_๛๛_ภาค 2 - _๛๛_ภาค 2 นิยาย _๛<<&#8226;##***เรื่องราวเกี่ยวกับ~ความรัก***##&#8226;>>๛_ภาค 2 : Dek-D.com - Writer

_๛<<•##***เรื่องราวเกี่ยวกับ~ความรัก***##•>>๛_ภาค 2

มาติดตามกันต่อในภาค 2 ครับ^^

ผู้เข้าชมรวม

544

ผู้เข้าชมเดือนนี้

0

ผู้เข้าชมรวม


544

ความคิดเห็น


14

คนติดตาม


0
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  12 เม.ย. 48 / 01:47 น.


ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
นิยายแฟร์ 2023
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

    ความรัก>>ไม่แน่นอน ไม่เข้าใครออกใคร ไม่ยาก ไม่ง่าย และผมก็ไม่เคยเห็นมัน...+
    +
    +
    +
    เธอเป็นใคร? มาจากไหน? มีตัวตนหรือเปล่า? เป็นคำถามที่เกิดในใจผมตลอดเวลา,, อ๊ะๆ งงล่ะสิว่าผมกำลังพูดถึงอะไรอยู่ เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง>>
    +
    +
    +
    ความเดิมภาคที่แล้ว http://www.dek-d.com/entertain/view.php?id=58417 คลิกตามลิงค์นี้เลยคับ ^^
    +
    +
    ต่อจากภาค 1 ~
    +
    >>>>>เสียงเจ๊าะแจ๊ะมากมาย เสียงผู้คนพูดคุยกันเสียงรถยนต์ เสียงคนเดินและอีกหลายๆเสียงกำลังดังขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากเด็กนักเรียนเริ่มทยอยกันกลับบ้านแล้ว~
    +
    ใช่ นี้คือเวลาเลิกเรียนแล้วแหละ และชีวิตของเด็ก ม.ปลายอย่างผม ก็ยังไม่กลับบ้านหรอกคับ,, 55+ ผมยังคงคิดถึงเรื่องปุ๊กตลอดเวลา ขณะที่ผมกำลังนั่งรอเพื่อนของผมมาเจอกันที่นั่งประจำ
    +
    ขณะนั้นเอง ทรายก็เดินมากับเพื่อนเดินผ่านมาทางผมนั่งพอดีเลย ผมก็มองทรายแล้วยิ้มแบบทักทาย ทรายก็พูดแซวขึ้นมาว่า “มองทำมะ,, หน้าเราเหมือนปุ๊กไง” กำเวร มองก็ไม่ได้!! เหอะๆ ทรายก็ยิ้มแล้วเดินผ่านไป เฮ้อ,,~
    +
    เมื่อไหร่จะได้เจอปุ๊กสักทีนะ ผมบ่นกับตัวเองทุกครั้งที่อยู่คนเดียว จริงแล้วผมก็อยากไปหาปุ๊กอยู่เหมือนกันนะครับ แต่ว่า,,ถ้ามันง่ายขนาดนั้นก็ดีสิ เพราะว่าหลังจากที่แม่ปุ๊กรู้ว่าลูกสาวแอบคบใครอยู่ด้วยความหวงลูกสาวของแม่ปุ๊กนั้น
    +
    ถึงขนาดต้องไปรับ-ไปส่งลูกสาวทุกวันเลยทีเดียว เฮ้อ~ เหนื่อยใจครับ เย็นวันนั้นหลังจากเล่นฟุตบอลจนเหนื่อยล้า~ ผมกลับบ้านไปอาบน้ำ และกำลังเตรียมตัวที่จะเข้านอน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา,,
    +
    +
    เสียงนี้มันเปลี่ยนชีวิตผมครับ เปลี่ยนยังไง ไปดูกัน>>
    +
    กริ๊งๆ กริ๊งๆ
    +
    +
    ผม  : ฮาโหล
    เธอ : ขอสายกอล์ฟค่ะ
    ผม  : ปุ๊กเหรอ? กอล์ฟพูดอยู่
    เธอ : ไม่ใช่ นี้ทราย
    ผม  : (( คิดว่าปุ๊กคงแกล้ง)) ใช่ดิ ก็กอล์ฟจำเสียงได้
    เธอ : ไม่ใช่!! กอล์ฟนี้ยังไงนะ
    +
    +
    +
    เถียงกันอยู่นานครับ ผมถึงยอมเชื่อว่าเป็นทราย เหอะๆ ก็เสียงมันคล้ายกันนี้นา เป็นคนอื่นก็ต้องคิดแบบผม จริงมะ?? ผมถามทรายว่าโทรฯมาที่ธุระอะไรเหรอ
    +
    ทรายก็บอกว่า คืนนี้ปุ๊กไม่ได้เอาซิมมือถือไปนะ ผมก็..
    +
    “อืมม,, คืนนี้ไม่ได้จะโทรฯหาอยู่แล้วอะ” ผมตอบ
    +
    เท่านั้นแหลคับทรายก็บ่นใหญ่เลย หาว่าผมไม่ใส่ใจมั่ง มีคนอื่นมั่ง สารพัดจะบ่น - -a ผมเลยพูดไปว่า แล้วทำไมต้องเดือดร้อนแทนด้วยนิหา??
    +
    ทรายก็เงียบไปพักนึง แล้วบอกว่า ก็ปุ๊กเป็นเพื่อนทรายนิ ถ้ารู้ว่ากอล์ฟเป็นอย่างนี้ไม่ติดต่อให้หรอก ?
    +
    เป็นงั้นไป? ผมก็ตอบกลับไปว่า แต่เสียงทรายกับปุ๊กเหมือนกันมากเลยนะ ทรายก็หยุดไปพักนึงแล้วพูดว่า กอล์ฟคิดไรอะ ผมก็บอกว่า คิดไรล่ะ ยังไม่ได้คิดไรเลย ร้อนตัวเหรอ?
    +
    เหอะๆ พอผมพูดจบทรายก็มีอาการ แบบว่า รน พูดจาตะกุกตะกัก ผมเลยถามว่า ทรายเป็นไร
    +
    ~ปะ เปล่า~ ทรายตอบ ผมพูดย้ำไปอีกว่า เสียงทรายเหมือนปุ๊กจริงๆนะ ในเวลานั้น อารมณ์ของผมคือเริ่มที่อยากจะเอาชนะ อยากรู้ให้ได้ ว่าจริงหรือหลอก และทรายในตอนนี้ก็กำลังถูกบีบคั่นอยากหนักจากผม จนทรายต้องรีบขอตัววางสายจากผมไป
    +
    เอาล่ะเว้ย!!เป็นไงเป็นกัน ผมคิดในใจว่ายังไงต้องรู้ให้ได้ว่าความจริงเป็นยังไง คืนนั้นเองผมได้เริ่มคิดว่าจะทำอย่างไรดีจึงจะได้รู้ความจริง เลยเก็บไว้ มาปรึกษาเพื่อนในวันรุ่งขึ้น
    +
    +
    >>ที่เก่า เวลาเดิม<<ผมนั่งรอเพื่อนอยู่ที่เดิมในเวลาเลิกเรียน
    +
    และอีกครั้ง ที่ทรายเดินผ่านมากับเพื่อนของเขา แต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ทักทราย เพราะผมแกล้งหลับไป และแอบมองทรายจนทรายเดินลับตาไปแล้ว สังเกตได้ชัดว่าทรายพยายามหลีกเลี่ยงผม ทุกครั้งทรายจะเดินเข้ามาทัก แต่ครั้งนี้ ไม่ เมื่อทรายพ้นตาไปแล้ว ผมก็ลุกขึ้นนั่งตามปกติ เพื่อนผมคนนึงก็เดินมามันชื่อ \"โบ๊ท\" อยู่ในกลุ่มพวกเพื่อนๆของผมเองฮะ มันมานั่งใกล้ๆผม ขณะที่ผมกำลังเหมอลอยคิดถึงเรื่องปุ๊กอยู่จนลืมสังเกตว่ามันมานั่งใกล้ๆ
    +
    “เฮ้ย!!” มันเรียกผมพร้อมตบกระบาลผมไปหนึ่งที - -\"
    +
    เมิงเป็นไรวะ มันถามผมตามภาษาเพื่อนพ้อง ผมสะดุ้ง “เอ๊า?? เมิงมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” ผมถาม
    +
    แล้วพูดต่อไปว่า “เออ,, เมิงมาก็ดีและ กุขอปรึกษาเรื่องอะไรหน่อย”
    +
    มันมองหน้าผมอย่าง งงๆ แล้วผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟัง (( ถ้าใครไม่รู้ว่าเรื่องทั้งหมดเป็นยังไงอ่านภาค 1 ได้ตามลิงค์นี้เลยครับ http://www.dek-d.com/entertain/view.php?id=58417 ))
    +
    หลังจากที่ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟังแล้ว มันก็ให้คำแนะนำบอกว่า ถ้าอยากรู้ล่ะก็
    +
    ****ไม่บอก****
    +
    +
    เหอะๆขำๆนะคับ ล้อเล่นฮะ##~มันบอกว่า ถ้าอยากรู้ ลองให้เพื่อนผู้หญิง 2 คน โทรฯหาทรายและปุ๊ก ในเวลาใกล้ๆกันดูดิโดยโทรฯไปที่เบอร์ของทราย
    +
    พอผมได้ยินเช่นนั้น ผมก็รีบดำเนินการทันที โดยที่ผมหาเพื่อนผู้หญิงมาคนนึง แร้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังจนชักชวนให้ร่วมมือด้วย ส่วนผู้หญิงอีกคนนึง เป็นหน้าที่ของไอ่โบ๊ทมันคับ
    +
    เมื่อผมได้นกต่อมา 2 คนแล้ว แผนทั้งหมดก็เริ่มขึ้นฮะ
    +
    จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เพื่อเตรียมการ…
    +
    เช้าซะแล้ว~ผมตื่นนอนมาพบอีกวันที่ต้องไปเรียนหนังสืออีกวันที่ผมต้องลุกจากที่นอนด้วยความรู้สึกที่ว่า ตกลงใครเป็นใครกันแน่
    +
    แล้ววันนี้ผมต้องรู้ความจริงให้ได้ ซึ้งในใจผมลึกๆตอนนี้ ก็ยังภาวนาอยากให้ปุ๊กมีตัวตนจริงๆ เพราะไม่เช่นนั้น
    +
    ผมคงรับไม่ได้แน่ๆ
    +
    ลุ้นๆ~ เช้านี้ผมเข้าโรงเรียนสายครับ เพราะต้องไม่ให้ทรายเห็นว่าผมมาโรงเรียน เพราะว่าเวลาเข้าแถว ห้องผมกับห้องทรายจะติดกัน ทำให้เห็นว่ามีใครมาบ้าง ผมจึงเข้าสายฮะ จากนั้นผมจะต้องหลบทรายทั้งวันเพื่อไม่ให้ทรายรู้ว่าผมมาโรงเรียน เพื่อเวลานกต่อ 2 คนโทรฯไปทรายจะได้ไม่สงสัยว่า ผมให้โทรฯไป อย่างน้อยก็ในระดับนึงล่ะฮะ
    +
    ผมก็ได้เตี้ยมกับเพื่อนไว้ว่า ถ้าทรายมาถามว่าผมมาโรงเรียนหรือเปล่า ให้บอกว่าไม่มาฮะ ทรายจะได้ไม่สงสัย  เอาล่ะในเมื่อทางสะดวก เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนผมและเพื่อนๆก็รอเวลาที่ทรายจะกลับบ้าน เพื่อที่จะโทรฯเข้ามือถือทรายแล้วอ้าง หาเรื่องคุย เตรียมว่าใครขอสายใคร แต่ว่านกต่อของผมไม่มีใครรู้จักปุ๊กเลยสักคนงะ
    +
    +
    เลยเอาแบบนี้ครับ
    +
    +
    +
    ผู้หญิงคนที่ 1 รู้จักทรายอยู่แล้ว ให้ขอสายทราย แล้วชวนคุยเพื่อไม่ให้เป็นพิรุธ แต่ถ้าบอกว่าเป็นปุ๊กให้วางสายไปเลย ก็คือรู้แล้วว่าเป็นคนเดียวกัน
    +
    +
    ผู้หญิงคนที่ 2 รู้จักทราย ไม่รู้จักปุ๊ก ให้ขอสายปุ๊ก
    2.1 ถ้าขอสายปุ๊กแล้วบอกว่าเป็นทราย ให้บอกว่าไม่เป็นไร จะคุยกับปุ๊ก แล้ววาง
    2.2 ถ้าขอสายปุ๊กแล้วบอกว่าเป็นปุ๊ก     ให้บอกว่า ขอโทษ โทรฯผิด แล้ววาง
    +
    +
    +
    ซึ่งคนที่ 1 นั้นผมหามาเองคับ ส่วนคนที่ 2 โบ๊ทมันหามาคับ เมื่อตกลงกันได้แล้ว ก็เตรียมคับ
    +
    พอเวลาได้ 5 โมงกว่าๆ ทรายก็กลับบ้านฮะ จากนั้นก็เริ่มตามแผน
    +
    เมื่อเพื่อนคนที่ 1 โทรฯไป  ตอนแรกยังไม่มีคนรับครับ จนรอบที่ 2 ก็ยังไม่รับ ผมคิดว่าวันนี้คงไม่ใช่วันของเรา ผมหันหลังกลับแล้วฮะ
    +
    แต่แล้วเพื่อนผมก็เรียก เฮ้ย!! กอล์ฟ รับแล้วเว้ยๆ ผมรีบวิ่งเข้าไปใกล้ๆโทรศัพท์ซึ่งเป็นตู้สาธารณะเลยฮะ แล้วเอี้ยวหูไปฟังใกล้ๆ
    +
    ได้ความดังนี้ครับ
    +
    +
    +
    ทราย : ฮาโหล
    เพื่อน1 : ฮาโหล ทรายเหรอ
    ทราย : อืมๆ
    เพื่อน1 : วันจันทร์อย่าลืมเอางานมาให้นะ
    ทราย : อืมๆ
    เพื่อน1 : อืมๆ แค่นี้นะ
    +
    +
    +
    แค่นี้เองครับ จบการสนทนา 55+ สั้นจริงๆเลย แต่ก็โล่งใจไปหนึ่งครับ
    +
    ผมก็รอต่อไปอีกประมาณ10 นาที แล้วให้เพื่อนคนที่ 2 โทรฯไป คราวนี้นานครับ กว่าจะรับ 3-4 ครั้งเห็นจะได้ ผมก็ฟังอยู่พร้อมกับเพื่อนๆที่เหลือครับ คอยลุ้นๆ….
    +
    +
    +
    และแล้ว ~เค้าก็รับโทรศัพท์คับ
    +
    +
    +
    ทราย : ฮาโหล
    เพื่อน2 : ฮาโหล ปุ๊กเหรอ
    ทราย : ไม่ใช่ค่ะ แล้วนี้ใครอะ
    เพื่อน2 : ไม่ใช่ปุ๊กแล้วใครเนี่ย?
    ทราย : ทรายค่ะ แล้วนี้ใครอะ
    เพื่อน2 : เหรอๆ อืม,, ไม่เป็นไร แค่นี้นะ
    ทราย : งง~??
    +
    +
    +
    !!เย้ๆๆ!! ผมตะโกนร้องแหกปากไปทั่วทั้งบริเวณเลยอะ เหอะๆ ก็คนมันดีใจนี้นา อิอิ ^^
    +
    ปุ๊กมีตัวตนเว้ย!!~ผมแหกปากร้อง ผมดีใจมากเลยอะ เหอะๆ จนไม่รู้จะอธิบายว่ายังไงดี เอาเป็นว่าดีใจและกันเนอะ ^o^ เพื่อนๆต่างยินดีกับผมด้วยแหละ เหมือนได้รับปริญญาบัตรเลย 55+ เวอร์ๆ 55+
    +
    ถึงตอนนี้ มันก็เย็นมากแล้ว ผมจึงร่ำลาเพื่อนๆ กลับบ้านเตรียมตัวสอบฮะ อีกอาทิตย์เดียวก็สอบแล้วอะ ขอบใจเพื่อนๆกันยกใหญ่ เหอะๆ กลับมาถึงบ้านผมเดิมยิ้มแฉ่งเข้าบ้านเลย อิอิ ที่บ้านก็ งงกันว่าไปทำอะไรมามีความสุข เหอะๆ
    +
    +
    คืนนั้นเองเมื่อผมอาบน้ำเสร็จ ทานข้าวเรียบร้อย ก่อนที่จะไปติวหนังสือ ผมก็คิดว่า โทรฯไปหาทรายหน่อยดีกว่า,, อิอิ ^^ ผมใจจดใจจ่อมากในการกดเบอร์โทรศัพท์ นั่งยิ้มอยู่คนเดียวระหว่างรอสาย... ^^
    +
    ตรู๊ดดด... ตรู๊ดดด... ตรู๊ด แกร๊ก~ฮาโหล
    +
    +
    ผม  : ฮาโหล ทรายเหรอ ^^
    เธอ : ...มะ
    ผม  : ((พูดแซงขึ้นมาก่อน)) คืนนี้เอาซิมให้ปุ๊กตอนไหนเหรอ ^^?
    เธอ : - -“ นี้ปุ๊กเองนะ
    ผม  : อ้าว? จริงดิ,, แหะๆ ไม่รู้อ่ะ~
    เธอ : แหมๆ ทำเป็นจำไม่ได้
    ผม  : ก็กอล์ฟไม่รู้อ่ะ ก็เสียงคล้ายกันนินา ^^”
    เธอ : ...
    ผม  : ...อืม~
    ผม  : นี้ๆ ทรายเอาซิมให้ปุ๊กตอนไหนเหรอ ((ถามด้วยความสงสัย))??
    เธอ : อ๋อ...
    ผม  : อ๋อ?? อ๋ออะไรงะ ^^?
    เธอ : ....ทรายเอาซิมให้ปุ๊กตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ
    ผม  : !! อะไรนะ !!  ((คิดว่าได้ยินผิดไป))

    เธอ : ก็ทรายเอาซิมให้ปุ๊กตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว อืม,, แล้วเห็นทรายบอกว่าวันนี้กอล์ฟไม่ไปโรงเรียน
    ด้วยนิ
    +
    +
    +
    +
    +
    >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>เท่านั้นแหละครับ  ที่ผมได้ยิน แล้วที่ผมได้ยินคงไม่ผิด ก็เค้าพูดออกมาจากปากของเค้าเอง ~ด้วยปากของเค้าเอง! ลองคิดดูสิครับ ถ้าผมไม่รู้วันนี้เค้าจะหลอกผมอีกไปถึงวันไหน ห๊ะ? วันไหนวะ!! ทำไมล่ะทำไมเค้าต้องทำแบบนี้ โว้ยยย!! ผมเหมือนสูญเสียทุกอย่างสิ่งที่ผมคาดหวังไว้ สิ่งที่ผมวาดเอาไว้ ว่าคนที่เรารอคอย จะเป็นอย่างที่ฝัน จะเป็นแบบนั้น จะเป็นแบบนี้ มันหายไปหมดสูญสลายไปหมด กับแค่ลมปากของคน คนเดียว มันหายไปหมดทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ เค้าโกหกผม เค้าหลอกผม เค้าทำแบบนี้กับผมทำไม มันเหมือนโดนเหยียบย่ำศักดิ์ศรี ยิ่งกว่าโดนเหยียบหน้าเสียอีก
    +
    +
    +
    +
    +
    เธอ : ...กอล์ฟ ...กอล์ฟ!! เป็นอะไรอ่ะ เงียบเชียว??

    ผม  : ((ตั้งสติได้)) อ่า อะไร?
    เธอ : เป็นอะไรหรือเปล่า เห็นเงียบไปตั้งนานแน่ะ
    ผม  : ((เสียงผมจากที่ร่าเริง กลายเป็นเย็นชา และไร้อารมณ์ ผมเริ่มพูดไม่มีหางเสียง)) เปล่า~
    เธอ : แล้วกินข้าวยังคะ
    ผม  : กินแล้ว
    เธอ : อืม~ พักผ่อนให้เยอะๆน๊า,,
    ผม  : รู้แล้ว ไม่ต้องบอก
    เธอ : ?? กอล์ฟเป็นอะไรเหรอ ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ
    ผม  : เปล่า จะพูดจบหรือยัง
    เธอ : ทำไมอ่ะ กอล์ฟเป็นอะไรเหรอ มีอะไรบอกปุ๊กได้นะ
    ผม  : !!หยุดสักทีเถอะทราย!! ((ผมตวาดใส่ทรายอย่างเต็มที่)) จะหลอกกันไปถึงไหน ห๊ะ!!??
    เธอ : กอล์ฟพูดเรื่องอะไรอ่ะ นี้ปุ๊กไงคะ ((ทรายตอบผมเสียงสั่นๆ))
    ผม  : ยังจะหลอกอีกใช่ไม๊!! ห๊ะ?? สนุกมากนักหรือไง ((ผมตวาดใส่ทรายอีกที))
    เธอ : .......... ((เสียงเหมือนร้องให้)) ~
    ผม  : ทำไม ร้องให้ทำไมห๊ะ มันไม่ช่วยอะไรหรอก
    เธอ : .....กะ.....ก้อ
    ผม  : ((พูดแซงมาก่อน)) รู้ไม๊ เราไม่ชอบคนโกหกนะ ได้ยินไม๊ เราเกลียด~ด คนโกหก!!
    เธอ : ((พูดทั้งๆที่ร้องให้)) เดี๋ยวๆ กอล์ฟฟังทรายก่อนนะ.....
    ผม  : ฟังอะไรอีก~ก ห๊ะ จะโกหกอะไรอีกล่ะ ((อารมณ์โมโหสุดขีด))
    เธอ : ทรายไม่ได้ตั้งใจจะหลอกกอล์ฟนะ ...เพียงแต่ว่า...
    +
    +
    +
    +
    +
    ~ ณ วินาทีนั้น ผมไม่ฟังอะไรใครแล้ว ผมรู้แต่ว่าทรายพูดกับผม แต่ผมฟังไม่รู้เรื่องแล้ว หูอื้อไปหมด
    +
    ขณะที่ทรายพูดๆๆอยู่
    +
    +
    ผมก็พูดตัดประโยคขึ้นมาว่า “ทราย พอสักทีเถอะ แค่นี้นะ…” แล้วผมก็วางไปเลย
    +
    +
    โดยไม่สนใจใยดีอะไรกับทรายเลยแม้แต่น้อย ผมดึงสายโทรศัพท์ออกทันทีที่วางสาย ในเวลานี้ร่างกายผมเต็มไปด้วยเหงื่อ ด้วยความโมโหสุดขีด อารมณ์ของผมขุ่นมัว ผมเข้านอนทันทีและพยายามข่มตาหลับ คืนนั้น ผมนอนไม่สบายตัวเลย กระสับกระส่าย จนผล๋อย~หลับไป
    +
    ผมตื่นเช้ามาด้วยอาการไม่สดใสเท่าไหร่นัก ในหัวสมองยังมีแต่เรื่องเมื่อคืนอยู่ แต่ยังไง วันนี้ก็ยังต้องไปโรงเรียน เฮ้อ,, ~ ผมถอนหายใจอย่างแรงเหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก
    +
    โลกของผมมืดลงอีกครั้ง แล้ววันนี้เป็นวันศุกร์ วันสุดท้ายของอาทิตย์ที่ต้องไปเรียน ใจจริงผมไม่อยากไป เพราะไม่อยากเจอทราย แต่ก็ต้องไปเพราะใกล้สอบแล้ว ผมต้องไปโรงเรียนตามปกติ
    +
    แต่ในตอนเช้ากลับไม่เจอทรายมาเข้าแถว ปกติทรายไม่เคยมาโรงเรียนสาย คงเป็นเพราะผมล่ะมั้ง ~ผมคิดในใจ~
    +
    อารมณ์ตอนนี้ ผมสู้สึกดีขึ้นมากกว่าเมื่อคืนนี้แล้ว ใจจริงผมก็คิดว่าผมพูดแรงไป แต่อีกใจนึง ผมคิดว่าผมที่พูดไปมันถูกแล้ว สมควรแล้วที่ทรายจะได้รับ
    +
    แต่ทรายก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง เฮ้อ~ สองจิตสองใจครับ บอกไม่ถูก
    +
    จนถึงเวลาเลิกเรียน ผมรอเพื่อนๆตรงที่เก่า ผมไม่เห็นทรายเดินผ่านเหมือนอย่างก่อน คนมันเห็นทุกวันงะ มันก็มีคิดถึงกันบ้าง แหะๆ
    +
    จนผมใกล้กลับบ้าน กำลังเดินออกจากโรงเรียน ก็มีเสียงเรียกผม
    +
    เหมือนวันนั้นวันแรกที่เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้น ผมหันไปอีกครั้ง เห็นทรายกำลังเดินมาทางผม ผมในตอนนี้ซึ่งมีอคติกับทรายไปแล้ว ก็ยิ่งหงุดหงิดเมื่อเจอทราย ((ทีตอนนั้นล่ะคิดถึงเค้าไอ่เวง)) - -a ผมยืนรอทราย หน้าตาไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก ผมยืนมองทรายอย่างช้า~ๆ จนทรายเดินมาถึงผม และกำลังจะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่าง
    +
    +
    “.....คะ.....คือว่า”
    +
    +
    ทันใดนั้นผมเดินหนีทรายทันที
    +
    แล้วตะโกนบอกเพื่อนๆว่า เฮ้ยกลับบ้านกัน ผมไม่สนใจทรายเลย
    +
    เพื่อนๆงง กันใหญ่ครับ ว่าเป็นเรื่องอะไรกัน ขณะนั่งรถโดยสารประจำทางกลับบ้านพร้อมกับเพื่อนๆ
    +
    ผมก็ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนฟัง มีเพื่อนคนนึงพูดกับผมว่า \"โหย เมิงอ่านะ ก็ทำเกินไป ทรายเค้าเป็นผู้หญิงนะเว้ย ทรายเค้าจะมาง้อเมิงนะเว้ย\"
    +
    ผมไม่สนใจครับ แล้วบอกกับเพื่อนๆไปว่า ถ้าเมิงไม่โดนหลอกอย่างกุ เมิงไม่รู้หรอก >>เท่านั้นแหละครับ เพื่อนๆโห่~ กันทั้งรถ หาว่าผมทำเกินไป มีอคติมากไป แล้วเพื่อนผมอีกคนก็บอกว่า กุว่านะ ทรายเค้าทำแบบนี้เพราะรักเมิงหรือเปล่าวะ
    +
    ผมบอกไปว่า ไม่มีทางแน่นอน เพราะผมเป็นเพื่อนทรายมาตั้งแต่ประถม 1 เล่นกันมาตั้งแต่เด็ก แล้วมาหลอกกันแบบนี้ เรียกว่าเพื่อนเหรอ ชิ!
    +
    จากนั้นทุกคนก็ว่าผมกันใหญ่เลย ต่างพากันเข้าข้างทราย ผมไม่สนใจหรอกคับ ผมถือว่าผมไม่ผิด
    +
    หลังจากนั้นมา มีเวลาอีกหนึ่งอาทิตย์ถึงสอบ อาทิตย์ที่เหลือนั้น ผมไม่คุยกับทรายเลย แต่ทรายเข้ามาหาผมตลอด บางครั้งผมนั่งอยู่เพื่อน ทรายก็มายืนใกล้ๆแล้วพูดสารพัด ผมไม่ได้ฟังครับ พูดคุยกับเพื่อนต่อไป จนเพื่อนไม่คุยกับผมเลย หาว่าผมใจดำ เห็นแก่ตัวบ้าง
    +
    +
    เป็นงั้นไปได้ ~ผมเป็นคนโดนหลอกนะ ต้องเห็นใจผมสิ อะไรว้า~ เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นทั้งอาทิตย์ครับ จนอีกอาทิตย์นึง สอบแล้วแหละ จะปิดเทอมแล้วเว้ย!!  ผมไม่ได้พูดกับทรายเลยสักคำ ไม่พูดเลยจริงๆ แล้วผมก็ไม่มองหน้าทรายเลย ทรายก็โทรฯมาที่บ้านผมบ้างครับ พอผมรับสายแล้วรู้ว่าเป็นทราย ผมวางทันทีฮะ ไม่อยากคุย พอถึงวันสอบ เพื่อนๆผมรู้เรื่องกันหมด
    +
    ต่างพากันประณามผม ซะงั้น ??
    +
    หาว่าผมใจไม้ไส้ระกำ ใจดำเห็นแก่ตัว มีอคติมากไป สารพัดจะด่ากัน ,,เฮ้อ~อ เซ็ง ทำไมเรื่องมันมากมายแบบนี้
    +
    +
    ปกติ วันสอบจะเลิกเร็วอยู่แล้ว ผมก็นั่งพูดคุยกับเพื่อนถึงเรื่องสอบอยู่คับ แล้วทรายก็เดินมา เพื่อนๆผมมองทรายแล้วบอกกับผมว่า ถ้าวันนี้เมิงไม่คุยกับทราย เมิงอย่ามาคุยกับกุ เพื่อนผมบอกแบบนั้นเลย
    +
    ผมก็เลยต้องเตรียมใจคุยครับ !เต็มที่!
    +
    แต่แล้ว... ทรายก็เดินผ่านไป เดินก้มหน้าก้มตาผ่านไปอย่างเงียบๆ
    +
    เพื่อนผมด่าผมเละเลยฮะ ไอ่เชี้ย! ...เมิงทำอะไรลงไปวะ ดูดิ เค้าไม่กล้ามองหน้าเมิงเลยเห็นไม๊
    +
    เห็นสิครับ เหอะๆ คนนะไม่ใช่มด
    +
    จนปิดเทอม ทรายก็ไม่โทรฯมาหาผมเลย ไม่มีการติดต่อ และผม ก็ยังไม่ได้คุยกับทรายเลยฮะ จนผมเลิกคิดเลิกอะไรไปแล้ว คือเฉยๆ ชีวิตกลับสู่โลกปกติเช่นเคย
    +
    +
    อืมม~ วันฟังผลสอบซะและ เร็วจริงๆ
    +
    +
    ไม่ตกเว้ย! ไม่ตกเว้ย! ผมร้องดีใจกับเพื่อน แต่วันนี้ทรายไม่มารับผลสอบครับ มีคนที่บ้านทรายเค้ามาเอาแทน ผมไม่สงสัยอะไร
    +
    และก็เป็นธรรมดาเด็กม.ปลายอย่างผม เมื่อรับผลสอบเสร็จ ที่ต่อไปที่จะไปก็คือ ห้างไง~ ผมไปเดินห้างกับเพื่อนๆฮะ
    จนมาหยุดที่ร้านไอศกรีมแห่งหนึ่ง เราแวะทานไอศกรีมกันยกกลุ่ม ระหว่างที่ผมนั่งทานอยู่ ผมเห็นเพื่อนๆ ในกลุ่มทรายเดินผ่านมา ซึ่งผมก็รู้จักอยู่แล้ว ผมจึงทักทายครับ แต่ว่าไม่มีใครมองผมสักคน
    +
    เค้าเป็นอะไรกันหว่า?? แล้วก็มีเพื่อนสนิทของทรายคนนึงเดินมาหาผม ด้วยท่าทางไม่พอใจ
    +
    พอมาถึงโต๊ะผม พร้อมกับจดหมายฉบับเล็กๆ ตีลงที่โต๊ะผมอย่างแรงพร้อมจดหมาย ปัง!!
    +
    ทุกคนมองกันทั้งร้าน ??งง?? อะไรกันวะเนี่ย เกิดอะไรขึ้น แล้วเพื่อนสนิททรายก็เดินไป ผมรีบลุกขึ้นแล้วเดินตามเข้าไปถาม ว่านี้มันอะไรกัน เกิดอะไรขึ้น ทำไมทำแบบนี้ สารพัดฮะ
    +
    เพื่อนทรายบอกว่า ให้ไปอ่านจดหมายเอาเอง ผมจึงลากเพื่อนทรายมานั่งด้วย
    +
    มา~ มาฟังด้วยกัน
    +
    +
    ผมเปิดอ่านจดหมาย เนื้อความมีดังนี้




    ถึงกอล์ฟ
    ขณะที่กอล์ฟได้อ่านจดหมายอยู่ ทรายคงจะไม่ได้อยู่ที่นั้นแล้ว เพราะทรายต้องย้ายบ้านไปอยู่เชียงใหม่ เราคงไม่ได้เจอกันอีก ทรายแค่อยากบอกว่า ทรายไม่โกรธกอล์ฟหรอกนะ ที่กอล์ฟไม่พูดไม่คุยกับทราย ทรายผิดเองแหละ ที่ไปหลอกกอล์ฟ ขอโทษนะ


                                                                                                                            รักนะ
                                                                                                                            ทราย




    เมื่อผมอ่านจบ
    +
    คำถามแรกที่ผมถาม = นี้มันอะไรกันเหรอ? ผมถามเพื่อนทรายอย่าง งงๆ
    +
    (( เพื่อนสนิททรายชื่อส้มนะฮะ )) ส้มก็ตบหน้าผมไปหนึ่งที ผมหันกลับไปกำลังจะด่า
    +
    ส้มก็พูดขึ้นมาว่า \"ก็ทรายมันรักแก แกยังไม่เข้าใจอีกเหรอ .....!!\" ผมอึ้ง!! คนในร้านมองผม เพื่อนๆผมทุกคน เพื่อนๆกลุ่มทรายมองผม
    +
    จริงเหรอเนี่ย,, นี้เรามันโง่มากเลยเหรอเนี่ย
    +
    ผมพูดอะไรไม่ออกครับ
    +
    จากนั้นส้มก็บอกว่า ส้มเนี่ยเป็นเพื่อนสนิททราย ส้มได้เล่าต่อว่า เวลาทรายอยู่กับส้ม 2 คน ทรายมักจะพูดถึงเรื่องกอล์ฟให้ฟังอยู่เสมอ ทรายบอกว่า ทรายชอบกอล์ฟมาตั้งประถมแล้ว แต่กอล์ฟมักจะมองทรายเป็นเพื่อนอยู่เสมอๆ ทรายจึงไม่กล้าบอกกอล์ฟ แต่แล้วจนขึ้นมัธยม ก็ได้มาอยู่โรงเรียนเดียวกันอีก จากชอบก็เป็นรัก!!
    +
    ทุกครั้งที่ทรายอยู่กับส้มมักพูดถึงผม จนส้มบ่นไปว่า \"ก็ไปจีบสิ บ่นอยู่ได้\"
    +
    ทรายตอบกลับมาว่า \"ไม่ได้หรอก กอล์ฟคิดกับเราแค่เพื่อนนะ\" ส้มก็พูดไปเล่นๆว่า \"ก็อย่าให้กอล์ฟรู้ดิว่าเป็นทราย\"
    +
    ส้มพูดเล่นๆ ~แต่ทรายคิดจริงครับ เรื่องทั้งหมดก็เลยเกิดขึ้นมา เข้าเพลงเพื่อนสนิทเลยฮะ
    +
    \"ทรายน่ะ มันรักแกมากนะเว้ย\" ส้มพูดทิ้งท้าย ก่อนจะลุกไป ผมเรียกส้มบอกให้รอเดี๋ยว แล้วหยิบปากกามาเขียนด้านหลังจดหมายของทราย




    ถึงทราย
    ขอโทษนะ ถึงทรายจะไม่โกรธกอล์ฟก็ตาม แต่ก็อยากขอโทษ เพราะที่กอล์ฟทำ มันไม่น่าให้อภัยเลย กอล์ฟเข้าใจทุกอย่างแล้ว หวังว่าทุกอย่างคงเหมือนเดิมนะ


                                                                                                                           กอล์ฟ




    แล้วผมก็จับจดหมายยัดใส่มือส้ม แล้วบอกว่าฝากให้ทรายด้วยนะ
    +
    ส้มก็บอก \"ได้ๆ\" แล้วผมก็เอาที่อยู่ทรายที่เชียงใหม่จากส้มฮะ
    +
    จากนั้นเป็นเวลาเดือนนึงเลยเต็มๆ ที่ผมต้องส่งจดหมายหาทรายพูดคุยกันแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและอะไรหลายๆอย่าง
    +
    บ้านทรายที่เชียงใหม่ไม่มีโทรศัพท์ฮะ ไม่งั้นผมโทรฯไปนานแล้วล่ะ
    +
    +
    จากตอนนี้ผมก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆให้ทราย ผมทบทวนดีแล้วนะ ไม่ได้หลงไม่ได้แค่เห็นเค้าคุยดี แล้วดีด้วยนะ นี้ผมรู้ตัวเองว่ารักเค้า คงเป็นเพราะทั้งหมดที่ทรายทำเพราะรักผม มันทำให้ผมรักทรายไปเลยผมบอกอย่างไม่อาย ผมไม่รังเกลียดที่จะรักคนที่เค้ารักเรา และตอนนี้ผมก็รักทรายแล้วด้วย ^^
    +
    ทรายยอมทำทุกอย่างให้ผม แล้วมันผิดตรงไหนที่ผมจะให้ทรายบ้าง ให้ใจไปทั้งดวงเลยฮะ
    +
    1 เดือนเต็มๆ ที่เราคุยกันผ่านจดหมาย จนในจดหมายฉบับนึง ที่ผมเป็นคนเขียน
    +
    เนื้อความคร่าวๆว่า คิดถึงทราย อยากเจอทราย ประมาณเนี่ยแหละ
    +
    แล้วทรายก็ตอบกลับมาฮะ ได้สิเดี๋ยวทรายไปหานะ ตอบมาโดยไม่รีรอเลยฮะ
    +
    ผมว่าจะตอบกลับไปว่า ไม่ต้องหรอก แต่ไม่ทันแล้วฮะ เหอะๆ ทรายเขียนจดหมายมาหาผม เขียนมาบอกว่า ทรายจองตั๋วรถไว้แล้วนะ เดินทางคืนนี้ พรุ่งนี้ถึง ~กอล์ฟรอทรายนะคะ ทรายส่ง EMS มาเลย วันเดียวถึง
    +
    อืมม~ม แล้วกอล์ฟจะรอนะ ผมตอบทรายไปแบบนั้นในใจ
    +
    ทรายบอกให้ผมไปรอทรายที่ บขส. ของเช้าวันพรุ่งนี้ คืนนี้ผมนอนแต่หัวค่ำครับ เพื่อไม่ให้ตื่นสาย
    +
    แหะๆ ก็คนมันตื่นเต้นนี้นา ^^จะได้เจอทรายแล้วเว้ย!!
    +
    +
    +
    +
    ..........ตื่นได้แล้วโว้ย!!   ..........ตื่นได้แล้วโว้ย!!
    +
    เป็นเสียงนาฬิกาปลุกของผมแบบอัดเสียงได้ ผมตื่นขึ้นมาตอน 7 โมงเช้าครับ ผมหายใจลึกๆเข้าปอด
    +
    อืมม~ม อากาศสดชื่นวันนี้เป็นวันที่จะได้เจอทรายแล้ว
    +
    ผมลุกไปเปิดTV ทิ้งไว้ แล้วไปอาบน้ำ
    +
    ข่าวช่อง 3 ใครเคยดูบ้างฮะ รายการเรื่องเล่าเช้านี้ ตอน 7 โมงเช้า ผมเปิดรายการนี้ทิ้งไว้พร้อมๆกันอาบน้ำแล้วฟังเสียงไปด้วย มีข่าวฆาตกรรม ข่าวข่มขื่น และก็มีข่าวที่ไม่ดีนักมากมาย
    +
    ผมไม่สนใจเท่าไหร่ครับ คิดอยู่ในใจว่า จะได้เจอทรายแล้วนะ ขณะที่ผมอาบน้ำอยู่แล้วฟัง TV ไปด้วยผมได้ยินไม่ถนัดนัก เป็นข่าวอุบัติเหตุรถยนต์ชนกัน คนขับดื่มแอลกอฮอล์
    +
    ผมพลันคิดในใจ ไม่ดีเลยเนอะ
    +
    ฮ้า~ เสร็จแล้ว ผมอาบน้ำเสร็จแล้ว สดชื่นครับ จิตใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ^^
    +
    ผมแต่งตัวใส่เสื้อผ้าให้ดูดีครับ จะเจอสาวทั้งที แหะๆ ต้องหล่อไว้ก่อน
    +
    ผมเดินทางออกจากบ้านไปไม่นานครับ ก็ถึงที่หมาย ก็คือ บขส. นั้นเองผม
    +
    ไปถึงประมาณ 8 โมงกว่า~ เวลาเข้าเทียบท่ารถของสายกรุงเทพฯ-เชียงใหม่ คือประมาณ 8 โมงครึ่ง ผมก็รอไปครับ เดินไปหาซื้ออะไรกินด้วย ออกมายังไม่ได้กินข้าวเลย ใจจดใจจ่อจริงๆ อิอิ
    +
    รอ..
    +
    8โมง 45 และรถยังไม่มา ผมคิดว่ารถคงติดมั้ง จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ~
    +
    รอ...
    +
    รอ....
    +
    9 โมงก็แล้ว
    +
    ผ่านไปจน 9 โมงครึ่ง
    +
    ทำไมป่านนี้ยังไม่มา
    +
    ผมมองดูรถทัวร์โดยสารคันอื่นๆมาเทียบท่า ผมคิดว่าผมต้องมารอท่ารถผิดแน่ๆ
    +
    จากนั้นผมก็เริ่มเดินหาครับ เดินอยู่ 4-5 รอบจนแม่ค้าแถวนั้นคิดว่าผมบ้าแล้ว ก็ผมเล่นเดินทั่วทั้ง บขส. เลยฮะ ผมเดินครับ เดินหา หาเท่าไหร่ก็ไม่พบ
    +
    ผมเดินวนเวียนอยู่แถวนั้น จนรถทัวร์รอบต่อไปเข้ามาแทน ผมเริ่มหงุดหงิดแล้วล่ะ เพราะว่าอากาศร้อนและหิวด้วย ผมหาจนสุดชีวิตแล้วนะ
    +
    ทรายไปอยู่ไหนนะ ผมคิดในใจ
    +
    เวลาผ่านไปโดยไม่รู้ตัวฮะ เที่ยงซะแล้ว ผมหมดหวัง นั่งอยู่แถวๆนั้น ตรงท่ารถที่ผมรอตอนเช้าแหละคับ,,
    +
    ไม่ผิดแน่ท่านี้แหละ แล้วทำไมทรายยังไม่มา หรือมาไม่ได้ คิดผมไปเรื่อยครับ~
    +
    ผมเลยหันหลังจะกลับบ้านครับ และแล้วเด็กรถคนนึงก็ถามผมว่า พี่ๆจะไปไหนพี่ (( สงสัยนึกว่าผมจะไปรถทัวร์มั้ง ))
    +
    ผมตอบไปว่า อ๋อ,, เปล่าคับ ผมมารอรถเชียงใหม่ง่ะ ไม่มาสักทีเลยจะกลับแล้ว
    +
    แล้วเด็กรถคนนั้นก็ตอบกลับมาว่า
    +
    +
    +
    อ๋อ.....รถเชียงใหม่ชนกับรถบรรทุกเมื่อคืนนี้ไง เมื่อเช้าพี่ไม่ได้ฟังข่าวหรือไง หัดฟังข่าวมั้งนะพี่เนี่ยตายกันหมดเลย เหลือรอดอยู่ 2 คน มีเด็กกับแม่ของเด็ก 2 คนเอง แต่ก็สาหัสอยู่ในโรงบาลแน่ะพี่เด็กรถบอกผมหน้าตาเฉย...
    +
    +
    +
    ส่วนผมน่ะเหรอ
    +
    เหมือนตายทั้งเป็น
    +
    ณ เวลานั้นผมเหมือนตายทั้งเป็นจริงๆ
    +
    ขณะที่เด็กรถเดินขึ้นรถไป
    +
    +
    ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหนก็ไม่รู้
    +
    +
    +
    มันไหลออกมาเต็มหน้าผมเลย
    +
    +
    +
    +
    ทั้งชีวิตผมไม่เคยร้องให้~ ให้ใครเลย ไม่เคยจริงๆ ผมทรุมตัวลงกับพื้นนั่งชันเข่า เอามือเท้าพื้นก้มหน้าลง น้ำตาลงไหลออกมาจนพื้นเปียกไปหมด
    +
    +
    +
    ผมทำอะไรลงไป เหมือนผมฆ่าทรายทางอ้อม
    +
    +
    ถ้าผมไม่เอ่ยปากพูด ทรายก็คงไม่ตาย
    +
    ทำไม ทำไม ทำไมชีวิตผมถึงได้เป็นแบบนี้
    +
    ผมคิดทบทวนถึงเรื่องเก่าๆ เรามันแย่ เรามันแย่ ทำไมเราถึงทำกับทรายแบบนี้
    +
    +
    “ทราย... กอล์ฟรักทรายนะ” ประโยคนี้ผมยังไม่มีโอกาสได้บอกทรายเลย
    +
    ผมร้องให้อยู่ตรงนั้น ทั้งๆที่ ที่ตรงนั้นคนเยอะมากมาย ฮือๆ แต่ผมรู้สึกเหมือนผมอยู่คนเดียว ..คนเดียวผมต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว
    +
    รู้ไม๊? ประโยคสุดท้ายที่ผมพูดกับทรายก็คือ “แค่นี้นะ…” “แค่นี้นะ…” “แค่นี้นะ…” เสียงนี้มันก้องอยู่ในหัวของผม
    +
    ทำไมเราถึงทำแบบนั้นลงไปได้นะ
    +
    ทราย…กอล์ฟรักทราย ได้ยินไม๊ ว่ากอล์ฟรักทรายนะ ฮือๆ ผมยังร้องให้ไม่หยุด
    +
    ผมเสียใจที่ผมไม่ได้ทำดีกับทรายเท่าไหร่นัก ในขณะที่ทรายยังมีชีวิตอยู่
    +
    ผมได้ฆ่าคนที่รักผมมากที่สุด ทำไมผมมันเลวได้ขนาดนี้ ทำไม รักทรายนะ ผมได้แค่พูดกับสายลม สายลมได้พัดเข้ามากระทบตัวผมเบาๆ เหมือนตอบรับคำพูดของผม ผมคิดว่านั่นคงเป็นทราย สายลมที่พัดมาแล้วผ่านไป มันทำให้ผมเย็นสบายชั่วขณะ
    +
    +
    +
    ผมลุกขึ้นยืนเผชิญความจริง ความจริงที่ไม่มี\"ทราย\" แล้วมองไปรอบๆ ยังมีคนอีกมากมาย ที่ต้องสูญเสียคนที่ตนรัก และเศร้าเหมือนผม
    +
    ผมหันหลังกลับ และเดินไปเรื่อยๆ..~
    +
    สายลมเบาพัดตามมาโดนผมเบาๆ เหมือนความรักยังคงอยู่
    +
    อย่างน้อย ผมก็ได้รักคนที่รักเรา และเราก็ยังเค้าด้วยเช่นกัน
    +
    ถึงแม้ทรายจะไม่อยู่แล้ว แต่ทรายยังอยู่กับผม อยู่ในใจผม ทรายจะอยู่กับผมตลอดไป..........




    “รักทรายนะ”




    --------------------------------------------------------------------The End------------------------------------------------------------------





    ปล. เรื่องทั้งหมดในภาค 2 เป็นเรื่องแต่ง 95%
    ปล. เรื่องทั้งหมดในภาค 2 กุแต่งเองเว้ย!!
    ปล. การดำเนินเรื่องอาจเละเทะไปหน่อยก็ขออภัย มือใหม่ครับ
    ปล. ขอบคุณสำหรับการติดตามในภาค 2 ครับ
    ปล. ภาคนี้เป็นภาคจบแล้วนะครับ
    ปล. จบแบบรวบรัดไปหน่อย โทษทีครับ
    ปล. ช่วยเม้นด้วยนะ จะได้เอามาแก้ไขครับ
    ปล. ขอบคุณ ทุกๆคนที่อ่านจนจบนะคร๊าบบบ!!

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    14 ความคิดเห็น

    ×