ความรู้สึกที่ทิ้งทะเล

เนื้อเรื่อง

“ แค่คนรู้จัก “
“ อยากโทรมาก็รอไปก่อนดิ “
“ ฉันเกิดรู้สึกดีกับอีกคนวะ “
“ ฉันรักเขาวะ ถ้าเขาบอกให้ฉันรอเขา ฉันก็จะรอ “
“ ดีแล้วแหละที่แกไม่ชอบฉันแล้ว ฉันมันไม่ดีอย่างที่แกคิดนักหรอก “
“ ขอโทษนะ ตอนนี้ฉันเล่น rag อยู่วะ คุยมาละกัน ถ้าฉันนึกอะไรก็จะพูด “
คำพูดพวกนี้เป็นคำพูดของเขาที่ฉันพอจะจำได้ แม้มันจะผ่านมาแล้วเกือบ 11 เดือน ตั้งแต่ที่ฉันรู้จักเขา แต่มันก็ทำให้ฉันจำ ไม่มีวันลืม ในตอนที่ฉันเจอเขาครั้งแรก ฉันก็ไม่ได้อยากรู้จักอะไรกับเขามากมาย เห็นแล้วก็คิดว่าหน้าตาดีเหมือนทุกๆคนที่เคยมอง แต่เรื่องมันเริ่มขึ้นมาตอนที่เพื่อนอยากได้เบอร์ของอีกคน เลยเผลอบอกเพื่อนให้ขอคนนี้เผื่อให้ด้วย นั้นมันก็เป็นต้นเหตุที่ทำให้รู้จักกัน คุยกันแรกๆยังไม่รู้จักชื่อกันเลยเขาเรียกฉันว่า “ แก “ แล้วแทนตัวเองว่า ” ฉัน “ เคยถามอยู่เหมือนกันว่าทำไมเรียกยังงี้ แล้วเขาก็ตอบมาว่า ก็ยังไม่รู้ชื่อ ( แล้วทำไมไม่ถามละ ) ก็เคยถามชื่อเขาเหมือนกัน แต่เขากลับบอกมาว่า “ ให้ลองฟังดูเองละกันเพราะฉันแทนชื่อฉันเวลาเล่าบ่อย “ คุยกันไปได้เดือนกว่าๆ ถึงจะมารู้จักชื่อกัน แต่เราก็ไม่ได้เรียกชื่อกันอยู่ดียังแทนว่า  แก – ฉัน อยู่   เวลาคุยอะไรกันก็จะเอาไปเล่าให้เพื่อนฟังทุกๆครั้ง จนเพื่อนเริ่มติด แก – ฉัน ไปด้วย หลังจากที่คุยกันก็ได้รู้เรื่องอะไรๆของเขามากทีเดียว เขาจะนำเรื่องของเขา – เพื่อน มาเล่าให้ฟัง เกือบทุกครั้งที่ฉันโทรไป และระหว่างนั้นเขาก็เล่น rag ไปด้วย ยอมรับเลยว่าเขาเป็นคนที่แยกประสาทได้เก่งมากๆ แม้เขาจะเล่น rag ไปด้วยแต่เขาก็ยังคุยกับฉันรู้เรื่อง ( คิดไปเองรึป่าวไม่รู้ ) และบางครั้งเขาก็จะอ่านบอร์ดประมูลเรื่อง rag ให้ฟัง ทั้งๆที่ไม่อยากฟัง และไม่รู้เรื่องเลย นี้ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ไม่ชอบเกมส์ rag เอาซะเลย ถึงกับเคยบอกให้เพื่อนในกลุ่ม และ เพื่อนใน msn เลิกเล่น แต่ก็ยังไงก็ตัวเขาบังคับเขาไม่ได้อยู่ดี พวกเขาก็ยังเล่นต่อไป เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะสิทธิของเขา เขาเป็นคนแรกที่ฉันยังรู้สึกดีด้วยมาถึงเกือบ 11 เดือน เพราะเป็นคนที่เบื่ออะไรง่ายๆ ลืมอะไรง่ายๆ แต่เขานี้สิ ทำให้ฉันจำไม่ลืม และคงจะไม่มีวันลืมด้วย เขาเรียกได้ว่าเป็นคนที่ทำให้ฉันรู้จักกับคำว่า รัก ก็เป็นได้  แต่เขายังไม่เคยเห็นเลยว่าฉัน รูปร่าง หน้าตาเป็นยังไง เขารู้แค่เวลาฉันบ่นกับเขา อ้วนวะ เตี้ยวะ อะไรยังงี้  ก็อยากส่งรูปให้เขาดูอยู่หรอก ไม่ได้มั่นใจหรอกนะว่าตัวเองดี แต่มั่นใจว่าเขาเห็นแล้วคงไม่แล้วคุย เพราะว่าดูจากที่เล่าๆมา เป็นคนคบเพื่อนไม่ดูที่หน้าตา ที่คุยกับเขาก็ไม่ได้อยากจะเป็นอะไรมากกว่าเพื่อนหรอก  อยากรู้จัก  อยากรู้อะไรที่เกี่ยวกับเขา อยากให้เขาจำอะไรเกี่ยวกับเราได้บ้าง เมล์ เบอร์ ชื่อ ร.ร. ก็ยังดี แต่ที่ไม่ส่งรูปให้เขาดูเพราะว่า ญาติเขา อยู่ร.ร.เดียวกับเรา ม.เดียวกับเราเนี้ยสิ มันทำอะไรลำบาก แล้วเราไม่เคยคุยกันเลยด้วย คุยกันไปเรื่อยๆชักเริ่มเบื่อๆ เพราะคุยแต่เรื่องเดิมๆ พอเดือน ก.ค. ก็เริ่มไม่ค่อยได้โทร – ส่ง smg เลย
จากทุกวัน เป็น วันเว้นวัน
จากวันเว้นวัน เป็น อาทิดละครั้ง
จากอาทิดละครั้ง เป็น เดือนละครั้ง
จากเดือนละครั้ง เป็น ไม่ได้โทรเลย
ตอนนี้เดือน ก.ย. เริ่ม ใกล้วันเกิดแล้ว วันที่ 14 ก.ย. 46 เลยส่ง smg ไป พอสักครึ่งชม. เขาก็ส่ง smg กลับมา ที่ส่งไปแค่อยากลองเฉยๆว่าจะส่งกลับมารึป่าว เพราะ ตั้งแต่ที่รู้จักมา 7 เดือน เคยได้ smg จากเขา 6 อัน พอวันที่ 20 ก.ย. 46   23.50 น. เตรียมพิมพ์ smg เอาไว้ก่อน พอ 00.00 น. จะได้ส่งให้ พอถึงเวลาก็ได้ส่งไป ได้ผลจริงๆด้วย พอครึ่งชม.ก็ส่งกลับมา ดีไจสุดๆ เขาคงไม่รู้หรอกว่าวันนี้วันเกิด แต่ยังไงของขวัญชิ้นนี้ ( คิดเอาเอง ) ที่ได้มาเป็นของขวัญที่ดีมากๆในวันเกิดปีนี้ และสิ่งดีๆในวันนี้ก็คือ คนที่แอบชอบอยู่ตอนนี้ โทรมา HBD แต่เขาคนนั้นความรู้สึกที่มีตอนนี้คือ รู้สึกดีด้วย บางครั้งก็เบื่อ บางครั้งก็เฉยๆ บางครั้งก็น้อยใจ ความรู้สึกของคนเรามันก็อธิบายยากอยู่เหมือนกัน ยังไม่เข้าใจตัวเองตอนนั้นเหมือนกันว่าทำไมตอนนั้น ต้องอยากรู้จัก อยากคุยด้วย อยากเห็นบ่อยๆ  ตอนเดือน ส.ค. ได้ไปพัทยา ( หาดจอมเทียน ) กับเพื่อนๆ เราได้คุยกันแล้วว่าจะมาปลดปล่อยทุกอย่างทิ้งไว้ที่นี้ทั้งหมด ไม่ให้เหลือแม้แต่ความทรงจำที่ดี พวกเราเดินลงไปเรื่อยๆ ( ระดับน้ำอยู่ประมาณอก ) แล้วเราก็หันหลังให้ชายหาดแล้วก็เริ่มตะโกนทีละคนเริ่มจากฉันคนแรก  “ ทำไมต้องรักแกด้วยวะ แกมีไรดีนักหรอ ทำไมวะ ทำไมฉันต้องชอบแกด้วยวะ ฉันอยากเกลียดแก เว้ยยยยยยยยย  “ พอระบายสิ่งที่อยากพูดจบเพื่อนก็ตะโกนต่อ “ ……. หน้าก็เหมือนลิง ชอบไปได้ยังไงวะ  เตี้ยก็เตี้ย มันดีตรงไหนนนนนนน “ เราตะโกนระบายกันอยุ่ 2 คน ตอนนี้พวกเราหันหน้าเข้าชายหาด เพื่อนที่นั่งอยู่บนชายหาดก็มองแปลกๆสงสัยจะได้ยินเหงๆ แต่ไม่เป็นไร ใครจะรู้ก็ชั่ง 16.30 น. แล้ว พวกเราก็พากันเดินขึ้นกัน แต่ก็ยังไม่วายมองไปที่ทะเลที่สามารถมองสุดลูกหูลูกตาแล้วบอกกับตัวเองว่า “ ฉันต้องทำได้ดิ “ ( ต้องตัดใจได้ ) พอรู้ขึ้นก็มาเรียกตามปกติแล้วบอกเพื่อนๆในกลุ่มว่า ห้ามพูดเรื่องเขาอีก ตอนนี้ฉันกับเขาไม่เคยรู้จักกัน นี้และที่ทำให้ฉันตัดใจจากเค้าได้ แต่ฉันยังไม่ลืมความรู้สึกดีดีของวันเก่า ฉันดีใจที่เขาให้ฉันเป็นเพื่อนเขาคนหนึ่ง ฉันยังคุยกับเขาอยู่บ้างแค่ใน msn เท่านั้น ( ต้องทำได้สิ ) ฉันสัญญา ฉันจะช่วยแกทุกอย่างถ้าแกบอกฉัน ฉันรักแกนะ ( แบบเพื่อน )