีเเฟนเเล้วน่ะ  หาไรน่ะ
ฉันจะต้องเเย่งมาให้ได้ ได้ข่าวว่าคนนั้น ชื่อ โมโมริน น่ะจ่ะ    (ว๊า โมโม เธอมีคู่เเข่งเเล้งน่ะจ่ะ เราเอาใจช่วยจ้า)         จบ