เ รื่ อ ง ที่ ไ ม่ ค า ด ฝั น

เนื้อเรื่อง อัปเดต 13 ต.ค. 46 / 19:41

สิ่งที่จะเล่าให้ฟังนั้น มันเป็นชีวิตที่เกิดมาไม่นานมานี้เอง ทุกคนไม่มีวันรู้หรอกว่าเมื่อไรเราจะเจอคนที่เป็นเนื้อคู่ที่แท้จริงของเรา บางคนใช่ชีวิตทั้งชีวิตตามหาความรักที่แท้จริง บางคนใช้เวลาไม่นานมันก็ขึ้นอยู่ที่ชะตากรรมที่เราเคยทำกับใครคนอื่นไว้หรือเปล่า ฉันเคยเป็นคนที่หลายใจมากคบใครแต่ละที ฉันจะคบไว้เผื่อเลือกอาจเป็นเพราะความไม่แน่ใจ ฉันเคยมีอดีตกับความรักที่ขื่นขมมาแล้ว แต่ทำไมก็ไม่รู้ว่าฉันถึงไม่เข็ดสักที เวลานี้ฉันคบคนหนึ่งที่ฉันมั่นใจว่าเขาดีกับฉัน แต่มันเป็นเหมือนเวรกรรมที่มันตามมา เราคบกันมาได้ประมาณ 2 เดือนแรก มันก็มีปัญหาที่ทำให้ เราทั้งคู่ต้องเลิกกัน เพราะแฟนเก่าของเขากลับมาทวงคืนไป ฉันจะทำไงได้ในเมื่อเรามาทีหลังเราก็ควรที่จะต้องทำใจ แต่ฉันกลับไม่ยอมให้มันเป็นอย่างที่ควรให้มันเป็นไป ฉันยินยอมให้เขากลับไปคบเธอคนนั้นทั้งที่เธอไม่มีสิทธิ์ในตัวของแฟนเราแล้ว ถ้าฉันไม่อยากให้ตัวเองเสียใจก็ควรที่จะไป ฉันยอมให้เขาและเธอไปไหนต่อไหนกัน โดยฉันแอบมองสะกดรอยตามเขาทั้งคู่โดยไม่ให้รู้ตัว เขาทำเหมือนว่าไม่มีฉันอยู่ เหมือนเขาคบกันโดยไม่มีใครรออยู่ แทนที่เขาจะนึกถึงฉันแต่เขาไม่เคยนึกถึง เมื่อฉันพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเมื่อไรเราก็จะทะเลาะกันทุกครั้ง มันไม่ใช่เรื่องเลย เขาเคยสัญญากับตัวฉันว่าจะไม่กลับไปรักเธอคนนั้น เพราะเธอจากไปเพราะมีคนใหม่ก่อน ฉันรอให้เขาทั้งคู่เลิกกัน แต่มันเป็นการรอแบบไม่รู้กำหนด ยิ่งเมื่อมารู้ว่าเขาทั้งคู่มีอะไรที่มันลึกซึ้งกัน อย่างนี้เขาก็คงไม่มีโอกาสไปจากเธอคนนั้นอีกแล้ว ฉันคงต้องเสียใจมากกว่านี้อีก เพื่อนของฉันที่เป็นเพื่อนกับเขา มักจะพูด-ถามถึงฉันบ่อย ๆ เมื่อเวลาเจอกับเขา แต่คำตอบที่เขาพูดกับเอนของฉันคือเราเลิกกันแล้ว ไม่ได้เจอกันนานแล้วด้วย แล้วความคิดที่คิดจะมีความสัมพันธ์ที่คิดว่าจะสามารถผูกพันธ์เขาได้มันก็เริ่มเกิดขึ้นมา ฉันจึงตัดสินใจมีอะไรกับเขา ฉันยอมให้เขามีอะไรกับคนนั้นอีกหลายครั้ง ทั้ง ๆ ที่เขาบอกฉันแทนที่ฉันจะดีใจที่เขาก็เล่าให้ฟัง มันกลับเป็นคำพูดที่ทำร้ายใจฉันมากมันเหมือนว่าเขาต้องการให้ฉันทนไม่ไหวแล้วจากไปเอง เมื่ออย่างนั้นแทนที่จะไปแต่ฉันกลับยังทนเขาต่อไปเพราะคิดว่าถ้าขาดเขาแล้วฉันจะอยู่ไม่ได้ เดี๋ยวนี้เราเริ่มทะเลาะกันมากขึ้นทุกวัน มันก็เป็นเรื่องที่ซ้ำ ๆ คือเรื่องเธอคนนั้น เมื่อไรเขาจะเลิกกับเธอ ตัวเขาเขาก็ยังไม่แน่ใจพูดได้แต่ว่าอีกสักหน่อย ฉันรอวันที่เราจะคบกันอย่างเปิดโดยไม่มีใครมากั้นระหว่างเราอีกแล้ว เขาก็ไม่ได้มีฉันและเธอแค่สองคนหรอก เขากลับมีคนมาเพิ่มอีกเรื่อย ๆ จนวันหนึ่งเธอคนนั้นโทรเข้ามาที่โทรศัพท์ของเขา แล้วฉันมีโอกาสรับพอดี เธอคุยดีมาก แบบไม่ค่อยหาเรื่องอะไรเลย จนฉันเริ่มที่จะวางใจ แต่แล้ววันที่ทำให้ฉันรู้ความจริงก็มาถึง เขาไม่ยอมกลับบ้านหลายวันและเขาก็ปิดมือถือของเขา ฉันโทรฯไปเรื่อย ๆ จนมันก็ติดให้ฉัน รู้ไมว่เธอคนนั้นเป็นคนรับ ฉันเริ่มทนไม่ได้และเริ่มที่จะมีปากเสียงกับเธอ เธอบอกมาว่า\"ฉันดีแค่กับเธอแล้วฉันยอมให้เขามีเธออีกคนก็แย่พอแล้ว หัดดูสะบ้างว่าใครมาก่อน และขอร้องให้เธออย่ามาทำว่าตัวเธอสำคัญกับเขาอีก รู้ไหมว่าเขาเบื่อฉันเต็มทนแต่เขาก็บอกว่าเธอไม่ยอมให้เขาไปจากสักที วันนี้ฉันจำเป็นที่จะต้องบอกเธอ ถึงความสัมพันธ์ของฉันและเขา\" ฉันจึงถามว่าอะไรที่มันสัมพันธ์กันจนเขาไม่ยอมเลิกกับเธอสักที เธอจึงตอบสวนมาว่า \"เธอไม่รู้เหรอว่าฉันและเขาแต่งงานกันแล้ว อยู่กินกันได้ไม่นานมานี้ คือช่วงที่เขาไม่กลับบ้านนั่นแหละ เธอคงคิดว่าเขามีปัญหาทางบ้านใช่ไหมล่ะ\" เมื่อฉันได้ฟังความจริงออกมาจากคนที่ฉันคิดว่าเขามาหลังฉัน และเป็นคนที่ทำให้ฉันและเขาไม่เหมือนเดิม คนที่ฉันสาปแช่งทุกวัน คนนั้นเขามากก่อนฉันและสำคัญกว่าฉันเยอะ คนที่ทำเรื่องทั้งหมดมันก็คือฉัน ถ้าฉันเลิกกับเขาตั้งแต่วันนั้นฉันคงไม่เสียตัวให้เขา และ ชีวิตของฉันคงสดใสกว่านี้เยอะ ถ้าฉันไม่ติดยาเพราะเขา มันเป็นสิ่งที่ฉันอยากจะเตือนคนหลายคนว่า เราอาจจะเจอคนที่เขาอยากไปจากเรา เราก็ควรที่จะปล่อยเขาไปตามทางของเขา ไม่ควรที่จะรั้งเขาไว้เพื่อมาฉุดเราให้ทำอะไรที่ไม่ดี ฉันเครียดเรื่องของเขา ฉันไปเที่ยวทุกคืนและมีคนนำยามาให้ลอง จนฉันเวลานี้ต้องติดมันไปแล้ว ถ้าขาดยาและเขาชีวิตของฉันคงแย่นี้มันเป็นความคิดที่โง่มาก เรื่องนี้รู้เข้าถึงหูพ่อแม่ฉันท่านทั้งคู่เสียใจมาก เขาเคยตั้งความหวังไว้กับเราแต่เราทำให้เขาไม่เชื่ออีกแล้วทำให้เราไม่มีโอกาสที่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ฉันรู้ว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่โง่มาก อยากให้ทุกคนที่มีปัญหาคล้ายฉัน จงใช้สติและทบทวนอย่าให้ความชั่วที่มันเป็นสิ่งที่ทำลายชีวิตเราเข้ามาครอบงำเด็ดขาด ฉันเป็นคนที่สังคมไม่ยอมรับอีกแล้ว ฉันไม่อยากให้คนอื่นมาเป็นเหมือนฉัน ขอเตือนด้วยความหวังดีนะ

                                                                                                  ด้วยความหวังดีและไม่อยากให้ใครมาทำตาม