แอนดันเต้

เนื้อเรื่อง

จิกะ สาวน้อยอายุ 16 ที่ชอบดนตรีเป็นชีวิต จึงเข้าชมรมเคร่องเป่า  มีพี่ชายคนหนึ่งชื่อ ซายะ ซายะ นั้นเป็นนักดนตรี
จิกะนั้นแอบชอบซายะ เพราะซายะนั้น ไม่ได้เป็นพี่ชายแท้ๆของจิกะ แล้วจนถึงวันหนึ่ง ก็มีผู้หญิงชื่อ “ เมย์ ” มาอยู่ด้วย โดยที่ ซายะนั้น ไม่รู้ว่าเมย์เป็นน้องสาวแท้ๆของตน! และเมย์นั้นก็ไม่รู้เช่นกัน ว่าซายะนั้นพี่ชายแท้ๆของตน! เมย์นั้นมีเสียงที่ไพเราะมาก จนซายะนั้น ต้องให้เมย์มาเป็นนักร้องในสังกัดของเขา ซายะเรียกเมย์เข้าไปในห้องอัดเสียงส่วนตัวของซายะบ่อยๆ จนจิกะเริ่มสงสัย ส่วนซายะกับเมย์นั้น ก็เริ่มสนิทสนมกับซายะขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเกิดเป็นความรัก และเลยเถิดจนถึงกระทั่งมี...กัน พอจิกะรู้เรื่องเข้าก็โทรไปบอกพ่อทันที พอพ่อรู้ก็เลยรีบมาหาซายะทันที “ ซายะ พ่อมีเรื่องจะบอก ” เมย์กับจิกะได้ยินดังนั้นก็ไปแอบฟัง “ ซายะลูกรู้ไหม ว่าเมย์... ” “เมย์ทำไมครับพ่อ” “ เมย์ เออ..เมย์เป็นน้องสาวที่แท้จริงของลูก ” “...” “ ฮือ ๆ ๆ ๆ ” เมย์เริ่มร้องไห้ จิกะก็ปลอบใจเมย์ จนเมย์หยุดร้อง แล้วซายะ ก็ต้องเดินทางไปต่างประเทศเพื่อไปแสดงดนตรี ซายะเดินทางไปที่โบสถ์แห่งหนึ่ง เพื่อไปสารภาพบาปกับหลวงพ่อเรื่องของเมย์  พอสารภาพจบหลวงพ่อก็หล้มหงายหลัง ตึง แล้วหลวงพ่อก็ให้คำแนะนำว่า “ ถ้าลูกไม่สามารถเปลี่ยนฉันชู้สาวเป็นเพื่อนได้ ลูกก็เปลี่ยนเป็นความรักมาเป็นแบบครอบครัวได้นี่ลูก ” พอซายะกลับมาถึง เมย์ก็มาบอกว่า “ ฉันจะกลับไปออสเตเรียแล้วนะ ” “ แล้วเธอจะไปอยู่ที่ไหนละเมย์ ” “ อ๋อ ก็บาทหลวงที่-ออสเตเรียนะ เขาเอ็นดูฉันมาก พอฉันโทรไปหาเขา ขอเขาให้ฉันพักอยู่ด้วย เขาก็ตกลงทันที ”
                    หลายวันผ่านไป
แม่ของจิกะ ก็มาขอเลิกกับพ่อของซายะจิกะนั้นไม่อยากจากซายะไป จิกะนั้นกอดซายะแล้วร้องไห้ ซายะกอดจิกะแล้วร้องไห้เช่นกัน พ่อและแม่นั้นเมือเห็นภาพนั้นก็ร้องไห้ทั้ง 2 คน
จังหวะของเมโลดี้ เสียงเพลงที่แสนเศร้า จังหวะของแอนดันเต้ ยังคงดำเนินต่อไปอย่างช้าๆ
The  End