สัตว์แสนรู้ผู้น่าเกลียด - สัตว์แสนรู้ผู้น่าเกลียด นิยาย สัตว์แสนรู้ผู้น่าเกลียด : Dek-D.com - Writer

    สัตว์แสนรู้ผู้น่าเกลียด

    สนุกแน่

    ผู้เข้าชมรวม

    541

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    541

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  8 พ.ย. 46 / 09:28 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      สัตว์เลี้ยงแสนรู้ผู้น่าเกลียด

          “ขอโทษคะ ขายสัตว์ตัวนี้หรือเปล่าคะ” สาวคนหนึ่งถามคนขายสัตว์
      “คุณน่าเกลียดขนาดนี้ยังกล้าซื้อลงหรือ” คนขายถามเธอ “อยากได้จริงๆก็ห้าร้อยบาทคะ”
      “นี่คะ” เธอพูดพลางหยิบเงินให้คนขาย
      “ขอชื่อด้วยคะ” คนขายบอกหลังรับเงินจากหญิงสาว
      “ชื่อ แคนดี้ คะ” เธอตอบกลับคนขาย
           หลังจากนั้นแคนดี้จึงอุ้มสัตว์เลี้ยงของเธอออกจากร้านขายสัตว์เลี้ยงไป แคนดี้เป็นสาวที่มีผมสวยงาม หุ่นดี แต่เธอไม่เคยยิ้ม เพราะเธอไม่มีความสุขหลังจากแม่ของเธอจากไปไม่มีวันกลับ เธอขึ้นรถกลับบ้านมาบ้านเธอ
          “ไง ฉันให้ชื่อเธอว่าโจบินะ” เธอพูดกับสัตว์ตัวนั้น
           เมื่อตั้งชื่อได้แล้วสัตว์เลี้ยงตัวนี้จึงมีชื่อว่าโจบิและมันคงเป็นเพื่อนของเธอได้สิ่งเดียวที่อยู่ภายในบ้านหลังนี้
          “โจบิ มาทานอาหารเร็วลูก” เธอพูดพลางเทอาหารสัตว์ลงบนถาดอาหาร “เร็วฉันจะทำอาหารเช้ากินบ้าง”
           เวลาแห่งความสุขผ่านไปหนึ่งเดือนโจบิกับแคนดี้จึงเป็นเพื่อนรักกัน และดูเหมือนว่าจะทำให้รอยยิ้มของแคนดี้ที่หายไปหลายปีกลับมาปรากฏบนใบหน้าอีกครั้ง
          “เราออกไปเดินเล่นข้างนอกกันดีกว่า” แคนดี้พูดกับโจบิ แล้วจึงพากันไปเดินข้างนอกบ้าน
           เมื่อแคนดี้พาโจบิไปเดินเล่นในซอยหน้าบ้านสักพักเธอก็สังเกตเห็นว่าคนมองมาที่สัตว์เลี้ยงของเธอ แคนดี้ไม่เคยพาโจบิออกจากบ้านเลยตั้งแต่ เอามันมาเลี้ยง เธอเลี้ยงดูมันอย่างดี และกลัวจะเป็นอันตรายถ้าเอาโจบิออกจากบ้าน
          “โจบิ เข้าบ้าน กันดีกว่า” เธอพูดอีกครั้งกับสัตว์เลี้ยงแล้วจึงเดินกลับไปทางบ้านเธอ
           แต่แล้วสิ่งที่เห็นภายในบ้านกับไม่เหมือนเดิมมีใครคนหนึ่งกำลังงัดแงะจะเปิดประตูบ้านของเธอเพื่อจะเข้าไปข้างใน
          “ช่วยด้วย ขโมย” แคนดี้ตะโกน แต่โชคร้ายเพื่อนบ้านของเธอออกไปข้างนอก
          “งับ” เสียงอะไรสักอย่างดังขึ้นและตามมาด้วยเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดซึ่งนั้นก็คือขโมยนั้นเองที่ถูกโจบิกัดที่ขาอย่างดุเดือด ขโมยสะบัดขาออกจากโจบิได้แล้วจึงปีนรั้วบ้านออกไปด้วยความเจ็บปวด
          “ขอบคุณมากโจบิ” เธอพูด “ถึงหมาของฉันจะน่าเกลียดแต่หมาของฉันก็แสนรู้นะ” เธอพูดกับหมาของเธอด้วยความชื่นชม
           เมื่อเรื่องนี้ได้รู้ถึงหูของนายอำเภอ เจ้าโจบิจึงได้รางวัลสัตว์ยอดเยี่ยมแห่งปี และไม่มีใครซุบซิบนินทาเวลาพาโจบิออกจากบ้านไป กับกลายเป็นที่ชื่นชอบของชาวบ้านทุกคน  ต่อมาก็ได้อยู่กับสาวน้อยแคนดี้ที่มีความสุขกลับมาเพราะโจบิหมาน้อย สัตว์เลี้ยงแสนรู้ผู้น่าเกลียด

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×