ยัยแกะดำ...กับ...นายปืนด้าน - ยัยแกะดำ...กับ...นายปืนด้าน นิยาย ยัยแกะดำ...กับ...นายปืนด้าน : Dek-D.com - Writer

    ยัยแกะดำ...กับ...นายปืนด้าน

    เธอและเขาเป็นคู่กัดกัน......ทะเลาะกัน.......แต่สุดท้าย....ก็.......

    ผู้เข้าชมรวม

    654

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    654

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  27 ต.ค. 46 / 11:38 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      \"  นี่...แกะ?....ปืนไม่มาเรียนหลายวันแล้วนะ\"   ชมพู่พูดด้วยนำเสียงเศร้า เพราะเธอคิดถึงนาย \"ปืน\" ที่แอบชอบมานานเมื่อเขาหายหน้าไปหลายวัน

      \"  แกจะสนใจทำไมวะ..พู่  กะอีแค่ไอ้ปืนไม่มาเรียนแค่เนี๊ยะ ไม่แปลกเลยสักนิด\"  แกะ..เพื่อนสาว    คู่กัดของนายปืน ว่าให้อย่างลำคาญ พร้อมกับวางหนังสือการ์ตูนที่อ่านอยู่ลง

      \"  รึ...ว่า   แกแอบชอบมันวะ\" คำถามของแกะ  เล่นเอาชมพู่หน้าแดงเลยทีเดียว อาการของยัยชมพู่ทำให้  แกะหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะยัยแกะไม่ชอบนายปืนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และไม่ต้องการให้เพื่อนรักไปสนใจนายปืนด้วย

      \" ก็ปืน.....เทห์ดีนะ  ตั้งแต่อยู่  ม.4 แล้ว\" ชมพู่เขินจนหน้าแดง  ยัยแกะจึงตอบกลับไปว่า\" เก๊กจะตาย..แหวะ\"  ไม่อได้ยินอย่างนั้นคนที่ยืนอยู่ประตูจึงรู้สึกฉุนในทันที  
              ปืนเดินเข้าห้องมา   ทำให้ชมพู่ถึงกับอ้าปากค้างเพราะเธอกำลังพูดถึงเขาอยู่   ส่วนแกะนั้นก็ตกใจเหมือนกันแต่ก็ยังทำเฉย แถมมองเขาอย่างขวาง  และยิ่งรู้สึกอึดอัดมากขึ้นเมื่อเขาและเธอต้องมานั่งข้างเธอ   นั่งเรียนได้สักพักแกะก็ได้รับกระดาษเล็กๆ  จากคนที่นั่งข้างๆ เธอนั่นเอง

      \"   ยัยแกะดำ...แนไม่อยู่ได้ทีแทะใหญ่เลยนะ...ทำตัวให้เป็นคนดีซะมั่งดิ\"  แกะได้อ่านแล้วรู้สึกฉุนทันที โดนด่าแสบๆอย่างนี้ไม่เอาคืนได้ไงว่าแล้วก็หยิบกระดาษทันที

      \"  ไอ้ปืนด้าน...ก็คนมันไม่ดีจริงๆ..จนต้องว่าให้ไง\"  เมื่อปืนได้อ่านแล้ว  ปืนก็ยิ้มแบกวนๆ....ตามแบบฉบับของเขา  ยิ่งทำให้แกะยิ่งโมโหใหญ่ ก่อนที่จะสะบัดหน้าหนี
                                                .........................................................................................................................
               แกะวางจานข้าวอย่างแรง  จนทำให้เพื่อนในกลุ่มต่างหันกน้ามามองเป็นตาเดียว

      \"  พวกแกมองอะไรวะ  คนกำลังอารมณ์ไม่ดี  อยากต่อยคนโว้ย....\" แกะว่าด้วยนำโห

      \"  ใครเหรอ \"  ชมพู่ถาม

      \"  ก็ไอ้ปืนไง.....ขวัญใจแกแหละยัยพู่\"   คำพูดของแกะเล่นเอาชมพู่เขินบ้างเมื่อเพื่อนในกล่มมองเป็นตาเดียว  และแล้วคนที่ถูกกล่าวถึงก็เดินมากับเพื่อนและเดินตรงมายังกลุ่มของแกะทันที

      \"  ไงชมพู่ขอพวกเรานั่งด้วยนะ\"  ชมพู่ยิ้มหวานเมื่อนายปืนทัก  ปืนเลือกที่จะนั่งตีรงข้ามกับยัยแกะ..คู่กัดเขานั่นเอง  แถมทำท่าทีกวนโอ้ย ทำให้ยัยแกะกลืนข้าวไม่ลงเลยทีเดียว

      \"  แกะไม่หิวเหรอ\"  ท็อป  หนุ่มหน้ารักถามเมื่อสังเกตุเห็นว่าคนที่เขาแอบชอบไม่กินอะไรเลย
      \"  หิวดิแต่...กินไม่ลง\"   แกะมองไปที่ปืน

      \"  ก็ดีงั้น...กินให้นะ\"   ปืนว่า  พร้อมกับหยิบจานข้าวของแกะไปกินอย่างเอร็ดอร่อย  จึงทำให้แกะโกรธจัดจนเลือดขึ้นหน้าเลยทีเดียว

      \" ไอ้ปืนแก...........\"  แกะลุกขึ้นพร้อมกับชี้หน้าอย่างเอาเรื่อง   ปืนเองก็ลุกขึ้นพร้อมกับมองด้วยความท้าทาย

      \"  ทำไม.....ก็เธอไม่กินแล้วนี่\"   ยังกวนโทสะอีก  ท็อปจึงลุกขึ้นไกล่เกลี่ยเพราะไม่อยากให้เพื่อนรักและคนที่แอบชอบทะเลาะกันมากไปกว่านี่  ชมพู่เองก็อดที่จะตกใจไม่ได้เมื่อแกะโกรธขนาดนั้นเพราะเธอรู้ดีว่าแกะนั้นไม่เหมือนใคร

                    เมื่อท็อปเอ่ยขอร้องแกะจึงระงับโทสะได้ และเลือกที่จะเดินจากไปพร้อมกับท็อปที่ตามมาติดๆ   เมื่อเห็นภาพเช่นนั้นปืนก็อดฉุนไม่ได้อยากจะเดินไปผลัก     ไอ้ท็อปออกไปแต่ก็ทำไม่ได้

      \" ปืนไม่น่ากวนแกะเลยนะ\"  แนนนต่อว่า

      \" เออ...จริงว่ะ....แกก็รู้นี่หว่าว่าแกะเขาไม่ชอบแก\"   แทนที่นั่งอยู่ข้างๆแนนเสริม           เมื่อเห็นว่าปืนโดนต่อว่าชมพู่เลยแก้ตัวแทน ทุกคนจึงเลิพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
                                             .................................................................................................................................
                    แกะเดินออกจากโรงอาหารอย่างรวดเร็วพร้อมกับอารมณ์โกรธที่ยังค้างอยู่
      \"  อย่าโกรธมันเลยนะ...แกะ\"  ท็อปพูดขึ้น

      \" ก็มันโกรธไปแล้ว...พูดง่ายๆ  อย่างนี้ก็ไม่หายโกรธหลอกนะ\" แกะว่า      ท็อปเข้าใจความรู้สึกของแกะดี     เขารู้ว่าเธอหิว แต่เธอเลือกที่จไม่กิน

      \" เดี๋ยวแกะนั่งอยู่ตรงนี้ก่อนนะ...เดี๋ยวเรามา\"  ว่าแล้วท็อปก็วิ่งไปอ่างเร็วและกลับมาพร้อมกับขนมและนำ เมื่อแกะได้เห็นอย่างนั้นก็ยิ้มออกในทันที
                                              ...................................................................................................................................
                  แกะทำท่าทีไม่สนใจปืนมานานนับเดือนแล้วจึงทำให้ปืนรู้สึกอึดอัดอย่างมาก  แล้วยังไอ้ท็อปที่มีทีท่าว่าสนิมสนมกับแกะมากกว่าเดิม ยิ่งทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นเขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าไอ้ความรู้สึกนี้มันคืออะไร

                  ชมพู่อดที่จะแปลกใจไม่ได้เมื่อเห็นภาพความเศ้ราซึมของปืนทั้งที่เมื่อก่อน  เขาเป็นคนร่าเริง  สนุกสนาน  แถมทั้งซ่าส์

      \"  ปืนเป็นอะไรรึเปล่า\"  ชมพู่ถามและคำตอบที่ได้คือ \" ไม่เป็นไร\"  

                 ปืนมองภาพของแกะที่เฉยชาใส่เขา  จนทำให้เขารู้สึกน้อยใจอย่างมาก  จึงหยิบกระดาษขึ้นมาเขียน

            ถึง.......ยัยแกะดำ(  ถึงแม้จะขาวก็ตาม  )
                ฉันทำอะไรให้เธอนักหนาถึงทำเฉยชากับฉันขนาดนี้
                รู้ไหมอึดอัดมากเลยนะขอร้องถ้ามีอะไรก็บอกกันตรงๆ
                อยากทะเลาะกันมากกว่าที่จะไม่คุยกันเลยแบบนี้
                ถ้าเธอเห็นใจฉันละก็...ช่วยตอบที
               ป.ล.  อยากบอกว่าฉันไม่ชอบเวลาที่เธอพูดคุย   และอยู่ใกล้ไอ้ท็อปเลย...ให้ตายสิ                
                                                                    ปืนด้าน........

            แกะรับจดหมายไว้แต่ก็ไม่ตอบในทันที 3-4 วันถัดมาปืนก็ได้รับจดหมายฉบับหนึ่งที่วางอยู่ใต้โต๊ะความว่า

          ถึง.......ไอ้ปืนด้าน
               ฉันโกรธนายมากก็เลยไม่อยากคุย
               อีกอย่างชมพู่ชอบนายถ้าเราทะเลาะกันชมพู่จไม่สบายใจ
               ฉันเลยอยู่เฉยๆดีกว่า
               ป.ลฉันก็ไม่ชอบเวลาที่นายคุยกับชมพู่เหมือนกัน
                                                                    แกะไม่ดำ............

                ปืนได้อ่านก็ยิ้มให้กับข้อความในจดหมายต่อจากนี้ไปเขาจะทะเลาะกับแกะให้น้อยลง แต่จะส่งรอยยิ้มที่บ่งบอกถึงความรู้สึก \" ชอบ \" ให้มากกว่าเดิมและจะคอย \"แกะ\" ไม่ยอมให้ใครมาข้องแวะ แม้กระทั้งไอ้ท็อปก็ตาม  เพราะคนที่จะเป็นแฟน \"แกะ\"  ได้คือเขานั้นเอง
                  ...................................................................................จบ...........................................................................................

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×