สับสน...

เนื้อเรื่อง

อะไรที่เขาเรียกว่าหลายใจ
       เรากลายเป็นคนแบบนั้นหรอเปล่า
       เพื่อนๆเคยรู้สึกไหม
      
       เมื่อวันหนึ่งฉันได้พบกับคนๆหนึ่งที่ฉันไม่คิดว่าฉันจะได้มาคุยกับเขาได้หรอนั่งทานอาหารกับเขาได้เลย
หากแต่ถ้า เมื่อก่อนฉันมีความกล้ามากกว่านี้เขาคงรู้ว่าฉันคิดยังไง ถึงขณะนี้ก็ตามฉันพยายามที่จะปกปิด
ความรู้สึกตัวเองพยายามไม่ไปพบเขา เพราะกลัวกับสภาพต่างๆที่เขาจะรับไม่ได้ แล้วความสัมผัสแบบฉัน
เพื่อนจะหายไป เราอาจจะไม่ได้คุยกันอีก เมื่อเราได้พบกัน เขาไม่รุ้หรอกว่าเคยมีคนๆหนึ่งที่เคยเฝ้ามองเขา
ความสัมพันครั้งก่อนเราเหมือนกับคน ที่แค่เดินสวนกันไปมา  จนระยะเวลาผ่านไป 8 ปี วันหนึ่งเมื่อเราได้กลับมาพบกัน
โดยบังเอิญ เมื่อก่อนฉันอาจจะได้แค่มองเขาเท่านั้น แต่ตอนนี้ถึงเราจะได้มาคุยกันแล้วก้ตาม แต่ฉันก้ยังไม่กล้า
ที่จะให้เขารู้ว่าฉันเป็นยังไง เมื่อเขาได้รู้อะไรๆมันอาจจะไม่ดีก็ได้ แต่แล้วความรู้สึกของฉันที่คิดว่า เขาคงรู้แน่
ฉันก็ไม่โทรหาเขาอีกเลย เป็นเพราะอะไรฉันไม่สามารถตอบได้ มีเพียงสิ่งเดียวที่ฉันจะทิ้งไว้เป็นปริศนา
คือจดหมายที่ไม่ระบุนาม แต่ตอนนี้ฉันก็มีคนที่ฉันคบหาดูๆ กันไปเรื่อยๆอยุ่แล้ว แต่ทำไม
ก่อนนอนทุกคืนฉันถึงได้ นอนไม่หลับ เหมือนมีอะไรขาดหายไป จากที่เมื่อก่อนเราได้คุยกัน ได้แลกเปลี่ยนความคิดกัน
แต่ตอนนี้ไม่มีเสียงๆนั้นอีกแล้ว ตอนนี่ฉันกำลังคิดอะไร อยู่ พยายามบอกกับตัวเอง เสมอว่าเขาคือ คนในอดีต
มันผ่านมาแล้ว ที่เขาคุยกับเราอาจเป็นเพราะว่าเขามีปัญหากับคกรักของเขา หรอไม่ก็คุยสนุกเท่านั้น สิ่งที่เราต้องนึกถึงตอนนี้
คือคนที่เรากำลังค้าหาเขาอยุ่สิ ฉันควรจะทำยังไงดี
      ฉันตกหลุมรักเขาคนนั้นหรอ
      สิ่งเดียวที่ฉันจะทำใจได้คืองาน และครอบครัว ของฉัน มันเปรียบเสมือนยา ที่รักษาให้ฉันหายจากความคิดเหล่านี้ได้ฉัน


แล้วเพื่อนๆล่ะ เคยสับสนบ้างไหม