เพื่อนสนิท(ที่ไม่สนิท)

เนื้อเรื่อง

ตัวละคร ประกอบด้วย เพชร
            ประกอบด้วย  นิส
            และคนอื่นๆๆ

เข้าเรื่องละกันนะ  เรื่องก้มีอยู่ว่า
-
-
-
  เรารุ้จักกับเพชรตั้งแต่ม.1 แต่ตอนนั้นเรากับเพชรยังไม่สนิทเท่า ณ วันนี้   และเราก้ยังไม่รู้สึกอะไรเหมือนทุกๆวันนี้
เรารู้จักกับเพชรได้เพราะ ไปเรียนพิเศษที่เดียวกันและวันปิดคอสเรียนพิเศษ อาจารย์ก้พาไปฉลองกันที่ร้านอาหาร
เพื่อนเราก้มากันมากมาย  และหลังจากที่ฉลองเสร็จ เราก้กลับบ้านด้วยความสดใสร่าเริง ณ ตอนนี้เราก้ยังไม่รู้สึกอะไรเลย
สักพักพี่ชายของเราก้เอาโทสับมาให้  บอกว่ามีคนอยากคุยด้วย เราก้รับ

เรา    :  ฮาโหล  ไคเนี่ย  (แปลกใจนิดหน่อย เสียงผู้ชาย)
เพชร :  (ชื่อเรา.....)หรอ นี่ข้านะเว้ยเพชร  เพื่อนแกอะวันนี้ที่ใส่เสื้อสีฟ้า ชื่อไร  มีเบอป่าว
เรา    :  ไควะ (งงนิดหน่อย)  อ๋อ ไอแซนหรอ  ไม่มีหรอกเบออะ  ไม่ค่อยหนิทกัน
เพชร :   เออ งั้นแค่นี้

คุยเสดเราก้งง คือแบบคนที่ชื่อเพชรไม่เคยเหนหน้า  ไม่รุ้จัก เพื่อนกันก้เหอะ  ไม่รู้จักเว้ย ตอนนั้นเกียดเลยก้ว่าได้
ก้พูดจาแบบไม่เพราะ โทมาขอเบอสาวๆๆแล้วพูดจางี้  ก้ไม่ชอบอะ  คู่เกียดกันเลย  และก้โทมาหลายรอบอะ
ก้บอกว่าไม่มีๆๆๆๆๆๆๆ  ก้ไม่เชื่อ  และก้ไม่โทมาอีก
และเรื่องของเราก้เปนอย่างงี้ไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจนอยู่ม.2ก้เปนงี้

------------------------------------ผ่านไปยังม.2ก้เหมือนเดิม-----------------------------------------


-------------------------------------(เราจะคุยmกันเกือบทุกวัน)------------------------------------


------------------------------------พอมาม.3--------------------------------------

เราก้เฉยอีกนั่นแหละ  ที่นี้พี่ชายเราอยู่ม.6กำลังจะจบพอดี  รร ของพี่เราก้มีงานอำลาม.6เรากับแม่ก้เลยไปดูพี่อะนะ
เราก้ไปนั่งก่าแม่ บรรยากาศช่างน่าเบื่อมาก  และแล้วเราก้ดันไปเหนเพชร(อยู่ รร เดียวกับพี่ชายเรา)ซึ่งนั่งโต๊ะจีนอยู่ข้างๆๆๆอะ
(เราไม่ได้นั่งโต๊ะจีน แต่เรานั่งใต้ต้นไม้อยู่แถวๆๆนั้น)  ก้เออคิดในใจ น่าตาก้ใช้ได้ดีแหะ^^  แต่ก้เออไม่คิดไรอยู่ดี
พองานใกล้จะเลิก  เพชรก้เอาแท่งๆๆเรืองแสงได้(ที่เค้ามีงานคอนเสิร์ตแล้วจะมีไอนี่ขายอะ อทิบายไม่ถูก)เอามาให้
ก้ไม่ให้เปล่าๆๆก้เอามาใส่มือให้  เราก้เห้ย แม่ก้นั่งอยู่ แม่ก้ไม่ว่าเราเลยบอกว่าแม่ๆๆๆ
  
  เรา    : นี่เพื่อนหนูนะ
  เพชร : หวัดดีคับ
  แม่    : (รับไหว้และก้ยิ้มๆๆ)

ก้โล่งๆๆที่แม่ไม่ว่าไร  และเราก้กลับบ้านม่กับแม่และพี่ชาย  หลังจากนั้นเราก้มานอนคิดว่าทำไมถึงใส่ให้  คิดไรรึเปล่า
ก้พยายามไม่คิด  โทไปปรึกษากับเพื่อน.....................................ผ่านไปหลายวัน........................................
ก้ไม่บอกไรทั้งสิ้น ทีนี้เรากับเพชรจะคุยกันในmเกือบทุกวัน คุยเรื่องสัพเพเหระ  แต่ที่คุยมากๆๆคงจะเปนเรื่องของนิส(คือคนที่เพชรจีบ)
เราก้เปนที่ปรึกษาให้กับเพชรเรื่องนิส  เพชรรักนิสมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  แต่ตอนนี้เพชรกำลังตัดใจเลิกจีบนิส
เหตุผลที่ว่า  นิสเล่นตัวมากเกิน  ให้ความหวังมากเกิน  เราก้คิดอย่างงี้นะ  ไม่รู้นะไม่ได้เข้าข้างเพื่อน แต่มันเปนความจริง
เรากับเพชรก้เคยทะเลาะกันเพราะเรื่องนิส จนเราต้องร้องไห้ แต่เพชรก้โทมาขอโทด Okๆๆๆ หายกัน
และช่วงนั้นคือช่วงที่เราเจ็บปวดมากที่สุดก้ว่าได้ เพราะต้องเปนที่ปรึกษาให้กับคนที่เราแอบชอบ T___________T
เพชรก้ท้อและเศร้าพอๆๆกันแต่เราก้ช่วยให้กำลังใจเต็มที่ ไหนจะกลอนไหนจะคำคมดีๆๆๆที่ว่า
\" ความรักก้เหมือนคอมพิวเตอร์ ถ้า ERROR ก้ RESTART \" เราก้บอกเพชรไปงี้แต่เพชรก้แย้งๆๆๆว่า

เพชร : RESTART โดยลมๆๆแล้งนะหรอ
เรา    : ไม่ๆๆๆ  RESTART ในที่นี้หมายถึง  ให้แกตัดใจเลิกๆๆ เริ่มต้นในชีวิตใหม่ ไม่ตายหาใหม่ได้  ฯลฯ
เพชร : อืมๆๆ  ขอบใจ

  ตอนนี้เพชรไม่รุ้เลยว่าเราแอบชอบเพชรอยู่  ชื่อเวลาที่เราเล่นmเราก้จะตั้งประมาณว่า เพื่อนสนิท , แอบรักเค้าข้างเดียว ,ไม่กล้าบอกไป
อะไรปะมาณนี้  และแล้วก้มาถึงวันที่เราต้องร้องไห้ให้กับผู้ชายคนนี้เปนคนแรก
ก้คือ เพชรมีพี่ชายแต่ไม่ใช่พี่แท้ๆๆแต่ก้มีเรื่องอะไรเพชรก้จะบอกกับพี่ชายคนนี้หมด พี่ชายขอลเพชรบอกเราว่า
เรา : รู้ปะว่าเราชอบไค เด๋วบอกให้ละกัน
พี่ชาย : ไม่รุ้ อืมๆๆ
เรา : เพชร อืม
พี่ชาย : โธ่ ไม่บอกพี่ตั้งแต่ทีแรก พี่กับมันมีไรคุยกันหมดทุกเรื่อง พี่ว่านะ(เรียกชื่อเรา) ตัดใจเหอะ
เรา : ช็อค.......................................
พี่ชาย : เพชรอะมันชอบผู้ ญ ที่โตกว่ามัน มันบอกพี่แล้วว่ารุ่นเดียวกันปีนี้ดูมีแต่เด็กๆๆๆ
            ไม่มีทางเปนไปได้  เชื่อพี่ ตัดใจเหอะ
เรา : อืม ขอบคุนที่บอก  

  และเราก้เลิกเล่นmและก้ไปร้องไห้  โทไปปรึกษาพี่และเพื่อนๆๆๆ  ไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะร้องไห้เพราะปู้ชายได้ แต่ก้ร้องไปแล้ว
และเราก้ตัดใจได้ไปครึ่งนึง  เพื่อนๆๆเราก้บอกว่าให้บอกไปเหอะในเมื่อตัดใจได้แล้ว (อีกอย่างมันส่งเพลงกล้าให้ฟัง....ทำให้มีสปีริตมากขึ้น)
เราก้มาออนM เพื่อคุยเรื่องนี้กับเพชรโดยเฉพาะ   ........................................

  เพชร : ดี
  เรา    : ดีๆ โทดทีตอบช้าไปหน่อย
  เพชร : (ทำหน้าสงสัย)  ทุกทีไม่เคยพูดงี้
  เรา    : อ่าว พูดบ้างไม่ได้รึไง เออ งั้นไม่โทดวุ้ย
  เพชร : ล้อเล่น  เหอะๆๆๆ
  เรา    : พอรู้ไรบ้างยัง
  เพชร : รู้บ้างแหละ
  เรา    : คิดไง
  เพชร : ข้าว่า
            เปนเพื่อนกันเหอะ  
            เชื่อข้าดิ
            แต่ไม่ต้องกัว
            แกกับข้ายังเปนเพื่อนกันเหมือนเดิม  ไม่มีไคเปลี่ยน
เรา     : (นั่งยิ้ม) อืมๆๆๆๆ

ก้คือในใจเราอะ ไม่ได้รู้สึกไรเลย เหมือนรู้อยุ่แล้วว่ายังไงๆๆก้เปนแค่เพื่อน และก้ต้องขอบใจพี่ชายของเพชรอะ ที่พูดแบบตรงๆแล้วทำให้เราตัดใจจากเพชรได้ไม่งั้นคงแย่กว่านี้  และเรากับเพชรก้คุยกานเหมือนเดิม แต่.........................................
เรารู้สึกว่าเพชรคุยกับเราไม่เหมือนก่อน(หรือเรารู้สึกไปเอง)  เราเลยถามเพชรตรงๆๆๆว่า

เรา : แกกับข้ายังเปนเพื่อนกันเหมือนเดิมไหมเนี่ย
เพชร : (ทำหน้าสงสัย) ไมแกพูดแบบนี้
เรา : ก้แกกับข้าดูไม่ค่อยเหมือนเมื่อก่อน
        หรือว่าเมื่อก่อนแกกับข้าคุยแต่เรื่องนิสพอจบเรื่องนิสเลยไม่รู้จะคุยไร
เพชร : (ทำหน้าสงสัย) ใช่ว่าข้ากับแกจะคุยเฉพาะเรื่องนิส
เรา : อืมๆๆๆๆๆ


  หลังจากนั้นเราก้แค่รู้สึกดีกับเพชร  ยังเปนเพื่อนกันเหมือนเดิม คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่เราก้มีแอบน้อยใจเพชรเพราะเพชรบอกว่า
\" ข้ากับแกไปเปนเพื่อนสนิทกันตอนไหน\"  เราก้เลยเออดี ไม่เปนก้อย่าเปน และเรากับเพชรก้ไม่ค่อยคุยเท่าไร เพราะเพชรพูดกับเราแบบนี้ก้ไม่อยากพูดไรแล้ว  คุยได้บางเรื่อง!!!!!!!!!!!!!! และการกระทำนี้ก้ทำให้เราสามารถตัดใจเลิกชอบได้เด็ดขาดๆๆๆๆๆๆๆแต่เรายังไม่ลืมว่าเรายังเคยรู้สึกดีกับเพื่อนคนนี้มากแค่ไหน
----------------------------------------------------จบ----------------------------------------------------------

  แต่จะขออทิบายโดยรวมๆๆว่า  ทุกวันนี้เรายังรู้สึกดีนะ พี่ๆๆก้บอกว่าอย่าปิดตัวเอง แต่เราอะ อยากปิดมากกว่า
ก้กัวว่าถ้าเรามีคนใหม่เราจะยังลืมเพื่อนคนนี้ไม่ได้และอาจจะทำให้คนใหม่ต้องเสียใจกับการกระทำของเรา
เราเลยคิดไม่มีดีกว่า  มุ่งเรียนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   เรายังลืมไม่ได้แต่เราไม่ได้ชอบ เราแค่รู้สึกดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


-----------------------PS--------------------------
*ทั้งหมดเปนเรื่องจริงแค่เปลี่ยนชื่อตัวละคร.......
*ขออภัยที่ไม่เอ่ยนาม----------
*เรื่องนี้ปรุงแต่ง 5%  
*บางตอนก้ไม่ได้เขียนลงในนี้  เพราะขี้เกียด เด๋วยาวเกิน
*เปนเพื่อนๆๆจะทำยังไงกัน รู้สึกดี หรือตัดใจเลิกไปเลย
*และเราก้รู้ว่าเวลาเปนเครื่องพิสูจน์จริงๆๆๆ เวลาช่วยให้เราเลิกชอบเพชรได้
*ทุกอย่างต้องใช้เวลา
*สรุป เรายังคงรู้สึกดี
*ขอบใจมายที่แนะนำให้เขียน
*มีอะไรสอบถามก้ส่งเมลมาถามนะคะ หรือไม่ก้ลองไปชมไดเราก้ได้
* www.storythai.com/user/yeskhea  >>>  ติชมได้คะ