รัก...รอ...

เนื้อเรื่อง

เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะความที่ชั้นอยากจะช่วยเพื่อนนี่เอง...
เพื่อนของชั้นชื่อก้อย...เรารู้จักกันจากที่เรียนพิเศษก้อถือว่าความสนิทของชั้นกะก้อยนั้นเร็วพอสมควรแต่นิสัยของก้อยออกจะป็นคนกล้าๆเลยทำให้บางทีเวลาที่ก้อยทำอะไรไปดูจะเป็นสาวมั่นเกินความจำเป็น...อย่างเช่นถ้าก้อยเกิดถูกใจชายหนุ่มคนไหนเธอก้อไม่รอช้า...เธอพร้อมที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับชายหนุ่มคนนั้นและนี้แหละก็เปนเหตุทำให้เกิดเรื่องขึ้น...
วันนั้นก้อยได้มีโอกาสไปเที่ยวกะเพื่อนที่โรงเรียนของก้อยก้อยได้ไปเจอกับชายหนุ่มคนนึงโดยนิสัยของก้อยเค้าจะไม่รีรอที่จะเข้าไปทำความรู้จักเลย...หลังจานั้นก้อยก็มาเล่าถึงชายหนุ่มคนนี้ให้ชั้นฟังก้อยบอกว่าเค้าชื่อบอลเคยคุยกันแล้วแต่ปัญหาก้ออยู่ตรงที่เพื่อนของก้อยที่โรงเรียนก็ชอบหนุ่มคนนี้เข้าเหมือนกันก็เลยเกิดศึกสงครามขึ้นแต่แล้วก้อยก็มาเล่าให้ฟังว่าก้อยได้ไปบ้านเพื่อนบอลมาแล้วแล้วก้อไปกับเพื่อนของก้อยที่ชอบบอลเหมือนกันแต่ก้อยบอกว่าก้อยกลับบ้านมาก่อนหลังจากนั้น2-3วันก้อยก็โทรมาหาชั้นแล้วเล่าให้ชั้นฟังว่าเพื่อนของก้อยกับบอลจูบกันแล้ว ก้อยก็เลยมาบอกให้ชั้นโทรไปหาบอลให้หน่อยเพื่อที่ก้อยจะได้รู้ว่าบอลเป็นคนยังไงโดยที่ก้อยจะทำสามสายแล้วฟังอยู่โดยให้ชั้นแกล้งทำเป็นโทรไปจีบบอลตอนแรกชั้นก็ไม่ช่วยให้ตายก็ไม่ช่วยแต่สุดท้ายก็ต้องช่วยเพราะก้อยบอกว่าไม่มีใครแล้วจิงๆด้วยความสงสารเพื่อนชั้นก้อเลยต้องช่วยหลังจากนั้นก้อเลยเริ่มโทรไปตอนแรกก็ต้องโกหกบอลว่าเราเป็นใครก็ไม่รู้แต่แอบชอบบอลเลยอยากคุยด้วยตอนแรกๆชั้นเองก็ไม่คิดอะไรดูแล้วเค้าก็เปนคนธรรมดานิสัยธรรมดาไม่ดีมากแต่ก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดตอนแรกๆก้อยเค้าก็เป็นคนโทรสามสายให้ตลอดแต่หลังพอก้อยใกล้สอบก้อยก็เลยให้ชั้นโทรให้แล้วโทรมาเล่าให้ก้อยฟังทีหลังชั้นก็ทำตามทุกครั้งไป..จนหลังๆเข้าชั้นขี้เกียจจะโกหกแล้วก็เลยบอกความจิงเค้าไปว่าชั้นเป็นใครแต่ก็ไม่ได้บอกว่าเป็นเพื่อนก้อยแต่ก็ยังต้องแกล้งชอบบอลเหมือนเดิมเพียงแต่แค่บอกว่าชื่ออะไรเรียนที่ไหนจิงๆไปแค่นั้นเองหลังจากที่ชั้นได้คุยกับบอลเองโดยที่ก้อยไม่ได้ฟังทำให้ชั้นมองเค้าในแง่ดีขึ้นเยอะเลยคุยไปนานๆเข้าชั้นเองก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าชั้นต้องหลงสเน่ห์ผู้ชายคนนี้ส่วนก้อยเองก็เลิกสนใจบอลไปมีชายหนุ่มใหม่ๆอีกหลายคนชั้นเองก็คุยกับบอลไปเรื่อยๆจนวันนึงเราก็มีโอกาสได้เจอกันแต่วันนั้นชั้นไม่ได้ไปคนเดียวมีเพื่อนไปด้วยแต่เราก้อได้ไปเที่ยวกันบอลเป็นคนดีใช้ได้เลยทีเดียวหลังจากวันนั้นเราก็ยังคุยกันเหมือนเดิมโดยที่บอลไม่รู้ว่าชั้นเป็นเพื่อนกับก้อยแต่แล้ววันที่ต้องรู้ความจริงก้อมาถึงวันนั้นเรานัดกันจะไปดูหนังแต่เค้านะสิมาสายเลยอดดูเราก็เลยเดินเล่นกันแต่แล้วเดินอยู่ดีๆไม่ว่าดีก้อยมาจากไหนก็ไม่รู้ก้อยเดินมาแล้วก็ตีชั้นอย่างแรงแล้วก็ถามว่าทำไมถึงรู้จักกับบอลทำไมถึงมาด้วยกันแต่ชั้นก็ไม่รู้จะตอบยังไงก็เลยเดินหนีไปซะเฉยๆแล้วสุดท้ายชั้นก็ต้องมานั่งเล่าเรื่องทั้งหมดให้บอลฟังเค้าก็ดูโกรธๆชั้นนะแล้วจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันน้อยลงพอชั้นโทรไปดูเค้าก้อไม่ค่อยอยากอ้างว่าไม่ว่างตลอดทำอะไรของเค้าก็ไม่รู้จากนั้นชั้นก็เริ่มไม่ค่อยโทรไปนานๆทีจะโทรจากอาทิตย์กลายเดือนอยู่มาวันนึงเค้าก้อโทรมาหาชั้นชั้นเองก็ทั้งตกใจทั้งงงแต่ก้อโทรกลับไปชั้นก็ถามเค้าว่ามีอะไรเค้าก็บอกว่าไม่มีอะไรโทรมาเฉยๆแล้วชั้นก็คุยกับเค้าเป็นปกติทุกอย่างคุยกันไปเรื่อยๆไปเที่ยวด้วยบ้างก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นพอวันเกิดเค้าชั้นก้อได้อยู่กับเค้าไปดูหนังกับเค้าแล้วความคิดชั้นก็เริ่มเตลิดคิดไปเองอยู่มาวันนึงเค้าก็ขอให้ชั้นช่วยทำงานให้ชั้นก็ทำแล้ววันนั้นชั้นก็โทรไปบอกเค้าว่ามีของจะให้เค้าก็มาหาชั้นแต่ชั้นก็ลืมเอามาชั้นก็เลยขอโทษแล้วเค้าก็ไปเลยแบบว่าอยากมาเอาแต่ของชั้นโกดมากก็เลยส่งmsgไปบอกทุกอย่างบอกเค้าว่าชั้นชอบเค้าจากนั้นไม่นานไม่ถึง5นาทีเค้าก็โทรกลับมาแต่ชั้นน่ะสิไม่กล้ารับโทรศัพท์เค้าเค้าก็โทรมาตลอดผ่านไปอาทิตย์นึงชั้นพอจะทำใจยอมรับความจิงได้ก็เลยโทรกลับไปคุยกับเค้าเค้าก็บอกว่าเค้าให้ชั้นได้แค่ความเป็นเพื่อนถ้ามากกว่านี้คงไม่ได้ชั้นก็เข้าใจจากนั้นเราก็คุยกันเป็นปกติพอเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเค้าก็เริ่มเล่าอะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับตัวเค้ารวมทั้งเรื่อง...ความรักชั้นได้รู้ว่าเค้ารักผู้หญิงคนนึงมากแต่ผู้หญิงคนนั้นก็ไปมีคนใหม่คนโทรมาร้องไห้หลายวันเลยล่ะแต่เค้าก็มีผู้หญิงคนใหม่ได้แล้วเค้าก็บอกชั้นว่าเค้าคบกับคนนี้เพื่อประชดคนเก่าชั้นก้อเลยบอกเค้าว่าอย่าทำแบบนี้เลย..สุดท้ายเค้าก็เลิกกับผู้หญิงคนใหม่ส่วนชั้นก็รักเค้าต่อไปแต่แล้วก็รอเค้าต่อไปโดยที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เค้าจะหันมามองมาสนใจชั้นบ้าง....