< < < ความในใจ. . .ที่อยากบอกเธอ > > >

เนื้อเรื่อง

< < <    ความในใจ. . .ที่อยากบอกเธอ   > > >


“ . . . อืม ไม่มีอะไรจริงๆ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า . . .  ”  

                                  เธอชอบพูดแบบนี้เสมอเวลาที่เธอมีเรื่องไม่สบายใจ และไม่อยากจะให้ฉันคิดมากกับเรื่องของเธอ  ฉันรู้นะ ที่เธอบอกว่าไม่มีอะไร  มันหมายความว่าเธอกำลังมีปัญหาบางอย่างที่ไม่อยากให้ฉันรับรู้ เธอรู้มั้ย ยิ่งเธอบอกให้ฉันไม่ต้องเป็นห่วงเธอมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งห่วงเธอมากขึ้นเท่านั้น
                                 ทุกครั้งเวลาที่ฉันไม่สบายใจ จะมีเธออยู่เคียงข้างคอยปลอบใจฉันเสมอ เธอพยายามแหย่ให้ฉันอารมณ์ดีทุกทีที่น้ำตาเริ่มเอ่อล้นขอบตา

“ คนบ้า . . . คนเค้ากำลังจะร้องไห้ยังมาทำให้หัวเราะอีก เดี๋ยวใครเห็นก็หาว่าเราเป็นบ้ากันพอดี ”

                                ฉันว่าเธอไปแต่เธอก็ไม่เคยโกรธ กลับส่งรอยยิ้มที่อบอุ่นและจริงใจ แถมยังมาทำหน้าทะเล้นใส่ฉันซะอีกแน่ะ แล้วจะไม่ให้ฉันคลายความเศร้าลงไปได้ยังไงกันล่ะ

    แต่เวลาที่เธอไม่สบายใจ เธอกลับปิดบังไม่ให้ฉันรู้ บางครั้งฉันเองก็น้อยใจนะ ที่เธอทำเหมือนกับว่าฉันเป็นที่ปรึกษาให้กับเธอไม่ได้เลย ฉันก็รู้ รู้ดีว่าเธอไม่อยากให้ฉันกังวลไปด้วย แต่ฉันเป็นห่วงเธอนี่นา เธอไม่เคยได้ยินเหรอ มีคนเค้าบอกไว้ว่า คนที่รักกันเค้าก็ต้องร่วมทั้งสุขและทุกข์ด้วยกันได้ เธอให้ฉันรับรู้แต่ความความสุขของเธอ แต่ไม่เคยได้รับรู้ความเจ็บปวดที่เธอต้องเผชิญกับมันเลย นี่มันหมายความว่าฉันไม่ได้มีความสำคัญกับเธอเลยอย่างนั้นเหรอ !!!

    ฉันเองก็อยากจะเป็นคนที่คอยรับฟังเธอ คอยปลอบใจ คอยแหย่ให้เธอหัวเราะ หรือแม้กระทั่งร่วมร้องไห้ไปกับเธอด้วย เหมือนๆกับที่เธอทำเพื่อฉันมาตลอดเหมือนกันนะ  เธอรู้อะไรบ้างไหม เวลาที่เธอมีปัญหาแล้วฉันช่วยอะไรเธอไม่ได้สักนิด มันทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองไร้คุณค่าที่สุด

    ที่รักจ๋า . . . ได้โปรดเถอะ ถ้าเธอยังคิดว่าฉันเป็นคนรักของเธออยู่ ได้โปรดให้ฉันได้รู้สึกเศร้า รู้สึกเสียใจไปกับเธอด้วยเถอะนะ