My best place (^-^)-^) - My best place (^-^)-^) นิยาย My best place (^-^)-^) : Dek-D.com - Writer

    My best place (^-^)-^)

    เอาเป็นว่า..เรื่องนี้ แต่งให้พี่ฟรีแล้วกันนะคะ จอรอเสมอ \'CUZ U R MY BEST PLACE !

    ผู้เข้าชมรวม

    344

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    344

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  14 ต.ค. 46 / 15:17 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      อยู่ที่ไหนกันนะ My best place..
      เป็นห่วงมากรู้ไหม ???

      “ทำไมโทรไปแล้วไม่รับนะ !!” หงุดหงิด ..
      ฉันเป็นอย่างนี้มาครึ่งวันแล้ว มันหงุดหงิด มันกังวล มีห่วงไปหมด
      ก็แค่คนๆเดียว แต่คนๆเดียวนี่แหละ ที่สามารถทำให้เราร้องไห้ หัวเราะ และมีความสุขได้

      ‘ถ้าพี่ไม่รับโทรศัพท์ตูนอีก ตูนจะร้องไห้แล้วนะ’
      กระแทกตัวลงบนเก้าอี้.. นิ่งไปซักพัก .. ก่อนจะหยิบมือถือเครื่องเล็กๆขึ้นมากดโทรอีก

      “ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดด (รับซี่)  ตู๊ดดดดดด (รับๆๆๆๆ)
      ตู๊ดดดดดดด(เฮ้อ..จะวางและนะ)ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดด .. ฮัลโหล !!”

      “ฮัลโหล ..  P’Free ใช่มั๊ย นี่ตูนนะ”
      “จ้า.. ”
      “พี่ฟรีนะ  ตูนโทรไปตั้งนานก็ไม่รับ”
      “พี่ขับรถอยู่ วางโทรศัพท์ไว้เบาะหลัง เลยไม่ได้ยินน่ะ อะไรเสียงเรามันจะน้อยใจขนาดน้านน..นน”
      - - - - - - - - - - - นี่แหละเค้าล่ะ พี่ชายบ้า ไม่เคยรู้เล้ยย ว่าคนเค้าเป็นห่วง - - - - - - - - - -



      รู้จักกันครั้งแรกที่เรียนพิเศษ ความรู้สึกแรกก็คือ
      คนอาไร๊.. ทะเล้นชะมัด
      พี่ฟรีใส่แว่น หน้าตี๋ๆ ผมเซอร์ๆ แล้วก็ขี้เล่นมาก..กกกก


      แต่บางทีพี่ฟรีก็จะเป็นผู้ใหญ๊ ผู้ใหญ่ แนะนำอะไรให้น้องๆได้หมด
      (เหมือนพวกจิ้งจกเลยนะ เปลี่ยนสีได้ อิอิอิ)



      ตอนแรกไม่ได้สนใจอะไรเค้าเลย
      คิดว่า..ก็แค่คนที่รู้จักกันที่เรียนพิเศษ เจอกันแป๊ปเดียว แล้วก็จากกันแล้ว ไม่สำคัญอะไรหรอก

      แต่แล้ว.. คนที่ฉันเคยคิดว่าไม่สำคัญ
      ก็กลายมาเป็นพี่ชาย..ที่รักมาก เป็น my best place ที่ทำให้หัวเราะ ได้เสมอ

      ไม่เคยตกลงคบกัน แต่เค้าก็เป็นคนสำคัญของฉัน
      อยู่บนพื้นฐานความสัมพันธ์ที่เรียกว่า “พี่น้อง”

      ดูเหมือนจะห่างเหิน แต่แนบแน่น คล้ายจะ เปราะบาง .. แต่.. แน่นหนา
      (ดูงงๆ ไม๊เนี่ย เอ..จะมีใครเคยเป็นอย่างเราบ้างไม๊น๊า)




      - - - - - - - - - tiddd tiddd tid tiddddd tid - - - - --
      “ฮัลโหล..”
      “นี่พี่ฟรีนะ พี่อยู่สนามบิน”





      จำได้ว่าพอได้ยินคำว่าสนามบินวันนั้นเนี่ย ความรู้สึกคือตกใจมากๆเลย
      ทั้งๆที่เค้ายังไม่ได้บอกเลยว่าเค้าจะไปไหน
      แต่ความรู้สึกมันบอก...ว่าเค้ากำลังจะไป..

      อยากให้ลางสังหรณ์ไม่เป็นจริง
      ....แต่มันก็เป็นจริง...

      ไม่มีการเตือนล่วงหน้า ไม่บอกกล่าวอะไรทั้งนั้น
      รู้ครั้งแรก ก็ตอนที่เค้าเหลือเวลาอีก2 ชม.

      แต่มีสิ่งหนึ่งที่จำได้แม่นมากๆในวันนั้น
      พี่ฟรียังจำประโยคนี้ได้ไหม???

      “พี่รู้ว่าเวลา หรือ ระยะทาง ไม่สามารถทำให้ น้องสาวของพี่  ไกลจากพี่เกินกว่าที่เคยเป็นได้หรอก”




      ช่วงเวลาครึ่งปีกว่าที่รู้จักกัน พี่ฟรีรู้ไหม.. สำหรับตูนแล้ว..มันเป็นช่วงเวลาที่มีค่ามากเลยนะคะ
                                           LUV   ya always
                                                                                                                                                                                   Toon


      ps.ถ้ามีใครที่เรารัก ก็รักษาไว้นะคะ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×